Ze is 6 maanden en 23 dagen om precies te zijn altijd vrolijk heeft sinds een week of 2 een tandje en heeft erge last gehad van de 3 H's. Voorheen kon ze altijd goed alleen spelen enzo, maar nu is het niks als jammeren en huilen enzo. Ze rolt steeds op der buik, wat goed is natuurlijk, maar jammert dan weer eigenlijk bijna overal. Nou ben je nogal snel geneigt om te gaan zeulen met je kleine van hier naar daar... maar neemt ze nu een loopje met ons of is er iets anders aan de hand want we snappen er geen snars meer van! ps. kan het miss ook zijn dat ze alleen mij wil ofzo, want dan gaat het regelmatig wel goed...niet altijd overigens.
Is volgens mij echt een fase. Emma had het ook rond 7 mnd. Niets alleen willen, ik mocht geen meter uit de buurt verdwijnen. Sinds deze week is het weer helemaal al vanouds. Zonnestraaltje op en top!
Mijn dochtertje had dat ook. Ik mocht de woonkamer niet uit. Ze wou niet in de box. Niet willen spelen op de grond op een kleed. Niks was goed. Het heeft dik twee weken geduurt. En met 8maanden heeft ze het nog een week gedaan. En nu is ze weer helemaal de oude. Onwijs vrolijk en lachen echt weer mijn meisje. Probeer er niet te veel aan toe te geven want dan kan je dalijk helemaal geen kant meer op. Sucses en hoop dat het snel voorbij is...
8) Joepie... dus dat wordt vrij nemen over twee weken? Wat kunnen ze op deze leeftijd al een lekker karaktertje hebben he!
ik denk ook een sprongetje en het leren van nieuwe dingen die ze willen kunnen maar nog niet kunnen.. huhhm snap je?
Ook ik zeg sprongetje, en heel herkenbaar......... En het mooie is straks is het voorbij, en denk je he we hebben ons meisje weer terug. En dan een paar weken alter heb je het weer Af en toe hebben ze nou eenmaal wat meer aandacht nodig, maar het gaat weer over hoor! Succes
jij zegt t na dan zal het even doorbijten zijn denk ik zo maar hoe gaan jullie hier mee om als ze helemaal niks willen enzo?
Gewoon over je heen laten komen, en dan maar tijdelijk wat meer ronsjouwen met hem.. Zo oe ik dat tenminste... En soms zet ik gewoon mijn oren even uit, en denk ik, je bekijkt het maar even... EN dan leg ik hem in de box en ga even een sigaretje roken... Soms lijkt het net of hij zijn frustratie dan even kwijt moet, want als ik dan 5 minuten later terugkom, is het weer goed... (tot de volgende bui.. ) Soms is gewoon niks goed, en dan kun je daar op dat moment toch niks aan veranderen...
Merel heeft dit precies zo gehad een week geleden. Bij haar waren het 4 tandjes die in een keer doorkwamen. Ik denk zelf niet aan een sprong (of is je kindje 3 weken te vroeg geboren?) maar aan tandjes of gewoon de/een hangerige periode. Heeft ze al tandjes? Tja en hoe mee om te gaan....wij hielden Merel dan vaker bij ons, veel met haar spelen, smeren met dentinox. Gewoon, zoals bluesky zeg, over je heen laten komen, hoe moeilijk dat soms ook is. Het is even niet anders....je kan niet veel doen. Er zijn voor haar in deze moeilijke periode. Ze doet het niet voor de lol bedacht ik me dan maar telkens.
Och hier nog eentje! Ze kan zich elke dag minder zelf vermaken lijkt het wel, en vooral het aan en uitkleden is zoooo'n drama! Ze heeft me vandaag letterlijk aan het janken gemaakt, ze was zo boos en krijste de boel bij elkaar, ik kreeg haar luier maar niet om! Uiteindelijk ben ik zelf uit frustratie in janken uitgebarsten! Gaat wel over... hoop ik....
inderdaad een sprongetje. ze willen van alles en nog wat uitproberen maar als het niet lukt zoeken ze hulp bij je Het heeft bij ons best lang geduurd (ongeveer 3 weken) en nu hebben we er weer een.
Kan sprongetje zijn, maar ook de fase na sprongetje 5. Dan weten ze dat je weg kunt lopen. Ze begrijpen het begrip afstand en vinden het naar als je weg loopt (afstand neemt), ook al is het maar voor even. Leer je meisje dat je altijd weer terug komt als je even weg bent. Kijk bijvoorbeeld nog een paar keer om de hoek, blijf niet te lang weg en geef haar echt vertrouwen dat je weer terug komt. Na verloop van tijd zal ze leren dat afstand geen probleem hoeft te zijn, dat mama altijd weer terug komt.