Hallo, Ik ben even ten einde raad, herkent iemand dit gedrag van mijn baby? Hij is 11 maanden oud en is sinds enkele dagen, week(en) enorm lastig! Hij wil amper nog eten, staat te krijsen als we al maar naderen met het lepeltje. Boterhammen eten lukt nog redelijk, maar begint meer te spelen ermee dan effectief te eten! Hij zit op bepaalde momenten te tieren en te roepen, maakt zich enorm boos. Op het verzorgingskussen is hem verversen of andere kledij aandoen een hele opdracht: meneer ligt te draaien en te keren wil amper stil liggen, maakt zich opnieuw boos. In zijn box kan hij zich nog tamelijk bezighouden, maar o wee als mama of papa even uit beeld verdwijnen, schreeuwen, tieren, brullen! Als hij op zijn matje speelt en plots iets in de gaten heeft (afstandsbediening, gsm,... kortom dingen die hij niet mag) en we nemen het af, opnieuw een hele serinade! Slapen doet hij goed, eens hij in bed ligt horen we hem niet meer, slaapt meer dan het klokje rond en zijn dutjes overdag lukken ook goed. Op stap gaan doet hij graag, maar ook hem in de autostoel zetten zorgt ervoor dat je al staat te zweten, meneertje strekt zich over, opnieuw tieren en brullen. Eenmaal hij erin zit is dit geen probleem. Nu het volgende: bij de onthaalmoeder en mijn moeder eet hij wel zijn porties goed op.... zucht.. Gaat dit ooit over??? O ja zijn ontwikkeling: trekt zich recht, loopt rond aan tafeltje, zetel. Alleen stappen doet hij nog niet. Soms vraag ik me af waar mijn flinke zoon is gebleven, ik herken hem soms niet meer ....
Dit was onze dochter een paar weken trug ook. En opeens was het over. Dus ja! Het gaat voorbij. Maar het duurt lang... Het vergt veel geduld van je als mama en papa om er goed mee om te blijven gaan. 11 maanden is een pittig leeftijd. Ze leren zo veel en ineens weten ze dat je weg kan zijn, de verlatingsangst. En bij papa en mama voelt hij zich veilig, dus daar kunnen ze mooi 'experimenteren' met dingen zoals eten en slapen. Bij een ander zijn ze zo wat poeslief haha. Maar thuis kleine draakjes
Ja hoor zo ging het hier toen ook. En nog steeds is het een dreumes met veel energie en hij haalt de raarste capriolen uit, maar het gaat nu allemaal wat makkelijker. Van het eten geen strijd maken, hij gaat vanzelf wel weer eten als hij trek krijgt. Weet niet of je nog verschil merkt als je hem zelf laat eten? Hier wil hij 't bij het ene juist zelf doen en bij 't andere moeten we nog even helpen en dan hangt 't er ook nog vanaf hoe z'n pet staat.
Hier zitten we momenteel ook in een verschrikkelijke fase Eten gaat nog redelijk, maar ze weigert wel gewoon om te slapen. Heeft wallen tot op haar wangen, maar slapen? Echt niet! Ze heeft altijd al wel moeite gehad om zichzelf te vermaken, maar de laatste tijd is het helemaal dramatisch. Als ik haar op de grond zet om te spelen, kruipt ze direct weer naar me toe, om te gaan zitten jengelen en wurmen als ik haar oppak en op schoot neem. Als ik haar dan toch maar weer bij haar speelgoed zet, kan ik een scene verwachten waarvan de hele buurt mee kan genieten Nu zitten er sowieso ook tandjes dwars en in combinatie met die heerlijke sprong maakt het haar geen heel gezellige baby Ik bedenk me trouwens nu dat zij ook van die fratsen heeft wat eten betreft. Gisteren hoefde ze haar laatste fles écht niet van mij, maar toen m'n man beneden met haar ging zitten, dronk ze wel Af en toe spuugt ze haar eigen brood keihard uit, om dan vervolgens bij haar broer (die precies hetzelfde beleg heeft..) te gaan bietsen om hapjes. Bloemkool uit haar eigen bord? No way. Hapje van het bord van haar broer? Dat gaat er achter elkaar in. Bloemkool van precies eenzelfde bord als haar broer heeft? Hoeft ze niet. Het is een fase. Het is een fase. Het is een fase. Het is een fase. Het is een fase..
Ik herken heel veel! Mijn zoontje is ook 11 maand, kan motorisch al heel veel (eigenlijk alles behalve echt lopen) pakt alles wil alles maar ja niet alles mag en dat vind hij niet zo leuk Eten wordt ook minder, maar goed rond een jaar gaan ze ook echt minder melk drinken dus hun eetpatroon verandert ook. Daarnaast is mijn zoontje verkouden al een tijdje, heeft zesde ziekte gehad, afgelopen week vaccinaties, kortom.... Genoeg reden om niet helemaal in zn hummetje te zijn. Of je het nou een sprong wil of niet, is soms gewoon even lastig voor ze. Gaat wel weer over!