Erg intressant onderwerp! Mijn gastouder heeft een kindje wat van een draagmoeder is.. De moeder (dus niet de draagmoeder) had een eerder kindje verloren in de zwangerschap bij een auto ongeluk. Hierdoor was haar baarmoeder zo beschadigd dat haar baarmoeder verwijderd moest worden.. Haar schoonzus heeft de baby gedragen. Ik weet niet wie de biologische moeder is, maar wel dat het kindje van de echt vader is. Baby is officieel ook niet van hun.. pas als het 1 jaar is kunnen ze volgens mij de adoptieprocedure starten.. Kind heeft dus ook niet hun achternaam.. Hele bijzonder verhaal, maar ook erg moeilijk omdat het zo dichtbij is. Ik ga dus zeker ook kijken!
Ik heb het weblog van het stel Musetta en Hotze gevolgd. Helaas is dat niet zo positief afgelopen als dat ze gehoopt hadden. 'k Ben benieuwd hoe ze dat gaan brengen tijdens de uitzendingen.
ik kijk bijna geen tv maar dit lijkt me wel een mooi programma. Zelf zou ik dat nooit doen. Voor niemand. Sorry. Mijn eicellen zouden ze evt wel mogen hebben (qua gevoel)
Vind het knap dat er hier zoveel meiden zijn die (zeggen dat ze) er zo zwart/wit tegenover staan. Maar tegelijkertijd vraag ik me af; als er echt zoveel mensen zouden zijn die er zo over denken, zou het zo moeilijk toch niet meer zijn om een draagmoeder te vinden? Ik weet wel dat ik het absoluut nóóit zou kunnen, geen draagmoeder zijn maar ook geen eicel doneren. Dat betekent natuurlijk niet dat ik het een ander niet gun om ouder te worden, maar ik zou me véél te veel hechten aan het kindje wat ik draag, of het kindje wat ontstaat uit mijn eicel.
Zo'n vaart zal het helaas niet gaan lopen. Heb vernomen van een lotgenootje bij Freya dat Utrecht hoopt dat ze ca. 10 stellen per jaar kunnen helpen met ECD. En dat terwijl er zoveel vrouwen hiervan afhankelijk zijn. Ik ben dus dolblij in Spanje terecht te kunnen. Anders ben ik misschien weer ik weet niet hoeveel jaar verder en dan krijg je weer te maken met het vooroordeel over oudere vrouwen. Dat ze maar op tijd hadden moeten beginnen ipv eerst zonodig carriere te moeten maken.:x Sorry hoor, maar ik voel me zo machteloos als ik alle schrijnende verhalen op Freya lees. Ik lees dit soort reacties zo vaak en dat maakt me echt woedend. Vaak zitten er zoveel jaren van verdriet achter en dan zit je niet te wachten op onwetende praatjes.
Ik denk dat je hierin met een aantal dingen rekening moet houden: - De meeste mensen zeggen dat ze het alleen voor iemand zouden willen doen die heel dicht bij ze staat. E volgens mij kom je alleen in aanmerkng voor draagmoederschap, als je eigen gezin 'compleet' is, dus als je geen kinderwens meer hebt. Dus dan wordt het toch weer moeilijk om een draagmoeder te vinden; je met naar net een (schoon-)zus of hele goede vriendin hebben die geen kinderwens meer heeft en die draagmoeder voor je zou willen zijn. - Draagmoederschap is in Nederland heel slecht geregeld. Zeg maar gerust: niet geregeld. Het kind is namelijk officieel van de draagmoeder en haar eventuele echtgenoot, ook al is het knd biologisch niet van hun en ook nooit voor hun 'bedoeld'. Dat betekent dus dat het kind de achternaam krijgt van de andere kinderen van de draagmoeder. En dat de draagmoeder en haar man financieel en in alle andere opzichten verantwoordelijk zijn voor het kind. Je kunt jouw (juridische) kind niet zomaar aan een ander weggeven. Daar moet jeugdzorg bij betrokken worden, het kind moet dan al minstens een jaar bij die ander wonen enzovoorts. Er zitten dus nogal wat juridische haken en ogen aan! Ik heb me er al eens een beetje in verdiept, uit nieuwsgierigheid. En ik denk nu: voor mijn broer of zwager en hun partner zou ik dit absoluut over hebben. Maar ik kan me ook voorstellen dat mensen die op zich wel bereid zijn om hun baarmoeder uit te lenen, erg terugschrikken als ze zich realiseren wat er allemaal bij komt kijken. Zo wordt het dus toch wel weer moeilijk om een draagmoeder te vinden.
Voor de belangstellende voor de juridische ellende die je te verduren krijgt als je draagmoedschap overweegt, zie VUMC Draagmoederschap juridisch Dan snap je misschien ook waarom het bijna niet gebeurt voor een onbekende. Je moet gewoon echt veel vertrouwen in elkaar hebben. Ook dat de wensouders het kind toch opnemen als het niet helemaal gezond is, als hun eigen relatie stukloopt of wat dan ook.
Hoewel ik niet vaak tv kijk ga ik dit wel kijken. Zelf zou ik het denk ik niet kunnen. Ik denk dat ik me te veel zou hechten aan het kleintje dat ik voel bewegen. En ik zou ook bang zijn dat de ouders zich constant met mijn leven zouden gaan bemoeien. Eiceldonatie zou ik geen probleem mee hebben als ons gezin compleet is. Maar dat zeg ik allemaal nu, wellicht is dat heel anders als de situatie zich voor zou doen. Zara heel veel succes is Spanje! Mijn duimen draaien voor jullie!
Ga ik ook zeker kijken. Ik zou het voor iemand die dichtbij ons staat inderdaad wel willen doen. Maar dan wel met de eicel van de wensmoeder en niet van mijzelf. Dan is het biologisch toch je eigen kind wat ergens ander opgroeit en ik weet niet of dat emotioneel te doen is.
Ik zou er persoonlijk minder moeite mee hebben als ik alleen de 'broedmachine' zou zijn en er genetisch niets van mij bij zit. Dan is het toch het materiaal van een ander. Ik geloof wel dat ik zoiets wel zou doen voor iemand als ik ervoor gevraagd zou worden.
Sorry lees nu je onderschrift. Ik kan me voorstellen als je hiermee te maken hebt dat alles anders is....
Knap hoor! Ik zou het niet kunnen. Wij willen ook nog heel graag een kindje maar ik mag niet meer zwanger worden.. Wij hebben ook wel aan een draagmoeder gedacht want mocht na de eerste al geen 2e meer en dat is ook gelukt. Dus waarom zou bij ons een derde ook niet lukken!? Het programma ga ik zeker kijken. Vind het heel knap van de draagmoeders. En de stellen.
Kennis van mijn partner doet mee aan het programma.. Heeft 3 kinderen en een enorme wens voor een 4de. Na haar laatste bevalling moest door een ernstige bloeding haar baarmoeder eruit worden gehaald. Het is dus voor haar niet keer mogelijk om via de natuurlijke weg zwanger te worden. Deze dame beweegt samen met haar partner hemel en aarde om alsnog weer een kind te kunnen. Van baarmoedertransplantie tot draagmoederschap etc. Artsen in Nederland willen er niet aan diverse behandelingen beginnen omdat ze al 3 gezonde kinderen heeft en dergelijke behandeling liever toeschrijven aan hen die nog geen kinderen hebben. Kijk en oordeel zelf zou ik zeggen
Ik denkd at Nijn84 vooral niet veroordelend wilde overkomen (de artsen oordelen namelijk wel) en de keus aan ons wilde laten. Misschien is het wat zwaar uitgedrukt, maar meer dat ze aan zelf over wilde laten wat we ervan vinden.... Niet dat het nodig is er iets van te vinden, maar dat meot ieder voor zich weten..