Een zwangerschap is iets waar je van zou moeten genieten, gelukkig doe ik dit als nog wel waar ik maar kan. Maar vaker staat het huilen me dichter bij als het lachen. De eerste maanden waren zwaar, maar klagen? Er zijn mensen die maanden ziek zijn, dan moet ik nog blij zijn dat het bij mij vooral slapen was. Alleen de eerste drie maanden weinig mee gekregen als me bedje Na de eerste drie maanden begon de elende pas echt. Ik kreeg een long ontsteking en moest naar het ziekenhuis om me astma beter af te stellen. Ik kreeg een antibiotica en pretnison mee plus aangepaste medicijnen. Helaas werkte het allemaal maar tijdelijk en moesten me medicijnen weer aangepast worden. Slapen was er niet normaal meer bij.. door het vele slijm kon ik niet normaal meer slapen als zittend. Als ik ging liggen begon ik als een gek te roggelen. Probeer dan nog maar eens te slapen Kort er na kreeg ik in het weekend blaas ontsteking. Kuurtje antibiotica.. Ja en natuurlijk pijn en veel plassen. Vervolgens kwam me asta weer boven water, weer medicijnen aan passen en pretnison.. en het bekende slaap probleem. Als je denkt dat je het dan wel gehad hebt.. raakt er een kies ontstoken. Antibiotica, kies getrokken en door.. Helaas was de kies er naast ook aangestoken, en moest die er ook uit. Dus opnieuw een ontsteking, nieuwe kuur.. 1 Okt, een van de mooiste dagen uit je leven! Trouwen.. Heerlijke dag gehad, en avonds naar het preston palace hotel. Rond 8 uur.. ik krijg een hoestbui en het schiet met een harde knak ik me rug. Ik zak door me knieen heen en kon niet meer lopen. Al snel straalde de pijn uit van me rib over me hele buik, en werd me aangeraden even naar het ziekenhuis te gaan.. Daar kreeg ik het nieuws dat me rib gebroken was, en dat ze niks konden doen.. paracetamols.. In het ziekenhuis vertelde ze me nog dat een long ontsteking mogelijk was, en dat ik thuis meteen de huisarts moest bezoeken. Gelukkig zat ik nog aan een kuur wegens me kies.. dus dat bleef goed. Helaas doordat ik me pompjes niet normaal kon gebruiken.. moest ik wel weer aan de pretnison. Het hotel door gezet in een rolstoel, thuis zou het immers net zo zeer doen. slapen kon ik nu helemaal wel vergeten.. liggen en of zitten alles doet gruwelijk zeer. De eerste twee dagen waren letterlijk een hel, daarna kon ik op me rug slapen. na de antibiotica kuur moest ik terug voor die kies. Maar ik kon niet fietsen en had die dag geen vervoer. Ik moest me afspraak verzetten, maar dat was geen probleem.. de kies was rustig en kon best even wachten. Echter kon de volgende afspraak pas twee weken later, omdat de tandards een week met vakantie zou gaan. Ontsteking speelde als nog helaas weer op, en moest terug! Tandards had geen gaatje vrij en wilde me geen kuur meer geven. Ik moest het weekend af wachten.. die dinsdag had ik een afspraak staan. Afgelopen donderdag was dat.. vrijdag was de kies vreemd genoegt rustig, alleen als ik at.. deden al mijn kiesen zeer! Links zo wel als rechts.. ehm?? Zaterdag.. Pijn aan de andere kant in me mond. Die nacht géén oog dicht gedaan van de pijn! Zondag.. weekend tandards! Ontsteking aan de andere kant! Kuur mee.. Woeps, alweer?! Nou moet ik zeggen door al deze elende dat ik bij een gyneceloog onder controle sta. Baby word nu grondig in de gate gehouden. Alfijn.. ik heb sins dien niet meer geslapen. Soms een uurtje en dan ben je weer wakker omdat de pijn niet uit te houden is. Gezicht is dik geworden.. oorpijn, en slik probleemen. Inmiddels bij de tandards geweest.. die vertrouwt het niet meer. Dinsdag een afspraak in het ziekenhuis.. Met een beetje pech moet er alles met spoed uit. (bang!!!) En dan ga je bloed plassen.. niet bij het afvegen, maar me plas. Tja.. plasje in leveren! Je wilt het zekere voor het onzekere toch? Ze konden niks vinden, maar de plas was idd verdacht van kleur. Ik moest goed drinken en het werd op kweek gezet. Zojuist gebeld.. posetief! Je hebt een blaas ontsteking, er ligt een kuur klaar. Ehm.. ik zit nog een een kuur.. nu is het afwachten op de dokter aanzien de kuur morgen af loopt. Of ik een vervolg kuur krijg. Zucht.. Ik ben er door heen.. Ik maak me zorgen! Ben gebroken.. En stik van de pijn.. en.. ik kan me astma pompjes weer niet goed gebruiken omdat me gezicht zo opgezwollen is en pijn doet..
jeetje........ Vanuit hier een dikke knuffel... je kan niks anders doen, dan jezelf bij elkaar plukken steeds en doorgaan.
Jeetje meis, wat krijg jij ongelofelijk veel op je bordje Hele hele dikke knuffel, wat een ellende zeg
Jeeeeejtje meisje toch wat een verhaal!!! wou dat ik wat voor je kon betekenen.. dit wens je toch niemand toe Ik hoop dat je zsm beter wordt en eindelijk kan genieten van je zwangerschap. Helaas kan ik niks anders doen dan je veel sterkte te wensen.. beterschap meid 💖💕 *knuf*
oh balen zeg. dan zou je liever gewoon een paar weken slapen tot alle ellende voorbij is! heel veel sterkte en beterschap meid. Die ellende mag al eens gaan stoppen nu! 'k weet heel goedwat het is met tandpijn rond te lopen, nachten heb ik liggen huilen v d pijn, en was dan nog niet zwanger. ik hoop oprecht dat je snel beter bent!!
Jeetje meid, het zit je echt even niet mee allemaal zeg Heel veel sterkte en een dikke digi knuffel voor jou!
Dank jullie wel voor jullie lieve woorden allemaal en knuffels zomerwondertje - Dat klopt idd.. en normaal geven ze dan nog van die zakjes poeder mee. Die zijn net wat sterker en verlichten wel iets.. maar door me zwangerschap geven ze helemaal niks. Ik kan je vertellen dat zonder goede pijnstillers me rib al de ergste pijn was ooit ervaren.. maar nu nog erger als me rib. Pijn van me blaasontsteking heb ik niet.. ik voel die niet door de andere pijn heen. Plas alleen onwijs veel (en dat deedt ik al hahaha) maar dat bloed was waar ik me zorgen om maakte. Onder tussen zit ik nog te wachten op mijn telefoontje van de dokter. Ik ben mezelf hard aan het maken voor de bevalling denk ik..
Wat een verhaal. Natuurlijk kun je dan niet van je zwangerschap genieten. Heel veel sterkte!!! Ik hoop echt dat je je snel beter zult voelen.
Lief vlindertje, ik snap helemaal dat je het even niet meer weet. Wat een nare ontstekingen heb je allemaal tegelijk te dragen. Bah! Al die pijn en onrust, het lijkt me niet meer dan logisch dat je daar gek van wordt. Ik hoop dat je je snel beter zult voelen, dat het goed blijft gaan met je kindje en dat je van de rest van je zwangerschap mag gaan genieten. Het is je van harte gegund!
Update: Dokter heeft zojuist gebeld. Moet even sparen voor een nieuw plasje en direct in leveren zo. Dit plasje word naar het ziekenhuis gestuurd? Ik vergeet eigenlijk te vragen waarom dat is.. Ik moet deze antibiotica kuur per direct staken en starten aan een andere nieuwe antibiotica kuur. Ok.. ik snap het niet, maar ze zullen vast wel weten wat ze doen. Als de pijn maar niet erger word ivb aanslaan van een kuur..
er zijn verschillende ab kuren. de een werkt voor je kiezen de ander b=voor weer iets anders. de kuur die je nu krijgt werkt waarschijnlijk niet goed voor een blaasontsteking. daarom moet je nu stoppen met die ene en een neiuwe gaan doen. ik wens je heel veel sterkte en genieten kan zo niet natuurlijk. ik heb in mn tweede zwangerschap ook niet genoten. ik had gelukkig geen pijn maar kon niks en lag de hele dag. hou vol. en ik hoop dat het straks beter gaat
Ik had amoxicilline 500mg en heb nu amoxicilline 500/125 gekregen. Zou het zelfde zijn alleen de nieuwe kuur is extra aanvullend. Dat ze het door sturen naar het ziekenhuis was extra zekerheid dat ze de juist kuur gegeven hadden voor de juiste bacterie. En we sukkelen rustig verder..
En dan weer even een update.. naar het ziekenhuis geweest waar ik te horen kreeg dat er alles onmiddelijk uit moest het spoed. Ik zal inmiddels al aan mijn 3rde kuur antibiotica op een rij om het maar een beetje rustig te houden. De ontsteking was in me kaak gekropen en op me zenuwen geslagen. Afgelopen woensdag voor onderzoek gehad.. bleek ik dan als nog weer een long ontsteking te hebben en waren er twijfels of ze me mochten/konden helpen. De longarts nam me eerder op, en gaf me een pretnison infuus om me voor te bereiden op de dag er na.. De operatie was goed verkopen, maar ze moesten wel de onteking uit me bot boren, waardoor mijn gezicht extra op zou zwellen. Dat is helaas dus ook gebeurt.. het neemt al wel weer af, maar bond en blauw en erg ziek al dagen. Met pretnison naar huis, en een antibiotica kuur.. en het nieuws dat er eiwitten gevonden waren in me urine. Extra controle op een mogelijke zwangerschap vergifteging! Vandaag terug geweest.. goed nieuws! De longontsteking ging al iets beter, en de eiwitten waren weg zover ze zagen. Ze houden me er wel extra voor onder controle.. maar het is mogelijk na een operatie schijnbaar dat ze die vinden. Helaas was er nog wel een blaas ontsteking, dus nog een extra kuur er boven op gehad. Het is afzien, maar ik hoop nu dat er verbetering in komt. Ik voel me ondanks de pijn al wel geestelijk en lichamelijk iets beter. We sukkelen door.. op naar de volgende week.
Pffff het zit je echt niet mee Hopelijk gaat het snel de goede kant op! Heel veel beterschap en sterkte!
Jeetje zeg ik heb je verhaal echt met grote ogen zitten lezen. Het wordt je niet bespaard he, mijn hemel! Heel veel sterkte en ik hoop dat je straks nog wel van je zwangerschap kan gaan genieten, al is het maar een paar weken..