Hey meiden, Ben ik weer met een vraagje. Ik begin eindelijk een beetje ritme te vinden met mijn meisje van 11 weken. Nu vraag ik mij enorm af hoe om te gaan met afspraken buiten de deur, hoe doen jullie dat? Ik wil soms even op visite bij vriendinnen/ ouders, zij wonen allemaal niet in de buurt dus ik kan niet even langswandelen: ik moet er een half uurtje voor rijden. Mijn meisje slaapt (nog niet) ergens anders dus vraag ik mij enorm af hoe ik hier nu het beste mee om kan gaan. Moet ik de komende tijd al mijn afspraken afzeggen of gewoon gaan en hopen dat ze hazeslaapjes in de maxicosi/ reiswieg doet? Als ik mij volledig aanpas aan haar ritme kom ik nergens en dat terwijl ze regelmatig smiddags niet wil slapen: in de ochtend plan ik sowieso niks in de hoop dat ze haar slaap nog wil pakken. Ik heb de meeste afspraken wel onder voorbehoud maar onder sommige afspraken ontkom ik gewoon niet. Ik ben heel benieuwd hoe jullie ermee omgaan!
Bij de eerste deed ik dat wel maar dat was echt een dramatische slaper en raakte al overprikkeld wanneer ik de lamp aan deed bij wijs van spreken. Bij de volgende 2 niet meer. Ik zorgde alleen dat ik wel tussen de middag thuis was voor een lange slaap.
Ik hou eigenlijk amper rekening met de slaapjes. Maar mijn dochter doet ook erg veel slaapjes in de draagdoek. Dat is wel heel erg makkelijk want daar stop ik haar in zodra ze moe is, ook als ik op visite ben. Inmiddels trouwens niet zo veel meer hoor, maar ze is ook al 8 maanden.
In het begin wel. Maar nu zit ze op 2 slaapjes op een dag en dan kan je makkelijker plannen. Het hangt ook van het kind af, misschien kan je een reisbed ofzo meenemen?
Ik kan me herinneren dat ik het ook enorm lastig vond om rond die periode eens op visite ofzo te gaan. Ik deed dat ook maar maximaal 1 a 2 keer per week en dan probeerde ik het zo te plannen: -als zoontje nog sliep, pakte ik alle spullen bij elkaar -zodra zoontje wakker was snel in de auto en rijden maar -drie kwartier op visite en dan hup de auto weer in, meestal viel mijn zoontje wel eventjes in de auto in slaap. Ik hoefde gelukkig geen rekening te houden met voedingstijden ivm borstvoeding. Wel heb ik regelmatig met een overstuur kind op visite gezeten omdat hij na 15 minuten al moe werd, slapen in maxicosi of wagen deed hij niet...heel handig... Hoe ouder ze worden...hoe makkelijker het gaat. Mijn zoontje is nu bijna 10 maanden, maar nog doe ik het op dezelfde manier...hij red het nu alleen gelukkig wel om 2 1/2 uur wakker te blijven, daardoor kan ik ook langer blijven bij mensen. Het is en blijft behelpen vind ik.
Hoe makkelijker je er zelf over denkt, hoe makkelijker het gaat. Mijn dochter slaapt al vanaf het begin overdag in de kinderwagenbak/reiswieg, dus als we ergens heen gaan, slaapt ze daar ook in. Ik zou ook zeker een reiswieg meenemen ipv een maxi-cosi, en haar favoriete dekentje/knuffeltje, speentje, etc. Het is even zoeken in het begin maar hoe makkelijker je er zelf mee omgaat, hoe sneller het gaat.
Oh ja, ik sprak ook nooit een exacte tijd af, maar meer zoiets als tussen 14.00 en 15.00 uur....dan is tijdsdruk er veel minder.
Ik plan er wel om heen. Nog steeds. We hebben het in het begin wel eens met een korrel zout genomen en toen raakte hij vaak compleet over de toeren. Nachten lang op en alles. Hij heeft ook nog nooit echt in de kinderwagen geslapen en hij word nog steeds bij het minste of geringste wakker. Ik zeg inderdaad ook geen tijd hoe laat wij komen, of neem het ruim.
Als dat toch eens waar was... Ik plande er in het begin omheen en vroeg mensen vooral om bij mij thuis te komen. Is maar een paar maandjes.
Bedoel het niet vervelend, maar dat is denk ik wel makkelijk gezegd. Sommige kindjes zijn uit zichzelf al niet zo makkelijk. Wij dachten dat voor hij er was ook, lekker makkelijk zijn, dan wordt hij dat ook. Maar hij is dan wel onrustiger merkten we en dan kies ik er toch voor om zijn ritme te volgen en niet teveel op pad te gaan. Daarbij huilde hij heel veel dus dan heb je ook niet zoveel behoefte om met je huilbaby bij iemand op visite te gaan. En als we dan ergens heen gaan, gaan we als het handig uitkomt met slaap/flesje. Ik spreek inderdaad ook een 'ongeveer' tijd af en bel/sms als ik de exactere tijd weet.
Door een met 9 weken overprikkeld meisje vanaf toen op advies van het cb rust en regelmaat gaan toepassen. Toen dat na een week of 3 goed werkte ging ik wel met haar weg. Mijn familie woont ver weg maar dat geeft niet want we namen de reiswieg en later het campingbedje mee en volgden daar haar ritme gewoon. En lange afstanden rijden doen we ook zoveel mogelijk als ze haar slaapje heeft.
Wij plannen er ook altijd om heen, nu nog steeds. Dochter wilde vanaf een week of 12 absoluut niet meer in de kinderwagen slapen en ook bij een ander in het bed of ons eigen campingbedje was het een drama. Een keer of 2/3 hebben we haar een kort dutje laten doen in de maxicosi omdat het gewoon niet meer ging (en je wilt niet 3 kwartier autorijden voor een bezoekje van een half uur), alle andere keren was het jammer, maar helaas. Leuk is het niet, je bent echt heel erg gebonden. Een enkele keer planden we het zo dat ze een slaapje in de auto kon doen zodat we eens wat verder weg konden, maar je wilt ook niet dat ze zo vaak en zo lang in de maxicosi zitten.
@ Nescio: Als dat nu inderdaad eens waar zou zijn, wat zou dat een zaligheid zijn!! @ TS: Bij onze dochter heb ik amper uitstapjes gemaakt. Die was (en is nog steeds) heel snel overprikkeld, waar ik dagen later nog last van had. Als ik al wat verder weg ging, plande ik het zo dat ze in de auto kon slapen. Ons zoontje slaapt overal erg lastig, ook in de auto en thuis in zijn eigen bed. Hij heeft de eerste 3 maanden letterlijk bij mij gewoond en had hem zoveel mogelijk in een draagzak, en daar sliep hij dan wel in. Als ik dan wat verder weg ging met de auto, dan plande ik het ook zo dat hij moe was, en dan maar hopen dat hij wilden slapen in de auto.
Hier neem ik hem gewoon overal mee naar toe, slaapje of niet. Gelukkig slaapt hij ook gemakkelijk, ook bij mij op schoot. Wel hou ik zoveel mogelijk rekening met voedingstijden. Ik vind het niet handig om net weg te gaan als hij bijna moet eten. Mocht dat wel moeten (van de week bij het cb bijvoorbeeld) dan neem ik een warme klaargemaakte fles mee zodat ik hem meteen kan voeden als het nodig is. Desnoods ga ik bij een tankstation of parkeerplaats staan als ik onderweg ben. Afspraken maak ik trouwens zo min mogelijk "op tijd". Zeg altijd dat ik er begin van de middag oid ben, dan heb je mooi speling en zit er geen tijdsdruk op.
Thanxs voor jullie reacties! Fijn om te lezen! Het lastige bij mijn meisje is dat ze ergens anders niet slaapt in de reisweg, thuis accepteert ze eindelijk meer haar eigen bedje i.p.v.mama...het blijft zo'n gezoek en heel eerlijk, ik wil er zelfs soms ook eens uit! Ik ga denk haar thuis ook meer in het campingbedje leggen, misschien dat ze die dan ergens anders ook wil accepteren....tsja, tijdens je zwangerschap denk je, heel naief, 'ik ga er een lekker makkelijk kind van maken' totdat er een heel gevoelig meisje komt die overal op reageert! Geduld hebben zo te lezen!
Dat trucje van het campinbedje werkte hier helaas niet Thuis liep ze er in als een roosje, maar zodra we haar er bij iemand anders in legden ging ze helemaal over de rooie. Niets hielp dan ook hoor, ook niet als we er bij bleven zitten. Ze wilde ook niet bij mij slapen, anders had ik zelfs dat nog prima gevonden. Ons enige geluk was dat ze in de maxicosi wel goed sliep, dus van die paar keer dat we daar gebruik van maakten hebben we ook echt even genoten En ik dacht net zo in de zwangerschap. Gewoon overal mee naar toenemen, dan komt dat wel goed dacht ik. Naïef ja of gewoon iets te optimistisch. Dochter was ook zo gevoelig, die raakte al overstuur als we op bezoek gingen bij vrienden, we kregen haar dan helemaal niet meer stil ook Na een paar maanden 'went' dat en weet je wat je wel of niet moet doen. Zo hebben we haar destijds niet meegenomen naar de eerste verjaardag van een kindje van vrienden van ons. Dat was niet leuk (ze was toen 5 maanden), maar ik wist dat ze alles bij elkaar zou huilen (lees: gieren) en dat wilde ik haar, maar ook dat meisje, haar ouders en de visite niet aan doen. De familie wilde iets leuks doen met kerst, toen was ze 7 maanden, en ik zag de bui al hangen. Ik heb toen snel aangeboden om alles hier te organiseren zodat dochter in haar eigen omgeving en eigen bed kon slapen. Was hartstikke geslaagd en ze heeft een superleuke dag gehad. Dus dat zeg ik, het went, het wordt misschien minder, maar het heeft inderdaad wel even tijd nodig.
Het is inderdaad makkelijk gezegd besef ik, maar ik heb ook een makkelijk kindje dat eigenlijk overal wel slaapt. Soms slaapt ze ook niet, maar dat heeft ze thuis net zo goed. En ze raakt niet overprikkeld. Met een kindje dat wel snel overprikkeld raakt en bijv. niet tegen licht of een veranderende omgeving kan, is het inderdaad een heel ander verhaal. Ik moet er wel bij zeggen dat ik de eerste twee tot drie maanden eigenlijk de deur niet ben uitgeweest. Ons huis was net een fort we kregen af en toe kraamvisite (ook maar heel mondjesmaat), en verder deden we af en toe een kort wandelingetje rondom ons huis. Ik weet niet of dat eraan heeft bijgedragen, maar nu slaapt mijn dochter eigenlijk overal, en al helemaal als we ergens naartoe gaan. Ze slaapt gelukkig ook in de auto en dus in de reiswieg.
Deels eromheen plannen, deels mensen vragen naar jou toe te komen en verder was hier de draagdoek een uitkomst. Thirza was een huilbaby, maar in de draagdoek sliep ze heerlijk en dan maakte het ook niet uit waar ik was.
Op die leeftijd deed ik koffie leuten oid in de ochtend. Ook deed ik dan de boodschappen of bijv winkelen. Hij sliep toen gewoon in de wandelwagen. Nu hij 10mnd is ha ook in de ochtend op pad of na 15/16u. Zijn middagdut zorg ik gewoon dat ik thuis ben en dat hij in bed ligt. (13-15.30)