Hoi, Thijmen kan de laatste tijd heel lastig alleen spelen. Hij trekt ons eigenlijk altijd mee (echt onze hand pakken en sleuren) en als we aangeven dat we nu even niet mee spelen dan is het huilen geblazen. Ik heb met het CB overleg gehad over zijn slaapproblemen (die nu gelukkig beter worden) en zij gaven aan dat het niet alleen spelen ook een factor is. Hoe leren jullie het aan jullie kindjes? Bij ons is het er eigenlijk in geslopen dat wij meespelen, hij kon eerst beter alleen spelen. Het CB gaf aan dat het toch een kwestie van volhouden is net als bij het slapen, maar hij werkt echt op mijn gevoel in. Hij gaat heel zielig huilen en steeds heel zielig zeggen 'kom mama'. Iemand tips???? Groet Rosa
Hier gaat het ook zo vaak. Maar ik probeer echt consequent niet altijd aan haar wensen toe te geven. En ja dan is het huilen geblazen, maar ja, ik kan haar niet continu vermaken. En als ze eenmaal door heeft dat ik niet kom, gaat ze ook wel zelfs spelen. En als ze dan zoet zelf zit te spelen, beloon ik haar zo nu en dan door dat ook gewoon hardop te zeggen. Wat ben je fijn aan het spelen en dat soort kreten. Ik hoop dat het daardoor uiteindelijk hier beter wordt
Hier ook een kindje dat meer en meer mama en papa komt halen om te spelen. Of eens je begint te spelen mag je niet meer ophouden, of het is drama. Tja, ik denk niet dat je meer kunt doen dan met ze te spelen en af en toe zeggen dat mama nu geen tijd heeft of dat het genoeg is. Als hij braaf aan het spelen is, zeg ik hem ook dat hij flink bezig is enzo.. Maar je kan hem inderdaad niet de hele tijd vermaken natuurlijk.
Hier hadden we dat probleem ook, toen ben ik dus bij hem gaan zitten met de woorden mama komt ff met je spelen want ze moet ook nog dit of dat doen...dan zat ik 1 min. bij hem en zei nu gaat mama dat of dat doen en liep dan weg en deed dat dan ook was ik klaar en hij speelde nog ging ik weer ff bij hem zitten met : zo daar is mama weer....maar mama gaat zo ff thee drinken ( of wat anders natuurlijk) en dan deed ik dat na 1 min ook weer. en zo ging het steeds beter nu hoef ik nog maar te zeggen van speel jij maar ff mama komt als ze klaar is ff bij je spelen..... succes en hou vol.....
Ik help hem altijd even op weg door met hem mee te doen en dan zeg ik : mama gaat even de was opvouwen (bijv) hoor, speel maar even lief verder. Eerste keren kwam hij meteen achter me aan en heb hem weer bij zijn speelgoed gezet en weer even geholpen. En dan volhouden. Nu gaat het prima en gaat hij ook uitzichzelf zelf spelen.
Ik lees ook even mee. Sasha heeft echt nooit alleen kunnen spelen. Hier ook handje pakken en ons meenemen. Als wij niet met d'r gaan spelen, maar iets anders doen. Dan pakt ze de afstandbediening en wilt tv kijken. Of dat of ze wilt op schoot. Maar alleen gaan spelen doet ze dus niet. Ik ga eens proberen, dat op weg helpen zeg maar. Kijken of dat werkt.
Ja, dat op weg helpen lijkt me ook een goeie. Het CB gaf aan dat als ie door blijft zeuren dat het een idee is om hem op de gang te zetten. Maar dat staat me een beetje tegen om hem te straffen omdat hij aandacht wil... Zijn er hier mensen die dat doen? Dus als je kindje door blijft sjorren en huilen als je zegt dat je niet komt spelen dat je hem dan op de gang zet oid?
nee dat doe ik niet, als ik bij hem was en dan weg ben om wat te doen en hij ropet me om bv de rails van de treinbaan is stuk zeg ik maak het zelf maar ff maar als het dan blijft dan zeg ik mama komt even om het te maken en gaat dan weer en dat doe ik dan ook...
Misschien zou je ook een wekkertje kunnen proberen. Als Joris heel veel aandacht vraagt zeg ik hem dat ik het wekkertje (eierwekker) zet en als het wekkertje af gaat ik dan met hem kom spelen. Dat werkt eigenlijk perfect! Soms heeft hij er echt geen zin in, maar vaak werkt dat en speelt hij ook heel lief alleen tot het wekkertje gaat. En als het wekkertje dan gaat is hij ook heel enthousiast dat ik met hem kom spelen! Komt gelukkig niet vaak voor, maar als het voorkomt zet ik het wekkertje vaak een half uurtje, dat geeft jezelf al energie om weer ertegenaan te kunnen nadat hij zoveel aandacht vraagt
Dit vind ik eigenlijk wel een hele goeie! Hoe oud was Joris toen je daar mee begon? En hoe ging het in het begin? Snapte hij het meteen?
ipv het wekkertje doe ik ook wel eens een briefje op de klok bij het cijfer dat ik dna kom of als hij dan tv mag kijken werkt ook..... dus bv het is nu half en kwart voor mag het dan bij kwart voor het briefje zeggen van de grote wijzer gaat zo en als hij dan daar is dan mag dat of dat... werkt hier ook geod bij cakjes en koekjes bakken hoe lang ze nog in d eoven moeten
Mijn zoon had vroeger ook wel moeite alleen te spelen, maar nu gaat het eigenlijk heel erg goed. Ik merkte dat ik hem goed op weg moest helpen. Je moet ook spelletjes bedenken die ze goed zelf kunnen doen, en dan samen een beginnetje maken. Puzzelen werkt bijvoorbeeld super. Ik deed een puzzel met hem samen een paar keer. Daarna pakte ik de puzzel voor hem, en legde de stukjes klaar. Maakte een klein beginnetje en zei dat hij het zelf af moest maken. De eerste keer kun je nog toekijken. En dan als hij lekker bezig is langzaam weggaan. Als hij gaat jengelen heel beslist zeggen, 'nee, nu moet je hem zelf even afmaken!' Ik mag nu niet eens meer meehelpen met de puzzels! Hij pakt ze zelf uit de kast. Andere dingen die ze leuk kunnen doen zijn kleuren, duplo, de trein... Ik zette dan de trein klaar en gaf hem een 'taakje', bijvoorbeeld 'doe jij maar eens even netjes alle blokken in de trein, dan kom ik terug als je klaar bent'. Je kunt het dan langzaam uitbreiden.
Jesse kan het beste spelen als hij in de box zit. Dan kan hij zo anderhalf uur spelen met speelgoedjes waaraan hij voorbij loopt als hij los is. Het is ook wel per kind verschillend, en ook per periode. Deze week is hij opeens heel druk met blokken en met puzzels, kan hij zo een tijd spelen. Eigenlijk speel ik weinig met hem, met zijn speelgoed. Als we samen spelen gaan we tekenen en schilderen en binnenkort wil ik klei proberen. Maar met speelgoed moet hij alleen spelen, vind ik. Maarja, als je kind dat niet wil/kan/doet? Ik weet ook niet of je zoiets kunt aanleren...
Mijn dochter heeft dit ook. Probleem met haar vind ik dat wanneer ze van mij alleen moet spelen omdat ik bv. iets anders ga doen ze direct stoutgedrag gaat vertonen waanrdoor ik haar dus toch weer (negatieve) aandach tmoet geven. Vind dit heel lastig want ik kom momenteel dus nergens aan toe omdat ik OF met haar aan het spelen ben OF haar aan het corrigeren/straffen ben.
Lotte heeft ook nooit echt goed alleen kunnen spelen. Denk dat het ook wel een beetje in het karakter en de leeftijd van je kindje zit, want begin nu langzamerhand te merken dat het beter gaat. Ze gaat meer doen met fantasie en knutselen vindt ze nu ook leuk (en dan mag ik geeneens meedoen).
Mijn zoontje kan ook niet alleen spelen, heeft hij ook nooit gekund. Hij is 2 jaar en 3 maanden. Als ik hem op weg help en zeg mama gaat even dit of dat doen, dan loopt hij gelijk weer achter me aan (lees:loopt me voor de voeten) Terug bij het speelgoed zetten helpt. Als hij blijft jengelen dan zet ik hem op de gang, maar daar geeft hij niks om.Pff heel vermoeiend. Vertoont ook vaak negatief gedrag om mijn aandacht te wekken, negeren gaat niet altijd ivm gevaar. En als ik met hem knutsel,verf of klei, dan wil hij na 5 min. alweer wat anders doen.. Ik weet het echt niet meer.. Ben welblij om te lezen dat meer ouders hier tegenaan lopen.Hoop ook DE tip te lezen.
Ik heb dus geprobeerd om haar op weg te helpen. Maar mijn verhaal sluit aan op het verhaal van kabouterkwebbel. Als ik samen met Sasha speel, lukt het wel iets langer. Maar echt alleen spelen is nog niet gelukt.
Wat hier ook wel helpt is: telkens het speelgoed verwisselen en niet teveel speelgoed over de vloer. Dus ik heb Jesses speelgoed in drieën verdeeld. Een deel in de keuken, een deel in de kamer, en een deel in de kast. Elke week pak ik wat dingetjes weg, en doe er "nieuwe" voor in de plaats. Dan vindt hij het opeens weer heel interessant om ermee te spelen. Als er tevéél speelgoed ligt, weet Jesse niet meer waarmee hij zal gaan spelen. Het lijkt erop dat hij beter speelt met weinig dingen dan met teveel, dan loopt hij maar te kijken en te niksen, net of hij niet kan kiezen, of hij alles niet kan overzien.