Ik zag ook zp voorbij komen, leuk hoor! Heb het net nog even gekeken op uitzending gemist. Respect hoor, voor allemaal! Nou, ik vind het ook erg jammer dat hier al verteld wordt hoe het verloopt met de tweeling. Niet zo leuk dat het al verklapt is!
Ik ga van het weekend ook even terugkijken ben nieuwsgierig. Ik zou het zelf niet kunnen draagmoeder zijn. Ik zou het vreselijk vinden het kindje af te staan na de bevalling ook al zou het genetisch gezien niet van mij zijn. Ik ben echt een gevoelsmens. Mijn eicellen afstaan zou ik ook niet doen, ondanks dat ik weet hoe groot de wens is bij kinderloze stellen, het zou voor mij dan toch voelen als mijn kindje denk ik.
ik zou het ook nooit kunnen draagmoeder zijn. of misschien wel voor mijn eigen kind zoals in de serie maar dat vind ik wat anders
Ik heb het niet helemaal gezien, was vergeten dat het gisteren begon. Vond het wel een mooi gemaakt programma, over een onderwerp dat ik heel interessant vind. Ik vind het ook heftig om te zien. De dilemma's, de risico's, de onzekerheid en hopelijk straks ook het geluk. Er komt zo veel bij kijken. Mooi dat er aandacht aan wordt besteed via dit programma.
Heel erg knap dat deze vrouwen dit willen doen voor die stellen. Echt respect voor. Als ik nu mijn kindje in mijn buik op en neer voel spartelen dan denk ik: 'jeetje, hoe sterk moet je wel niet in je schoenen staan als je weet dat dit kindje straks met een ander koppel mee gaat, dat je het niet kan houden....' Ook al is het niet jouw kindje, maar draag je het 'alleen maar' het is nogal wat zeg.... Nogmaals: heel veel respect voor deze vrouwen!
Heb t ook gezien en vind het ook echt heel speciaal dat die vrouwen het kunnen! Zei nog tegen mijn moeder: zou je dat voor mij doen? Nou dat wist ze nog niet hoor haha, maarja zij is 62 en heeft een niet zo jofele gezondheid, scheelt ook.
Ik kan mij herinneren dat het papa-stel hier wel een tijd meegeschreven heeft bij de bevallingslijst april 2011. Geloof tot een week of 18/20 en toen zijn ze 'verdwenen'.
Zit het nu terug te kijken. De draagmoeder komt uit mijn woonplaats, ze kwam me al bekend voor Erg speciaal dat iemand zo een ander kan helpen, dat is het mooiste cadeau wat je iemand kan geven
Ik zou het voor een vriendin denk ik zeker overwegen. Ik vind zwanger zijn soms best pittig, maar vooral ontzettend mooi. Het moet dan wel hun kindje zijn, als dat kan. Ik weet niet of ik makkelijk een eicel zou afstaan, misschien onder zo'n omstandigheid dat een vriendin om wie ik veel geef ook wat dat betreft hulp nodig heeft, toch wel. Heel moeilijk in te schatten als de situatie zich niet heeft aangediend. Maar het brengt natuurlijk ontzettend veel met zich mee. Dat je de moeder bent en het wettelijk moet afstaan lijkt me heel zwaar - ondanks dat het genetisch misschien niet je kind is. En dat je na de bevalling geen kindje op en aan je borst hebt... emotioneel heel zwaar. Je hecht je natuurlijk aan het kindje. Maar ja, als het een bevriend stel is, dan is het kind ook niet per se niet in je leven? En het enorme geluk/plezier dat je iemand doet... Ik heb diep respect voor de stellen en de draagmoeders!
Hmm, jammer gemist, mijn moeder heeft wel gekeken en die gaf aan dat zo voor mij of mijn zusje te doen indien nodig. En zo voel ik dat zelf ook wel, zou het voor mijn kind zo doen. Voor mijn zusje zou ik ook overwegen trouwens.
Grappig Zelfde gynaecoloog als die Giorgio heeft gehaald die je zag bij het homostel toen ze op controle moesten bij de gyn
Net terug gekeken, wat ontroerend zeg! Wat een goed mens ben je dan wel niet als je 2 kindjes draagt voor een ander stel. Die vrouw verdient een pluim! Ik ga dit wel volgen, wat mooi!
Ik heb 4 zusjes waarvan 3 nog geen kindjes. Mocht het bij een van niet lukken zou ik zonder twijfel een kindje van hun laten groeien in mijn buik. Zou niet eens twijfelen . Voor een vreemde, nee dat zou ik niet kunnen of willen. Eiceldonatie wil ik wel overwegen in de toekomst.
Ik heb het net ook gezien. En beetje bij beetje kreeg ik het gevoel dat ik dit ook wel voor een stel zou willen doen. Totdat de vaders vertelden dat de babietjes meteen na de geboorte bij hen op de borst komen, en niet bij de draagmoeder. Toen kon ik het ineens niet meer, zowel voor de kleintjes als voor de draagmoeder. Dat voelde gewoon niet goed voor me. Knap hoor, dat zij het wel kan. Voor mijn eigen dochter zou ik het wel meteen doen.
Vraag me ook af hoe die draagmoeder van het homostel het doet Je bent toch vrijwel de hele zwangerschap in de ziektewet, moet herstellen na de bevalling, etc Vergoed de werkgever dit dan omdat het eigelijk niet haar eigen kinderen zijn, of denk ik nu dom en zo wel meer dingen Ik zou het never nooit kunnen, misschien voor mijn eigen kinderen maar niet voor een vreemde of vrienden ofzo. Vind het heel heel erg knap voor degene die het wel kunnen en vind ze kanjers!
Ik zou het zelf nooit kunnen.. Vond dat mannen-stel.. tja, wat minder zeg maar. Niet omdat het 2 mannen zijn maar meer vanwege hun gedrag oid.. maar denk ook omdat ik die vrouw zo'n enorm lieve vrouw vond dat ik het haast zielig voor dr vond of zoiets. Sommige puntjes steekte het wat bij me.. dat een vrouw best wel wat bloed kan verliezen en dat dat niet erg is maar dat hij het echt niet zou trekken wanneer de kindjes dus zouden komen te komen overlijden omdat ze nog niet voldragen waren, de manier waarop hij tegen die man van die draagmoeder sprak toen ze het erover hadden dat hij alles in het huishouden moest doen.. haast komisch terwijl het gewoon enorm zwaar is.. en meer van dat soort dingen. Misschien daarom ook dat ik het totaal niet zou kunnen. Kan er de vinger niet echt opleggen wat me er nou zo dwars over zat.
Ja ik had hetzelfde gevoel. Plus dat de kindjes meteen na de geboorte bij de draagmoeder weggehaald worden en het eerste huidcontact met de papa's heeft. De kindjes weten niet beter dat de draagmoeder de echte mama is. Ze zijn na 9 maanden gewend aan de geluiden van de draagmoeder en haar gezin. Zo sneu om de baby's uit hun vertrouwde omgeving te halen. Ik vind het wel een erg mooie en lieve daad om voor een ander stel draagmoeder te zijn. Of ik het zou kunnen weet ik niet. Voor mijn eigen dochters zou ik het zo doen, ligt dan toch net weer anders. Je blijft dan altijd een band houden met de kindjes.