Moest trouwens vanmidag denken (nav jouw verhaal) hoe mijn eerste zwangerschap bekend is geworden..... Dat was op een verjaardag, waar ik niet bij was..... Mijn schoonmoeder had gezegd dat ik niet lekker was.... (dat was ook), maar ze vond het toen ook nodig om erbij te vermelden dat ik... heel erg moe was, veel misselijk en vooral 's-ochtends moest overgeven.... Waarop ze gelijk de opmerking kreeg: "is ze zwanger?"....... En dan zeggen... maar ik heb niets gezegd hoor...! Ze had toch ook kunnen zeggen dat ik gewoon ziek was... zonder alle zwangerschapssymptomen op te noemen... dit was haar manier van "interessant" doen.... NOuja niet alleen laten zien... ze had ze uitgeleend zodat iemand ze kon printen.... maar schijnbaar vond en vind ze dat normaal.... en jammer genoeg zijn er nog zoveeeeeeeel meer dingen....
Ja dat heb ik me wel voorgenomen. Als er een 2e komt dan wacht ik gewoon tot de 1e echo. Hoe ziek ik me ook voel...
Tja dat herken ik wel, dat interessant doen. De wereld draait zo'n beetje om haar. Het is super belangrijk dat zij oma wordt, maar dat m'n schoonzus en ik zwanger zijn, is een beetje bijzaak. Zucht, ja ze zijn inbegrepen he....Gelukkig is mn schoonvader echt een schat van een man. Maar dan nog van die foto's. Zoiets is toch prive?
Zet tussen de hapjes of meteen al een groot bord klaar met daarop mini-beschuitjes... Deze bestrooi je dan voor de helft met blauwe en de andere helft met roze muisjes... Als mensen dan binnen komen hoef je niets meer te zeggen eigenlijk... Ook kan je onder de gebakjes een papiertje leggen waarop staat... Wij zijn in blijde verwachting van een ........ ! Ik vind het een ieder geval een rotstreek en ik had het haar echt nog wel even weten als zo een lage steek onder water zeg maar!
Nou komt me heeeel bekend voor, toen ik 7 weken zwanger was hebben we het haar verteld! Binnen 5 minuten wist de hele familie het terwijl wij wilden wachten tot de 3 maanden Maja mijn vriend was ook boos en als wraak zegt hij ze hoort het pas als laatste als de kleine er is nanana Maar ik zou zeggen van ik had jullie vanavond willen vertellen dat ik zwanger ben maar dat heeft iemand anders al voor me gedaan hahaha * wat ben ik gemeen vandaag *
Wat een gezellige schoonmoeders zeg! Vreselijk! Ik was daar ook erg bang voor en hebben mn schoonmoeder pas met 11 weken ingelicht. Belt mn vriend de volgende dag zn zus, en ja hoor ze wist het al van dr moeder ('s ochtends voor 9 uur was ze al gebeld door haar...) net zoals zn oom en tante... En bedankt! Mijn moeder had er wel moeite mee om t voor zich te houden, zij wist het al met 7 weken, maar heeft t echt aan niemand verteld
Hihi, m'n moeder is wel grappig. Van mij/ons mag iedereen t wel weten, maar dan zegt ze dat ze t zo leuk vindt om het nog even geheim te houden. (we mogen t natuurlijk vertellen aan de mensen aan wie we t willen vertellen, maar zij vertelt t nog niet )
Jeetje die schoonmoeders toch, Helaas moet ik zeggen dat ik dit met mijn eigen moeder heb, mijn schoonmoeder gaat juist heel erg goed. Mijn vermoeden is dat ze het eigelijk al door heeft, maar ze zegt gewoon niets en dat vind ik echt super. Mijn moeder zie ik niet vaak dus kan ook niets merken. Maar zodra ze het weet heeft ze alles al uitgestippeld, wie peetoom en tante moet worden enz enz. Dat moet namelijk mijn broer zijn, maar die zien we maar 2x per jaar dus dat dacht ik niet! Ik zou op 1 november en 7 november vlaggetjes neerhangen weet je wel die van its a boy its a girl! En inderdaad die blauwe en roze chocolaatjes zijn ook erg leuk! Succes! Liefs Lies
nou bij ons is het ook zo gegaan alleen mijn eigen moeder heeft het de hele familie verteld zonder dat ik dat wist. Vond dat zooo erg he. kwam er ook nog es bij toeval achter. Het was namelijk suikerfeest vorig jaar en ik kon niet naar opa omdat ik moest werken, toen belde ik hem om hem te feliciteren met suikerfeest. Zegt ie zo 'waarom werk je, je bent nu toch zwanger?' Ik was compleet in shock, hoe kon hij dat nou weten, hij woont namelijk in Leiden en ik in Limburg, nou me moeder had het dus verteld. Ben nog nooit zoooo kwaad geweest op haar. Daarna heb ik de hele familie maar gebeld, ook al wisten ze het, ik wilde het gewoon zelf vertellen. sorry dat ik mijn verhaal in jou topic heb gezet, maar ik weet precies hoe je je voelt.
Ik zou gewoon die avond zeggen dat je graag deze avond had willen vertellen dat je zwanger bent maar dat dit helaas al is gedaan en dat je daarom alleen het glas wilt heffen op de verjaardag van je man/vriend. Een beetje teleurgesteld kijken en je hebt je wraak. Maar ja, ik zeg altijd alles wat ik denk dus dit soort dingen zijn voor mij niet echt lastig...
Goed om te weten dat ik in ieder geval niet de enige ben. Qua vertellen heb ik besloten de eer aan mezelf te houden en het idd met beschuitjes of chocolaatjes te doen ofzo. Had nl al een blog op mn hyves geschreven over vertrouwen en ze was not amused... (heb t heel algemeen gehouden, zonder namen en situatie, maar ze voelde zich wel aangesproken. Mooi zo dat was ook de bedoeling ) Maar eigen schuld hoor, stom mens
Oe, die moet zich beroerd hebben gevoeld; maar idd eigen schild, dikke bult! Hopelijk heeft ze ervan geleerd!
Mmm... meow: schoonmoeders: breek me de bek niet open. Ik heb ook niet zo' n beste band met haar (oorlog), maar gelukkig woont ze in het buitenland. Jouw verhaal doet me wel een beetje denken aan een vriendin van mij. Haar schoonmoeder bemoeide zich ook overal mee, vooral na de geboorte dan. Ze gedroeg zich ook alsof zij de moeder was en mijn vriendin de draagmoeder. Ook elke week cadeautjes mee, dingen kopen die ze zelf wilde kopen, etc. Al met al: veel te bemoeizuchtig. Dat is nu toch een beetje uit de hand gelopen. Mijn vriendin heeft het met haar gehad, maar schoonmoeder voelt zich aan de kant gezet... Man is ondertussen de boel aan het sussen. Ik kan dus maar een tip geven: zorg ervoor dat je met je vriend op een lijn zit over hoe je haar wil behandelen. En stel je grenzen van tevoren. Geef ook duidelijk aan dat ze nu dus al een grens is overgegaan, en dat ze daarmee moet uitkijken. Succes en geniet vooral van je zwangerschap!
Wat 'n complotten zijn jullie hier aan het smoren (uh, zo zeg je dat toch?)! Haha! Vind het vervelend voor diegene waarbij het al doorverteld is en het geen verrassing meer is! Waarom altijd die schoonmama's hè? Zolang vriend/manlief achter jou staat, dan is het goed. Hij moet het niet eens gaan worden met zijn moeder hoor (ergens gelezen ooit)! Maar het blijft *piep*! Ik heb zelf met mijn schoonma een hele goede band. Ik weet zeker dat ze het niet doorverteld, iig niet met opzet. Mijn schoonzusje bv is heel nieuwsgierig! Maak me meer zorgen om mijn eigen moeder . Ik heb gezegd dat ze het één iemand mag vertellen, omdat ik begrijp dat ze het wel wil delen. Mijn vader heb ik het niet verteld, hij gaat het echt vertellen aan zijn zus, en dan weet de hele familie het dus. Nou, veel succes iig!
ik zou precies hetzelfde denk ik zeggen beatrice denk dat ze de boodschap dan echt wel begrepen heeft vind het eingelijk goed verwoord om het op die manier te brengen
Ik hoop het zo; dit is m trouwens.... Misschien heeft iemand anders er ook iets aan.... Je hoort het mensen zo vaak zeggen: ik vertrouw je Maar, wat is dat, vertrouwen? Wat betekent vertrouwen? Hoe werkt vertrouwen? Hoeveel heb je er van? Veel of weing? Vertrouwen lijkt een wisselend iets. Hoe ga je om met vertrouwen en wat doet het met je? Er is sprake van een paradox: vertrouwen en wantrouwen. Op de een of andere manier kun je vertrouwen niet herkennen zonder wantrouwen te kennen. Het woordenboek zegt het volgende over vertrouwen; rekenen op iemand, iets meedelen in de overtuiging dat het niet doorverteld wordt, handelen in het belang van een ander en niet dat van jezelf. Als iets in vertrouwen verteld wordt, is er altijd een risico dat het vertrouwen wordt geschonden. Dat wordt vooral belangrijk als de relatie toch niet zo profijtelijk is als verwacht. Of wanneer zich voor een partij een aantrekkelijk alternatief aandient; vertrouwen betekent dan dat die partij de verleidingen weerstaat en toch loyaal blijft. Dat is moeilijk, maar wat is nu belangrijker; de relatie met degene die je iets in vertrouwen heeft verteld of je eigen belang? Vertrouwen houdt de bereidheid in om verder te kijken dan alleen het eigen belang, tenminste het eigen belang op korte termijn. Als dan het vertrouwen wordt geschaad door iemand, heb je meteen weer wat geleerd voor de volgende keer. Maar eigenlijk erger nog; de relatie is beschadigd Dus: Denk na voor je iemand in vertrouwen neemt (en dan kom je gelijk weer uit bij het wantrouwen ) En: Bedenk zeker vooraf wat de gevolgen zijn van het schaden van het vertrouwen. Zijn die gevolgen het waard?