Hoi dames, Ik zit met een probleem. Ik ben me er sinds kort ernstig van bewust. Maar doordat ik vroeger traumatische ervaringen heb meegemaakt ( waar ik niet te veel over wil uit wijden ) ontwikkel ik nu door mijn onzekerheid en laagzelfbeeld andere problemen. Ik werk 28 uur, onregelmatig. Ik heb een man een dochter van bijna 4. Ik heb geen huisdieren en stofzuig/dweil minstens 2 keer per dag. Ik loop continue met een poetsdoek in mijn hand, kijk constant met mijn ogen over de meubels en vloer heen. Ik werk er gek van! Mijn gezin trouwens ook. Standaard moeten de schoenen uit en pantoffels aan. Er mag alleen aan de eettafel gegeten worden, ook een koekje. Dochter mag wel gewoon spelen met een deken op grond maar zoals verven en kleien liever niet. Oke een hele zeldzame keer doen we het om vervolgens maar niet te spreken hoe het spannings niveau van binnen voelt. Andere kinderen komen hier niet spelen, dat probeer ik eigenlijk altijd wel met een smoes te omzeilen. Verjaardagen wat gevierd worden kijk ik al maanden van te voren tegenop. Het is geen gezonde situatie meer en ik weet dat het MOET veranderen en wel gelijk NU. Ik wil niet hebben dat mijn dochter beschadigd raak door mijn eigen obsessie. Ze moet lekker kunnen ravotten en kind kunnen zijn. Ik zit inmiddels in therapie om alles van vroeger te verwerken en om zelfverzekerder te worden. Deze obsessie is ontstaan door onzekerheid zegt mijn therapeut. We hebben een glanzende grijs/zwarte laminaat vloer waarbij je eigenlijk al meteen vlekken hebt als je klaar bent met dweilen. Ik zou het liefste een andere vloer willen maar deze ligt nog geen 6 maanden. Ik hoor veel positieve dingen over een grindvloer maar diep van binnen weet ik dat dit mijn problemen niet oplost maar alleen wat draaglijker maakt. Wie herkent zich hierin of heeft tips of advies? Bedankt voor het lezen. Groetjes Ganesh
Hee meid, Jeetje, ja dat is lastig. Ik ben een enorme rommelkont dus ik herken je niet echt. Maar wellicht kan je een planning maken voor jezelf, wat je op welke dag doet? Dus s'morgens stofzuigen en dweilen en dan mag het gewoon niet meer tot de dag daarna. 1 keer per dag een sopdoek over de kasten tafel etc. En dan mag het niet meer. Je dochtertje moet vind ik wel lekker mogen kleien en een rommel mogen maken. bedoel ik niet aanvallend hoor, je kan hier niks aan doen. Maar zoals je zelf zegt, zij mag er eigenlijk geen last van hebben. Wellicht kan je het leuk maken door daarna samen met haar op te ruimen? Dan kan je zelf wellicht wat genieten van het moment zelf met haar, lekker verven of kleien, even geen zorgen, daarna samen opruimen en klaar. Het zelfde met vriendinnetjes spelen. Het is goed voor haar! Plan je sop en opruimmoment dan daarna, zodat je weet dan het weer netjes is na het bezoek. Verder heb je al hulp, das al een hele stap. En het moet NU en METEEN van jezelf... maar het is ook niet in een kwartiertje ontstaan.. Dus geef jezelf een beetje de tijd
Ooh en zoek iets aan ontspanning. Als je heb gestofzuigd, ga daarna dan een kwartiertje lezen voor je verder gaat soppen. Of een aflevering van een serie kijken. Dat je jezelf dwingt om even te ontspannen tussendoor
Hoi Ukkie, Bedankt voor je reactie. Ik weet dat je het niet aanvallend bedoeld. Als ik er aan denk dat ik haar belemmer in haar groei en ontwikkel proces schieten de tranen mij in de ogen. Dat wil ik niet. Ik moet ook inderdaad een hobby of iets dergelijks gaan zoeken, als ik thuis ben dan ben ik alleen maar aan het poetsen, ik zit nooit op de bank of wat dan ook. Maar wat ik echt leuk vind weet ik niet...
wow, dit is echt wel heftig zeg! Ik vind dit ook echt niet 'normaal' om het zo maar te zeggen. Goed dat je hulp ingeschakeld hebt! Probeer je ook wel leuke dingen te doen met je dochter? Zij maakt dit heel bewust mee en dit kan bij haar ook wel blijven hangen...
Dat weet ik puzzelstukje. Ik word er ook enorm verdrietig van. We tekenen wel samen, doen samen met de poppen spelen , voorlezen etc. Vaak gaan we naar een speeltuin of iets dergelijks. Ik weet dat ik moet veranderen. Ik heb gister na mijn werk allemaal verf gekocht bij de action met schilderijen. Ik ben van plan om straks met haar te gaan verven.
Wat goed van je dat je dat wel inziet! Dat is al het halve werk! Je bent je ervan bewust en je wilt veranderen. En wat als je nu eens de eierwekker pakt en op een aantal minuten zet dat je echt niets mag doen van jezelf? Eerst misschien 5 of 10 minuten en na een week bijvoorbeeld uitbouwen?
Ik poets graag en veel...maar echt niet zo extreem als jij. Ze mogen hier kleien, kleuren en wat dan ook, als het naderhand maar weer spik en span is. Het belemmert hier echt niet in wat de kinderen mogen. Sterker nog ik ben go dus geen moeite met andere kinderen die rommel maken. Maar ik zorg er wel voor dat het weer helemaal netjes is naderhand.
`Bedankt voor jullie advies. Dat met die kookwekker is een goede. Ik merk gewoon dat bij mij de balans verkeerd is. Op mijn werk kom ik tot rust en thuis voel ik spanning. Ik moet zeggen dat er al veel veranderd is. Ik deed eerst ook de badkamer iedere dag poetsen ( spiegel, badmeubel, kranen etc. ) Dat doe ik nu niet meer grondig, als ik mijn dochter savonds douche ga ik gauw met de handdoek ff erover en klaar en 1 keer in de week echt grondig. Het is een begin en ik hoop dat ik er kom. Soms wou ik echt dat ik meer weg had van iemand wat een 'rommelkont' is. Want die personen hebben er vrede mee en geen last van spannings gevoel denk ik.
Ik ben geen rommelkont ik houd wel van opgeruimd, maar schoonmaken vind ik vreselijk..... Niet dat t hier vies is, maar ik ga echt niet elke dag stofzuigen... Een keer per week vind ik genoeg, mits er natuurlijk iets gebeurd is waardoor t extra moet. Wij hebben geen huisdieren... Ik wil het huis leefbaar en alle tijd die ik moet stoppen in onnodig schoonmaken vind ik echt Zonde. Misschien kan je t proberen met die wekker en wanneer sat goed gaat heel langzaam uitbouwen...
Niet jezelf zo schuldig voelen. Dit is hoe het nu is en als ik je zo hoor is je dochter echt niet zielig oid. Ik ben zo een rommelkont en kan soms wanhopig worden ook hoor van mijzelf. Dat ik denk HOE kan ik straks een baby verzorgen als ik nog geen eens mn huis netjes kan houden?! Hier is het namelijk zeer regelmatig ontploft. Dus andersom is het ook niet altijd alles, niemand is perfect dus dat mag ook en maakt jouw geen slechte moeder Verwacht niet in 1 keer de wereld van jezelf en dan kom je er echt wel!!
Het lijkt me inderdaad voor niemand een gezonde situatie, dus goed dat je hulp gezocht hebt. Maar ik neem aan dat dit 'enkel' gesprekstherapie is. Wellicht heb je ook wel iets aan gedragstherapie, om je te leren omgaan met het concept van een huis waarin geleefd wordt. In België was er enkele weken geleden een programma genaamd Dwangers op de buis, over mensen met OCD. Schrijnend om te zien hoe zij soms vastzaten in hun irrationele dwang. Ik zou er dus alles aan doen om zo'n situatie te voorkomen, met therapie dus als goede optie.
Je hebt al hulp, heel goed maat leg ook hierin voor jezelf niet de lat te hoog. Het moet niet in een keer over zijn. Stapje voor stapje is goed genoeg. Veel sterkte met therapie. Ikzelf heb al langere tijd therapie en het is heel hard werken en confronterend om inzicht te krijgen en dingen anders te gaan aanpakken.
Kleine tip voor de tafel Wij hebben een douchegordijn gekocht met leuke figuurtjes, die gaat over de tafel heen zodat daar geen verf of stift op kan komen. En ik heb stiften die uitwassen zijn mocht het toch een keertje fout gaan.
Als eerst wil ik je heel veel sterkte wensen bij het verwerken van je trauma's en onzekerheid. In het begin moest ook alles bij mij TIP-TOP zijn. Wanneer er bezoek kwam was ik al dagen van tevoren hele dagen het huis aan het schoonmaken. Uiteindelijk besefte ik dat dit mij niet gelukkig maakt en aan het huishouden toch nooit een einde komt. Sindsdien ben ik veel minder streng voor mezelf en maak mij niet meer zo druk als mijn bed niet super glad is of mijn dochter alweer alle kussens door elkaar heeft gehaald. Mijn tip: Werk aan jezelf en probeer het beetje bij beetje los te laten. Een baby leert ook niet in 1 dag lopen. Dat gaat met vallen en opstaan
Bij de Blokker kun je ook per meter van dat dikke plastic in diverse moetiefjes krijgen waarmee mensen soms hun tuintafel overtrekken. Dat hebben wij, super handig want je kunt het zo groot ktijgen als je wilt. En geen klei en verf op de tafel OT: goed dat je hulp hebt ganesh want je geeft duidelijk aan dat je hier niet gelukkig van wordt.
Wat lastig. Is het geen idee om tussen het schoonmaken door jezelf te verplichten een uur naar buiten te gaan? en dan als je thuiskomt wekker zetten en 10 minuten te zitten? Zo bouw je het op.. ik heb zelf de tik dat ik heeel intensief ga schoonmaken zodra iemand zegt dat er iets vies is. ook al is het voor de grap.. Ik moet en zal dan het hele huis van top tot teen schoonmaken.. Met verjaardagen heb ik hetzelfde als jou het hele huis van te voren helemaal schoonmaken en de dag zelf het liefst nog een keer.. Probeer jezelf tussendoor te verplichten te gaan zitten. en of je dan de was vouwt een boek leest of een kopje thee drinkt op de bank maakt niks uit..
Bedankt voor de lieve reacties. Niemand wordt hier inderdaad gelukkig van. Vooral van het gevoel van moeten, moeten en moeten word ik erg moe. Van dat douchegordijn en tafelzeil is een erg goede tip. Wat doen jullie met stoffen stoelen als daar verf in komt?
Geen stoffen stoelen gebruiken Je hebt toch vast ergens een plastic klapstoel staan? Of anders een kussensloop erover.