Sorbo, wat mooi dat je dit voor je schoonzus en zwager kunt en wilt doen. Zoals jij het beschrijft, lijkt het mij ook een heel mooie gang van zaken. Vooral dat je je neefje/nichtje eerst op jouw borst wilt laten liggen en het zelf aan zijn vader en moeder wilt geven, daar kan ik me héél veel bij voorstellen. Hele dikke 'Like' voor jouw post! En een voorspoedige 2e helft gewenst, en dito bevalling.
De laatste keer dat ik BV heb gegeven was in feb 2011. Onder een warme douche kan ik nog steeds wat melk uit m'n tepels krijgen. Ik kan me voorstellen dat ik, met hormonen en kolven, weer kan produceren. Het is een vrij extreme vorm van relactatie, als schoonzus ooit eerder BV heeft gegeven.
Ze heeft haar zoon ook gevoed, acht jaar geleden. Het is het proberen meer dan waard en het zou mogelijk moeten zijn. Ik ga sowieso kolven voor 't kleintje, dus moedermelk krijgt hij sowieso. Of moet ik zeggen draagmoedermelk?
Ja, mooi he? Ik hoop dat het lukt. Niet alleen voor het kindje, maar ook voor mijn schoonzus. Zij heeft niet een periode van zwangerschap om zich te hechten aan het kindje. Dit zou voor hen beiden erg mooi zijn. Maar ze hebben zoveel liefde te geven dat het met die hechting volgens mij hoe dan ook wel goed komt.
@Sorbo, wauw respect! Ik wist idd dat het mogelijk is om BV op te wekken, net als bij relacteren. Mooi hoor! @Rozemarijke, hoe weet je zo zeker dat er daadwerkelijk onthechting plaatsvindt als een kindje direct na de geboorte naar de wensouders gaat? Is daar onderzoek naar gedaan en wat waren de gevolgen dan op korte en lange termijn tov controlegroep? Dat er theoretisch 'onthechting' zou zijn bij de geboorte bij directe overname van draag- naar wensmoeder/ouder, maar dat dit in de praktijk weinig tot geen problemen oplevert lijkt me logischer. Dat het geen natuurlijke situatie is, vind ik dan (persoonlijk) niet echt een argument tegen. Want dat zijn vruchtbaarheidsbehandelingen ook niet.
Sorbo wat mooi! In Afrika geven oma's na de dood van de moeder ook bv. Dus het kan zeker opgewekt worden.
@Arevinol: ik ben geen echt deskundige, maar wat ik over hechting heb gelezen geeft aan dat de problemen juist groter zijn naarmate een kind jonger is op het moment dat de hechting verstoord raakt. Maar als een wensouder op een liefdevolle en aandachtvolle manier met de pasgeborene omgaat, kan het kindje zich prima aan de wensouder hechten.
Oja?! Hoe doen ze dat dan? Want daar hebben ze neem ik aan geen synthetische hormonen en neussprays enzo.. Je hebt wel kruiden die de melkproductie zouden kunnen verhogen, maar dat je het ook daadwerkelijk kunt opwekken daarmee?! Ik weet wel dat je vroeger 'minnen' had, vrouwen die meerdere kinderen van rijke vrouwn tegelijkertijd BV gaven. Pff!
Maar bij adoptie schijnt de kans op hechtingsproblemen toch groter te zijn bij kindjes die geadopteerd worden boven de 2 jaar ofzo? Daarbij is de kans op problemen groter als het kindje meer heeft meegemaakt en dat weegt véél zwaarder dan de leeftijd waarop de adoptie heeft plaatsgevonden.
Weet je nog van die man die zwanger was (en eigenlijk vroeger een vrouw was)? Zijn vrouw heeft ook borstvoeding gegeven, was dus niet zelf zwanger maar heeft dat door hormonen en kolven opgewekt. Echt supergaaf. Hechting vindt met name plaats in de eerste 3 jaar van een mensenleven. Als daar ernstige verstoringen plaatsvinden komt dat ook niet meer 'goed', hoe cru dat ook is. Je kunt je bedenken dat een gebeurtenis rond de geboorte wellicht nog beter kan worden hersteld dan iets wat rond de 2 jaar gebeurt? Zo ver gaat mijn kennis niet. Tante en oom van mijn vriend hebben een pleegdochter, in huis genomen toen ze 3 was. Was helemaal fout gegaan met de hechting en is ook nooit meer helemaal goed gekomen: uiteindelijk internaat en met 18 jaar van de radar verdwenen, hoog risico op loverboys enzo. Zij hadden al 3 kinderen van zichzelf overigens.
Ik vraag me af in hoeverre er überhaupt sprake is van een verstoring in onze situatie. Ik verdwijn niet uit het leven van het kindje en hij kan op zijn beurt nu al wennen aan de stemmen van zijn ouders. Door mmiddel van haptonomie willen we proberen zo goed mogelijk contact (nu al) tussen mijn neefje en zijn ouders te laten bestaan. Direct na de geboort kan hij even rustig bijkomen bij mij en vervolgens sluiten zijn ouders hem in hun armen.
ff snel een linkje Borstvoeding.com: kenniscentrum voor borstvoeding - Relactatie - Borstvoeding weer op gang brengen nadat je gestopt bent, oftewel: relactatie Borstvoedingorganisatie LLL - Relactatie En ik moet zeggen, ik heb ook nog weleens melk uit mijn tepels na jaren als ik erin knijp
Dat heeft meer te maken met dat het kind langer aan onthechting blootgesteld is geweest en het proces van herstel en wel mensen krijgen aan wie je je kunt gaan hechten, langer op zich laat wachten.
Zoals jij het beschrijft denk ik ook dat die verstoring zeer beperkt blijft. Wat ik weet van hechting is dat ieder kind zich in de eerste levensjaren aan een beperkt aantal personen hecht. Dat proces begint direct na de geboorte en die hechting is idd rond 2/3 jaar 'afgerond'. Dit proces kan ernstig verstoord worden, als je in die periode geen stabiele mensen in je omgeving hebt, om je aan te hechten, of als je hechting aan betrouwbare mensen wordt verstoord door factoren van buitenaf (denk aan Robert M.). Maar op het moment dat je direct na de geboorte op een liefdevolle wijze wordt opgenomen door wensouders (en de draagmoeder ook nog aanwezig is zoals bij jullie) zal die hechting niet per definitie problematisch zijn lijkt me. Zoals ik het lees gaan jullie er heel zorgvuldig en liefdevol mee om. Zeer veel respect en bewondering daarvoor!!!
Over het algemeen is het zo dat hoe eerder problemen ontstaan zijn, hoe lastiger die weer goed te maken zijn. Hangt veel samen met de emotionele ontwikkeling en de taalontwikkeling, waarbij een jong kind gewoon nog niet begrijpt wat er gebeurt, daarover nog geen uitleg kan krijgen ook, waardoor de schade een grotere impact heeft. Hoe ouder een kind wordt, hoe meer het kan begrijpen en hoe meer het uitleg kan pakken ook, en hoe meer het zelf kan verwoorden wat dingen met hem/haar doen: dat alles heeft een positieve invloed op de manier waarop een kind in staat is een trauma plek te geven.