Maar bij jullie hoefde er over veel minder gepraat te worden. Jouw vriend heeft nooit in familierechtelijke band met dat kindje gestaan, er vanuit gegaan dat hij het kind niet erkend heeft, om een voorbeeldje te noemen.....
Snap wat je bedoelt. Nee klopt we hebben het kind niet erkend, dat is zo afgesproken, al wordt het later wel verteld dat mijn man de biologische verwekker (donor) is zeg maar. Maar er komt ook van alles bij kijken, en als je een niet gezond kind krijgt kan je moeder ook problemen geven omdat het zaad van hem is. Als je er maar 1tje wilt en je krijgt er 2 ja dat zijn allemaal dingen. Waar je in zulke dingen wel even stil moet staan. Maar ik snap wat je bedoelt.
Wat ontzettend lief van je zeg dat je dit overweegt te doen. Dan zit de vriendschap wel heel diep! Ik zou het alleen nooit kunnen en willen. Heel veel succes met je keuze! Liefs Jeanine
dank voor alle reacties! zowel postief als negatief! Om nog wat vragen te beantwoorden : Hij is ruim in de 30. dus is weloverwogen met vaderschap bezig. hij is een fantastische suikeroom voor onze kinderen en heeft van zijn zus ook een nichtje waar hij regelmatoig mee weg is en echt heel goed is voor haar. Inderdaad de vraag een alleenstaanden man? ja waarom niet,moeders zijn ook alleen staand en nemen een zaad donor, dus het zal zijn kindje wordne! Ik ga er ook vanaf het moent niet van uit dat het mijn kindje is. Er word hier vaak gezegd, JE GEEFT JE KINDJE WEG, IK ZOU DAT NIET KUNNEN.... Maar ik geef niet MIJN kindje weg, ik geef HEM zijn kindje, ik draag het wel maar het word niet mijn kindje! En zielig voor het kindje? dat denk ik niet, die leert er wel mee omgaan als hij of zij niet anders gewent zou zijn. Er zijn ind eze tijd genoeg 1 ouder gezinnen met gescheiden ouders of een vader die niet meer in beeld is.... Ik zie dit alles ook niet als een aanval of een verdediging. ben blij om er over te kunnen praten. Bedankt voor jullie racties, ik hou jullie op de hoogte van de beslissingen! Groetjes
ps : in welk topic hebben jullie de info zien staan over zelf insimineren? heb gezocht maar zie door de letters die ik gelzen eb niks meer hahaha
maar het is wel jouw kindje toch..het is jouw eitje.. alleen is in dit geval je man niet de vader maar je vriend..maar je blijft de moeder. Zou dat toch ook voelen inderdaad als het weggeven van mijn eigen kind. Als het niet jouw eitje is is het wat anders..
Het wordt niet jouw kindje, het is jouw kindje al op het moment dat je zwanger raakt. Het is 50% van jou en 50% van die vriend. Je kunt wel zeggen van niet, maar dat is gewoon zo.
Beste draagmoeder, Hier is het topic over zelfinseminatie: http://www.zwangerschapspagina.nl/about91736.html Het heet 'zelfinseminatie, wie doet dit of heeft er tips?' Ik vind het heel nobel van je om dit te willen doen. Denk dat ik het zelf niet zou kunnen, emotioneel gezien, maar dat betekent niet dat ik het voor een ander zou afwijzen. Heel knap van jullie als het gaat lukken! Waar ik nog even aan moest denken.... stel je bent zover dat je het zaad van de vriend gaat insemineren rond jouw eisprong... heb je (en je man ook) eraan gedacht dat je dan best lang niet met je eigen man mag vrijen?! Je wilt niet dat het toch per ongeluk van je man is ipv van de vriend... Even een praktische consequentie die in mij opkwam... Ik wens jullie heel veel succes, geluk en wijsheid!
hahaha, ook daar is aangedacht, met mijn eigen partner zal ik veilig vrijen! Condooms gaan we dan gebruiken.... Ik ben van beide zwangerschappen in de eerste ronde zwanger geworden... verwacht nu ook dat het niet lang nodig zal hebben. Ik zal het kindje niet aannemen als mijn kindje..vanaf het moment da ik zwnager zou zijn zal ik mezelf blijven zeggen : het is een kindje van een ander, ik draag het alleen. ook krijgen we psychologische hulp. Ik ben al aangemeld en heb al een paar gesprekken gehad...ook zal die psych ons begeleiden....
Draagmoeder, Ik vind dat je alles tot nu toe goed aanpakt van wat ik nu weet. Ik denk dat jullie al de beslissing hebben genomen, stiekem in je gedacht. Ik vind het onwijs goed van je. Groetjes
Zo te lezen zijn jullie er zeer overwogen mee bezig. Voor het kind zal het niet zielig zijn! Meer liefde dan dit kan een kind toch niet wensen? Het lijkt me voor jullie heel moeilijk. Je kan moelijk samen met je man genieten van de zwangerschap (misschien in de angst om er teveel mee te binden) en daarna zullen jullie de kleine neem ik aan zeer regelmatig zien. Dat lijkt me heel zwaar, zeker omdat het wel echt ook jouw bloed en genen heeft. Ik vind het super van jou en je man, ik zou het je alleen nooit na kunnen doen. Bij een mannelijke donor is het toch anders. Na de zaaddonatie is het wel zo'n beetje gedaan, maar jij geeft 9 maanden van je leven en je lijf....
Ik vind het een nobel idee, maar ik zou het NOOIT doen, ik zou ook als man in kwestie eerder voor crisisopvang of adoptie gaan. Ik zou een kind van mezelf nooit af kunnen/willen staan.
Ten eerste wil ik zeggen dat ik het super vind dat je hier over nadenkt en misschien zelfs doet voor die vriend. Ik zou het zelf niet kunnen denk ik, maar vind het super dat er mensen zijn die het wel kunnen doen. Ik had nog wel een vraagje, want in het eerste bericht heb je het erover dat jullie nog graag een derde kindje zouden willen om jullie gezin compleet te krijgen. Je hebt het nu al over het draagmoederschap, maar is dat al op korte termijn of willen jullie eerst zelf een derde kindje en er dan pas aan beginnen. Mocht het namelijk zo zijn dat je eerst voor het draagmoederschap zou willen gaan, dan wil ik het je graag afraden. Of eigenlijk aanraden om het andersom te doen. Dit namelijk omdat jullie zelf nog een kinderwens hebben en stel je voor dat er tijdens je draagmoederschap iets mis gaat waardoor je zelf geen kinderen meer zou kunnen krijgen of het lukt gewoon niet meer. Waarschijnlijk heb je hier al lang over nagedacht hoor, maar ik wou het je toch even vragen. Voordat je straks spijt gaat krijgen van je beslissing en dat zou natuurlijk erg jammer zijn.
Draagmoeder: Ik vind dat als ik alles lees jullie er al heel goed over nagedacht hebben. Ik vind het zeker niet zielig voor het kindje. Je kunt beter 1 ouder hebben die goed voor het kindje zorgt dan 2 ouders die dat niet doen of steeds ruzie maken. Dit is een heel goed overwoge keuze van jullie en jullie vriend. En misschien is er wel meer over nagedacht dan een 'gewoon' stel. Natuurlijk zijn er ook een antal negatieve dingen te bedenken. Maar ik denk dat jullie er ook altijd zullen zijn ivm onvoorziene omstandigheden.
Er zijn idd veel vragen die ik heb en ook de vargen over hoe wat als hij komt te overlijden, en wat als ik het niet eens ben met de opvoeding. Als hij zou komen te overlijden nemen wij geen verantwoording voor het kind, dat doe je "normaal" ook nit dus in dit geval ook niet. Ook as ik het niet eens ben met de opvoeding, sja, sommige zijn het niet eens met de manier hoe ik mijn kinderen opvoed,en kan daar iemand wat aan doen? neej ook niet. Ook zal bij de gemeente aangegeven worden dat ik echt dien als draagmoeder en we zullen zodra het mogelijk is bij de reachter alles in orde maken.... Ik heb inderdaad mijn beslissing wel genomen....wil gewoon zeker weten dat we alles weten en alle vragen beantwoord hebben.... Zoals idd wat bij overlijden, of niet eens over de opvoeding....die vragen waren erg nuttig daar hadden we het nog niet over gehad en hebben we dus meteen besproken.... Mijn besluit staat vast, ik ga het doen... we wachten alleen tot het moment dat we er allemaal klaar voor zijn.... We gaan het eerst aan alle ouders en schoonouders vertellen,ook onze eigen kinderen uitleggen hoe het zit en wat er gaat gebeuren., Dan gaan we vrienden inlichten en uitleg geven. Daarna zullen we gaan starten met het hele proces. Al met al voor we er aan beginnen zijn we denk ik wel 3 a 4 maanden verder, gewoon om te wennen aan het idee... ik veracht dat ik net als mijn vorige 2 zwangerschappen snel in verwachting zal zijn. Ik houd jullie op de hoogte! Bedankt voor alle reacties!
Heel mooi dat je de tijd er voor neemt om iedereen in te lichten. Ik weet zeker dat jullie alles goed op een rijtje hebben straks. Heel veel succes en het gaat allemaal goed komen, dat weet ik zeker.
Zielig vind ik het niet hoor, ik ben ook zwanger van mijn 3e kindje, alle 3 van een bekende donor Maar wat ik me afvraag, wat ga je je oudere kindjes vertellen? Dat je hun broertje of zusje "weggegeven" hebt? Sommige oudere kinderen kunnen daar best last van krijgen lijkt me?
Het kan nooit hun broertje of zusje zijn. Dan wordt het altijd al een halfbroertje of halfzusje. En ja wat ga je zeggen. Ik denk dat speel der wijze wordt verteld. Dat gelt ook voor jou kindertjes. Die zijn ook van een donor, dan wel bekend net als bij onze vriendinnen, daar is mijn man de donor van. Je verteld het op hun manier en op de tijd wanneer het rijp is. Bij ons, nou ja bij de vriendinnen word er gewoon open en bloot over verteld en gepraat en ze is nu 2 en heeft nu al heel goed in de gaten dat ze 2 mama`s heeft en geen papa dus de tijd zal niet lang duren voordat ze het echt helemaal gaat begrijpen. En wij hebben ook goed contact met hun.
Ooh maar zo bedoelde ik het niet hoor! Mijn dochters weten idd al wel hoe of wat, omdat ik niet wil dat t een schok is voor ze. Maar bedoelde meer, dat kindje in je buik gaat bij iemand anders wonen...het lijkt me lastig uitleggen, snap je? Het is niet rot bedoeld, ik vroeg het me alleen af Ik heb zelf ook overwogen voor een stel een kindje te krijgen namelijk, maar gezien mn dochters en eigen kinderwens heb ik t niet gedaan.
O zo heb ik het ook niet gezien hoor, ik gaf alleen antwoord. Ja het is in ieder geval een heel iets om aan de kindertjes uit te leggen. Maar ik denk dat als je draagmoeder bent en je hebt al kindertjes dat je eigenlijk vanaf het begin van de zwangerschap er over praat. Dat "mama" een kindje verwacht maar dat die niet bij "ons" komt wonen maar bij ..... want die wilde zo graag een kindje maar kon geen kindje zelf maken. Dus "mama" draagt nu het kindje voor .... en die gaat ..... wonen. Wdden wat ze het heel snel en makkelijk oppakken en snappen. Als je ook goed contact hebt, zullen ze toch elkaar goed leren kennen, maar op een iets andere manier. Moeten ze natuurlijk wel al enkele jaartje oud zijn. Het kindje wat nu verwekt is van de zaadjes van m`n man, zie ik dus als een halzusje van mijn kindje straks en dat wordt dus ook zo vernoemt zeg maar. Het wordt natuurlijk wat anders uitgelegt maar ik zie het wel zo. Zelfde zaadjes van de vader (donor) en verschillende mama`s. Volg je me nog?