Dat het voor de omgeving niet altijd makkelijk is om met ons verdriet om te gaan, dat weten we. Over het algemeen zijn mijn ervaringen heel erg positief. Maar toch... Af en toe sta ik ervan te kijken welke domme/vreemde uitspraken we af en toe naar ons hoofd geslingerd krijgen. Daarom dit onderwerp. De do's and don'ts. Om maar te beginnen met het positieve; gisteren heb ik in totaal 190 kaarten nav Niels' overlijden in zijn album geplakt. Echt indrukwekkend hoeveel steunbetuigingen we hebben gekregen. Het was heel fijn om met de post zoveel en zo lang kaarten te ontvangen! En een van de mooiste uitspraken waar ik heel veel aan heb; "Niels bestaat, maar dan anders." Laatst een enorme don't als reactie gekregen op mijn opmerking dat ik bij bijzonder mooie momenten juist heel verdrietig word, omdat ik nooit het smoeltje van Niels* zal zien bij vergelijkbare situaties. Reactie; "Ach kom op, je hebt toch zelf in de hand dat je kunt genieten van de reacties van jouw toekomstige kinderen!?!" Het is maar goed dat ik een rok aan had, want mijn broek zou afgezakt zijn...
en ik had idd n broek aan, hij is spontaan afgezakt.. Wat n lompe figuren lopen er toch rond.. pff.. Ik vind die ene echt mooi, van Niels bestaat, maar dan anders.. Dat ís toch ook zo! Mooi hoor..
Do's: af en toe een kaartje van mensen, of net als mijn werkgever (die hebben nota bene in de tijd dat ik thuis ben (nu al vijf weken) iedere week een grote bos bloemen gestuurd). Ook vind ik het fijn als mensen gewoon zeggen dat ze niet weten wat ze moeten zeggen. Dat ze laten weten dat het voor hun ook moeilijk is. Dont's: mensen die denken dat ze precies weten wat je voelt en daarom voor jou gaan denken. Ze betrekken me niet meer in hun eigen doen en laten omdat ze denken dat ik dat niet aan kan. Daarmaast heb ik ook al gehoord dat ik er nu emotioneel al wel overheen zou moeten zijn, dat ons kindje toch nog maar heel klein was en dat het daarom minder erg zou zijn en dat ik nog jong ben... dus nog zoveel kansen... Van sommige reacties zakt je broek werkelijk af. Het boek 'Open Zenuw' heeft mij mijn ogen open gemaakt. Dat we allemaal met hetzelfde kampen en ook dat de buitenwereld het er vaak heel moeilijk mee heeft. Nu gaat het betreffende boek hoofdzakelijk over vruchtbaarheidsproblematiek, maar in veel gevallen zijn de dingen erg herkenbaar!
Do's: kaartje sturen,naam van overleden kindje in een kaart schrijven of in een gesprek noemen. Vind dit zelf heel erg fijn om de naam van Djordy* te lezen of te horen,heb dan het idee dat er aan hem gedacht is en hij niet vergeten is. Dont's:Net doen of er niks is gebeurd,helaas is dit bij ons heel vaak in de familie het geval....en dat doet pijn. Bij een nieuwe zwangerschap overdreven reageren hoe leuk het wel niet is en de naam van het overleden kindje in de doof pot stoppen. Of zeggen van "ja maar nu komt alles goed". Mensen die zeggen dat ze precies weten wat het is om een kindje te moeten verliezen terwijl die persoon 2 gezonde kinderen heeft en nooit een kind heeft verloren. Merk dat het negatieve lijstje eigenlijk langer is dan het positieve.
klopt helemaal BrownEyedGirl... tegen mij had iemand gezegd: wees blij dat het nog maar een vruchtje was
ik kreeg ook van zo'n domme opmerkingen, had met 3 maanden zwangerschap ook een miskraam gehad vorige week, zeiden ze 3 dagen later : denk je daar nu nog aan ? het was nix ben blij dat het weg is anders had je misschien over een half jaar een gehandicapt kind gehad, Ik dacht echt van : hallo ?ten eerste was het voor mij wel wat en ten tweede wie zegt dat het gehandicapt zou zijn en ten 3de : gehandicapte kinderen kunnen ook een mooi leven hebben en daar is nix mis mee, Maarja toen ik dat zei gooiden ze het er maar op dat ik nog vol hormonen zat en dat ik het niet begreep [-X
Zo raar dat sommige mensen het gewoon niet begrijpen! Ook zo moeilijk om eerste na te denken voor je iets zegt.. Ik kan me er ook zo pissig om maken -x-
Do's: Gewoon eerlijk zijn. Als mensen vragen hoe het met je is. Dit is wel heel stom hr haha... Kennen jullie Boris nog? (ja van idols) mijn overbuurvrouw is daar helemaal weg van, dus soms ga ik wel eens met haar mee. Vorige week woensdag liepen we naar de auto na zijn optreden kwamen we hem tegen. Dus ff kletsen, zegtie tegen me: 'hey jij bent al tijdje niet meer geweest, hoe is het met je?' dus ik zeg: 'nou wel weer goed'. dus hij vraagt: 'hoezo nu wel weer?'. Dus ik eerlijk gezegd dat ik een dochtertje heb gekregen 4 september en dat ze levenloos geboren is. hij zei dattie niet wist wat hij moest zeggen, hij zei alleen maar: 'oh schatje toch, wat erg, och lieverdje'. Maar goed het punt is dus, als ik het over Jaylie* wil hebben dan doe ik dat, maakt me geen fluit meer uit wat andere ervan vinden! Don't: vorige week belde een collega op hoe het was en wanneer ik weer kwam werken, want Jaylie* had toch niet echt geleefd dus ik wist ook niet wat het is om voor zo'n kindje te zorgen. Dat was minder erg dan dat ze een paar maanden oud was. Nou ik vind dat je dat niet zegt!
Don't:Mensen kunnen inderdaat soms erg lomp en bot zijn. Een collega van mij zei me vorige week dat ik nu wel over onze miskraam heen moest zijn, die flauwekul had nu lang genoeg geduurd. Het waren nog niet eens baby's. En we hebben er toch al twee, dus wees blij met wat je hebt. Ik ben twee dagen van slag geweest, we hebben 3 ivf behandelingen ondergaan om zwanger te raken en dan je tweeling te verliezen doet heel veel pijn. Hoe kort de zwangerschap ook was, het waren onze kindjes. En de wens voor een derde kindje is er en die blijft onvervuld. Do's: Dit bericht heeft mijn vriendin (de moeder van mijn petekindje)mij gestuurd. Hoi Lieve Naat, Even een berichtje van ons. Wij willen je een hele dikke knuffel geven omdat we heel veel van je houden. Ook zijn we erg trots op je omdat je altijd voor ons klaar staat, ondanks je "verborgen" verdriet. Weet, dat wij anderzijds ook altijd voor je klaar zullen staan en dat je altijd op ons kunt rekenen. Twee kindjes zo klein en teer zo zijn ze er en zo niet meer Ze waren nog zo ontzettend klein en hadden er nog lang niet mogen zijn Maar bedenk in je stille verdriet vergeten zul je ze niet: want in hun allerlaatste vlucht vlogen ze tot in de blauwe avondlucht om als twee sterretjes heel klein voor altijd bij je te zijn Heel veel kusjes van Cindy en je petekindje Luco Aan zulke berichten trek ik me op, deze berichten verlichten de pijn... Groetjes Naatje
Heel erg mooi en heel erg lief! Je mag blij zijn zulke vrienden te hebben maar dat zul je zelf ook wel al ondervonden hebben... Hier haal je zeker weer een hele hoop steun en kracht uit! Veel liefs, Dais.. -x-
Nog zo'n heerlijke DON'T: een vriendin van mijn zusje, vrij snel zwanger, probleemloze zwangerschap, soepele bevalling....2 weken na mijn miskraam bevallen van een mooie meid. Ik daar natuurlijk met een brok in m'n keel kijken, want ja, echt makkelijk is het niet. Zegt ze dat het zo moedig vindt dat ik er ben. Omdat zij als geen anders snapte hoe ik me voelen moest Lolbroek...met het mooiste wondertje op je schoot.. Ik was ook binnen 2 minuten weg daar. En een voor mij DO: iedereen die wist dat ik zwanger was en met ons verdriet had, heeft een briefje of een kaartje geschreven aan 'kleintje'. Dat heb ik in een boekje geplakt.. Tja....
Hoi Chantalleke, tsja... verzamel je alle moed en doe je je best om de ongetwijfeld jaloerse gevoelens te onderdrukken.... gaat uitgerekend zij zeggen dat ze weet hoe jij je voelt!?! Wat een troela. Kaarten zijn fijn he! Het gaat niet zo zeer om de woorden, maar om de gedachte. Ik heb nog een vette DO, mijn nichtje heeft haar lievelingsnummer op haar harp gespeeld, opgenomen en samen met het notenschrift naar ons opgestuurd met op de achterkant van het schrift de afbeelding van Niels* kaartje. Het nummer heeft ze aan Niels* opgedragen. Wat een schat he!
Wat? Jouw Bas een 'vruchtje'? Ik zie op je foto's en website duidelijk een kind, een baby en geen 'vruchtje' hoor! Geef die persoon gerust een mep met mijn groeten!
Zonder je op je teen te trappen... ik denk dat ze bedoeld dat ze nu zij ook moeder is ze begrijpt wat moederliefde is. Misschien omdat het erg gevoelig ligt je dan al gauw dingen gaat fout begrijpen. Enfin ja ik spreek niet voor jou, maar na mijn miskraam kon ik 2 jaar niet zwanger raken en ik was toen bij het minste ZO boos. Ik was boos omdat iemand anders wél een kindje had en kon mijn emoties soms niet onder controle houden.
Hoi dames, Ik las dit topic en wilde jullie even heeel veel sterkte en kracht toewensen. Kan me niet voorstellen hoe moeilijk het moet zijn om je kindje te verliezen...maar vind het het wel heel erg! Hoop dat ik nu niet een don't hier neerzet, als ik zeg dat ik hoop dat jullie mogen blijven genieten van de mooie herinneringen en dat deze jullie hart mogen blijven verwarmen! Heel veel liefs en een knuffel, Mili
ik ben hier nieuw op het forum... en las net dit topic.. en wil ook een echte DON'T VERTELLEN! ik heb 3 weken geleden een eug gehad.. een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. het kindje(11 weken) was aan het groeien in mijn eileider. hij/zij werd zo groot dat mijn eileider daardoor gescheurt was en ik een inwendige bloeding had. nu ben ik dus geopereerd en hebben ze dus het kindje en de eileider +een gedeelte van de eierstok weggehaald. nu komt die DON'T ! 1:ach meid wees blij dat je nog 1 eierstok en eileider over hebt.. 2:ach anders was het toch gehandicapt.. denk je nou werkelijk dat ik op deze opmerkingen zit te wachten... en dit is dus ook nog gezegt net na de operatie toen ik verdomme nog in het ziekenhuis lag ook.. pphhhhhhh verder iedereen sterkte.. liefs evi