Maar respect hebben voor hun wens en droom is nog wat anders dan alles maar klakkeloos en zonder enige feedback te laten gebeuren toch? Ik bedoel: als dit mijn vriendin was, dan zou ze van mij hierover echt wel wat te horen krijgen. En niet in scheldende zin, gewoon genuanceerd op zo'n moment, maar wel feedback, want ze gedraagt zich wel erg ego-centrisch.... Als ik het even mag vergelijken: vorig jaar 3 miskramen gehad. Dus andere zwangeren waren moeilijk voor mij. Maar no way dat ik dan zou gaan lopen chagrijnen tegen zo'n zwangere! Ik heb uiteraard wel mijn verdriet gedeeld met mensen die dichtbij stonden, maar dan was ik ook blij, (of DEED tenminste blij) voor die mensen die het wel gegund was. En Musetta lijkt zich gerechtigd te voelen om de hele wereld op te zadelen met haar verdriet en pijn en het komt echt over alsof er niks anders kan en mag zijn dan haar verdriet en pijn. En als dat het enige was, maar de boosheid die er dan inzit! Poeh....!
De sms die Musetta stuurde was uit verdriet. Verdriet dat ze zelf haar eigen kindje niet meer kan dragen. Er stond in "Nu moet ik janken... Wil zelf die embryo dragen" (quote vanaf twitter)
sven en jeroen hebben er 2, en deze man heeft bewust om de kans te vergroten meerdere draagmoeders ingezet. Dus van de ene heeft hij nu een tweeling van een paar dagen en over een maandje komt pasgeboren baby 3 erbij van een andere draagmoeder.
Drie?? Hebben wij er drie?? Nou ben ik wel eens vergeetachtig, maar het ziekenhuis zou toch wel even gebeld hebben als er daar een vergeten kind lag?
Haha Sven, voordat je het zelf even vergeten was. Je bent je derde kindje vergeten. Mag ik vragen wat jou mening is over de andere stellen, het gebeuren in India. Was dit eventueel een optie voor jou en Jeroen, als Cindy er niet was geweest?
een eeneiige drieling Maar bij S en J waren er wel 2 tp. 3??? hebben ze er dan nu nog 1 gekregen? O wacht lees nu verder: oke toch "maar" 2. Wat een leuke reactie, zag jullie al lopen in het zh met 2 mc. Het vergeten we niet iets???
Ik snap heel goed dat er veel gevoelens bij Musetta naar boven zijn gekomen na de terugplaatsing. Heel logisch toch? En wegstoppen is natuurlijk ook niet goed. Maar volgens mij was ze meer bezig met het zien/voelen van de dingen die ze mistte als dat ze dankbaar was voor de dingen die een ander (de draagmoeder) voor haar wilde doen. Dat vindt ik toch wel heel erg sterk lijken op nog onverwerkt verdriet. En ik snap best dat dat voor de draagmoeder heel hard aan is gekomen. Musetta had dankbaar moeten zijn ipv 'jaloers'. Wat ik ook heel apart vond dat ze eerder in de uitzending vertelde dat hun evt kindje niet door zomaar iemand gedragen zou worden. En aan het einde van de uitzending deed ze voorkomen alsof Jolanda nooit een vriendin was geweest, maar een of andere vage kennis...
Je kan moelijk zeggen van tevoren als je iemand hebt, dat het zomaar iemand is. Dan zou zo iemand mss nooit draagmoeder willen zijn. Achteraf kan ze het makkelijk zeggen, want ze wilt toch geen draagmoeder meer zijn.
Rode wijn uit je neus proesten is niet lekker Heb het gemist vanavond! Maar als ik al deze reacties lees, misschien maar goed ook! Kan er echt link van worden zeg.. Misschien morgen even terug kijken...denk het niet. Want als ik die verhalen hoor over India...nee dan slaap ik niet weer!
Een soort van trap nageven oid... Als de zwangerschap wel goed was blijven gaan was Jolanda waarschijnlijk de allerliefste, speciaalste etc geweest. Ik mag het misschien niet zeggen, maar het is eigenlijk maar 'goed' geweest dat het zo gegaan is. Je moet er toch niet aan denken dat Musetta zich al die 9 mnd zo had gedragen...???
Wat er je ziet in het programma is allemaal gebeurd. Alleen kunnen jullie alleen oordelen op dat wat jullie zien op tv. Er is veel meer dan dit alleen. Ze houdt verschrikkelijk veel van haar kinderen en werkt ook gewoon hard, heel hard zelfs. Jullie zien maar een deeltje van Musetta dus nee het beeld is niet compleet. Maar dat is van Jolanda net zo ook van haar is het beeld niet compleet...
Nou inderdaad. Een trap na geven is al heel misselijk ( als je nagaat wat een draagmoeder voor risico's loopt, om maar te zwijgen over de GIGANTISCHE opoffering ). Je moet de grond onder haar voeten kussen, dat iemand zoiets voor je wil doen. Nee, jaloers gaan zitten bitchen. Op de verjaardag van je dochter gaan mokken als een klein kind. Blegh, misselijkmakend. Count your blessings woman!