Ben benieuwd of er meerdere ouders zijn die in hetzelfde schuitje zitten. M.aaike is vanaf de geboorte niet een makkelijke baby geweest. Veel huilen, onrust, krampen. Ook een ZH opname gehad omdat ik er helemaal doorheen zat. Nu gaat het redelijk goed met M.aaike, sinds ze aan de Pepti zit en we echt rust en regelmaat hanteren. Ze slaapt nog tussen iedere voeding (meestal 2 tot 3 uur). Ze sliep altijd ingebakerd, maar zijn sinds vorige week bezig met afbouwen (wat heel goed gaat!). Maar toch blijft het 'probleem' er, als we even weg willen. Net als gistermiddag. Vriendlief, ik en M.aaike even naar een braderie. M.aaike sliep heerlijk in de auto en ze kon in de maxicosi blijven zitten. Ze heeft een hekel aan de kinderwagenbak, dus de MC komt op het onderstel. Na 10 min lopen begint het huilen al. Ze word moe en weet zich geen houding te geven. Dus vriendlief heeft haar eigenlijk de hele tijd getild (zijn na een uurtje naar huis gegaan). En dit is altijd zo, als we weg gaan met haar. Als ik boodschappen moet doen, doe ik dit altijd direct na de fles. Zodat ze bij thuiskomst direct het bed in kan. Hierdoor gaan we eigenlijk al nooit weg met haar. Als ik vrij ben, ben ik veelal in huis. Maar vind dit soms wel erg jammer. Zou zo graag een keer met haar willen zwemmen of naar vrienden willen... Zijn er mensen die dit herkennen? En word dit beter? Ik denk dat het wel beter zal gaan zodra ze minder slaapt? Of in ieder geval wakker kan zijn tussen 2 voedingen?
Ik denk dat het vanzelf beter gaat. Ik zag staan dat je vriend haar tilde. Is ze dan wel rustig? Dan wil ik je aanraden om een draagdoek of ergonomische drager aan te schaffen. Dat vind ik zelf een uitkomst omdat, waar je ook bent of wat je ook doet je kindje zich geborgen voelt.
Heel herkenbaar! Mijn dochter was een hele makkelijke baby en kon ik overal mee naar toe nemen. Mijn zoontje was precies anders. Die heeft veel gehuild en had een volledig vastzittende nek waardoor hij dus zo'n pijn had. En hij kon er ook echt niet tegen als hij uit zijn ritme werd gehaald, dan was het gelijk een hele middag huilen. Ik denk dat het met ca. 6 maanden beter werd. Toen kon ik hem makkelijker eens meenemen ergens naartoe zonder dat dat direct leidde tot ellenlange huilpartijen en een oververmoeid kind dat de slaap niet meer kon vatten. Inmiddels is hij 2 en een supermakkelijk kind wat overal mee naar toe gaat en overal lekker kan en wil slapen. Dus wanhoop niet, de kans is groot dat het naar gelang van tijd steeds beter zal gaan.
Idem dito hier met oudste dochter. Gezellig naar mijn schoonouders..not! Mevrouw lag 1,5 uur te huilen (met mij er naast, voeden, knuffelen, buikje aaien..) en dan gingen we maar weer naar huis want tja..niet echt leuk natuurlijk. Op een gegeven moment hebben we besloten: dan maar even niet. Want wie maak je er blij mee. Ook begonnen met inbakeren, de 3 R'en gebruikt en dat hielp al een boel. Na een maand of 6 ging het stukken beter. Dus ik denk dat je nog even moe volhouden! De draagdoek is wellicht ook iets om te proberen. Gewoon kijken hoe het gaat. Groot was onze verbazing bij nr 2 en nr 3, die kon ik allebei overal voeden, gingen lekker slapen en vonden het allemaal wel best
Ik had ook een dochter die niet veel kon hebben en snel begon te huilen als ik even met haar weg wilde. Een wandelingetje was al een hele uitdaging... laat staan even op visite bij iemand. Inmiddels zijn we 6 maanden onderweg en gaat het hartstikke goed. Met 5 maanden en een beetje heb ik het zitje op de wagen gezet. Geweldig vond ze het... ze kon goed om zich heen kijken, kon met harde geluiden meedraaien en was het dus lang zo eng niet als in de wagenbak, waarin ze vaak geen overzicht had. Hier is het dus vanzelf goedgekomen... De inzet vond ze super, maar ook qua wat ze aankan zijn we al zoveel verder...
Weten jullie dat ik het nu al fijn vind om te weten dat er nog meerdere zijn met 'zulke' baby's? Ik zie veelal trotse moeders lopen buiten. Met een baby in de kinderwagen die lekker slaapt of lekker ligt te spelen.... Dan ben ik toch zo jaloers. Of moeders die lekker een dagje weg kunnen zonder zorgen. Maar ook door al die zorgen, krijg ik ook wat hulp en heb ik woensdag een intake bij een psycholoog. Dan zal ook helpen. Het is allemaal niet gemakkelijk! Een draagdoek heb ik ook. In het begin vond M.aaike dit erg fijn, met de beentjes opgetrokken. Toen een poosje niet gebruikt en wilde 'm laatst weer gebruiken, maar nu dus met de beentjes eruit. En krijsen toen ik de doek wilde knopen . Ik schrok er zo van. Sindsdien niet meer geprobeerd. Volgens mijn buurvrouw moet ze soms even weer wennen aan die houding? Ik kijk erg uit naar de periode dat ze 'makkelijker' word. Hebben zo'n pittige tijd achter de rug. En nog steeds is ze echt een baby met gebruiksaanwijzing. Vandaag was ze ook helemaal van slag, arme meid . Waarschijnlijk door gisteren?
Hier ook bijna nooit weg met onze kleine man. Gisteren nog hadden we een verjaardag van mijn nichtje, ben alleen met onze tweeling heen geweest omdat ik ander wel 2 dagen met de gebakken peren zit........... Ook hier al een zkh opname gehad en het is wel wat beter geworden, maar als wij meneer ook maar iets uit zijn ritme halen is het weer helemaal knudde, ik hoop gewoon dat als hij wat meer kan (kruipen onderandere) dat hij dan wat minder ontevreden is, onze man kijk gewoon heel erg naar zijn grote broers en ik zie gewoon dat hij zoveel meer wil dan dat hij kan.............
Precies, de ergonomische draagzak..hier heeft hij er de eerste 4 maanden hele dagen in gewoond, heerlijk
Hier ook een baby met gebruiksaanwijzing... Ook erg pittige eerste maanden gehad huilbaby (reflux kiss syndroom en verstopte darmen) vanaf 6,7 maanden ging het beter en nu is meneertje 8 maanden en kan hij eigelijk overal meeheen zolang het maar wel in zijn ritme is anders is hij niet te genieten... Maar dat gaat goed hoor.. Hij lacht nu naar (bijna) iedereen dat was eerst wel wat anders.. Dus het komt vast vanzelf.... En dan komen de fases weer dat ze meer willen dan dat ze kunnen en heb je nog een mopper kontje hihi maar is in ieder geval geen huilen meer hier...
Bij onze zoon was het de eerste 4 maanden ook een drama, maar dat werd minder toen hij minder slaap nodig had overdag. Ik moet nu nog steeds plannen wanneer ik de deur uit ga en terug kom omdat hij ook niet wil slapen in de buggy ofzo. En hij wil ook maar kort in de buggy. Na 15-20 minuten lopen wil hij op de arm of hij zet het op een krijsen. Maar ik probeer me er niet door tegen te laten houden. Ik heb altijd zijn slaaptentje achterin de auto zodat ik hem een dutje kan laten doen bij vrienden of wanneer we een dagje naar het meer gaan. Het koste wat oefening, maar nu slaapt hij daar wel in. Ik probeer wel veel te blijven doen en mezelf niet aan het huis te kluisteren in de hoop dat hij wat flexibeler wordt. Wel op tijd weer thuis voor de avondhap en het hele ritueel voordat hij de nacht in gaat.
Hier ook eentje! (Huilbaby) boodschappen bestel ik online bij ah en de hond word uitgelaten door mijn ouders of schoonouders. Enigste "uitje" die wij maken zijn naar opa en oma zodat ik wat kan bijtanken. Van papa wilt ze namelijk niks weten wat ons af en toe behoorlijk verdrietig maakt. Ik ben ook eigenlijk de enigste die haar kan troosten.
Ben blij om jullie reacties te lezen. Heb het mijn vriend ook even laten lezen. En we kijken nu al erg uit naar de periode dat we straks wel met haar weg kunnen. Al is het alleen maar even rustig boodschappen doen of even naar mijn (schoon)ouders voor de "leuk". Aylen: Goede tip van een bedje mee nemen. Heb ik het ook over gehad met vriendlief. Moet vandaag toch even naar babydump. Haal ik gelijk even een campingbedje. Komt vast een keer goed van pas! Ze slaapt bij de gastouder en mijn (schoon)ouders ook in een campingbedje als ik aan het werk ben,
Hier in het begin ook altijd stress met op pad gaan. Als ze nog zoveel slaapt overdag, slaapt ze dan niet ook in de wagen? Of is ze dan teveel afgeleid door alles? Hier werkte een draagzak ook goed en op het goede moment wandelen (als-ie ging slapen). Verder fles mee.
In de kinderwagen bak heeft ze eigenlijk nog nooit geslapen (alleen in de 1e 2 weken na de geboorte). Wandelen heeft ze ook een hekel aan. Dan zet ze het op brullen. Had me erg verheugd op lange wandelingen maken, maar dat zit er niet in. Ik zal binnenkort de draagdoek weer eens proberen!
Ah meis wij hebben precies hetzelfde alleen word Levi bijna 4 maanden... Ben de maanden aan het aftellen...ben het zo zat!!! Alleen maar thuis zitten en overal die trotste gelukkige moeders met hun baby's zien... Als ik hier met hem boodschappen doe dan gaat hij ook in de cosy want liggen vind hij niks hij wilt alles zien maar aan z'n koppie is te zien dat hij het helemaal niks vind... Sterkte nog even