Hey hallo, Ik vraag me het volgende af; Hoe komen jullie de eerste maanden van jullie zwangerschap door op jullie werk? Vandaag is mijn eerste dag dat ik echt met vlaagjes de hele tijd misselijk ben. Nu ben ik zo bang dat ik op mn werk moet overgeven... Daar zit ik echt niet op te wachten... ( wie wel) Maar goed, ik werk met psychiatrische patiënten, mensen die net hun hele levensverhaal zijn aan het doen in mijn groep en die ik niet alleen kan laten kan ik moeilijk zeggen: " Momentje, ik moet even nodig boven de plee hangen..." Ook voor collega's hou ik liever nog even stil ( er zijn ook heel wat bezuinigings ontslagen aan het vallen en wil ze niet op het idee brengen mij ook maar te ontslaan in deze ronde...) Heeft er iemand tips? Ben benieuwd! Liefs!
tja ik was kok en heel de dag dus veel geuren haha ik heb dagelijks staan kotsen op het werk. Ik vond het ook niet echt nodig om me daar ziek voor te melden. Achteraf had ik dat beter wel kunnen doen aangezien ze na 4 jaar besloten geen contract voor onbepaalde tijd te geven
Ik werk als helpende in een verzorgingshuis en ondanks dat ik misselijk was/moest overgeven gewoon doorgewerkt. Als ik het op voelde komen, de mensen even alleen laten. Twas niet anders. "als je moet, moet je". dit kan je ook met diaree hebben of plassen Ik had er dan wel voor gezorgd dat ik wel de mensen had waarbij het kon trouwens. Vervelend: ja. Maar ik vind niet dat ik me ziek kan melden voor zoiets.
Ik begin net aan een 'nieuwe' baan woensdag. Zelfde functie binnen dezelfde organisatie maar dan op een hele andere afdeling waar ik nog niemand ken. Ik hoop niet dat ik heel misselijk ga worden, maar ik heb mijn bandjes alvast weer omgedaan. Ik heb van die bandjes an seaband (tegen wagenziekte) maar die helpen ook tegen zwangerschapsmisselijkheid. Gistermiddag voelde ik een vlaag van misselijkheid hup bandjes om en geen last meer. In mijn vorige zwangerschap heb ik ze ook om gehad, werkte echt perfect. Misschien werkte het psychisch maar lekker boeiend als het maar werkt
@Linda dat van die bandjes heb ik ook gehoord dat vertelde die vrouw van mvm dat ze daar ook veel goede dingen over gehoord had.. Idd wel een goeie tip, het kan iig geen kwaad.
Neee, ik heb het ook niet over ziekmelden... ik ben sowieso een die hard als het om mn werk gaat ( moet echt al 40 graden koorts hebben anders ga ik gewoon...) Maar ik vroeg me af of iemand tips heeft hier omtrent... Zoals linda2: an seaband, nooit van gehoord.. Ik ga het eens googlen... Ja, sommige mensen/ groepen kan ik gewoon niet alleen laten ( ik werk met ex gedetineerden). Maar goed, het is wat Melindy al zegt; je kunt ook ineens diarree hebben... Dan moet je ook gewoon... Pfff, lastig hoor... Ik merk nu dat wanneer ik genoeg tijd tussen mijn groepen in neem en telkens kleine beetjes eet, alles relaxed doe, dat mijn misselijkheid zo goed als weg blijft... Hopelijk blijft dat zo.. Succes! en bedankt voor jullie ervaringen...
hoi! Ik ben nog niet zwanger maar maak me hier toch ook wel eem beetje druk om.. Ik werk op een druk tankstation en werk vaak alleen.. dus, hoe meer tips hoe beter!
i.i.g. zorgen dat je maag niet leeg is. dus kleine beetjes eten. droge crackertjes/koekjes. tussendoor slokjes coca cola zonder prik nemen. dit brengt de maag tot rust en helpt vaak goed tegen misselijkheid. ze geven het vaak aan mensen die misselijk zijn van bijv. chemo. ik was echt kots en kots misselijk maar ging ook regelmatig over m'n nek. ik was zo bang dat ik ergens over zou moeten geven dat ik het onbewust alleen maar erger maakte. ik werd er ook mega-slap van en kon amper wat binnenhouden dus ik heb op een gegeven moment emefasene gekregen tegen de misselijkheid. wat een verademing zeg. ik werk in de zorg en hier regelmatig mensen die aan de diaree zijn of ruiken. stond regelmatig half te kokhalsen
Ik had niet zo veel last van misselijkheid. Ik zorgde wel dat ik iets in mijn maag had en zorgde dat mijn collega het overnam als een bewoner moest spugen. (ik werk met dementerende ouderen)
Hier staan tips: www.zwangerenmisselijk.nl Verder zorgen dat je genoeg drinkt, eet wat je aan staat (daar wordt je het minst misselijk van), probeer koude dingen (hebben minder geur waardoor je ook minder snel misselijk bent) en probeer wat extra rust te nemen (als je moeier bent, ben je ook vatbaarder voor misselijkheid). Je kunt idd ook gember proberen of vitamine B6. Daarnaast kun je bij de huisarts emesafene halen of cyclizine. Emesafene is een middel dat al heel lang gebruikt wordt bij zwangerschapsmisselijkheid en veilig bevonden is. Bij emesafene is het wel belangrijk (voor een optimale werking) dat je er genoeg bij drinkt en dat je het regelmatig inneemt (dus niet alleen als je je supermisselijk voelt). Overigens kan misselijkheid wel een reden tot ziekmelding zijn. Het is per persoon verschillende waar de grens ligt en wat nog behapbaar is op werk, ligt ook erg aan hoe je zelf lichamelijk reageert op het overgeven bijvoorbeeld. Hoe in elk geval altijd goed in de gaten of de verhouding tussen wat er aan vocht in gaat en wat er weer uit komt goed blijft. Een combi van weinig drinken en veel overgeven kan namelijk al erg snel leiden naar uitdroging.
Ik eet ook heel de dag door kleine beetjes Rijstewafeltjes, crackertjes, etc. Lauw water is ook wel fijn. Owja en een banaan doet het ook goed bij mij en die danone sticks ook.
Niet aan denken! Tussendoor klein beetje eten en glaas water drinken. Tenminste... Dat helpt bij mij...
Inderdaad: altijd eten bij de hand hebben. En dan vooral dingen waar je Zin in hebt. De eerste drie weken at ik heel veel muesli repen maar die in ik net meer zien op een gegeven moment. Uiteindelijk was een boterham met kaas bij mij ook een goeie. Het ging bij mij meer erom dat ik wat in mijn maag had dan wat ik at (ik hoefde dus niet perste zoiets droogs als crackers). Ik heb ook gewon doorgewerkt, maar moet zeggen dat ik hier wel wat echte diehards tussen vind zitten. Als ik ook Zoveel had moeten opgeven had ik misschien wel thuisgezeten. Ik had echter net een nieuwe baan en was super gemotiveerd om lekker te werken, dus dat hielp me erdoorheen. Succes in ieder geval en bedenk dat de misselijkheid niet eeuwig duurt, laat je thuis verwennen!
Ik ben nog steeds misselijk, hoop wel dat het binnenkort ophoudt want het begint me behoorlijk de keel uit te hangen (lekkere uitspraak in doet verband...). Ik werk in het onderwijs en vind het best zwaar. Als het erger wordt dan dit, als ik ga kotsen op mijn werk, dan ga ik zeker weten thuis onder een dekentje liggen. Vooral omdatik heb gemerkt dat stress en beroerd zijn hand in hand gaan. En ook omdat ik zeker weet dat niemand er last van heeft als ik goed voor mezelf zorg. En mocht iemand er wel last van hebben dan is dat niet mijn probleem!
Ik ben 6 weken uit de running geweest, maar dat was meer door de enorm slopende vermoeidheid dan de misselijkheid. Die had ik wel, maar was niet zo erg dat ik moest overgeven. Maargoed, als ik om de zoveel tijd moest overgeven dan had ik me mooi ziekgemeld, waarom is dat "niet erg genoeg"? Het gaat om jouw welzijn en dat van je kindje, maar door blijven lopen omdat anderen het misschien overdreven vinden als je je daarom ziekmeld of omdat je bang bent ontslagen te worden vind ik niet kunnen. Maargoed dat is mijn mening! Ik kon echt niet, ik ging van mijn bed naar de bank en savonds weer terug naar bed. Nu is dat allemaal al weken weg gelukkig, maar ik zou er niet aan moeten denken die eerste weken gewerkt te hebben.
Ik maak me hier ook een beetje druk om.heb t eerste half jaar van mijn contract veel dagen gemist door angststoornis,nu ben ik weer.fulltime op mijn werk,hoop dan niet dat ik nu weer dagen moet missen door misselijkheid,anders kan ik wel dag zeggen tegen vast contract.
Ik weet niet hoe het voor anderen was, maar als ik had overgegeven voelde ik me weer even prima, tot de volgende golf . En tja, ik ben chronisch vermoeid, dus ik voel me de afgelopen 14 jaar al moe. Ben t gewend. Dus ik ben wel gewoon gaan werken. De vk vond dat prima, mijn ijzer was op orde en ik viel niet teveel af, dus geen reden om thuis te blijven. Maar als ik bijv aan de diarree zou zijn (buikgriep) zou ik me wel weer ziekmelden. Het is ook maar wat jezelf aan kan of wat je vind dat je aan moet kunnen.