Onze kleine man van 12 maanden eet sinds 2 weken geen groente/avond-eten meer. Hiervoor ging het juist super, van alles proberen en proeven en gewoon zijn bordje leegeten. Hij krijgt 's ochtends een bordje pap, rond 10 uur zn fruit, 's middags 2 boterhammen, tussendoor een koekje of cracker, rond half 6 groente en daarna vaak nog een toetje (danoontje). Nu dus sinds 2 weken geen groente meer. We hebben al vanalles geprobeerd. Voeren, aangeven, in een bordje voor hem neerzetten, knuffels mee laten eten, beethouden en dwingen, niet eten = naar bed, wel of geen toetje, langzaam of snel, van ons bord meeeten, mama/papa/oma/leidster kdv maakt niet uit.... Hij heeft zowel potjes als vers gegeten en eet nu beiden niet. Voorheen ook zo'n periode gehad maar dan at hij zijn favoriet (bruine bonen) nog wel, dat gaat er nu ook niet meer in. De eerste week maakte ik me niet zo'n zorgen, maar nu na 2 weken vind ik het wel welletjes. Hij wordt enorm boos en overstuur als hij groente moet eten , toetje een halve minuut later gaat er met gemak in. Hij heeft afgelopen week wel een middenoorontsteking gehad, en meteen het probleem aangekaart bij de ha, maar daar ook geen tips van gekregen, alleen de melding dat het wel weer overgaat. Wie heeft er nog tips, en wanneer is het weer tijd om naar de ha te gaan / andere specialist te gaan? Ik weet t niet meer....
ik zou in ieder geval stoppen met "beethouden en dwingen" en "niet eten = naar bed". Zo maak je van eten een machtstrijd en dat wil je echt niet! probeer eens van groente een "fun-momentje" te maken. Groente hoeft namelijk niet perse warm te zijn en/of aan tafel genuttigd te worden. (vind ik ) Hier krijgt ze regelmatig snoepgroente tijdens een filmpje kijken op de laptop (zandkasteel, sesamstraat oid... iets wat ze heel leuk vindt) of tijdens het voorlezen. Even een gezellig relax-momentje waar ze dan wat paprika, doperwtjes, worteltjes, avocado of komkommer in een bakje bij mag. (MAG, want zo voelt het voor haar intussen. Omdat er nu zo'n positieve link ligt tussen groente en gezelligheid) Zul je niet van de ene op de andere dag voor elkaar krijgen, maar zelf smikkelen van een bakje komkommer tijdens het voorlezen doet, denk ik, al wonderen.
Dit dus! Maak van eten nooit een strijd, want die ga je verliezen. Bovendien eten moet leuk blijven! Wrs zit hij gewoon even in een mindere periode (leeftijd, middenoorontsteking etc). Geef het tijd, niet forceren, hij gaat het echt wel weer eten. Blijf het wel aanbieden en als hij het niet wil, nou ja jammer dan. Morgen weer een dag om te proberen. En probeer idd tussendoor snoepgroente te geven en fruit, dan krijgt hij toch iets binnen. En positief reageren als hij iets eet, al probeert hij maar 1 hapje. Overdreven enthousiast, dat vinden ze meestal fantastisch. S6!
Eens met Fafa, probeer het gezellig te houden. Ook hier gaan de groentes heel wisselend. Wat hij de ene dag lekker vindt, kan hij een paar dagen later gerust weer uitspugen met een blik van "wat doe je me aan". Je zegt dat je van alles hebt geprobeerd, maar het probleem is pas 2 weken oud. Ik zou een methode kiezen die voor jullie prettig voelt (dus dat kan zijn zelf laten eten, maar ook bijvoorbeeld voeren) en dit dan zeker een week consequent aanhouden. Hij eet wel gewoon brood en fruit, dus maak je niet te snel zorgen. Hier helpt het ook om er vooral niet zoveel aandacht aan te besteden. Zolang het eten niet met opzet op de grond wordt gegooid, vinden we het allang best. Jij wil de stukjes van je bord, op de tafel leggen, weer terug op je bord en dan in je mond.. prima.. Wij eten gewoon door, nemen de dag door en grijpen in als wij vinden dat het te ver gaat (als het eten dus bewust op de grond gegooid wordt). Verder geven wij wel altijd een toetje (Griekse/Turkse yoghurt gemengd met de vla die wij hebben); in mijn ogen is eten (en dus ook een toetje) niet iets waarmee je straft of beloont.
Idd stoppen met dwingen... En niet eten is naar bed?? Dat snappen ze helemaal nog niet joh... Gewoon elke dag proberen.. Eet ie t niet dan eet ie t niet zo wel dan is dat fijn! En hiervoor hoef je echt niet naar een ha/specialist oid hoor.. Dit is gewoon nirmaal en elk kind heeft van die periodes.. En zou wel gewoon elke avond een toetje blijven geven.. Gewoon als onderdeel van de maaltijd
Dit zal je nog heeeeel vaak mee gaan maken op deze leeftijd! Met eten NOOIT een strijd aangaan want dan is het NOG interessanter om je mond stijf dicht te houden. Mijn peuter eet al sinds februari 2012(!) geen warm avondeten meer. Alleen gehaktballetjes, gebakken aardappels/friet en mais. Verder is er in ruim een jaar tijd 1x miehoen in gegaan en een keer sperziebonen. De rest eet ze gewoon niet. Maar zij heeft nu de leeftijd dat ze wel 1 hapje moet proeven. Die van jullie is daar nog te jogn voor. Eten neerzetten, aanbieden, wil hij niet, klaar. Bordje wegzetten, yoghurt als toetje geven en niet meer over praten.
Thnx voor de reacties en de tips.. Weg geven nog niet op.. Na 2 weken vol enthousiasme proberen raak je onzeker en maak je je zorgen. Dwingen is voor ons dus zeker geen methode, maar je gaat na 2 weken van alles geprobeerd te hebben toch iets anders proberen om te zoeken wat wel helpt. Al voor het dwingen overigens werd onze zoon al boos bij het in de stoel zetten. En hij gooit het eten rustig van zn stoelplateau af, of als je eten aan biedt met de lepel slaat hij naar de lepel... Hoe enthousiast je het ook aan biedt...
Heb je ook al eens geprobeerd zelf te laten eten? Hier zijn we op den duur over gegaan op hapklare brokken eten zodat zoon heerlijk zelf met zn handjes kon eten. Met een lepel eten hebben we hier geoefend met dikke kwark E idd, wat de anderen ook zeggen: maak er geen strijd van. Laat het lossssss. Echt, is moeilijk, maar je doet er jezelf en je zoon een groot plezier mee. Hier interesseert het ons niet meer als hij niks of weinig wil eten s aonds en ineens wil hij weer eens wat proeven. Niet veel en vaakis het 'niet lekke' maar hij probeert iig weer
Twee weken? Joh, mijn zoontje eet al sinds hij een jaar is nauwelijks groente... En hij is vandaag 2 geworden Ik blijf het stug elke avond weer voorzetten, maak er geen strijd van. Hij eet eigenlijk alleen spinazie, dat vind hij wel lekker.
Jeetje meis, hij is een jaar, straf en dreigementen komen echt nog niet aan. En de komende maanden komen er allerlei fases die leuker dan wel minder leuk zijn. Wij gaan eten met zijn allen en mijn zoontje krijgt ook een bordje. En dan mag hij zelf bepalen wat hij eet. Eet hij niets, ook prima. Dwingen, dingen in zijn mond stoppen of andersoortige ongein heb ik nooit gedaan. Eten is hier altijd gezellig, en de ene keer eet hij goed en de andere keer praktisch niets. Zijn lijf, zijn keuze
Ik snij het in stukjes en geef het stukje voor stukje of krijgt zijn bord voor zijn neus, net hoe de pet staat. De ene avond wil hij gevoerd worden, de andere avond moet ik de lepel aangeven, dan eet hij weer met zijn handjes en soms eet ie helemaal niet...en nee, ik vind het ook niet altijd even leuk maar lees dan hier een paar soortgelijke topics en hou mezelf voor dat het een fase is...hou het gezellig
Op deze leeftijd kun je echt nog niet 'straffen' hoor, dat begrijpen ze echt niet. En methodes als dwingen of niet eten is naar bed vind ik uberhaupt not done. Dan gaan de komende jaren nog lang duren. Laat het los. Als hij niet eet, dan maar niet. Morgen weer een dag! Mijn oudste eet al sinds haar eerste verjaardag slecht en die groeit en bloeit ook nog steeds, dus ik ben er een stuk makkelijker in geworden. We eten wat er op tafel staat, de oudste moet wel in ieder geval proeven, de jongste spuugt over het algemeen alles wat op groente lijkt meteen weer uit - prima, maar ze krijgt ook niets anders dan wat er op tafel staat. Toetje altijd wel, dat is ook gewoon onderdeel van de maaltijd (yoghurt).