Hallo allemaal, Hopelijk tik ik dit op de juiste plek want ik weet niet zo goed in welke categorie ik dit moet plaatsen. We proberen al 4.5jr zwanger te raken en inmiddels lijkt het erop dat we onze wens op eigen kinderen moeten gaan laten varen... een aantal malen niets gebeurd na terugplaatsing van embryo (ICSI) en aantal keren een miskraam in de eerste 6wk. We hebben er veel verdriet van. Vanuit onze familie krijgen we veel steun. Sterker nog, zowel mijn zus als schoonzus (beide halverwege de 30 en twee kinderen) vinden het verschrikkelijk voor ons en hebben aangeboden dat ze met alle plezier als draagmoeder willen helpen. Wat enorm fijn! Dachten we... Vanuit de overheid is hiervoor geen beletsel. De manier waarop de medische wereld ermee omgaat helaas wel: In Nederlands is maar 1 ziekenhuis dat hieraan meewerkt. Eén van de regels die ze stellen is dat er een duidelijk aanwijsbare reden (bijv. geen baarmoeder) moet zijn om over te gaan tot hulp via een draagmoeder. Wij kunnen er toch niets aan doen dat de artsen er niet achter kunnen komen waarom wij niet zwanger raken? Ik begrijp niet waarom dat een beletsel moet zijn om na 4.5j hulp te accepteren van je zus/schoonzus. Mijn zus gaf aan dat ze via een kennis had begrepen dat sommige buitenlanden dit wel toestaan. Heeft één van jullie hier ervaring mee? In welke landen zou dit kunnen en waar zou ik hierover meer informatie kunnen vinden?
Wat heftig voor jullie zeg! Je zou eens kunnen informeren in Dusseldorf? Wij zijn daar naartoe overgestapt en zijn erg tevreden over de artsen daar. Maar qua draagmoederschap weet ik niet wat hun beleid is. Misschien op de site van freya?
Bedankt voor je reactie. Freya hebben we gebeld, zij weten niet hoe het zit met de acceptatiecriteria in Nederland en buitenland. Na een telefoontje met VUmc lijken de acceptatiecriteria echt heel zwartwit voor draagmoederschap. Ondanks dat het uiterst onwaarschijnlijk lijkt dat wij kinderen gaan krijgen is er geen sprake van een ontbrekende/ernstig misvormde baarmoeder, of iets soortgelijks. Eerlijk gezegd snap ik niets van deze vreemde regel. Volgende stap is inderdaad informeren in het buitenland. Maar alles wat je erover leest gaat over praktijken waarbij een draagmoeder geronseld moet worden. Andere informatie kan ik niet vinden. We hebben embryo's beschikbaar en een draagmoeder, jarenlang zelf geprobeerd en geen enkele instantie in NL die ons toch wil helpen. Hopelijk heeft hier iemand meer ervaring met een soortgelijke situatie. Zoniet, dan gaan we inderdaad rond bellen.
Ik heb er geen ervaring mee maar na een gesprek met een vriendin vorige week heb ik ook eens informatie opgezocht en ik vond ook die belachelijke regels. Draagmoeder voorhanden en embryo voorhanden. Maar alleen als je geen baarmoeder hebt kun je het tot uitvoer brengen, maar als je zoals jou al 4,5 jaar teleurstellingen moet verwerken dan mag het niet.. Sterkte en houd ons op de hoogte van je zoektocht!
Als je je eigen draagmoeder meeneemt dan kun je in principe zonder draagmoederorganisatie. Wij hebben 3 pogingen gedaan mét een draagmoederorganisatie (Circle surrogacy) icm een amerikaans ziekenhuis. Maar dat was omdat we geen eigen draagmoeder hadden. Wij hadden dus die organisatie gewoon nodig. Maar als ik nu bijv mijn zusje mee zou nemen als potentiële draagmoeder dan zou ik rechtstreeks dat ziekenhuis kunnen contacten. Scheelt een hele hoop geld. Als je meer info wil dan kun je me altijd PB-en of kijk eens op de link hieronder. Daar heb ik tot vorig jaar ons draagmoederavontuur beschreven.
Sta je niet open voor adoptie? Niet aanvallend bedoel Maar er wachten zoveel kindjes op een warm thuis Maar ik weet niet hoe het is om voor die keuze te staan Heel veel succes
Het is niet altijd een kwestie van er open voor staan. Een adoptie proces is een heel lang en moeilijk traject. Om over het geld nog maar te zwijgen.. Ts. Heel veel succes. Ik heb hier geen ervaring mee maar hopelijk kunnen ze jullie in het buitenland helpen!
Wat een maffe reactie in dit topic, zoveel kindjes die wachten op een warm thuis. Je kenf duidelijk de procedures niet. Maar goed,on topic. Heb je ook wel eens gedacht aan eiceldonatie van je zus of schoonzus? Vriendin van mij is jaren bezig geweest in mm, perfecte embryo's en toch bleef er geen 1 plakken. Wel bbz gehad meerdere keren dus geen eileiders meer. Onderzoek wees niks uit. Toch een poging gewaagd om zus eicel te laten doneren, want ook al waren alle onderzoeksresultaten goed, zij had zelf het gevoel dat haar lichaam het vruchtje niet accepteerde. Tweede poging met eiceldonatie blijvend zwanger, nu 2 en inmiddels zwanger van de 2e. Heel veel succes en hoop dat jullie wens snel vervuld wordt!!
Wat lijkt me dit moeilijk zeg, heel mooi dat er mensen zijn die jullie willen helpen. Ik heb er geen verstand van, maar ik heb ook wel eens gezien dat iemand haar eitjes afstaat zodat het bij de ander terug geplaatst kan worden, is dat misschien een optie voor jullie? Heel veel succes en sterkte gewenst
Ik begrijp dat je het niet aanvallend bedoeld maar ik snap niet zo goed waarom dit tegen vrouwen wordt gezegd die zelf geen kinderen kunnen krijgen, een adoptiekindje moet (vind ik) geen redmiddel zijn om toch maar een kind op te voeden. Maar dat stellen die enorm zware jaren achter de rug hebben met teleurstellingen dan maar een warm huis moeten bieden aan een alternatief vind ik echt raar. Juist voor een adoptiekindje moet heel bewust worden gekozen, niet omdat er geen mogelijkheid op een eigen kindje is. Een kindje adopteren gaat niet zomaar. Het kost tienduizenden euro's en je kunt tegenwoordig vooral een kindje adopteren met lichamelijke of geestelijke beperkingen. Je haalt niet even een leuk schattig gezond mooi donker kindje op. Na 5 jaar medische molen wil je niet nog jarenlang moeten afwachten en dan een ziek kindje krijgen met alle problemen die erbij horen. Ik bedoel dit absoluut niet vervelend, maar echt, verdiep je eens in adoptie en ik ben benieuwd of je tip dan nog steeds adopteren is En ik weet dat er naast adoptie ook pleegzorg is. En dat wij allang 1 of meerdere pleegkinderen in huis hadden kunnen hebben. Maar uiteindelijk wil je net zoals ieder stel een kindje van jezelf. En je gaat net zolang door tot je werkelijk elke behandeling en mogelijkheid tot aan de andere kant van de wereld hebt gehad.
Ik begrijp wat je wilt zeggen, maar zo werkt het niet als je er middenin zit. Een kindje van jezelf dat wil iedereen en daar wil je al je geld in steken. Als je voor de keus staat om met je geld een kans te hebben op een eigen kind, of met datzelfde geld te kunnen adopteren dan zullen de meeste mensen voor een eigen kindje kiezen. Een kindje van jezelf, de zwangerschap, de bevalling, je eigen vlees en bloed. Als je niet alles hebt geprobeerd zou ik nooit achter een adoptie kunnen staan, je blijft je altijd afvragen wat als (wij willen sowieso geen adoptie, maar dat terzijde). Ik denk dus dat je pas aan adoptie kunt gaan denken als verder alle middelen uitgeput zijn. Dat je dus echt kunt denken: nu hebben we écht geen enkele kans meer op een eigen kindje. Wat nu.
Google eens naar het programma 'draagmoeder gezocht'. Ik herinner mij dat programma. Een homostel ging met hun eigen eiceldonor en draagmoeder naar Cyprus, een vrouw ging met haar moeder als draagmoeder naar Tsjechië en een andere vrouw ging met haar draagmoeder (vriendin) naar Letland of een ander land daar in de regio. De optie DD werd in dit topic genoemd. Ik verwacht hier geen succes aangezien ze daar niet eens aan ECD mogen doen. Je zou wellicht contact kunnen opnemen met de Spaanse klinieken waar ze aan ECD doen? Misschien kun je daar je situatie uitleggen? Op de site van Freya staan banners van deze bedrijven. Je kunt volgens mij daar zelfs in het Nederlands met hen communiceren. Heel veel sterkte en succes. PS: doe maar net alsof je dat stomme bericht over 'waarom niet adopteren' niet gelezen hebt. Het voegt niets toe aan jouw topic, sommige berichten kun je beter negeren
Wauw...Dit vind ik echt een stomme reactie,hoe goed je het misschien ook bedoeld. Ik zou zoals Maartje zegt Freya benaderen,in hun magazine staat ook die reclame voor Spanje,elke week.
Dank allemaal voor de reacties. Adoptie is geen onderwerp voor ons om heel persoonlijke redenen, laten we daar hier verder niet op in gaan. Ik heb reactie uit Gent ontvangen, daar helpen ze alleen inwoners van Belgie en maken we bij voorbaat al geen kans bij de ethische commissie. Bij het Jan Palfijn doen ze niet aan hoogtechnologisch draagmoederschap. Dusseldorf is geen optie, zij werken samen met Nij Geertgen hier in Nederland. Nij Geertgen vertelde me dat DD ons niet gaat helpen. Nij Geertgen staat bekend als vooruitstrevend maar begint er nog niet aan omdat de wetgeving weliswaar veranderd is in NL, maar het juridische proces eromheen nog neergezet moet worden. Da's leuk voor de toekomst... maar over 3 jaar zijn we te oud en heeft het voor ons geen zin meer. De klinieken in Spanje etc ga ik op terugvallen als we inderdaad ook in België niet geholpen kunnen worden. Hebben jullie nog andere aanraders?