Ik heb al met de zoekfunctie gezocht en ook wat gegoogled, maar ik vind niet direct waar ik op zoek naar ben, vandaar mijn vraag. Onze dochter is een 4,5 jarige pientere dame. Alles gaat voorspoedig, behalve het eten. We willen voorkomen dat het een strijd wordt, maar eigenlijk is het dat al. Ze heeft moeite met het eten van haar 3 standaard maaltijden. Ze treuzeld, alles is 'vies' en 'dat eet ik écht niet op hoor'. Als ze sochtens een boterham in 4 gesneden krijgt eet ze één stukje op en vervolgens nog eens 2 na een discussie. smiddags net zo en het avondeten pikt ze een paar hapjes wat ze wil en dan hoeft ze niet meer. Mijn man is hier streng in voornamelijk met het avondeten, groente gaan op, zo niet, dan niet van tafel. (en ze krijgt echt maar een beetje opgeschept.) Vóór school eet je je boterham op (behalve kortjes maar dat is een ander discussie, of niet...) Ik ben óók van deze aanpak, maar nu de tijd verstrijkt ben ik dat gedimdam écht zat. Ik heb geen zin in die discussie elke keer weer, en wil ook niet dreigen met als je niet eet dan dit of dan dat. want ik merk dat mijn dochter dat terug doet: Nou ik eet niet, doe ik lekker toch niet, en anders vind ik jou toch niet meer lief. Kopieergedrag. Wat ze vervolgens wel doet, als ze van mij niet hoeft te eten, of te weinig eet is zeuren om 'iets lekkers'. (de hele dag) Kortom, niet eten = ook niets lekkers maar dan dreig je weer. Als ze haar bordje leeg eet, wordt ze beloond met 'spikkels' op haar toetje. na meermaals frustratie omdat haar broertje deze wel krijgt en zij niet is dit voor haar ook geen beloning meer. 'ik hoef toch geen toetje..' Wat is nou het juiste om met onze dochter af te spreken over het eten? En wat moet ik tegen haar zeggen als ze na 2 happen zegt dat ze niet meer hoeft ? Ik zoek echt naar handvaten om de maaltijd gezellig te maken, en haar gezond te laten eten.
Bij mij geldt toch echt: als je niet wilt eten heb je blijkbaar geen honger, en mag je wachten tot het volgende eetmoment. Bij honger tussendoor mag fruit en rauwkost altijd. Met discussies en dreigementen wordt het eten een machtsmiddel (van haar kant) en een opvoedinsinstrument (van jullie kant) Terwijl eten niks meer moet zijn dan voeding, we eten omdat we honger hebben en we eten voor ons lichaam- niet voor mama, niet als beloning, niet als middel om iets te krijgen.
Hier is toch ook de regel dat als ze geen honger had tijdens de maaltijd, ze ook niet moet zeuren om koekjes of snoep. Fruit of groente mag wel altijd. Verder eisen wij nooit dat ze een bepaalde hoeveelheid opeet aan tafel. Maar dus wel met de kanttekening dat als ze nauwelijks eet, ze daarna dan geen snoepje krijgt.
niet eten is geen lekkers vind ik geen dreigen hoor. dat zijn gevolgen. als je geen honger/trek/zin of wat dan ook hebt ik normaal gezond eten heb je dat ook niet voor snoep ed. wij hebben met de oudste ook van alles geprobeerd. volgens mij komt elk kind in die fase. we zijn kwaad geworden, gedreigd met van alles, geprobeerd het los te laten.. alleen met ontbijt bepaald dl hier zelf hoeveel ze eet. heel soms zeg ik dat ze meer moet eten als ze echt heel weinig heeft. ze maakt smorgens zelf een schaaltje cornflakes klaar. verder met lunch en avondeten bepaal ik hoeveel ze eet. ze is oud genoeg om de consequenties te snappen. niet goed lunchen is smiddags geen snoep slecht avondeten is geen toetje en als ze er flink drama van maakt ook nog vroeg naar bed. werkte hier vrij snel om op te eten wat ze voorgeschoteld krijgt
Mijn kinderen zijn inmiddels redelijke eters, maar soms hebben ze ook zo'n periode dat ze niets willen. Ik ben daar nu vrij makkelijk in. Als je geen trek hebt, eet je maar niet, maar dan ook geen gezeur om wat lekkers. Die boterham bewaar ik gewoon en bij de eerste vraag om wat lekkers komt ie weer tevoorschijn. En ze weten inmiddels zelf wel dat ze op school honger krijgen als ze niet ontbijten, dus dan eten ze toch wel een boterham op. Ook 's avonds ben ik niet zo moeilijk. Je eet wat de pot schaft, en als je niet wilt, dan maar niet, maar dan ook geen toetje en ook niets meer na het eten. Toetje is bij ons sowieso niet standaard, maar we gaan het zeker niet gebruiken als aanvulling op een overgeslagen maaltijd. En bij drama of gezeur aan tafel, gaan ze ook gelijk na het eten naar bed, want dan zijn ze blijkbaar moe. Bij de oudste (hele slechte eter) maakten wij er zelf achteraf gezien veel te veel poespas om. Ik ben blij dat we er nu zoveel makkelijker in staan, scheelt een hoop gedoe en frustratie. En ze gaan heus niet dood van de honger hoor, ze leren vanzelf dat niet eten = honger betekent.
Zelf laten smeren? Hier heeft mijn moeder het voor elkaar gekregen toen ze ging logeren dat ze 4 stukken groenten ging eten. Dat houden wij nu vol. En stiekem lust ze het best. Verder meer zelf keuzes laten maken en de gevolgen hiervan ondervinden..
Zo doen wij het ook. Het bord hoeft van ons niet leeg, maar ze moeten wel een beetje fatsoenlijk wat eten.
Hier hoeft ze het niet op te eten, maar dan krijgt ze ook geen lekkers. Eet ze bij het ontbijt haar brood niet? Prima, maar dan krijgt ze rond 10.00 ook geen koekje bij de thee. Wil ze dat wel? Mag ze eerst haar brood op eten. Vind dat geen dreigen hoor. Is gewoon een gevolg van de keuzes die ze maakt. Ze is oud genoeg om dat te snappen. Hier mogen ze dus wel van tafel als ze uitgegeten zijn (mits de rest ook klaar is met eten) maar krijgt dan ook niets anders te eten meer.
Ik vind niks lekkers krijgen echt geen dreigen. Maar meer een logisch gevolg. Je had geen honger dus nu ook niet.
Wij doen het iets anders. Hier een 3,5 jarige die weinig eet. Als hij niet wil ontbijten, dan niet. Hij krijgt gewoon een kaakje bij de thee, net als normaal. Maar niet twee of drie extra omdat hij honger heeft. Wil hij niet lunchen? Krijgt hij wel gewoon zijn fruit s middags, maar niet extra omdat hij honger heeft. Wil hij niet avondeten? Prima, hij krijgt gewoon een toetje, maar niet een extra toetje omdat hij nog honger heeft. Werkt hier prima! Ik ben tegen straffen met eten (geen koekje als je niet je ontbijt opeet), vandaar deze aanpak.
Bij zoontje zijn het fases van slechter eten. Als hij z'n avondeten, om wat voor reden dan ook, niet hoeft dan zeg ik ook wel eens 'prima dan eet je niet maar ik wil je ook niet horen', hij moet wel altijd aan tafel blijven zitten totdat wij klaar zijn en meestal gaat ie op een gegeven moment toch ook eten en dan is het vaak 'oh dit lust ik toch wel' ...bord hoeft niet perse leeg. Eet ie overdag niet dan krijgt ie in ieder geval geen koek of snoep voordat ie een broodje of fruit gegeten heeft, eet ie z'n broodje niet dan krijgt ie wel gewoon fruit als tussendoortje. Oh en soms heeft ie liever een cracker dan brood, ook goed...ik eet ook niet elke dag hetzelfde.
Ik bewaar altijd het eten dat thijs niet op wil eten. Als hij vervolgens roept dat hij honger heeft krijgt hij zijn broodje/warme maaltijd. Met avondeten laten we hem nu zelf opscheppen. Hij eet hierdoor heel weinig maar het gaat in ieder geval zonder gezeur etc naar binnen. Stukken gezelliger! En als hij roept dat hij honger heeft dan zeg ik steevast dat hij dan meer op had moeten scheppen. Sterkte!
Pff lastig he, hier ook zo'n 4,5 jarige, die ook nog eens niet dol is op snoep en koek. Wat we hier doen: voor school móet ze 1 beschuitje eten (een boterham is voor haar al veel te veel) en een paar slokjes melk. Tussen de middag is het dat wat ze smeert (of wat ze aangeeft dat ik voor haar mag smeren) op moet. Tot die tijd blijft ze aan tafel. Wil ze geen boterham, ook best, maar dan blijft ze zitten aan tafel tot wij ook klaar zijn. Avondeten is sinds ze 4 is dat ze geen toetje krijgt als ze niks eet. Tussendoortjes krijgt ze gewoon, maar net als altijd, elke ochtend fruit, elke middag 1 klein snoepje.
Dl krijgt elke dag een beker verse soep, daar sta ik op. Als ze verder niks eet dan zal ze heel slank blijven Maar wij doen niet zo moeilijk, we hebben 5 eetmomenten en dan mag ze zelf aangeven/pakken/smeren/eten wat ze wil. Meestal eet ze 3x met smaak, dus prima eigenlijk.
Heb zelf goede ervaringen met loslaten , geen discussie dus. Duidelijke regels en verder geen aandacht aan besteden. Er zijn eetmomenten, dan bied ik aan (en ik beslis wat) en als ze willen kunnen ze eten/drinken. Zo niet, prima. Mij hebben ze daar niet mee. Ik heb ervaren als je dat gevoel ook echt kunt uitstralen, dat het je niets kan schelen, dat ze langer nadenken voor ze iets afwijzen of uiteindelijk eieren voor hun geld kiezen. En als er dan gezeurd wordt over honger, dan wijs ik ze erop dat ze hun kans hebben gehad . En idd, kinderen die geen standaard maaltijd eten, hebben in mijn ogen al helemaal geen 'lekkers' nodig. Dan mogen ze toch eerst fijn hun boterham opeten, voor ze dat koekje krijgen. In fasen dat eten moeilijk was, bewaarde ik ook vaak boterham/fruit en bood dat dan bij het volgende moment weer aan. Behalve de warme maaltijd, als dat klaar is, dan is het klaar. Dan krijgen ze niets meer en als ze met honger naar bed gaan is dat hun probleem.
Hier is de avondmaaltijd een gedoe. We hebben nu de afspraak dat ze 4 happen groente moet eten. (Ze is 4 en dus 4 happen) Aardappels wil ze niet en hoeft ze ook niet. Vlees gaat er over het algemeen goed in. Verder eet ze wel pastaschotels en die maak ik dus met veel groente. Sinds vorige week is ze gek op Broccoli en eet ze hier meerdere roosjes van en dat eten we nu dus even wat meer.
Hier is de afspraak dat de boterham op gaat voordat we iets anders pakken. Dus als er een stukje blijft liggen doe ik die in een bakje totdat hij weer honger heeft. Verder eten wij fruit tussendoor en geen snoep oid. Fruit mag hij van mij zoveel hij wil. 's Avonds moet hij in ieder geval alles proeven en proberen wij hem te stimuleren om zijn bordje leeg te eten, maar we maken geen strijd. Een toetje hoort bij de maaltijd, dus die krijgt hij eigenlijk altijd.
Bij ons zijn de broodmaaltijden nooit een probleem geweest. Maar we hebben hier wel 3 jongens die niet van warm eten houden. Bij de oudste is dat van baby af aan zo geweest. Hij wilde vanaf het allereerste hapje heel slecht eten. Ik kreeg het er met kleine beetjes in. Toen ik een keer bij de HA was (hij was toen 2 of 3 jaar) zei de HA dat ik het het beste kon loslaten. Het wordt een strijd en die verlies je. Wij hebben toen als regel ingesteld dat hij vanaf dat hij 4 jaar was bij de warme maaltijd van alles 1 hap moest proeven. Zo leerde hij wel de smaken kennen. Een toetje kreeg hij ook gewoon, want dat hoort bij ons standaard bij de maaltijd. At hij verder niets? Prima, de volgende morgen bij het ontbijt kreeg hij weer wat. Zo hebben we het bij alle kinderen toegepast en dat werkt behoorlijk goed. Ik snap goed dat je haar met een gevulde maag naar school wil laten gaan. Ik neem aan dat je al van alles geprobeerd hebt: pap, crackers, brood, beschuitje, etc. Er zijn nu eenmaal mensen die heel veel moeite hebben met ontbijten. Misschien zij ook wel. Spreek samen af wat ze eet en geef haar kleine porties. Bijv. halve boterham, zelf gesmeerd met eigen gekozen beleg. Of een schaaltje yoghurt met cornflakes of muesli. Ik zou haar gewoon een gezond tussendoortje geven, maar geen extra lekker koekje of snoepje. Probeer er voor te zorgen dat samen eten gewoon gezellig is en geen strijd om de hoeveelheid.
Ik herken eet gedoe ook zeker. Zoon heeft vanaf een jaar oud ineens ook bijna niets meer aan avondeten gehad voor dik 2 jaar.... Fruit en brood at hij wel goed. Dochter is pas gek gaan doen toen ze het zag bij haar oudere broer. Nu kunnen ze beiden redelijk eten, maar is er toch vaak gezeur bij het avond eten. Eerst gaven we altijd een toetje, nu niet meer, want geen honger, dan lust je ook geen toetje. Maar we proberen de toetjes te minderen/stoppen zodat dat geen middel meer is. Verder wil ik vooral graag dat het gezellig aan tafel is. Wij zijn momenteel dus ook zoekende naar wat handig is. Eerder deden we: als wij klaar zijn met eten en jij bent nog niet eens begonnen door zeuren, dan ben je te laat en gaat je bord weg. Nu twijfelen we of ze dan gewoon moeten blijven zitten... Ik wil rust aan tafel, maar ook wel graag dat ze eten. Wat zouden jullie doen?
Hier ook een lastige eter. Een hele poos (van haar eerste tot haar tweede) wilde ze helemaal niks behalve boterhammen met pasta. Tuurlijk zijn wij eerst streng geweest maar na 5 dagen vrijwel niks te hebben gegeten en toegeven. Vanaf haar tweede verjaardag weer wat variatie in wat ze eet. Vanaf 2,5 wilde ze weer wat gaan proeven. Daar flink gebruik van gemaakt. De afspraak is nu dat ze minimaal 4 hapjes eet. Heeft ze genoeg, prima maar dan geen extra's. Bied enkel nog eten aan op de geschikte momenten. En eten wat de pot schaft. Als wij iets eten waarvan we weten dat ze het echt niet lekker vind (rijst) dan mag ze brood eten. Grappige is dat ze tegenwoordig vaak vraagt of ik niet toevallig boerenkool of hutspot in de vriezer heb. Niet altijd even gezellig (vaak niet gezellig zelfs) maar anders wordt regelmatig m.n. de avondmaaltijd overgeslagen.