Door een foutje van de verloskundige weten wij nu dat we een jongen krijgen. Wij wilden het geslacht niet weten omdat het ons zo'n mooie beloning leek na de bevalling. Ik vind het heel stom van mezelf, maar nu ik weet dat het een jongetje is, ben ik eigenlijk best teleurgesteld. Het komt nu erg rauw op mn dak vallen. Ik weet helemaal niet wat ik met een jongetje aan moet... Plus dat ik me ook nog eens schuldig voel over deze gevoelens. Het komt vast allemaal goed, maar ik voel me nu onwijs rot.
Weet je zeker dat het een verspreking was? Veel verloskundigen gebruiken bewust altijd 'hij/hem/zijn' maar bedoelen dan geslachtsneutraal te zijn. Wij zijn er bij onze eerste ook per ongeluk achter gekomen, maar dat doordat de echoscopiste vol op het geslacht stond en toen pas vroeg of we het wel wilden weten. Mijn ML bleek iets te goed medisch onderlegd (qua opleiding) om het niet meteen te kunnen zien. Wel raar, maar wij vonden het achteraf ook wel leuk weer.
Een verloskundige en gynaecoloog zegt idd altijd hij. Baby is hij. Staat overal dus misschien helemaal niet versproken?
Ze zei dat ze het in ons dossier zag staan... " Ik zie dat jullie een jongen krijgen" Was ook een invalster. De andere verloskundigen van de praktijk had ik al een keer gezien en weten allemaal dat wij het niet wilden weten.
Ah dat is idd erg stom van dr! Mag ze dan ook zeker op aangesproken worden. Maar goed dat maakt je gevoel natuurlijk niet anders. Denk dat t nu weten even een teleurstelling is. Niet zozeer t geslacht. Ik snap je gevoel wel hoor. Zou t zeker ook bespreken
Oooh, wat slordig Ik vind dat je dat best mag aankaarten. Wij hebben het die echoscopiste ook wel laten weten dat we het vervelend vonden dat ze er niet eerst naar vroeg.
Hoewel wij er voor hebben gekozen om wel van te voren het geslacht te weten, moest ik zelf best wel schrikken toen ik zag dat nr 3 een jongen was (na 2 meiden). Ik was er van overtuigd dat het weer een meisje zou worden. Kom er gewoon geen grip op krijgen...Een jongen,wat moest ik daar mee? Na de jurkjes/poppen/roze spullen parade... Ik snap je gevoel. Je hormonen,de vermoeidheid, het speelt allemaal mee. Het is cliche, maar als het eenmaal zover is, en je kindje er is, dan komt het goed. Zo'n klein mensje...genieten! En een zoon..het is superleuk!
Oh balen! Ik hoop dat ons zo'n verrassing niet staat te wachten. Gelukkig staat in mijn dossier op de eerste bladzijde met rode hoofdletters dat het geslacht onbekend moet blijven. Voor zover ik weet staat het ook nergens 'stiekem' in het dossier vermeld. Hopelijk kun je nog over de 'teleurstelling' heen komen.
Oh, dat is minder zeg. Dat is echt niet leuk om het zo te horen. Ik heb het idee dat mijn verloskundige zich ook versprak. Ze hebben het altijd over hij en ze zei een keer: Ze ligt er lekker relax bij. Daarna ging ze weer verder over hij of zij groeit goed en ziet er goed uit. Maar zeker weten doen wij het niet. Ja, waarom weet je niet wat je met een jongetje aan moet? Had je zelf sterk het gevoel dat het een meisje is/was? Ik heb dat namelijk ook. Niet dat ik niet weet wat ik met een jongetje aan moet, maar mijn gevoel zegt zo sterk dat het een meisje is dat ik verbaasd zou zijn als er een jongen uit komt. Terwijl dat dit net zo goed kan. Misschien bedoel jij dit ook wel. snap dat je je schuldig voelt, maar het komt allemaal goed.
Dat is vervelend zeg. Ik herken je gevoelens wel hoor. Heb ze zelf ook gehad en soms nog wel eens Waarschijnlijk zijn die gevoelens meteen weg als we onze mannetjes in onze armen kunnen sluiten!
Vraag me af waarom het in het dossier staat? bij mij is er bij de 20weken echo niet naar gekeken omdat we het niet wilde weten, verloskundige weet dus net zo veel als wij weten
Jeetje wat slordig. Ik zou het wel aankaarten bij je volgende afspraak. Maar ik vraag me af waarom het bij jullie in het dossier staat? Als het echtpaar het niet wil weten dan is het toch niet nodig dat het er bij hun in staat. En hoe weten zij het geslacht vraag ik me af? Kan me niet voorstellen dat onze verloskundige erachter kan komen aangezien wij geen echo's meer daar krijgen.
Je hoeft je niet schuldig te voelen, hoor! Mijn man was teleurgesteld toen we hoorden dat het een meisje was. Hij wilde gewoon zo graag een jongen. Ondertussen is hij helemaal gewoon aan het idee en kijkt hij er anders tegenaan. Het is nu eenmaal normaal dat je een (lichte) voorkeur hebt en dat maakt je heus geen slecht mens. Gun jezelf wat tijd om aan het idee te wennen.
He, wat vreselijk jammer dat je er op die manier achter moet komen. Ik wil het geslacht ook niet weten al heb ik me er wel op voorbereid dat we het volgende week misschien per ongeluk zien op de echo. Misschien dat je ook niet weet wat je met een jongetje aan moet omdat het nieuws zo plots gebracht is? Je wilde het niet weten en nu je het zomaar wel weet kan ik me voorstellen dat je daarvan ook in de war bent. Je had je tenslotte ingesteld op de verrassing bij de geboorte. Je mag best even de tijd nemen om aan het nieuws te wennen hoor. Ik heb ook een lichte voorkeur voor een meisje. Niet dat het ene geslacht meer of minder welkom is maar kan me gewoon wat minder voorstellen bij een jongen... heb ook geen broertjes. En ik vind meisjeskleding gewoon leuker Maar als het wel een jongen is.... dan ga ik daar net zoveel van houden als van een meisje. Zal ik er even aan moeten wennen? Ja, dat ook. En daar is niks raars aan. Geef jezelf een paar weken de tijd om aan het idee te wennen.
Vervelend dat de verlos zich versproken heeft. Maare... Je opmerking "ik weet niet wat ik met een jongetje aan moet", Tsjah... Nu heb je in ieder geval tijd zat om je daarop in te stellen
Thnx ladies! We hebben bij de 20 wk echo onze ogen dicht gehouden, maar de verloskundige moest toch even kijken of de genitalien er ook netjes uit zagen. Iemand anders heeft vervolgens de echo gegevens in het systeem gezet. Ik denk dat het er zo toch in is gekomen. Dat ik niet weet wat ik met een jongetje aan moet, komt denk ik vooral doordat ik met mijn eigen moeder een hele bijzondere band heb. Ik had me misschien verheugd op die speciale moeder-dochter band. Met een jongetje kan ik me daar niet zo veel bij voorstellen, omdat ik zelf geen jongetje ben. @Chocochick, heel fijn om te horen dat ik niet de enige ben!
Maar met een zoon wordt het vast ook heel leuk en bijzonder. Kan me daar (nu) alleen niet zo goed een voorstelling van maken.
Komt goed Igone! Weet ook niet hoe ik zou reageren als ik verrast word in mijn zwangerschap met het geslacht want ook wij willen het niet weten.