Ik heb er overigens liever spijt van dat ik iets risicovols níet gedaan heb, dan dat ik achteraf spijt heb dat ik het wel heb gedaan en het toch mis gaat (en je er anderen mee schaadt). Het is maar net hoe je het bekijkt. Maar goed, het leven zit vol risico's. Ook een normale zwangerschap. Als we alleen naar de nadelen en risico's kijken, durft niemand meer zwanger te worden
Wat een egoïstisch mens die Musetta. Ze denkt alleen aan zichzelf en niet aan haar kinderen. Dat turkse meisje zit daar al 4 maanden in dat ziekenhuis en moet je zien wat een dik hoofd ze had, vast door de Prednison... Maar goed, mocht Musetta deze transplantatie ondergaan, dan ziet ze haar kinderen ook nog eens (meer dan) 4 maanden niet. Of wil ze dan ook nog zo egoïstisch zijn om haar kinderen zonlang uit hun vertrouwde omgeving weg te halen en ook mee te namen naar Turkije. Ik heb met zoveel woede in mij naar haar gekeken op televisie... Bah, wat een naar mens!
Ik vind die homo met de bril echt een beetje te egoistisch. Zelfs na het zien van de "draagfabriek", want meer is het eigenlijk niet, dat zolderkamertje, wil hij nog steeds doorgaan? Gelukkig wil zijn partner het niet meer. En dan zou het kindje nog minstens 2 jaar in India moeten blijven? Gaan die mannen dan ook tijdelijk 2 jaar in India wonen, of "adopteren" ze dat kind dan als het eenmaal naar NL mag? Heel vreemd. Musetta, geen woorden voor. Ik stond op het punt iets bij haar te bestellen op een webshop, tot ik er achter kwam dat zij het was. Ik heb het meteen bij een concurrent gekocht. Zegt genoeg denk ik .
Ik was erg benieuwd hoe er hier over musetta werd gedacht, hoe haalt ze het in haar hoofd om zo'n enorme operatie te overwegen terwijl je 3 gezonde kinderen hebt. Wat als er complicaties optreden. Dat zoek je toch niet op. En dan heb ik het nog niet eens over de periode waarin ze haar kinderen niet ziet. Ze vond het al lastig om ze voor het bezoek aan turkije achter te laten. En de reactie op de draagmoeder was ronduit belachelijk. Zo ga je niet met mensen om, zeker niet met iemand die bereid was jouw kind te dragen. Begrijp me niet verkeerd; ben zelf gezegend met 4 kindjes. De laatste heeft 4 jaar op zich laten wachten. Mijn man was niet bereid de mmm in te gaan, dat heb ik gerespecteerd. De natuur heeft ons dit wonder geschonken, indien dat niet was gebeurt was ik met de 3 meiden ook heel gelukkig geweest. Ook al hebben we die 4 jaar o.a. door een miskraam best wat moeilijke momenten gekend. Er zijn grenzen. Samengevat. ik vind dat ze niet spoort.
Ben het met je eens dat je altijd alle opties bij langs moet gaan om te beslissen wat je er wel en niet mee wilt en waarom wel en niet. Hebben wij ook steeds gedaan: vanwege de miskramen WEL naar UZ Gent, maar NIET de mmm in, bijvoorbeeld. En zelfs om dat Gent-verhaal waren er hier al mensen die vonden dat ik er extreem mee bezig was.... Maar zoals Musetta er mee bezig is, heb ik niet echt het idee dat ze afwegingen maakt. Ik denk dat als die arts akkoord was gegaan, zij er in mee gegaan was, omdat het overkomt alsof ze gewoon alles wat mogelijk is, aanpakt, ZONDER echt goed over consequenties na te denken. Ze lijkt alleen de mogelijkheden te zien en niet alle bezwaren....
De definitie van geluk is: Geluk is een emotie en betekent 'tevreden zijn met de huidige leefomstandigheden', ofwel 'gelukkig zijn'. Dit is het tegenovergestelde van ongelukkig, wat bestaat uit een ontevreden gevoel Kortom: dromen najagen heeft hier niet zoveel mee te maken!! Musetta geeft aan niet gelukkig te zijn omdat haar droom niet uit kan komen, mijn gevoel zegt dat als ze gelukkig wil zijn ze naar het hier en nu moet gaan kijken! Er zijn mensen die altijd bezig blijven met nieuwe doelen, dromen en kansen, alles lijken te hebben wat hun hartje begeert maar die nooit gelukkig zullen zijn. Die mensen zijn rusteloos. Er zijn ook mensen die echt in het hier en nu leven, niet eens een heel rooskleurig leven hebben door bv gemis en verdriet maar wel intens genieten van dat wat ze op dat moment hebben: die mensen zijn gelukkig. Dat wil niet zeggen dat die mensen niet hun mogelijkheden onderzoeken! Kortom: het ongelukkig zijn van Musetta zit niet in haar baarmoeder maar in haar hoofd. Ik vind dit heel triest, ook omdat ik me zorgen maak over haar toekomst. Hoewel ik haar vind overkomen als een hele lieve moeder, denk ik dat zij op deze manier nooit rust zal gaan vinden en dit op een bepaald moment zich tegen het gezin zal kunnen keren. Het zou mijn ook niet verbazen als er iets uit haar verleden/jeugd mee te maken zou hebben. Ze lijkt nml op een excessieve manier op zoek naar "geluk". Ook bij het onderzoeken van mogelijkheden moet een grens liggen: er zullen namelijk altijd weer nieuwe mogelijkheden komen. Ik denk dat veel meiden hier moeite hebben met het feit dat ze al veel heeft maar daar nog niet gelukkig mee kan zijn. Wanneer is het dan wel genoeg.....? Heel triest.....
Ik heb me rot geergerd aan Musetta. Ze sprak over de bm transplantatie alsof het haar enige redding was, maar ze kan toch nog altijd kiezen voor draagmoederschap? Als ze echt een 4e kindje wil (want anders wordt ze diep ongelukkig.. ) dan zijn er echt meer mogelijkheden. Ik krijg jeuk van iemand die zo "zweverig" praat over het volgen van dromen.
Volgens mij werd er eerder in de aflevering een foto getoond van dezelfde vrouw (voor ze geopereerd werd). Daar zag ze er niet zo opgeblazen uit
Nee, denk t niet. Want volgens Musetta is het voor een kindje het t beste om in haar buik te groeien.. (voor t kindje, of voor Musetta zelf..?)
Geloof me. Ik werk met getransplanteerden patiënten. Dat gezicht is absoluut van de prednison. De medicatie tegen afstoting zijn niet mis en ook nog eens kanker verwerkend. Bijvoorbeeld een verhoogde kans op huidkanker. Dat risico wil je toch niet met 3 kinderen.
En dan vraagt ze (Musetta) zich af waarom Nederland geen onderzoek wil steken in het transplanteren van iets wat leven voortbrengt. Hmm, het orgaan dat je transplanteert, brengt dan misschien leven voort, maar vervolgens leg jijzelf 20 jaar eerder dan anders zou gebeuren, het loodje door alle bijkomende complicaties en bijwerkingen dus... Dus of je dat nou echt zo graag moet willen...?
Ja, goed he!! Het gaat zeker spannend worden ... ook voor zusje, die heeft daar wel de zenuwen van ... die vind het helemaal spannend. En in zekere zin een beetje hetzelfde als Musetta ... er zijn mensen in onze omgeving die dit extreem vinden, dat ik niet mag vragen van mijn zusje etc. En het is inderdaad voor sommige een extreme stap. Maar hier is wel goed over nagedacht ... door ons, door mijn zus. En wij hebben al afgesproken dat als ook dit niet mag lukken, dan stoppen we. We zijn nu zover dat we die beslissing wel willen, durven en kunnen maken. In die zin kan ik Musetta wel begrijpen in die zin dat je al je opties wil onderzoeken ... maar waar ik het niet mee eens ben (en mij totaal tegen staat) is dat dat in haar geval voor alles (inclusief haar kinderen en familie) gaat ...
Ach, zolang jij en je zusje hier volledig achter staan, dát is het allerbelangrijkst. Vanaf de zijlijn is het gemakkelijk praten. Ik neem mijn petje voor je af! Ik had ook de luxe dat 2 vriendinnen zich uit zichzelf aanboden, maar ik vond dat te dichtbij komen. En met de beslissing die wij uiteindelijk genomen hebben zijn we zeker niet over een nacht ijs gegaan. Waar gaan jullie onder behandeling? Ik vind het zo jammer dat de puncties hier in Nederland zonder narcose gaan, zeker als je kijkt naar andere landen, waar je wel die narcose krijgt.ik vond dat in Duitsland zo fijn he, waarom onnodig creperen. Dat zou voor de donor een stuk prettiger zijn.. Nou, ik blijf je zeker volgen!
Tja, over Musetta gesproken. In de 1e aflevering voelde ik nog met haar mee. Ik vind nl nog steeds dat zij in Nederland geholpen had moeten worden met die draagmoeder. Iedereen heeft dat recht, ongeacht of je nul of 3 kindjes hebt. Nu ik alles gezien heb denk ik vooral dat ze het spoor bijster is. Ze is veel te snel met die draagmoeder in zee gegaan, het moge duidelijk zijn dat ze hier nog niet aan toe was. Groot gelijk dat de draagmoeder 'afhaakte'. En hoe graag je ook iets wil, ik vind het te ver gaan wat betreft die bmtransplantatie. Ze heeft 3 kindjes en dan roepen dat ze ongelukkig is/ wordt vind ik echt schandalig! Ik vind het obsessief gedrag, t gaat haar puur om het zwanger zijn. Wat als nr 4 er zou komen, is ze dan gelukkig? Dat denk ik niet. Maar dit is mijn mening , vanaf de zijlijn.