Hallo Agatha, Mijn stukje is niet bedoeld als aanval op iemand die het topic leest of in het topic schrijft. Ik begrijp heel goed dat het leven heel anders zou worden met een gehandicapt kindje. Of je dat wel of niet wil is ieder zn eigen keus en om welke reden ook. Tijdens de zwangerschap kunnen de medici ervoor kiezen mee te gaan in het verzoek van de ouders om een zwangerschap af te breken, maar ik vroeg mij af hoe de mensen die een zwangerschap zouden afbreken om welke reden dan ook ( zonder iemand aan te vallen) wat die persoon doet als een kind of je partner op latere leeftijd gehandicapt of hulpbehoevend wordt. De keus om het te laten abborteren is er dan niet meer, er ligt dan een feit waar iemand mee moet zien te dealen. Nogmaals ik val niemand aan en laat ieder zn keus. Ik probeer alleen hiermee mensen verder te laten kijken dan een zwangerschap
Hallo allemaal A.s maandag laat ik een nekplooimeting en de combinatietest doen. Ik ben zo ver ik weet geen risicogroep. Ik ben 32 jaar en het downsyndroom komt niet in onze familie voor. Ook weet ik dat deze tests niet kunnen uitsluiten, dat je geen gehandicapt kindje krijgt. Maar ik vind mezelf niet in staat om voor een gehandicapt kindje te zorgen. En over de vraag, stel dat je kind op een latere leeftijd op een een of andere reden gehandicapt raakt, dan is mijn antwoord daarop: Ik denk dat ik het dan heel zwaar ga krijgen. Ik heb echt de grootste respect voor ouders met een gehandicapt kindje. En ik respecteer hun keus ook, als ze zelf voor hun kindje willen zorgen. Maar ik zie mezelf dat gewoonweg niet doen!
@Lauri een combinatietest blijft een kansberekening. Als je een uitslag krijgt van 1 op 11000 kan jij net de persoon zijn die een kindje met down krijgt. Hetzelfde geld ook andersom. Het geeft alleen aan of je meer of minder kans maakt dan een ander van jouw leeftijd op een kindje met down. Wil je zekerheid dan zal je andere testen moeten laten uit voeren. @pcootje het leven van mijn dochtertje gaat nu voor. Ik en mijn man zijn beide wat ouder (39 en 46) en dat betekend dus dat de kans groot is dat een groot gedeelte van de zorg voor een kindje met down als wij er niet meer zijn op haar terecht zou komen. En daar zou ik dus niet bewust voor kiezen. Als een kind gehandicapt raakt door een andere oorzaak dan is dat niet iets waar wij zelf voor hebben gekozen. We zullen dan natuurlijk ons kind nooit in de steek laten. Ik zou het voor het kind ook verschrikkelijk vinden als deze in een tehuis zou moeten wonen omdat wij er niet voor kunnen zorgen.
Tja... dit zal altijd een moeilijk onderwerp blijven.... Ik heb het er met mijn partner over gehad en wij hebben besloten bij een eventuele zwangerschap (deze maand ) het niet te laten testen. Ik, als zus van een downbroer, nicht van een downnicht en begeleidster van 10 mensen met een beperking (waarvan 5 met down), voel mij zo gelukkig met hen in mijn leven. Ik ben er van overtuigd dat zij mij deels hebben gevormt tot wie ik nu ben. Mocht er ooit wat gebeuren met mijn ouders, zal ik degene zijn die voor hem zal zorgen. Maar ik hou van hem en zie dat ook als geen probleen. En tja... mochten wij ooit zo'n kindje krijgen ben ik iig een expert op dat gebied
Wat mooi om te lezen... Ik ben zelf vorig jaar zwanger geweest van een meisje met down en zij was zo ongelooflijk welkom. Maar een paar dagen na de uitslag van de vlokkentest bleek ze te zijn overleden. Ik was bijna 14 weken. Voor mij maakte het niet uit dat ze down had. Ik ga verder ook niet meer in op het wel of niet testen, maar wou gewoon even zeggen dat ik het erg mooi vind om bovenstaande te lezen. Ik hoop op een positieve test!!!
Ik laat denk ik abortus plegen als na een nekplooimeting en later een punctie blijkt dat ons kindje het down syndroom heeft. Om de reden die hier al eerder is gegeven, je zadelt er je andere kind het meeste mee op (ik heb al een zoontje). Maar als ik pas bij de geboorte er achter zou komen dat mijn kindje down zou hebben, dan zou ik dat accepteren en ongetwijfeld net zoveel van dat kindje houden als mijn zoontje. Dan is het kindje geboren op deze wereld en heb ik daar de verantwoordelijkheid over. Dan stop ik hem of haar dus ook niet weg. En euthanasie plegen kan niet hoor bij kindjes met het syndroom van down Tenzij er iets ernstigs aan de hand is waardoor het kindje geen overlevingskansen heeft en onnodig veel lijdt.
Ha Amigo, Kan me voorstellen dat als de kans 1 op 2 is dat je er dan voor kiest het leven te stoppen, hoe zwaar dit ook voor jullie zal zijn. Vraag me alleen af of ze je ook echt zo'n kansberekening kunnen geven?! Ik dacht dat je eerder te horen kreeg dat de kans 1 op 100 zou zijn?! Wat doen jullie bijvoorbeeld met een kans van 1 op 10? Neem aan dat jullie zo in zo dan nog de punctie e.d. afwachten?! Net als het verhaal hieronder over dat ze een kans had van 1 op 37 en uiteindelijk was er niks mis, hoe zouden jullie bij deze uitslag handelen? Lijkt me echt vreselijk lastig! Wij hebben besloten geen nekplooimeting te doen omdat er helemaal geen verhoogde kans is. We geen familie met Down en ook ben ik 25 waardoor de kans laag is, natuurlijk zegt dit verder niks, daar ben ik me ook wel bewust van! Dit is echt een vraag uit interesse en helemaal niet verkeerd bedoeld ofzo, ik begrijp jullie besluit volkomen! Groetjes Januari
Wat doen jullie bijvoorbeeld met een kans van 1 op 10? Neem aan dat jullie zo in zo dan nog de punctie e.d. afwachten?! Net als het verhaal hieronder over dat ze een kans had van 1 op 37 en uiteindelijk was er niks mis, hoe zouden jullie bij deze uitslag handelen? In mijn geval was het dinsdag een kans van 1 op 70 berekend door mn eigen gyn. Op donderdag in een universitair ziekenhuis was het 1 op 35. Bij mij was de nekplooi super alleen mijn bloedwaarden gaven het beeld op down, aangezien die bij beide gegevens samen een uitslag vormen. Een kennis van ons had een ietwat verdikte nekplooi en goede bloeduitslagen, thuis bevalllen en hals over kop naar het ziekenhuis want ze hadden een down kindje gekregen. De testen geven niet echt een duidelijk beeld dus, als je er op googled dan vind je meer foutieve uitslagen. Het enige om het zeker te weten is de punctie, met inderdaad alle risico's die daarbij horen.
Het vervelende vind ik persoonlijk dat de nekplooimeting een kans geeft dat het eventueel het down syndroom heeft maar ondaks een eventuele verdikte nekplooi kan het kindje dus ook gezond zijn! Wij willen het niet weten omdat het evengoed welkom is! Stel dat wij na een nekplooimeting te horen krijgen dat we geen verhoogde kans hebben en we krijgen toch een kindje met down dan heb ik niks aan deze meting gehad. Stel dat we wel een verhoogde kans hebben en je zwangerschap waarschijnlijk anders gaan ervaren en toch een gezond kindje krijgt dan hebben we dus ook niks aan de meting. Vind het daarom ook erg lastig! Onze keuze staat vast, wij doen geen meting, maar kan me goed voorstellen dat mensen het wel doen!
Hoi Januari, Het is inderdaad zo dat een nekplooimeting alleen maar een kansberekening geeft.. Het zal dan ook zware beslissing worden om, als de kansberekening hoog is, eventueel een punctie onderzoek te laten doen.. Hieraan zitten ook weer risico`s waar we ons van te voren bewust van moeten zijn.. Vooralsnog gaan we de komende nekplooimeting vol vertrouwen tegenmoet en hopen we natuurlijk dat alles inorde is.. Bij een uitslag van 1 op 37 is het waarschijnlijk voor ons een reden om een punctie te laten uitvoeren, maar ik moet wel zeggen dat we het hier nog niet uitgebreid over gehad hebben en dat ik ook nog niet goed geinfomeerd ben over de mogelijke gevolgen van dit onderzoek.. Het is en blijft een moeilijk onderwerp waarin iedereen zijn eigen gevoel en overtuiging in moet volgen.. Bij ons zit het wel in de familie, wat helemaal niets hoeft te zeggen, maar wij willen dit zover het in onze mogelijkheden ligt uitsluiten.. Vooralsnog maak ik me geen zorgen, we gaan het onderzoek met goed vertrouwen tegenmoet en als het risico dan verhoogd blijkt te zijn, tja dan moeten we dan verder kijken.. Daar ga ik me nu nog geen zorgen over maken, want dat is natuurlijk nu ook niet goed voor de kleine ..
Dat zal afgelopen dinsdag wel een beetje schrikken geweest zijn he.. Mag ik vragen of je naar aanleiding van deze uitslag verder onderzoek laat uitvoeren?
Sorry Amigo, ik was niet heel duidelijk. Dit was in 2006 en ben bevallen van een super gezonde dochter! Ik heb toen wel een punctie laten doen, maar mij wel al voorgenomen om wat de uitslag ook zou zijn het kindje zou houden. het wachten op de uitslag van de punctie is killing en als je dan eindelijk mag bellen voor de uitslag dan heb je een hartslag van 400 en zweet uit iedere porie van je lijf Mochten we nu weer zwanger raken, dan laat ik geen onderzoeken meer doen, mede omdat ik het een heel vervelend-pijnlijk onderzoek vond en je het risico loopt om je kindje erdoor te verliezen. Wij hebben een jaar of 6 op die zwangerschap moeten wachten en dan moet je er niet aan denken dat wanneer je eindelijk zwanger bent het daardoor gaat verliezen.
ik begreep dat de kans dat er was mis gaat met de baby door de punctie 1 op 200 is. Als de kans dat jij een kindje met down krijgt kleiner is dan 1 op 200 (bijv 1 op 225) dan doen ze volgens mij ook geen punctie. Maar dat weet ik niet helemaal zeker, dit is wat de vk zei volgens mij! Spannend hoor, wanneer heb je de echo?
@Pcootje: Ow sorry dan had ik het verkeerd begrepen, iig hartstikke fijn dat jullie een gezonde dochter hebben gekregen.. Hoop dat het snel weer raak mag zijn voor jullie.. @Januari: over 11 dagen heb ik de nekplooimeting.. Nog minder dan 2 weken te gaan.. Ik zal hier posten hoe het is gegaan..
Dank je wel! Veel succes met de nekplooi en ik hoop voor jou op een goede uitslag! Fijne zwangerschap verder!
De kans op een miskraam is bij een vlokkentest 0,5% (1 op 200) en bij een vruchtwaterpuntie 0,3% (1 op 300). Als je bevalt op je 35e heb je statistisch gezien zowiso een kans van 1 op 200 op een kind met down, op je 40e is dat 1 op 100. In mijn geval (38 )statistisch gezien 1 op 130, maar door de licht verdikte nekplooi was dat hoger.
Ik was eerst van plan om de nekplooimeting te gaan doen, maar heb het toch niet gedaan. Nu twijfel ik er weer aan dat ik het misschien toch wel had moeten doen. Maar mijn vraag is kunnen ze bij de 20 weken echo ook genoeg zien of je een verhoogde kans hebt op een kindje met down syndroom? Zo ja waar kijken ze dan precies naar?
Ik heb ook een nekplooimeting gehad. Dit vanwege een boertje die een syndroom heeft. Ik heb het puur gedaan wat de kansbereking zou zijn dit is zeker geen zekerheid. Mocht de kans groot zijn was ik ook niet van plan om een VP VT te laten doen dit kindje was van harte welkom maar onze uitslag was goed 1 op 5000 al zegt dit niks natuurlijk. Met 20 weken krijgen we ook nog eens een uitgebreid 20 weken echo met geluids ...... de naam weet ik niet.... succes voor dames die nog moeten testen