Lieve allemaal, ik hoop dat jullie mij kunnen helpen. Mijn dochter Indy is nu 6 weken oud en met een week of 3 huilde ze erg veel en was erg onrustig. In overleg met cb en na speuren op internet hebben we besloten haar leven wat voorspelbaarder te maken. Dus; volgordes voor alles, een vast ritme, een vast slaapritueel, een vaste slaapplek etc etc.. Dit helpt super en daarnaast bakeren we haar ook in. Probleem opgelost dus, zou je denken?! Maar op het moment dat wij een keer uit dit ritme stappen (ergens gaan lunchen tijdens haar slaapje en haar dus in de wagen laten slapen, even op de koffie bij ouders/schoonouders met haar en dan iets later naar bed dus langer wakker, even boodschappen doen met haar of de hond uitlaten) is ze compleet van slag. Als we haar dan te slapen leggen wil ze niet slapen omdat ze denk ik overprikkeld is. We doen dit soort uitstapjes expres niet vaak (max 3x per week) om het niet te forceren, maar ze zal er toch aan moeten gaan wennen? Of ben ik dan heel erg onredelijk? Straks kunnen we helemaal nooit meer de deur uit omdat we haar anders uit haar ritme halen? Hoe moet dat met opvang? Ik moet 13 november weer werken... Ik hoop dat er mensen zijn met gelijke ervaringen en/of tips&trics! Groetjes, Anouk
Ik ben ook erg benieuwd hoe we hier mee om kunnen gaan! ik lees mee! mijn dochter heeft er ook last van.. heel de week thuis zitten kan toch ook eigenlijk niet toch? je moet toch af en toe om een boodschap etc..
Waarom bouw je dan niet elke dag in je ritme 1 uitstapje? Hoeft niet groot te zijn maar bijv 1 xtje boodschappen doen andere keer gewoon een rondje wandelen enzovoort. En doe rustig aan! Ze is zes weekjes en de eerste drie maanden zijn gewoon pittig voor jullie maar ook de baby. Ik weet nog wel onze eerste drie maanden! Erg weinig slaap maar bijv als ik nu met onze dochter ga winkelen hoef ik nog steeds niet der de h&m in. Standaart huilen en dat is denk ik door de lichten ofz want het is bij elke h&m dus die slaan we nog even over voorlopig
Ja en de hond moet toch ook uit? Heel zielig maar ik laat m tijdens haar slaapjes steeds even gauw plassen in het plantsoen voor de deur. Maar wandelen gaat gewoon niet.. Hij moet echt wachten tot de baas hem goed uitlaat.. Ik snap wel dat ze nog erg jong is maar het kan toch niet zo zijn dat je je huis niet uit kunt omdat je kind dan van slag is? Ik ben echt benieuwd hoe anderen dit aanpakken?? (Respect voor de alleenstaande moeders bij deze!) Moet ik haar er niet aan laten wennen vast? Ik wil niet dat ze straks alleen gewend is om in haar kleine wereldje te leven en misschien wel eenkennig word ofzo..?
Heeft je meisje een mutsje op? dit hielp bij ons goed. Verder spande ik een hoeslakentje over de kap en voeteneind van de kinderwagenbak als we naar buiten gingen om de visuele prikkels te beperken. Ik had dan vaker een rustiger kind. Een kindje van 6 weken oud moet je echt nog zoveel mogelijk beschermen.
ja dat ga ik denk ik proberen suzzert. Ik ga, als ik iets met haar doe, altijd na de voeding. Ik heb overdag voedingen om 11 uur en 15uur. Denk jij dat het erg is als ons 'uitje' de ene dag om 11u is en de andere om 15u? of zal ik rustig aan beginnen en eens elke dag dezelfde tijd pakken?
Hier was het net zo, aan toegegeven en mijn mannetje(nu 16 maanden) kan overal mee heen sinds een maandje. Slaapt zelfs in de auto sinds kort. Dus een jaartje aan toegeven, ze worden vanzelf groot..
tip voor visite: ik had altijd campingbedje mee. kon dan altijd op haar tijdstip naar bed. Na een maand of 4 kon ze steeds beter met verandering omgaan
Een mutsje draagt Indy niet want ze heeft het zo snel warm. In de maxi cosi heeft ze vaak een natte rug als ik haar eruit haal. En ik heb laatst een doek over de kap gelegd toen we bij mn ouders waren en ze niet wilde slapen. Hiervan raakte ze compleet in paniek.. Maar ik denk, aan alle reacties te zien, dat ik misschien wat voorbarig ben omdat ze nog maar 6 weken is. Maar ik wil het gewoon niet voor mezelf verpesten voor later snap je? Ik wil een kind wat ik straks ook bij opa en oma in het camping bedje te slapen kan leggen en overal mee naartoe kan nemen zonder dat ik al teveel hoef na te denken over hoe laat ik weer thuis moet zijn e.d. Tuurlijk ligt dat ook aan het karaktertje van Indy, maar ik wil er in ieder geval alles aan gedaan hebben, snap je?
daar zou ik me maar niet te druk om maken. Kindjes worden vanzelf groot en nieuwsgierig, een veilig gevoel is nu veel belangrijker.
Wat bedoel je precies met 'eraan toegeven'? Dat ik haar haar zin geef? Of gewoon doorzetten en laten huilen. Ze geeft zelf niet toe aan haar moeheid als ik haar uiteindelijk in haar eigen bedje leg.. De enige manier is dan een fles erin en dan gaat ze na veel gedoe (wiegen op de arm, speentje in-uit-in-uit, hand op buikje leggen en 30 min naast wieg staan etc etc) alsnog slapen.
Bedoel je met een veilig gevoel dat ik regelmaat erin moet houden zoals ik deed? En dan zo min mogelijk prikkels? Of zou het wel goed zijn wat suzzert zei? Om elke dag een klein uitje te maken? Ik moet toch boodschappen doen en de hond uitlaten..
Haar zin geven, klinkt negatief. Misschien bedoel je het niet zo maar, deze zin triggert mij. Je dochtertje is 6 weken. Dat betekent dat ze 6 weken geleden nog bij jou in je buik zat. Je hoeft niet van haar te verwachten dat zij zonder hulp van jou in slaap valt. Dat is niet je baby 'de zin' geven. Dat is toegeven aan haar behoefte van dit moment. Accepteren dat je baby is zoals ze is. En jonge baby's hebben de nabijheid van hun moeder nodig, net zoals ze voeding nodig hebben, daar groeien ze van. Mijn oudste dochter is nog steeds een prikkelbaar kind. Als baby hoefde ik haar niet overal mee naar toe te nemen. Ze sliep nooít in de wandelwagen. Veel te veel te zien . En nog steeds (ze is nu 5 jaar) moet ik haar inperken en rust bieden. Anders raakt ze overprikkeld. Mijn tweede dochter was een heel ander kind. Slaap zo in de wandelwagen en blijft rustig bij me staan als we gaan winkelen etc. Je leert je dochtertje nu kennen en ervaart wat voor haar prettig is. Ga daarin mee want, dan ga je in op de behoefte van je kindje. En dat geeft rust voor zowel jou als je dochter. Succes
Wij hadden een overprikkeld meisje met 9 weken. Ook 'streng' regelmaat en rust toegepast op advies van het cb (het enige advies wat echt waardevol was tot nu toe) En ik heb het boekje van Stephanie Lampe gekocht: Baby in een ritme. Zeer fijn met tips en een en al herkenning en voor jezelf dus ook begrip. En zij zegt dat het een week of 6 duurt voordat het echt werkt. Wij volgden op een gegeven moment haar ritme en lieten haar als we ergens op visite waren in de wagenbak of campingbedje slapen. Dit ging verrassend goed! En nog steeds heeft ze regelmaat en rust nodig maar een keertje niet is nu geen ramp meer. Je zal zien dat het voor iedereen rust gaat brengen!
Gewoon boodschappen doen, als je boodschappen moet doen. En de hond uitlaten is ook wel zo handig . Heb je een draagdoek of draagzak? Daar zou je haar ook in mee kunnen nemen als je de hond uitlaat. Probeer het los te laten en te ontspannen. Bekijk het per dag.
Ze gaat vanzelf wel minder slapen en dan zal het vast beter worden. Ik zeg wel eerlijk dat ik bepaalde zaken er wel in houdt. Ik ga bijv niet tijdens slaapjes boodschappen doen omdat dat voor mij makkelijk uitkomt omdat ik dan met een chagrijnige baby zit.
Boodschappen zou ik -als het mogelijk is- nog even aan je partner overlaten. Wandelen met de hond op een rustige plek zou ik wel inbouwen, maar doe het rustig aan. Je moet je eens voorstellen dat je eerst maanden in mama's buik hebt gezeten en dan op een plek terecht komt waar er voortdurend prikkels op je af komen. Felle TL-lampen, reclamegeluid en geschreeuw in de winkel is wel de laatste plek waar je wil zijn, al helemaal als je kindje er gevoelig voor is. Je zou voor minder niet kunnen slapen. Geef haar de tijd, ze went vanzelf aan de wereld maar jij moet nu nog even wennen aan het feit dat je zeker in de eerste maanden heel veel zult moeten inleveren.
Lastig met het uitlaten van de hond ik heb zo geen tips voor je. Mijn meisje sliep ook NIET tijdens het wandelen. Je aan het kind aanpassen is met overprikkelde kindjes de enige zinvolle oplossing hoe beperkt het dan ook (even) is....