Ja mijn hart zat op ook helemaal boven in. Ik wilde idd aangifte gaan doen en mijn man was er ook gelijk overuit om dat te gaan doen, maar de tante van mijn man kwam bij me en daar heb ik een heel gesprek mee gehad. Ze stond huilend voor mij hij had vorige week haar ook aangevlogen en hij willen steken in het oog met een voorwerp (wat weet ik niet ??) Die 2 gaan onderling ook niet goed meer met elkaar (broer en zus zijn het van elkaar tweeling) Ze is afgelopen jaar haar man ook nog eens kwijt geraakt. Ze vond het allemaa verschrikkelijk wat er gebeurde en vroeg me ondanks alles om geen aangifte te gaan doen dit omdat zei het niet meer zou trekken maar ook voor de oma van mijn man, die lijdt door alles er zo erg onder. Het mensje is 83 jaar oud en dit werd haar echt allemaal te veel. Het deed me zo zeer om haar dan zo te zien hoe kun je zoiets nou doen waar je eigen moeder bij is. Ik heb het er idd met mijn man over gehad om denk ik een melding te gaan maken voor mishandeling, maar de aangifte laat ik puur schieten voor de oma van mijn man. Ik ben zo bang dat ze er teveel van gaat krijgen en dat het fout afloopt en dan krijg ik voor altijd een schuld gevoel en dit wil ik echt niet! maar anders echt ik had het gedaan!!!! daarover twijfel ik zo erg. Ik pieker er steeds over maar weet het echt nog steeds niet goed. Ik wil echt niet dat zijn oma er te veel van gaat krijgen en dat het straks ineens afgelopen is met haar, zo sterk is ze niet meer. Ik zou het mezelf nooit vergeven... moeilijk zeg Ik vind het echt een lastige situatie. Ik wil niet nog meer mensen op mij krijgen. Ik heb niet eens wat gehoord van zijn broers die zullen er nu echt wel vanaf weten wat er gebeurd is, maar niemand die even ons vraagt hoe het gaat of wat of jonge je moet gewoon aangifte doen, als ik dan van hun nou eens hoorde dan had ik meer doorzet om het te doen, dan had ik misschien schijt aan die tante en oma. Echt waar wat een kut familie heeft hij ook baal er zo erg van gadverdamme. Niemand niks waar je aan hebt. Ik heb het helemaal gehad ze moeten niet denken dat het ook nog goed gaat komen want ze hebben het nu voor altijd vergald voor hun hele leven. Van mijn en harmen's kant komt er niks meer. Staan ze hier binnenkort of wat voor de stoep dat stuur ik ze weg. Wil ze hier nooit meer zien... Die melding gaat er trouwen wel komen dat ga ik zeker wel doen En ik heb gelukkig niets over gehouden hoor aan mijn gezicht en keel. Gelukkig niet anders moest ik me ook nog eens elke keer verantwoorden wat daar nou toch mee gebeurt was. Bengelke Idd als je er niet helemaal achter staat had ik het ook niet gedaan. Lastig zeg aan de ene kant wil je wel en de andere kant twijfel je weer. Misschien kun je het ook gewoon proberen, wil het niet heb je toch altijd het recht om te zeggen dat je niet meer wil of dat het niet meer gaat?? Ik ken het gevoel helemaal wat jij bedoeld met je oude vriendin. Wat een klote gevoel is dat. Idd je gunt het ze van harte maar zelf ben je jaloers en wil je ook zo graag een kindje Huggybird Aaah jeetje wat erg!!!!! Ik schrik er echt van.. oohh wat heb ik het met jullie te doen.. vreselijk zeg. Idd hebben ze alles zo'n beetje terrecht komt je weer in een ander schuitje. Kippevel heb ik op mijn lijf echt wat vind ik dit erg... kan geen woorden meer uitbrengen daar word je echt stil van... HEEEL HEEEEL VEEL STERKTEEE!!!!!! Ik denk aan julliie!!!!
he meiden, wat een verschrikkelijke achtbaan is dit..... mijn man is net naar de ok..... mijn broer komt zo hier een met zijn vrouw. mijn ouders en mijn dochter zijn nog even geweest, de kleine meis vond het maar raar.... is het ook, we waren haar aan het voorbereiden op mijn operatie en dan komt dit er plotseling tussen door..... het is nog erg onwerkelijk allemaal...
Gelukkig dat je niet alleen bent huggybird. Kan mij voorstellen dat het voor jullie dochter heel moeilijk is nu ineens een operatie. Wel fijn dat je man direct geopereerd kan worden. Dat is het iig maar verwijderd. Konden ze eventueel zeggen of het wa uitgezaaid? Nogmaals heel veel sterkte voor jou en je man! Maar natuurlijk ook voor de rest van de familie.
Love kan mij voorstellen dat je er nog van slag van bent. Sorry dat ik het zeg maar wat is jouw schoonvader een kortzichtig en opvliegend agressieve man. Jammer dat jij en je tante geen aangifte doen. Maar ik begrijp het aan de andere kant ook wel weer voor je oma. Ik hoop dat het hierbij blijft. De melding zou ik zeker wel maken. Al is het maar er dan een dossier komt en bij een eventuele volgende escalatie er direct jullie dossier naar boven komt. Wellicht wil jouw tante ook een melding maken. Wellicht dat je nog kan overwegen om met de priester/pastoor van de kerk van je man/schoonvader te gaan praten. Misschien kan hij invloed op hem uitoefenen. Sterkte ermee.
dank je wel meiden!! hij moet nog een mri, weet niet wanneer, maar de waarden in het bloed waarop je uitzaaiingen kan zien waren gelukkig goed. hopen dat het de mildere vorm is, is dat het niet moet hij ook nog chemo..... het is op zich goed te behandelen zei de uroloog maar pfff wat ben ik bang......
Gelukkig dat de bloedwaarden goed waren. Hoe lang duurt zo'n operatie? Worden beide teelballen verwijderd? Of 1? Kan mij heel goed voorstellen dat je bang bent. Ik denk aan jullie! Liefs
Oooh huggybird wat erg allemaal. Wat heb ik het met jullie te doen. Gelukkig dat je niet alleen bent dat zou echt helemaal niks zijn. Hebben ze al wat gezegd over wat er allemaal gaat gebeuren en of er eventueel uitzaaiingen zijn. Ik wens jullie echt heel veel sterkte en ik duim en bid voor jullie dat het echt goed mag komen!!! lara Ik begrijp heel goed wat je bedoeld hoor. Echt het liefste deed ik ook aangifte want eigenlijk kan hij er niet mee weg lopen. Maar mijn man heeft van zijn familie al zo weinig steun spreekt bijna niemand (die hele familie ligt echt bijna uit elkaar) Alle broers van mijn man zijn uit huis gegaan ook allemaal met deze zaken te maken. De meiden waar ze mee gingen werde niet geaccepteerd en zo kwam de ene ruzie naar de andere. Dit speelt al zo, zo lang, maar hij begint nu alleen heel agressief te worden. Dit hoeft me niet nog een keer te gebeuren want dan is hij echt aan de beurt. En met de dominee praten dat gaat echt niks worden. Dominee was op gehoogte van de situatie dat mijn man zijn ouders niet meer sprak en dat ze niet op onze bruiloft waren enz.. enzz.. (dominee woonde naast de oma van mijn man) heb hem vaak gezien. Elke keer werd er gezegd maak het goed. Wij uitgelegd dat het van hun kan moest komen. Neee wij waren ook fout. Nouja dan krijgen we de bijbel erbij god erbij sorry maar daar zit ik dan echt helemaal niet op te wachten. Dat geloof is echt soms niet te begrijpen. We hebben maar 1 God en je moet van elkaar respecteren hoe je gelooft.. Moeilijk blijft het allemaal..
Wat fijn!! Nouja fijn, gelukkig wat beter nieuws! Hoe is het met je man, heb je hem nog gesproken of?? Zal voor hem ook allemaal heel snel gaan... Hoop zo dat er geen uitzaaiingen zijn. Hou jullie sterk hoor. En logisch dat je bang bent wie niet??
de operatie op zich niet zo lang maar hij zal rond 19.00 pas terug zijn... ze halen alleen de rechter weg.
Jammer dat deze man niets voor jullie kan betekenen. Dat dat dit soort mensen er juist voor waren om te helpen in gezinsproblemen. Het is zeker een hele moeilijke situatie. Beloof je wel dat dit de laatste keer is dat hij je heeft aangevallen en dat je anders aangifte doet. 1x zoiets is al erg genoeg. Dit soort mensen voelen zich nogal gesterkt als niemand iets regen ze onderneemt. Maar daar weet jij vast alles van met jouwverleden. Ook voor jou heel veelsterkte!
Ik zit hier perplex voor mijn laptop, ik ben net van mijn werk en lees je bericht huggybird veel sterkte, dit moet vreselijk schrikken zijn voor jullie. Ik hoop echt dat er geen uitzaaiing is en dat het een mildere vorm is. Gelukkig zijn zijn bloedwaarden al goed.
Shit shit shit, huggybird!! Wat een angst! Wat is dit ineens snel gegaan. Je man zal nu bijna weer terug zijn en hopelijk is de operatie goed gegaan! Ik duim voor jullie!!!
Oh huggybird, wat verschrikkelijk! Kan het bijna niet voorstellen dat het echt gebeurd, zo snel allemaal ineens. Echt onvoorstelbaar. Heel veel sterkte, ik duim voor jullie meis. Weet dat we aan je denken. Ik vind het echt zo erg voor jullie, zo niet verdiend!
Jeetje wat heftig allemaal ineens! Ik hoop echt zo dat het zo positief mogelijk uitvalt meis! Kan me voorstellen dat jullie bang zijn, ik denk aan jullie!
Operatie is goed gegaan, morgen komt de uroloog, die komt in de ochtend en dan mag ik nog niet bij mijn man, ik heb de vp even heel duidelijk gemaakt dat ik er bij ga zijn als die uroloog komt! Flinke vp die mij daar weg zal kunnen houden. Hij zal niet alleen zijn tijdens dat gesprek! Man had een ruggenprik gehad dus was goed aan spreekbaar toen ik weer bij hem mocht. Ik ben echt helemaal kapot nu, ik ben thuis en ga zo eerst wat eten nog en dan maar proberen te slapen..... Ik zal blij zijn als ik hem en onze kleine meid weer thuis heb morgen.... Zo k*t alleen hier.....
Pfff huggybird verschrikkelijk!!!! Is het allemaal snel gegaan zeg, zo ga je even naar de huisarts en paar uur later ligt hij onder het mes! Maar wel fijn dat het zo snel al kon! Alles komt nu ook tegelijk he moet je zelf geopereerd worden en dan komt dit er nog tussedoor! Gelukkig is de operatie goed gegaan en zijn de bloedwaardes goed! Hoop voor jullie dat het een milde vorm is! Denk aan jullie, duim voor jullie dat het snel beter mag gaan! Probeer wat te slapen al is het nu wel moeilijk!
Hopelijk heb je een beetje kunnen slapen huggybird. Het is allemaal zo snel gegaan! Ik begrijp dat je bij het gesprek met de uroloog bij wilt zijn, zou ik ook doen! Kan je hem ook een spreken en eventuele vragen stellen! Wanneer zouden ze weten welke vorm het is? Duurt dat een tijdje, of krijg je dat vandaag te horen van de uroloog? Meid ik denk aan jullie en duim voor een goede afloop!
Hoi meiden, Ik heb me na de vroege miskraam van vorige ronde wat afzijdig gehouden... Niet al te veel op zp geweest. @huggybird Wat verschrikkelijk. Wat zal dat een grote schok geweest zijn! Ik hoop zo dat het allemaal nog goed te verhelpen is. Wat een rot begin van het jaar. En inderdaad, ik zou ook niet bij die uroloog weg te houden zijn. Dikke knuffel. Ik duim voor een goede afloop. @hier Vandaag weer ongesteld geworden, dus de onderzoeken bij de gyn gaan ook weer verder. Maandag bloed laten prikken en op CD10 of 11 weer een inwendige echo. Daarna behandelplan bespreken. Hopelijk is de kans op hulp niet verkeken doordat ik zwanger ben geweest... Ik ga me in ieder geval niet zomaar weg laten sturen, ik vind dat ik lang genoeg geduld heb gehad...
Nou, ik heb denk ik 2 uurtjes geslapen vannacht... Gelukkig zijn we weer lekker thuis met ons drietjes. We zijn bekaf alle twee en ons meiske was vanmorgen ook al om 6:00 wakker geweest dus die ziet bleek en mag ook lekker vroeg naar haar bedje.