Slecht eten

Herkenbaar.
Mijn oudste (15) eet ‘te goed’ voor hulp maar ook zeer beperkt. Bij hem is het ook een knijpfruit gebleven omdat ie fruit en veel soorten groente niet wegkrijgt qua structuur. Ook sommige soorten vlees niet, brood gaat hier wel goed, maar dan alleen fijn volkoren zonder pitjes ed. Wat ie inmiddels wel eet is lasagne, tomatensoep, boerenkool. Als het maar glad/gepureerd is. Hij maakt nog steeds kleine stappen. Zo waren we als ouders heel blij dat ie een kroket op brood heeft geprobeerd. En zalm met scrambled egg. Dat zijn de 2 dingen die er het afgelopen jaar nog bij zijn gekomen. Klinkt misschien heel raar voor ouders waarvan de kinderen redelijk tot goed eten, want zeker een kroket is niet gezond natuurlijk, maar voor ons is elk nieuw ding wat ie wil proberen een stap vooruit.
Overigens at ie op z’n 5e voornamelijk brood en s avonds alleen yoghurt. Z’n avond eten raakte hij niet aan. Letterlijk, dat was vaak al te heftig.
Bij ons is het de oudste, dus had wel vaak het idee dat wij iets verkeerd deden. Gelukkig eten de andere 3 normaal dus inmiddels kan ik het wel loslaten.
Dus het kan zeker nog wel verbeteren. Maar misschien toch prettig ook voor jou als ouder om hulp te krijgen. Want het is soms frustrerend en verdrietig, die machteloosheid. Zo heb ik het ervaren als ouder in ieder geval. En dan helpt het als iemand met je mee kan kijken

 

Het is of ik over mijn dochter van 7 lees. Ik stel hulp ook telkens weer uit omdat ze wel goed groeit en ontwikkelt.

 

Hier heeft met name de jongste heel lang zo gegeten. Inmiddels (11) is het een stuk beter, maar dat is echt iets van het laatste half jaar/ het laatste jaar.

Als je denkt dat er meer aan de hand is dan ‘gewoon slecht eten’ dan zou ik toch hulp zoeken. Ook ivm wachtlijsten. En als het toch ‘niets’ blijkt te zijn, dan weet je dat daarna ook. En dat is ook waardevol, want dan weet je dat je bepaalde zorgen niet meer/minder hoeft te hebben.

 

Ik zou hulp gaan zoeken. Hij kan een slechte eter zijn, eetproblemen hebben of er speelt misschien meer.

 

Ik zou ook hulp zoeken. Is het meer de structuren, het nieuwe, stress, zelfbeeld.

Zou het zelf fijn vinden om dingen uit te sluiten en tips te krijgen.

 

Wat een herkenbaarheid. Hier helaas ook hetzelfde verhaal. Ik heb laatst contact opgenomen met de huisarts maar hij vond het (nog) niet zorgelijk. Als ik erop stond dan wilde hij ons wel doorverwijzen maar hij vindt dat we het al goed aanpakken en het los moeten laten. Ik vind het ook zo sneu met kinderfeestjes of eten op school zoals kerstontbijt, hij raakt geen frietjes/pannenkoeken/taart aan. Maar ook geen groente, fruit (alleen druiven), eitje of wat dan ook. Hij lijkt er zelf geen last van te hebben, is groot, groeit goed, vrijwel nooit ziek.

De mensen die zeggen hulp zoeken: hoe pak je dit dan aan? Cb is klaar, huisarts vindt het niet problematisch. Zitten hier toevallig ook mensen met goede ervaringen met een doorverwijzing? Wat heeft echt gewerkt bij jullie?

Man heeft het overigens ook gehad. Tot zijn 18e..

 

Oh hier precies zo. "Te goed" voor hulp en groeit verder prima (al nog niet zo heel hard), maar ondertussen wel soms ontzettend lastig en frusterend.
Brood gaat hier goed, rijst ook, saus gaat goed, als er maar geen groentes doorheen zitten. Gepureerde tomatensoep gaat goed. Fruit komt er niet in. Wel een aantal groentes gelukkig, spinazie, sperziebonen, broccoli en hij eet paprika. Boerenkool is hier ook een succes
Aardappels gaat ook goed. Snoep eet hij ook absoluut niet. Chips en chocola lust hij wel en veel vlees.
Sinds een jaar of 2 ook ei en daar zijn we heel blij mee.

Op zich redden we ons er redelijk mee. Heb wel moeite van mensen die zeggen "breng hem hier maar een weekje" en volgend jaar gaat hij met school op uitwisseling en daar wil hij dus niet aan meedoen ivm eten. Lijkt me ook niet handig.

Heb me wel zorgen gemaakt omdat hij ook heel lang klein bleef en wij beiden vrij lang zijn, maar onze dochter groeit net zo en eet bijna alles wel. Nu is hij 15 en 1.74, dus ook niet heel klein meer ofzo en vermoed dat hij nog wel wat langer doorgroeit met inmiddels schoenmaat 46.

 

Hoe is zijn gezondheid? Groei? Energie? Vaak ziek?

Hier ook een hele slechte eter. Qua avondeten eet hij alleen pasta en worst. Hij eet wel 5 soorten fruit , paprika en tomaat. Ook friet, 1 soort pizza, 2 soorten koek, poffertjes (geen pannenkoeken) en brood met boter en kaas, vlokken of pasta.

Wij hebben een dieetiste ingeschakelde maar omdat hij over een maand gezien bijna 20 verschillende dingen eet (19 dingen zoals je hierboven kan tellen) is het eigenlijk gewoon goed. Ze hielden hier aan, als de groei goed is, energie is goed, gezondheid is goed, en hij eet 20 verschillende dingen verdeeld over 5 categorieën, dan loslaten. (En ik moest alles los mee tellen, dus elke soort snoep, koek, fruit apart etc. Dus in jou verhaal tel ik al 19 dingen die hij eet).

Maar haar belangrijkste peilers waren vooral groei, gezondheid en energie.

Hier hebben we het dus losgelaten. Helemaal. We eten elke dag iets wat hij lust, zowel bij ontbijt, lunch als avondeten. En deze week heeft hij voor het eerst sinds 4 jaar (hij is ruim 6) iets nieuws geproefd. En hij vond het niet eens vies, maar vond het wel raar voelen in zn mond (stukje cordon blue). Maar hij heeft 2 (inimini) hapjes op. Ik zeg dus grote stap vooruit.

We zien hier ook wel verband tussen spannende periodes (rondom Sinterklaas en kerst eet hij nagenoeg niks meer, was dit jaar zo erg dat hij er ook echt ziek van werd, toen hebben we wel samen met de huisarts uitgelegd hoe en waarom je eten nodig hebt).

Edit; naar aanleiding van je laatste berichtje, zou inderdaad een contaxt opnemen met de huisarts en vragen of je verwezen kan worden naar een kinderdieetiste). JGZ is trouwens ook nog steeds betrokken, dus daarmee kan je ook contact zoeken (het vervolg van het cb, de 'schoolarts' zeg maar).

 

@2jongensmama dankjewel voor het delen van jouw ervaringen, dit stelt me wel gerust want we komen hier wel aan 20 dingen. Helaas wel de minder gezonde dingen dan zoals snoep, koek, chips. Maar gelukkig ook wel wat dingen uit andere categorieën. Qua gezondheid, energie en groei hier gelukkig geen problemen.

Aan iedereen die hiermee kampt: heel veel succes en ik hoop dat we er op een dag allemaal aan terug kunnen denken en kunnen zeggen: ‘weet je nog..’. Het is zo’n machteloos gevoel als je kind niks wil proberen en anderen daar een mening over hebben. Je wil dat je kind gezond is, zonder stress of dwang.

 

Anderen hebben altijd een mening, wat je ook doet, er is altijd wel iemand die vindt dat het anders zou moeten. Ik heb dat jaren geleden ‘naast me neer gelegd’ en probeer zoveel mogelijk alleen met mensen om te gaan die hun mening voor zich houden of er gewoon een gesprek over beginnen zonder (voor)oordeel en die ook echt een gesprek willen voeren ipv hun mening ventileren. Scheelt al bergen irritatie/frustratie.

Ik heb me bij mijn dochter nooit echt zorgen gemaakt. Zolang ze lekkere dingen nog at (ook niet mega vlees, bv. geen taart, de meeste koeken niet, enz., maar wel bepaalde chips en chocolade ed ) en ook een aantal gezonde dingen en de dag door kon komen qua energie ed geloofde ik dat het vanzelf wel zou komen. Ze eet wel sinds ze drie is glutenvrij, omdat ze last van gluten leek te hebben en amper groeide en niet aankwam ed. Sindsdien gaat het beter. Ze at niet meer dan daarvoor, maar groeide beter, kwam weer aan en voelde zich ook beter. Ze heeft jaren op droge pasta (met geraspte jonge kaas, ook nog van een specifiek merk), droge rijst (soms met pindasaus), knakworsten, broccoli, snijbonen, komkommer, mais en cherry-/snoeptomaatjes geleefd. en bijvoorkeur alles met curry (Remia). Alle ingrediënten moesten los zijn, anders at ze niets. Pannenkoeken lustte ze wel, patat niet. Pizza at ze een bodem met alleen kaas. Met curry. Saus at ze niet, op pindasaus, curry en mayonaise na, groente ‘verstoppen’ in iets als pastasaus was dus geen optie. Doe en smoothies hoefde ze al helemaal niet, dus ook daar geen mogelijkheden. Qua fruit was het beperkt tot appel, banaan, druiven en aardbeien. En ja, anderen ‘vonden daar iets van’. Jammer dan, het is niet hun kind. Op een gegeven moment ging ze steeds iets meer proberen en ging ze bv. bloemkool, sperziebonen, paprika, meloen, sinaasappel en frambozen eten. Probeerde ze op de bso een keer smoothie. En zo breidde alles zich steeds meer uit. En met kamp in zicht, voelde ze kennelijk een soort druk om toch meer te proberen. En inmiddels (11) probeert ze dus echt steeds meer. Eet ze zelfs gerechten met groenten door elkaar en ook dingen met saus.

Verschil is dus wel dat ik altijd het idee heb gehad dat het wel goed zou komen. Daardoor waren de zorgen beperkt tot momenten (als ze ziek was (wat ze overigens zelden was/is, nog een teken dat het volgens mij best goed ging), veel afviel/tijdens weinig of niets aankwam ed) ipv dat ze continu aanwezig waren.

 

Een goed moment om hulp te zoeken is wanneer er op enig moment last van is. Dus vanwege lichamelijke problemen of psychische klachten.
Heel veel succes ermee, hier een kind met een eetstoornis, dus ik kan er over mee praten.
Nog even extra: het ligt inderdaad NIET aan je opvoeding. Mensen die dat beweren moet je negeren.

 

@Krv maar je hebt toch ook hulp gezocht? Die hulp vond dat er verder geen hulp nodig is op het moment. Dan is dat toch ok als jij het ermee eens bent?

 

@Zonnestralen dat is ook zo. Ik vermoed dat er momenteel ook wat hormonen bij mij meespelen hoor haha.

@tuc ook bedankt voor jouw woorden. Goed punt om in gedachten te houden!

 

Je kan het proberen via CJG of het Sociaal Team in je woonplaats.