Mn vriendin was net een beetje verdrietig.. Ze is door haar hele familie in de steek gelaten en heeft alleen nog haar man en een vriendin en schoonmoeder. Ze gaan regelmatig naar de moeder van haar man, daar eten ze wekelijks.. Maar vanmiddag belde haar schoonmoeder haar man om te zeggen dat ze het fijn vind om hem een keer een avond voor haar zelf te hebben want hij komt altijd met haar en hun kind... Dat ze eenzaam is het zei het ook fijn vind als hij eens alleen komt Ikzelf vind het niet zo heel raar dat zijn moeder dat zei, maar mn vriendin is echt verdrietig en krijgt het idee haar ook te verliezen. Wat vinden jullie?
Nee zou ik niet raar vinden, voor een keertje. Het was wel wat attenter geweest als ze deze afspraak gewoon door had laten gaan en dan nog eens een afspraak met haar zoon te maken, maar goed, mensen staan nooit zo stil bij dingen. Hoe je vriendin nu reageert zal een hoop bepalen voor hun relatie.
Nee, dat vind ik niet raar. Sterker nog, wij hebben ook bewust contact met onze eigen ouders zonder dat de ander daar bij is. En natuurlijk ook gewoon samen. Heel normaal hoor. Ze moet daar niks achter zoeken.
Niets raars aan.. Vriendin hoeft er toch niet altijd bij te zijn? Ik ben ook regelmatig alleen bij mijn ouders
Het is niet raar nee. Maarrrrrr, je vriendin zit in een lastige periode, dus voor haar is het waarschijnlijk qua gevoel gewoon erg lastig. Dus als vriendin zou ik haar nu wel steunen, maar begeleidend uitleggen dat het geen afwijzing is, mits ze er open voor staat. Jij kent haar het beste.
Ik snap het wel. Voelt toch als een afwijzing, vooral als je verder niet echt iemand hebt. (ik kan het van die moeder op zich ook wel begrijpen, maar toch zou ik dat denk ik niet zo snel vragen. zeker niet in deze situatie)
Hoezo dan? Er zijn 7 dagen in de week. Ze kan haar zoon toch best een keer alleen zien. Ik denk dat het heel ongezond is als iemand zo'n beperkt netwerk heeft. Of ze moet hier bewust voor kiezen, maar dat heeft ze niet gedaan zo te lezen. Mijn schoonzus had vroeger ook bijna niemand en veel mensen uit de familie voelden zich verplicht om iets met haar te doen, want tsja, ze had toch niemand. Hierdoor vond zij het wel prima en ging ze ook geen acties aan om nieuwe contacten/vrienden/kennissen op te doen. Je versterkt het er ook mee als je dit in stand houdt. Natuurlijk steunt schoonmoeder haar, dat staat ook in het eerste berichtje, ze hebben veel contact en ze eet er wekelijks. Je kunt van schoonmoeder niet verwachten dat die haar eigen wensen en behoeftes helemaal opzij zet, want haar schoondochter heeft "niemand". Misschien kan je haar stimuleren TS dat ze actie gaat ondernemen om meer kennissen/vrienden gaat krijgen. Misschien een hobby/sport oppakken?
Ja ik zou dat raar vinden en me in de toekomst verre van wekom voelen, sorry maar je kind wordt groter je kunt niet verwachten dat hij aktijd klein blijft en even alleen bij mama komt. Hij heeft nu eenmaal een gezin en die hoort gewoon bij hem. Als zij niet alleen zou zijn geweest en haar zoon had gebeld en gezegd goh mam laat pap maar een keer thuis ik wil even alleen jou spreken zou ze toch ook raar hebben gevonden. Gelukkig zal mijn sm dat nooit zeggen, laatst kwam mijn man zonder Quinten en mij bij zijn moeder binnen en die riep gelijk aah nee toch ben je alleen ze komen zo toch nog wel dat is wel zo gezellig . Mijn man voelde zich dus flink op de tenen getrapt dt hij blijkbaar niet gezellig was .
Echt? Dus als jouw kind(eren) later een gezin heeft moeten die altijd samen komen. Dan mag je kind niet meer alleen komen, want hij/haar heeft nu een gezin wat bij hem/haar hoort?
Oh ja, voor haar zeker. Daarom is het ook fijn dat TS het voor haar vraagt en er met haar over kan praten.
Ja je hebt wel een punt.. Maar haar schoonmoeder is zelf ook helemaal alleen. Haar familie woont in het buitenland en heeft alleen haar twee zoons. De jongste zoon is nog vrij jong en druk bezig met uitgaan en dat soort dingen dus ze ziet hem ook amper. Ze heeft zelf ook geen enkele vriendin/partner of wat dan ook
De man van mn vriendin werkt 6 dagen in de week en is savonds pas rond 7/8 uur thuis. Het is voor haar erg lastig om dan nog een hobby te zoeken Ze werkt niet en is thuis bij hun kindje. Daar hebben ze toen bewust voor gekozen
Ja en??? Ik bedoel het niet onaardig hoor, maar ze maakt zichzelf slachtoffer door zich zo afhankelijk op te stellen. Ze kan toch oppas regelen, misschien wil schoonmoeder wel een avond in de week oppassen als die ook alleen is. Er zijn ook sportclubs met kinderopvang. Ze kan gaan babyzwemmen of peuterzwemmen. Er zijn echt zat mogelijkheden als je er voor open staat. Met of zonder kind.
Ja ik zou het raar vinden. Een man en vrouw zijn één. Een ouderwets standpunt misschien, maar ik voel het wel zo. En mijn partner net zo goed, gelukkig. Bovendien wil hij niet eens naar zijn moeder toe en ben ik degene die zegt 'kom, we gaan naar je ouders toe', haha. Als het niet aan mij lag, wisten ze bijna niks van wat er in hem (en in ons gezin) speelt. Je kinderen vliegen uit en komen terug met 'meer' kinderen. Mocht mijn kereltje over tig jaar een vrouw zoeken waar hij gelukkig mee is, zou ik niet 'alleen' met hem af willen spreken omdat het anders niet fijn voelt. Dan zijn beiden welkom; ik verlies namelijk geen zoon, maar ik krijg er een dochter bij! Vreemd genoeg zien veel mensen dat niet zo en dat vind ik jammer. Ik vind - let op: mening - dat je het als (schoon)moeder niet kunt maken om te vragen of zoon alleen komt. Het is mijn inziens niet aan een moeder om haar kind op te eisen en zo de schoondochter voor het hoofd te stoten. Dat vind ik ongepast. Zoiets zou vanuit de man zelf moeten komen. Zo van: schatje, ik zou weer eens een keer ouderwets gezellig met mijn moeder willen *weetikveel'en*, vind je dat erg? En dan zegt de dame in kwestie: nee hoor, veel plezier schat, dan ga ik met een vriendin kletsen
Natuurlijk is hij altijd alleen wekom net als zijn partner maar ik zou nooit bewust vragen om de partner thuis te laten omdat ik alleen hem wil zien. Dat vind ik raar en in mijn ogen geef je daarmee iemand een onwelkom gevoel.
Als dit heel erg in het begin van een relatie zou zijn, zou ik het me wel voor kunnen stellen dat schoonmoeder het vraagt. Ik vind het soms ook wel eens lastig binnen de familie als nieuwe liefdes opeens óveral bij moeten zijn. Maar als je al tijdenlang samen bent en zelfs ook al een kind samen hebt, zou ik wel raar staan te kijken als mijn schoonmoeder opeens vroeg of ik thuis wilde blijven. Blijkbaar is het dan toch gezelliger/vertrouwder/intiemer zonder mij erbij en ik kan me voorstellen dat dat even slikken is. Ik weet dat mijn schoonmoeder dat omgekeerd net zo zou voelen en het dus ook nooit zou doen. Maar mijn man spreekt zijn moeder uit zichzelf wel eens zonder mij, dus hier doet de situatie zich ook niet op die manier voor.
Na een aantal reacties te hebben gelezen verander ik van mening. Ik vind het bij nader inzien wel raar ja. Ik kan me beter vinden in Blaine's uitleg. Zou wat zijn als ik mijn schoonvader specifiek uitnodig en schoonmoeder maar lekker thuis mag blijven. Denk niet dat ik daarmee weg kom hoor.
Ik Vind het helemaal niet raar. Mijn ouders zijn dol op mijn vriend, maar als ik alleen kom wordt er toch over andere zaken gepraat. En dat is ook wel eens leuk. Moest de schoonmoeder nou gevraagd hebben om altijd alleen te komen, ja dat zou vreemd zijn. Ik vind het ook gek als hierboven in een reactie gezegd wordt dat je als man en vrouw één bent. Dat vind ik dus totaal niet. Ik blijf mijn eigen persoontje, met eigen vrienden een eigen noden. Alleen ergens naartoe gaan hoort daar dus echt wel bij.