Hallo allemaal, Altijd sloeg ik hier de topics over het slecht slapen over. Want ja, mijn meisje sliep altijd perfect. Van 19.00 tot 07.30 uur. Heerlijk dus, dat besef ik me nu.... Ze slaapt nu al 2 weken ontzettend slecht. Het begon met de tandjes. Huilen bij het naar bed gaan en als ze eindelijk sliep na een paar uur weer wakker. Ook dan weer troosten en als ik haar echt niet rustig kreeg even naar beneden. Kan haar als ze zo krijst echt niet laten liggen.Als we dan even beneden gingen spelen ging ze daarna weer slapen om weer midden in de nacht wakker te worden. Ook dan even bij ons in bed, troosten en weer terug. Erg vermoeiend. Daarna werd ze ziek, dus weer drama met slapen. Maar ja ziek zijn is zo sneu dus dan laat ik haar ook niet huilen/krijsen. Ik ben alleen een beetje bang dat nu ze weer beter is heel goed doorheeft dat ze naar beneden mag als ze huilt. Gister ging ze pas om 22.30 uur slapen en werd om 03.00 weer huilend wakker. Ik snap er niks meer van. Laten krijsen is niet echt een optie, want ze is net weer beter maar is nog wel verkouden. En als ze overstuur is begint ze te spugen. We hebben elke avond hetzelfde ritueel, badje maakt ook niks uit. Extra flesje hebben we ook geprobeerd, maar nee hoor.... Iemand de tip?? Vind het vooral zo sneu voor haar, omdat ze echt kapot is maar het op de 1 of andere manier niet lukt.
misschien zit ze in een sprongetje? Maar ja, daar heb je ook niet zoveel aan natuurlijk... Ik zou haar wel troosten als ze zo overstuur is maar niet meer mee naar beneden nemen of bij jullie in bed. Op de kamer houden en als het mogelijk is ook in bed. Misschien even bij dr zitten, speentje, en aai over dr hoofdje, maar zo min mogelijk prikkels. Als ze rustig wordt weg gaan. Misschien de 10 minuten regel toepassen (of hoe die ook alweer heet?): na 5 minuten kijken, dan naar 10, naar 20 enz. Lijkt me erg vervelend!
Hier is het ook geweest: als ik haar mee naar beneden nam, was er niks aan de hand. Nam ik haar mee naar onze eigen slaapkamer en ging ik erbij liggen: niks aan de hand. Dat was voor mij het teken dat er niks was, maar dat ze aandacht of zoiets nodig had. Dus wat hebben wij gedaan: op haar kamertje blijven, haar uit bed nemen, troosten, beetje rondlopen en geruststellend toespreken en weer terug in bed. Dan huilde ze weer, ik liet haar 10 minuten huilen en dan viel ze in slaap. Is zo 2x gegaan en vanaf toen geen problemen meer gehad.... Ik denk zeker dat ze nu weet dat ze mee naar beneden mag en dat doe ik dus echt niet meer!
bedankt dames, als ze echt beter is(en ik dus zeker weet dat er verder niks kan zijn) ga ik julie tips toch maar even toepassen. Het is ook zo dat ze een heel klein kamertje heeft, dus neem haar idd snel mee naar onze kamer of naar beneden. Ook ligt haar kamer tegen de kamer van de buren aan, dus wordt al zenuwachtig als ze lang huil...Ze heeft geen speen, pakt haar duimpje. En als ze die meteen pakt als ik haar neerleg gaat het vaak wel goed. Misschien ook maar een speen proberen? Of moet ik dat niet willen?
Hier een beetje hetzelfde (ook dezelfde leeftijd bijna) geloof ook wel dat het daar iets mee te maken heeft. Heb iig meer gehoord over slecht slapen bij 9 maanden Speentje heeft denk ik geen zin meer... Emma pakt ook vanaf 4 mnd haar duim en ziet een speen (die ze bij oma nog wel eens krijgt, geen idee waarom haha) meer als een stuk speelgoed dan iets om mee te gaan slapen! Verder sluit ik me aan bij de andere dames... probeer als het even kan qua ruimte een stoel naast haar bedje te zetten zodat je haar daar kan troosten, werkt hier een stuk rustiger dan meenemen de kamer uit. En verder: sterkte... het gaat vast wel weer eens over
Gister toch maar eens geprobeerd met 10 min laten huilen en dan troosten en dan weer neerleggen. Nou we zijn 1 keer heen geweest en toen begon ze steeds wat langzamer en zachter te jengelen en sliep ze! De hele nacht heeft ze doorgeslapen! Pff, daar was ik aan toe. Denk ook echt dat ik haar alleen maar overprikkel door weer naar beneden met haar te gaan. Dat doe ik dus niet meer. Maar laten krijsen kan ik nog steeds niet,haha!