Of ze zeker verborgen reflux heeft is niet duidelijk. Ze slaapt soms erg goed en soms niet. Ik kan in elk geval nu sinds we 3 weken verdikte voeding doen gern symptomen van reflux meer ontdekken. En in slaap huilen doe ik niet als ik weet dat ze pijn geeft hoor dat blijft ze op handen. Ze huilt hoogstuit 3-5 keren 1-2 minuten en dan valt ze in slaap. Iederen zijn ding maar als je zelf geen tijd hebt naar wc gaan of eten of ben je kapot dan moet je andere aanpak kiezen. Onzr meid wil niet graag in draagdoek. En die huilen in slaap werkt bij haar heel goed. We hebben alles geprobeerd maar na paar weken troken we het echt niet meer. We zijn overigens nog bij huilpoli geweest in zh en daar hebben ze het ook geadviseerd deze aanpak. Het valt te proberen als je zeker weet dat je baby niet huilt van pijn. We weten het waneer ze stopt met huilen met oppaken of als ze met speen tevreden is. Als ze niet stopt of krijst dan heeft ze last van kraampjes of reflux of boertje moet laten. Wat ze in zh zeiden ook is als er patroon is in huilen: bijvoorbeeld altijd korte slaap met veel huilen of gelijk na flesje of later maar huilen dus met bepaalde patroon dan is iets medisch aan de hand. Maar onze meid slaapt als een blok vanaf 19.00 tot 23.00 en 23.00 tot 05.00. En 05.00 tot 09.00 en dan overdag ook tussen 13.00-17.00. De rest slaapt ze hazenslaapjes of gewoon wakker. In die tijden ook bij voeding huily ze helemaal niet en hoeft zich ook niet in slaap huilen. Volgens huilpoli ze is weg gevorderd in ontwikkeling en nu veel alerter op dingen kijken en horen daarom haar sprongetjes zijn elke keer eerder dan normaal meestaal en daardoor komt er te veel op haar te snel over. Ze wil al en babygeluideb maken en grijpen en kijken en spelen en voelen en luisteren door die overprikkelheid valt ze dus moelijk in slaap en heeft ze patroon nodig die ze erkend en waar ze niet nog meer overprikkeld raakt. Ik moet zeggen voor mijzelf dat die slaappatron met regelmaat wat we nu doen werkt erg goed bij haar en bij ons. Sommige babys zijn gewoon gevoelliger en prikkerbaarder: zo ze is bijvoorbeeld heel alert op als mensen langs lopen of licht of geluid. Andere babys kunnen het allemaal doorslapen. Ons meisje reageert ook enorm schokerig naar het verandering of het om haar heen is of in dag patroon. Ze moet echt dagschema hebben dan gaat het goed altijd maar als we daarin afwijken dan is lastig haar in slaap te krijgen. Cb: ik ben hier tevreden over hoe ze onze problemen samen proberen op te lossen. Ze belllen bijna elke dag vragen hoe het gaat en elke week komt iemand van huilbabys die paar uurtjes blijft om te helpen en kijken hoe het gaat. Ze zeiden ook dat als he zelf kan en wil moet je haar dan gewoon dragen als je daar prettig bij voelt. Op moment dat het niet goed voelt en je zelf en je man onderaan gaan moet andere opties bekijken. Ik vond het ook toen zo van: ik probeer het wel maar ga het niet doen. Maar na 2 dagen was het erg goed gegaan. Ze slaapt en rust zelf nu veel beter. Soms slaapt ze ondip hazenslaapjes waarbij ze jengelt tussendoor maar ook stukken doorslaapt van 4-5uur soms. Soms ze is gewoon te wakker om te slapen dan wilt ze niet dan moet ik haar paar uurtjes vermaken maar dat allemaal niet zo slopend als altijd dragen en op buik laten slapen.
Je kind is geen eens 2 maanden en er al aan onder door gaan piccolina pfff. Dat weet je als je kinderen wilt.
Ikdus: je weet niet hoe het was voor ons dus ik vind dit reactie bizaar. Ten tweede baby hoort niet altijd niet slapen en krijsen. Ook baby hoort niet altijd bij mama willen liggen. Ook vind ik het beetje raar je reactie alsof je weet hoe het voor ons was of hoe we het ervaren hebben- daar weet je niks van. Als je wil weten dan zeg ik dat we het niet ervaren als erg moelijk of zo maar het voelde niet goed niet voor haar niet voor ons. En tja we willen al een tweede dus zoals ik schrijf dee aanpak werkt voor ons goed en nu hebben we tevreden baby en zelf ook tevreden. En hoe het later zal zijn zien we wel. Je moet over zichzelf spreken en niet andere beoordelen lijkt mij Wil je hele dag je ongeruste niet tevreden baby schowen en later ook moelijk hebben met het bed verhaal dan is je eigen keuze net als de onze dat we het anders willen proberen en het werkt voor ons Ts vroeg naar ervaringen en volgens mij is alleen beter om verschillende te horen zodat ze haar eigen keuze kan maken
Ik had hier ook een baby die non stop op mn arm lag. Eeen baby dat om de 1,5 a 2u at en dan ook nog eens gerust half uur tot uur lang. Ook spoog ze enorm veel dus was ook continu bezig met haar en mezelf te verschonen. Eten deed ik niet. Ja 12/1 u in de nacht als mn vriend thuis kwam. Dus ik ken de situatie.
@Piccolina: ieder z'n ding, maar de meeste moeders die hier aangeven dat laten huilen niet OK is, hebben wel degelijk meegemaakt wat jij meegemaakt hebt, of nog veel extremer. Dus schermen met dat moeders niet weten wat het is, is nogal zinloos....
En dan heb je het over bizarre reacties.... Niet laten huilen heeft ABSOLUUT NIET automatisch tot gevolg dat je tot in lengte van dagen altijd maar je baby moet troosten. Jij doet alsof het zo zwart-wit is, omdat een of andere domme muts op het CB je dat wijs heeft gemaakt. Prima dat jij dat gelooft en er nog naar handelt ook met zo'n kleine baby, maar ga dan niet doen alsof jij de wijsheid in pacht hebt en alsof iedereen die niet laat huilen eigenlijk knap stom is en zichzelf in de wielen fietst. Je mag hier wel even een weekje komen logeren, jouw aanpak uitproberen en dan zullen we nog eens verder praten, over dat laten huilen altijd maar de oplossing is en/of dat je dan kinderen krijgt die nooit meer fatsoenlijk gaan slapen. Hier van beide stellingen het tegenbewijs in hius hoor...
@piccolina; hoezo hoort een jonge baby niet altijd bij mama te willen liggen? Niet alle baby's hebben continu behoefte aan mama, maar genoeg baby'tjes wel hoor. Mijn dochter had dat bijvoorbeeld, zij lag de eerste tijd echt 24/7 op me of direct naast me, de keren dat we geen lichaamscontact hadden, waren als ik 5 minuutjes ging douchen of naar de wc moest (en meestal lag ze dan bij papa). Ze had een heel sterke mama-honger. Nu is ze bijna 16 maanden en kan ze prima alleen spelen, slaapt ze in haar eigen bed, en ontwikkelt ze zich uitstekend. Zonder dat we haar alleen hebben laten huilen. En of het vermoeiend was? Absoluut! Ik heb ook vaak onmacht gevoeld, maar tja, dat hoort bij het ouderschap.
Ik had dat ook, sinds ongeveer 2 weken slaapt hij nu wel alleen in zijn bedje (hij valt wel bij mij in slaap en leg hem dan in zijn bedje). Gewoon vanzelf, misschien dat hij er toen pas aan toe was. Misschien is dat ook het geval bij jouw zoontje!
Goed opletten op signalen dat hij slaperig wordt. Zodra je ziet dat hij slaperig is, leg je hem wakker in bed. Laten huilen is niet nodig, dan haal je hem er gewoon weer uit en herhaal je het. Ik doe het ook zo met mijn zoontje en dat werkt goed. Valt nu regelmatig zelf in slaap. Het probleem met slapend in bed leggen is dat veel baby's dat niet fijn vinden. Op een gegeven moment krijgen ze in de gaten dat ze steeds op een andere plek wakker worden als waar ze in slaap gevallen zijn. En dan gaan ze zich verzetten tegen het in slaap vallen en worden ze steeds wakker als ze in bed gelegd worden. Wat verder helpt; inbakeren. En ikzelf geef een speentje (bij bv), maar dat is een persoonlijke keuze.