hallo allemaal, op het moment loopt het niet zo lekker in onze relatie. Even voor het beeld; man werkt 5 dagen, ik 3. We hebben 2 kinderen van 6 en 1 jaar. Man heeft lastige rug ivm herniaoperatie die niet helemaal goed verlopen is, heeft hier met tijd en wijle nog last van. Ik ben verder gezond. Aangezien hij meer werkt, vind ik het heel logisch dat er meer huishoudelijk werk op mij neerkomt, is ook geen probleem. Hij doet de afwasmachine, vuiliniszakken, onderhoud auto's en fietsen en de grotere opruimklussen zoals de schuur ed. Ik doe meer de dagelijkse dingen als zuigen, dweilen, wassen. Boodschappen gaan online. Dat loopt allemaal wel. Mijn knelpunt is eigelijk de weekenden. Klinkt stom, maar doordeweeks loopt het allemaal wel. We hebben onze vaste dagen met halen/brengen van de kids naar opvang en school, in de avond kook ik ( hij kan echt niet koken, ik vind het niet erg) terwijl hij de kids bezighoudt. Hij legt de jongste vaak op bed, hij gaat vaak daarna nog even lopen voor zijn rug en ik doe meestal de oudste. Tot zover alles prima. Uiteraard zijn wij net als ieder ander na een week werken wel moe op vrijdag. Mijn knelpunt is dat hij eigelijk nooit opstaat voor de kinderen. De jongste is toch altijd tussen 6 en half 7 wakker, de oudste wat later. Doordeweeks geen probleem ik moet toch opstaan en vind het geen punt om dan eerst beneden met de jongste een kopje koffie te drinken, eigelijk wel gezellig voordat de drukte vd dag weer begint. Maar het weekend zou ik uiteraard ook weleens willen blijven liggen, al is het maar tot een uur of 9, lijkt me al heerlijk. Ik zie in mijn omgeving veel dat dat afgewisseld wordt, dus ene dag de vrouw, andere dag de man. Lijkt me ook eerlijk. Maar goed, ga het gesprek maar eens aan met mijn man. Altijd heeft hij zijn verhaaltje wel klaar; jij ligt er vroeg in dus jij hebt al lang geslapen ( ja gek he als ik alle dagen zo vroeg op moet, ben ik ook vroeg moe) waarop ik zeg dat hij er zelf voor kiest om laat naar bed te gaan. Dan is het zijn rug, dan is het druk op zijn werk, dan werk ik " maar" 3 dagen....kortom, altijd hetzelfde wat eindigt in irritatie. Als hij dan een roept " goed ik sta zondag wel op" dan moet ik hem wakker maken als ik de jongste hoor, want hij slaapt erdoorheen. Dat tot 5 keer toe want hij zegt elke keer " ik sta zo op" maar valt weer in slaap. Hij raakt geirriteerd wat weer eindigt in discussie en uiteindelijk zit ik weer beneden maar ook nog eens een rotgevoel. Wat ik ook zeg of doe, het helpt niks. Ik kan lang en kort het gesprek aan gaan, ik kan boos worden of normaal vragen etc etc. Het haalt niks uit. En ik wordt er oprecht verdrietig van. Kan denken, is dat nou de man die ook graag kinderen wilde, waarmee ik getrouwd ben? Ondertussen kies ik 9 van de 10 keer eieren voor mn geld en sta zelf maar op. Maar het voelt als opgeven, als slap zijn, als verloren en ik wordt er verdrietig van. Maar het is nog erger als ik eerst ruzie moet maken en dan alsnog beneden zit. Dan ben ik nog verdrietiger. Lang verhaal, sorry. Maar af en toe grijpt het mij naar mn keel en moet ik het even kwijt omdat ik ook gewoon moe ben. Wat zouden jullie doen?
Ik zou de kleine uit bed halen, naar jullie kamer lopen en op zijn buik zetten en dan zelf weer lekker verder gaan slapen.. Dan moet hij wel opstaan
Bespreek het eens met hem op een moment dat jullie allebei lekker in je vel zit. Nog een tip: Doe eens een APK voor je relatie door naar een relatietherapeut te gaan. Wil niet zeggen, dat je relatie al slecht is. Als je dán pas gaat, ben je vaak te laat. Even een checkup kan heel gezond zijn voor de relatie!
Hier laten we elkaar ook uitslapen, om en om, niet meer dan normaal vind ik. Hoe staat je man doordeweeks op? Met wekker? Veel snooze-knop indrukken? Anders zou je de wekker voor hem kunnen zetten nog voordat de kinderen wakker worden. Het nadeel is dat je dan zelf ook wakker wordt, maar dan kan je daarna met wat geluk lekker nog slapen!
Ik vind je man niet helemaal reëel. Het is toch ook zijn kind. Misschien inderdaad eens praten op een geschikter moment en ook aangeveb hoe jij je voelt. Succes.
meid wat vervelend. kan heel goed snappen dat je hier erg van baalt. Ik hoop dat hij toch een keer bijdraait voor je. ik knijp in mn handen want op zaterdag staan we samen rond 9 uur op en gaat hij met jayden boodschappen doen en op zondag mag ik altijd uitslapen. dan komen ze me wakker maken als de broodjes uit de oven en eitjes klaar zijn en de tafel gedekt is.
Ik zou hem een (figuurlijke) schop onder zijn kont geven. Daarna zou ik de deur uitgaan en hem veel succes wensen met de kinderen. Wellicht dat het kwartje dan zou vallen.
Ik zou hem echt met je gevoelens confronteren. Vertel hem wat je hier hebt neergezet en inderdaad, haal je kindje uit bed en zet hem bij papa. Mijn man en ik doen het echt om en om. Zo heb ik hetzelfde gevoel bij mijn man omdat hij weinig initiatief toont in het regelen en uitzoeken van een verbouwing/verhuizing/nieuwe schuur. Ik lijk hier wel de vrouw met ballen in huis door een plan te bedenken en uiteindelijk ben ik ook nog diegene die een aannemer moet zoeken. Ik heb hem hier onlangs hard op aangesproken en gezegd dat ik echt teleurgesteld in hem ben omdat ik overal om me heen zien dat de kerels dit regelen, hij doet geen zak....het werd een heftige discussie, maar uiteindelijk begrepen we elkaars probleem en zetten we nu samen stappen...
Hier ook zo. Alyssa komt zelf (die is 5) en Daymian haal ik en im zeg tegen Daymian dat hij papa mag wakker maken en ik kruip weer terug. Soms kan ik dan nog even lekker blijven liggen, soms heb ik een boze man. Hier werkt het ook niet door het te zeggen want hij wordt er echt niet wakker van.(en dat is vaak geen onwil van hem) Praat erover, laat hem eens een oplossing bedenken. Mannen zijn zo makkelijk met sommige dingen en wij vrouwen maken het ze ook heel makkelijk. Succes met uitslapen.
Mijn man werk fulltime en ik zorg fulltime voor ons zoontje. Gelukkig maakt mijn man er geen probleem van om soms als de kleine wakker wordt op te staan. Erg lief van hem, maar het hoort ook wel een beetje.
Mijn man werkt 5 dagen en ik ben gewoon thuis met ons meisje, maar ook hier is het op zaterdag slaapt mijn man uit en zondag ik. Uiteindelijk beginnen onze dagen iedere morgen te gelijk. Mijn man heeft minder slaap nodig als ik, en ik vind het ook wel gezellig om 1 dag in de week niet op de klok te hoeven kijken hoe laat ik naar bed moet, maar gewoon gezellig een filmpje samen kijken. Ik vind het eerlijkst dat ieder 1 dag heeft om het even rustig aan te doen in ochtenden. Als jou man aangeeft dat jij meer slaap nodig hebt, dan kan hij toch mooi een keer op tijd naar bed, zodat jij een keertje lekker kunt blijven liggen. Ik zal op mijn strepen staan!
wat een kinderachtige kerels zeg bij sommige. hier is da geen enkel probleem zonder dat er ooit afspraken over zijn gemaakt. op zaterdag zijn we hier allebei gewoon vroeg uit de veren ( hebben eigen zaak die gewoon open is en ik heb altijd huishoudelijks genoeg te doen) op zondag als de kleintjes wakker zijn gaat 1 van ons of samen er even uit om voor de kindjes brood te smeren. ze eten lekker hun broodje en beker melk aan tafel en de jongste in de box. daarna gaan ze gewoon lief even spelen en wij gaan nog even een drie kwartiertjes liggen soms. gaat altijd prima. en soms blijven we er ook samen meteen uit. of de kindjes komen ook weer naar boven en gaan daar een poosje spelen
In het weekend staan jullie toch quitte!? Doordeweeks kan jij meer in het huishouden doen omdat je drie dagen werkt en zorg je meer voor de kinderen. Dit scheelt voor hem ook een hoop werk. Hij werkt daarentegen 5 dagen. In het weekend wisselen jullie om die reden af.... Vind dit niet meer dan normaal.
Wat vervelend voor je zeg.. Ik zou het nogmaals serieus bespreekbaar maken. Dit heeft toch helemaal niets te maken met wie wanneer hoe lang en hoeveel uur werkt. Of jij of hij laat of vroeg in bed ligt. Iedereen heeft wel eens behoefte om uit te slapen. Ik ben thuisblijf mama, mijn man werkt elke dag, en hard ook. Maar heel vaak word ik op zaterdag wakker om een uur of 10 en denk ik, he?! Dan is hij al beneden met de kids, en voel ik me soms echt bijna schuldig, dan zegt hij "je lag nog zo lekker te slapen lieverd, lekker van genieten" Zo hoort het toch? Je moet elkaar ook iets kunnen gunnen. Zou ik dan verplicht altijd mijn bed in de weekenden uit moeten omdat mijn man elke dag naar zijn werk gaat? Ik ben ook wel eens toe aan een keer uitslapen, ondanks dat ik thuisblijfmama ben. Dat is drukker dan veel mensen denken Bij ons is zoiets nooit een punt van discussie, je moet het toch samen doen. Vanmorgen werd de kleine man wakker om half 8 (prima tijd overigens) en ben ik alvast lekker naar beneden gegaan om koffie enzo te zetten. En kon de rest nog even lekker verder slapen. Ik vind dat je partner jou dit ook eens moet gunnen hoor, en anders maar om en om. Het is toch niet de bedoeling dat jij s'ochtends verdrietig beneden zit met je kindje.. Hup hij er ook eens uit, en lekker 2 uur later saampjes op bed ontbijten. Sterkte
Mijn man en ik wisselen ook af. We hebben vaste dagen en s avonds spreken we het definitief af wie er de volgende dag voor de kids opstaat. Soms heeft manlief wel ns een slechte ochtend. Maar dan sta ik echt niet op hoor. Ik maak em gewoon wakker en zeur net zo lang tegen hem aan totdat ie eruit is.
Heeeel herkenbaar. Ik slaap echt nooit uit en krijg daar niet de kans voor. Een hele enkele keer als het wel kan word ik om 10 uur alsnog wakker gemaakt. Me man slaapt standaard uit tot 10/11 minimaal. Maar ik vind het niet erg. Ga dus ook wat vroeger naar bed. Max 23/24 uur en werk ook niet.. Maar aangezien jij ook 3 dagen werkt kan ik me voorstellen dat dat dagje uitslapen heerlijk is. Succes ermee en maak een duidelijke afspraak wanneer jullie afspreken dat het wel jou uitslaap ochtend is. Dat hij bv niet blijft liggen nog even maar echt gelijk gaat opstaan en jou niks gaat vragen. Ik vraag het meestal gewoon liefjes: moppie zou ik zondagmorgen mogen uitslapen beetje slijmerig maar werkt wel