ik zou het voor mijn zusje, stiefzusje, schoonzus (vrouw van de broer van mijn man). en natuurlijk mijn eigen kinderen zo doen. maar voor een briendin of vreemden niet... eicel donatie, dus mijn kindje baren en dan 'weggeven' alleen voor mn zusje of kinderen.. niet voor mn schoon of stief zus
Ze zeggen het met gesloten beurs te doen he.... Maar ik vind dat dat homostel dan op z'n minst wel wekelijks een huishoudelijke hulp kan sturen naar die vrouw. Zelf kan ze het niet goed meer en nu moet haar man het doen. Zelf zou ik 't nooit kunnen. Behalve voor m'n eigen kind, zoals die vrouw met haar dochter waarbij die dochter geen baarmoeder heeft.
Maar wat vinden jullie er dan van dat ze 'al' 55 is die moeder van dat meisje? Overigens zou ik het zelf nooit kunnen. Ik denk dat ik er emotioneel kapot aan zou gaan. Maar heb daarom des te meer respect voor de vrouwen die het wel kunnen.
Dat ze al 55 is vind ik niets van, ze gaat het kindje immers niet zelf opvoeden, maar haar dochter, dus leeftijd heeft daar m.i. niet zoveel mee te maken.
Eiceldonatie is wat anders hoor, of ik begrijp jouw post verkeerd. Een vrouw gaat voor mij ivf ondergaan en ik krijg haar eicellen. Zodra daar embryo's uit ontstaan worden er 2 bij mij teruggeplaatst . En de baby die hopelijk geboren zal worden blijft bij mij.
Maar het risico is wel veel groter. Dr baarmoeder mag dan goed zijn, hoe ouder he wordt hoe groter de kans op complicaties. Zeker omdat er een embryo wordt teruggeplaatst die 100% lichaamsvreemd is, daarom moet ze ook prednison gaan slikken. Ik zou mijn moeder heel dankbaar zijn, maar weet niet of ik haar dat voor mij zou laten ondergaan. Stel je voor dat het misgaat... Ik zit ook op Freya , daar zitten heel veel vrouwen die ecd ondergaan, dus heb er uitgebreid research verricht. Je hebt circa 50% kans op zwangerschapsvergiftiging bij ecd, en dan is er nog geen leeftijd aan verbonden. ( kan varieren van milde vergiftiging tot echt foute boel natuurlijk..) Ik ben echt benieuwd hoeveel embryo's ze bij die vrouw gaan terugplaatsen...
nou ik vind het ook niet niks hoor voor een vrouw van 55 jaar. Ze is tenslotte al helemaal door de overgang heen (zoals ze zelf zei) Heb wel respect voor haar dat de liefde voor haar dochter zo ver gaat dat ze haar eigen gezondheid op spel zet.
wauw, zo knap van die vrouw(en) die dat kunnen! Ik zou het echt niet kunnen, lichamelijk niet en geestelijk niet. (voor mijn eigen kind is een ander verhaal misschien later) Je maakt wel een kindje, soms lijkt het alsof er makkelijk over gedaan wordt. Maar er gaat natuurlijk al een hele lange weg aan vooraf. En hoe die mensen 'overkomen' is natuurlijk ook een kwestie van knip en plakwerk van de regie. Want hoe goed ken je die mensen nu eigenlijk, je hebt ze maar eventjes op beeld gezien. Toch echt diep respecht/
Ik heb het toevallig net ook zitten kijken.. Ik heb ook diep respect voor de draagmoeders in het programma. Zelf zou ik het denk ik ook niet kunnen, dat is ook geen optie meer want zelf ben ik een half jaar geleden met spoed geopereerd n.a.v. een slagaderlijke bloeding in mijn baarmoeder (3 weken na de bevalling van ons zoontje) en hebben ze mijn baarmoeder moeten verwijderen (zie weblog voor geintresseerden) Mijn vriend en ik wisten nog niet of we ooit nog een 3e kindje hadden gewild.. als je het me nu vraagt, zeg ik: Ja! Mijn gyn. heeft me gewezen op de mogelijkheden van een draagmoeder en daardoor heb ik me uit nieuwsgierigheid een beetje verdiept in het onderwerp en ga ik dit programma zeker verder volgen. Het is inderdaad een hele ingewikkelde en langdurige juridische rompslomp..
Jeetje, wat heftig mumtobe, pff Als ik op je weblog klik staat er dat er geen berichten van je bestaan?
Tja... wat vind ik van die leeftijd/die moeder die het voor haar kind doet. Ergens heel mooi en liefdevol natuurlijk... maar... Als ik degene zou zijn die de draagmoeder zoekt, zou ik het zelf te moeilijk vinden om mijn eigen moeder en het kindje aan die extra risico's bloot te stellen. Dan liever een goede vriendin die zelf klaar is met haar gezinnetje en makkelijke zwangerschappen heeft. Ik vond het destijds ook heel raar om van die vrouw van in de zestig te horen dat ze een kind kreeg, maar daar zat een heel andere dimensie bij - dat dat ook echt de moeder van dat kind zou zijn. Een kind dat geen vader heeft, en geen grootouders, en als ze tien is, een bejaarde moeder. Dat vind ik om veel meer redenen bijna niet te begrijpen gewoon.
@ Daantje: Sorry, zie net dat ik mijn weblog alleen zichtbaar heb voor contacten ivm vervelende meelezers.. je mag me toevoegen als je wil..
oja,, natuurlijk dat heb ik helemaal verkeerd neergezet.. maar ik bedoel het allebei eigenlijk.. Eiceldonatie,, dus dat wat jij schrijft maar dan ook nog bijvoorbeeld als ze zelf geen kind kan dragen dat ik dan het zaad van de vriend van mijn zusje ingebracht krijg en dat dat een kindje wordt met mijn eicellen? (geen idee hoe dat heet en of ik het goed uitgelegd hebt, maar je snapt me wel? ) maar deze 2 dingen zou ik dus alleen voor mijn zusje of mijn kinderen doen..
Ik kan ook geen kinderen meer krijgen, door problemen met mijn baarmoeder. We hadden heel graag een tweede gewild. Allebei mijn schoonzussen riepen meteen, ik draag het wel voor je! Maar oa vanwegen alle juridische haken en ogen die er aan vastzitten en omdat ik denk dat ik het heel moeilijk zou vinden om haar zwanger te zien van mijn kind wilden we dit niet. Het is wel het grootste gebaar wat ooit naar mij gemaakt is en ik vind het zo bijzonder dat beiden dit zomaar voor me over hadden gehad!
Oke, nu wordt het ingewikkeld haha. Dat heet dan laagtechnisch draagmoederschap. Je staat dan ook een eicel af. Dan zou je naar het buitenland toe moeten , hier in Nl moet de embryo 100% van de wensouders zijn.
Laagtechnologisch draagmoederschap kun je toch ook zelf thuis doen? Voor zover ik weet heb je daar geen zkh of zo voor nodig. Kwestie van bepalen wanneer je vruchtbaar bent, en op het juiste moment met een zelf-inseminatie kitje het sperma inbrengen. Het hoeft niet via IVF te gaan. Over dat huidcontact heb ik trouwens ook gelezen toen het over dit programma ging. Het verbaasde mij; had eigenlijk gedacht dat het voor het verwerkingsproces van moeder (en kind?) beter was als zij het eerste huidcontact zou hebben en daarna het kindje aan de wensouders zou geven. En persoonlijk zou ik het ook wel heel moeilijk hebben met dit beeld; dat je een kindje baart en het niet eens zelf zou mogen aanpakken. Zou je dat als draagmoeder niet kunnen afspreken met de wensouders, of zijn er zwaarwegende redenen voor de hechting van de baby om geen direct huidcontact met de draagmoeder te hebben?
Ja dat kan inderdaad. Maar mocht het hier niet mee lukken zul je toch hulp nodig hebben van een zh. En dat kun je hier in Nl op je buik schrijven. En er wordt eigenlijk aangeraden om inseminatie in het zh te doen. Het zaad wordt dan 'gewassen', het wordt ontdaan van stoffen die een bevruchting nadelig kunnen beinvloeden.. Het lijkt me sowieso niks om zelf te 'rommelen'. Ik zou meer vertrouwen hebben erin als het met behulp van een zh zou verlopen. Lig je daar als draagmoeder te klungelen met zo'n thuisinseminatiesetje. Maar goed, dit is mijn mening he...
Mij lijkt dat ook niet 'je van het', maar als je in NL niet in een zkh terecht kunt en een behandeling in een buitenlands zkh niet zo eenvoudig te realiseren is, kan ik mij voorstellen dat er mensen zijn die het wel zo proberen. Ik lees wel eens van BAM-vrouwen dat zij het met zo'n thuiskitje doen, of van lesbische stellen. Leidt inderdaad lang niet altijd tot succes, maar je moet toch íets.
Ik las dat er mensen waren die moeite met die opmerking over het huishouden doen, hadden. Ik vind het jammer dat dat zo geinterpreteerd is. Toen dit stel in de procedure van de behandeling zat heb ik hen gevolgd. 1 van de wensvaders zat toen nl op een ivf forum. Ze hadden eerst ook een openbaar blog, heb die ook altijd gelezen. Wat een geweldige en liefdevolle mannen zijn het!! De twee wensvaders zijn in de loop van de tijd goed bevriend met het draagmoederstel geworden. Vrienden kunnen en mogen grapjes naar elkaar maken. Dat is mijn mening er over. En hen 'kennende' zal naw in de onkostenvergoeding idd wel een huishoudelijke hulp hebben gezeten. Bij draagmoederschap moet je alleen heel voorzichtig zijn in naar buiten brengen wat er wel en niet in zit. Voor je het weet krijg je het stempel van menshandelaar op je geplakt. Maar wat een geweldig programma, en wat een geweldige mensen heb ik voorbij zien komen. Een draagmoeder van 55 klinkt misschien in eerste instantie een beetje vreemd, maar het verhaal er achter: ik vind het geweldig dat deze (o)ma (to be) dit voor haar dochter wil doen. En de twee mannen die zo graag papa willen worden: ik vind het, ondanks dat het verhaal wellicht een beetje gek klinkt (ecd, draagmoeder, cyprus etc) zo onwijs gaaf!! Ik weet als heen ander wat het betekend om een kinderwens te hebben en het gevoel te hebben dat het nooit goed gaat komen. Dankzij belangenloze mensen zijn de twee mannen papa geworden en hopelijk wordt de vrouw zonder bm ook spoedig mama, of is ze het al. Heb zitten janken bij het programma, vooral bij het deel van de draag(o)ma, dat verhaal kende ik nog niet