Hallo, Gister hebben wij bij de 35 weken echo gezien dat ons mannetje nog altijd in stuit ligt. Hij heeft nog nooit met zijn hoofdje beneden gelegen. De verloskundige gaf ook aan dat ze weinig kans zag dat hij zelf nog zou kunnen gaan draaien. Maandag hebben we al een afspraak staan in het ziekenhuis bij een gynaecoloog. Ik heb al het een en ander gelezen en gehoord over een draaipoging en dat zie ik totaal niet zitten. Maar er werd door mijn verloskundige wel gezegd dat de gynaecoloog mij over zal proberen te halen het wel te doen... Dus hier ben ik dan maar vast op voorbereid. De reden waarom ik een draaipoging niet zie zitten is, omdat ik denk dat hij niet voor niets zo ligt en je toch vaak leest dat ze snel kunnen terugdraaien. Ook heb ik een strakke buik, omdat mijn spieren sterk blijken te zijn.. Al sta ik tegen een tafel aan is mijn buik super gevoelig, dus ik denk ook dat het erg pijnlijk is... En ik ken een verhaal waarbij het met de navelstreng niet goed ging, gelukkig verder niet met het kindje iets aan de hand, maar werd op dat moment bijna een spoedkeizersnede... Al met al..... Geen goed gevoel! Een stuitbevalling vind ik best een enge gedachte.. Ik ben best smal, dus zou niet weten of het wel kan. Maar dat zal allemaal straks door de gynaecoloog wel bekeken worden. En als we voor een keizersnede zouden kiezen zit je met een langer herstel... Maar lijkt mij voor het kleine mannetje wel het veiligst. Het is dus best wel een week van tobben... Nadenken... En mij rot voelen. Heeft iemand hier ook ervaring mee? Of tips? Ik hoop toch op een heel groot wonder dat hij toch nog zelf draait....... Het is trouwens ons eerste kindje.
Mijn oudste lag ook praktisch de gehele zwangerschap in een onvolkomen stuit. Echt op elke echo lag ze ongeveer hetzelfde. Het was duidelijk haar favoriete houding. Ik was me ook al aan het inlezen over draaipogingen, stuitbevallingen en keizersnedes toen ze op de valreep met ruim 36 weken tóch besloot te draaien. Volgens mn vak komt dit nog best vaak voor en is er een reden waarom het op het laatste voor babies gemiddeld genomen comfortabeler is om ondersteboven te draaien. Veel babies draaien uiteindelijk dus toch volgens haar- maar hoe laat het gebeurt is ten dele afhankelijk van hoeveel ruimte ze nog hebben. Ik had vrij veel vruchtwater wat volgens haar een rol speelde. Jij msschien ook? Either way, je mannetje kan echt nog wel draaien hoor. Had mijn dochter niet gedraaid, dan was ik er al voor 99% uit dat ik voor een keizersnede zou gaan (als draaipoging niet zou werken). De statistieken zeggen dat dit gemiddeld genomen toch de veiligste bevallingsmethode voor stuitsbabies is voor de babies zelf. Succes! ik zal duimen dat hij toch draait!
hier lag de jonge dame de hele zwangerschap goed totdat ze met 38 weken nog even over dwars ging liggen. Gyn heeft geprobeerd haar te draaien (vond het met de pijn heel erg meevallen) maar dat lukte echt niet zodra hij haar los liet draaide ze terug. Na de draaipoging nog wel een half uur aan de ecg gelegen om te kijken of ze er geen last van had ondervonden en ik er geen weeën van had gekregen en met een afspraak voor een keizersnee naar huis gegaan. Met 39+3 een keizersnee gehad en net als met de eerste (ook keizersnee maar dan spoed) viel dit reuze mee, ja tuurlijk het is gevoelig maar ik hoefde niet op de hechtingen te zitten Wat ik wel deed waren navelbandjes op de wond leggen zodat die lekker droog bleef, je buik hangt namelijk nog wat en dan heb je huid op huid contact waartussen het makkelijk kan smetten. Als het navelbandje vast zit dan gewoon onder de douche lekker losweken (maar niet trekken).
Onze kleine meid waggelt continu tussen stuit en dwarsligging. Ik heb met 36.2 een draaipoging laten doen welke mij enorm is meegevallen. De 2e keer (ze doen 2x proberen) lukte het en ik helemaal happy maar zodra de gynaecoloog het echo apparaat weer op mn buik zette zag je haar alweer terug draaien. Ook hebben we vanaf eind week 35 moxa therapie gedaan.. maar goed, ik vond het nogal zweverig. Ik geloof ook dat ze liggen zoals ze zich prettig voelen, maar wilde het toch een kans geven zodat ik natuurlijk zou kunnen bevallen. Aangezien ze te vaak in dwarsligging ligt was dat op een gegeven moment sowieso geen optie meer dus de gynaecoloog heeft besloten een keizersnee te plannen. We hebben nu een datum en heel gauw zullen wij kunnen knuffelen Je moet echt doen wat je zelf prettig vind, stress om iets wat je niet wil is ook niet ideaal. Al ben ik wel teleurgesteld dat het zo moet gaan.. heb een zware zwangerschap gehad en gevoelsmatig ga ik de baby nu laten komen terwijl zij er misschien nog niet klaar voor is. Dat vind ik zo mooi aan natuurlijk..dan melden de kleintjes zich gewoon als ze er klaar voor zijn. Maar goed, dit is nu wel veiliger en ik kan niet wachten om haar te zien (ondertussen schijt ik 7 kleuren voor de keizersnee maar dat is bijzaak hahaha). Veel succes en nogmaals.. doen wat goed voelt!!!!
Onze kleine ligt ook nog steeds stuit en ik weet ook niet wat ik moet doen! Ik ken iemand die in een ziekenhuis hoofd van gynaecologen is en ik heb hem gevraagd wat hij aanbeveelt. Hij zei dat een keizersnede heel erg wordt onderschat door mensen en dat het een zware operatie is. Hij zou dat als laatste aanraden. Eigenlijk was zijn volgorde: - Stuitbevalling (zit volgens hem het minst risico aan maar is een ongemakkelijke bevalling omdat het grootste deel als laatste komt en moeders zijn dan natuurlijk al erg uitgeput.) - Draaien (Is hij geen fan van want de kleine ligt nou eenmaal om een reden zo. Maar aan draaien zit minder risico dan een keizersnede.) - Keizersnede (Last resort.) Zelf heb ik nog goede hoop dat ze gaat draaien en heb ik ook nog geen idee wat ik moet doen als ze stuit blijft liggen. Ik vind alle 3 geen leuke opties!
Bedankt voor jullie reacties! Ik heb niet extreem veel vruchtwater, zat iets boven de groene lijn. De vk zei dat er weinig kans tot zelf draaien zou zijn. Nou voel ik elke dag nog volop beweging, dus ik hoop dat het ergens toch gewoon lukt. Maar het veiligst lijkt mij toch een keizersnede, omdat ze met stuitbevalling ook complicaties kunnen oplopen. En dat het dan alsnog een spoedkeizersnede zou moeten worden... Dus ik neig toch het meest naar een geplande keizsnede dan, hoe jammer ik het ook vind. En dat draaien lijkt me ook niks vanwege de toeters en bellen waar je aan ligt en dat er met de baby ineens wat kan gebeuren qua harstlag of de navelstreng... Maargoed, maandag ook even het gesprek met de gynaecoloog afwachten. En hopelijk is alles dan duidelijk en hoef ik niet meer zo te tobben
Geen tips maar wel ervaring met stuitligging, draaipoging en ks: ik heb met 37 weken een uitwendige draaipoging laten doen en die viel me alles mee maar heeft niks uitgehaald, omdat een stuitbevalling geen optie was (ivm o.a een hernia) gingen we voor een ks met 39 weken. Omdat m'n vliezen braken met 38 weken werd het een iets minder geplande ks maar al met al heb ik een mooie bevalling gehad en zeg ik nu ook dat hij niet voor niets de volle 38 weken zo gelegen heeft... Met alle opties die er zijn krijg je positieve en negatieve ervaringen te horen en het is vooraf niet te zeggen hoe het gaat lopen. Laat je goed informeren door je gynaecoloog, vraag ook alles wat je weten wil en ga voor de optie waar jij het beste gevoel bij hebt...jij moet het uiteindelijk doen.
Mijn baby ligt ook al de hele zwangerschap in stuit of dwars. Ik wil zelf geen draaipoging, en om medische redenen is een stuitbevalling ook sterk af te raden bij mij. Dus als de baby niet zelf draait zal het uitlopen op een keizersnede.
Aiden lag destijds ook in stuit, maar de gynaecoloog raadde mij een stuitbevalling ten sterkste af. Dit in verband met mijn kleine postuur en smalle bekken. Zou een groot risico vormen voor Aiden en mij! Hij vond, na de mislukte en pijnlijke draaipoging, een keizersnee de beste en veiligste optie. Die draaipoging voelde bij mij alsof de gynaecoloog al mijn organen via mijn rug naar buiten probeerde te duwen. En dat tot 3x toe. Ik herstelde snel naar de keizersnee. Was binnen 3 dagen weer thuis (na de spoedkeizersnee van Finley zelfs binnen 2 dagen) en liep bij beide kinderen binnen een week weer buiten te wandelen. Uiteraard is een keizersnee een buikoperatie met risico's wat men niet moet onderschatten.
Mijn ervaring: Kindje al zeker vanaf 24 weken in onvolkomen stuit. Met 35w liggingsecho gehad, meteen verwezen naar gyn voor een evt draaipoging en vervolg bespreken. Met 35+2 ontdekte de gyn dat ik al 2cm ontsluiting had. Dat was de enige reden om de draaipoging wel te doen (ik twijfelde nog, dacht er net als jij over..er zal wel een reden voor zijn, maar die werd niet gevonden). Draaipoging mislukt, keizersnede gepland ronde de 39w want ik zag een stuitbevalling ook echt niet zitten. Veel te veel risico's voor kindje. Man en ik echt alle voors en tegens afgewogen. Maarrr... ik ben met 36+2 met gebroken vliezen en weeën naar zkh gesjeesd. Het ging zo supersnel dat ik binnen 2u (na start weeën) een gezonde dochter op de wereld heb gezet dmv een natuurlijke stuitbevalling. Achteraf echt blij mee, heel snel hersteld ook. De draaipoging was heel pijnlijk, ze hebben behoorlijk hun best moeten doen omdat de billetjes al 'ingedaald' waren. Het is een lastige keuze en als je eenmaal gekozen hebt kan het toch ook opeens heel anders lopen. Houd dat ook in je achterhoofd Succes met de beslissing!
Mijn eerste lag ook in stuit, er is toen wel een draaipoing gedaan niet echt heel prettig maar goed het was het proberen waard, wat dus niet lukte. Er is een stuitbevalling voorgesteld maar ik mocht er eigenlijk zelf voor kiezen. Ik heb toen gekozen voor een keizersnede. Je moet idd misschien langer herstellen na een ks maar goed ik heb geen ervaring hoe het herstel verloopt een gewone bevalling. Kies voor jezelf wat het beste voelt succes!
Ik ben op 9 september bevallen van onze dochter Saar dmv keizersnee omdat ze in dwarsligging lag. Er is een draaipoging gedaan maar heeft helaas niet het gewenste resultaat behaald. Dwarsligging moet met keizersnee en ik snap nu eerlijk gezegd niet waarom mensen hier "vrijwillig" voor kiezen.. ik was de eerste dagen amper in staat om haar zelf te verzorgen en pas na een dag of 6 ben ik redelijk mobiel. Mn buik is bont en blauw en het voelt niet fijn dat ik niet zelf heb mogen proberen haar op een natuurlijke manier op de wereld te zetten. De keizersnee was voor mij en haar de enige veilige verantwoorde manier maar als ik natuurlijk had kunnen bevallen dan zou ik nooit van mn leven voor een ks gaan!
Ik ben nu ruim 32 weken zwanger en de vk vermoedde vorige week donderdag dat de kleine dwars ligt. Volgende week woensdag heb ik weer een (groei)echo in het ziekenhuis. Ik ben benieuwd hoe hij/zij dan ligt. Ik hoop gewoon netjes met het hoofdje naar beneden, maar ik vind mijn buik de laatste dagen best breed. Dus toch een beetje bang dat het een dwarsliggertje is. Als volgende week blijkt dat hij/zij inderdaad dwars ligt moet ik dus ook gaan nadenken over de opties. Zolang het dwars ligt is gewoon bevallen geen optie, maar laat ik het dan draaien of niet. Ik vind het moeilijk! Hopelijk ligt jouw kleintje inmiddels netjes met het hoofdje naar beneden. Want ik denk dat voor je eigen herstel je het beste op de natuurlijke manier kunt bevallen.
Hier ligt de kleine ook nog steeds in stuit, bij mijn andere 2 kinderen was dit niet het geval. Dus krijg nu wel een beetje de kriebels. Ik heb over 1.5 week weer een afspraak met de gynaecoloog en hoop stiekem dat ze dan toch ook gedraaid is
Volgens mij is er een verschil Onze dochter lag ook dwars , dus hoofd links kont rechts. Stuit is volgens mij dat je kindje met de kont naar beneden ligt en met het hoofd naar boven (en dan mag je ook proberen vaginaal te bevallen)
Ja precies pluk. Saar lag ook zo.. dus niet in stuit. Daarom mijn reactie dat ik niet begrijp waarom er zo makkelijk gedacht word over een ks. Ik had helaas geen keus...bespreek t maar goed met de artsen. Het is niet niks...
Hier een gyn met dezelfde opvatting! Maar zij had er ook wel veel ervaring mee. Ik voldeed volgens haar aan de eisen voor een stuitbevalling, ben niet smal gebouwd, kindje lag goed (nou ja, in stuit dan..) en werd niet groot geschat. De bevalling moet vervolgens volgens het boekje gaan, anders grijpen ze meteen in. Het mag ook allemaal niet te lang duren (wat ik een erg fijn vooruitzicht vond) Ik ben hier dus voor gegaan, en heb een prima bevalling gehad! Wel ingeknipt, omdat het hoofd er natuurlijk zo snel mogelijk uit moest! Ik zou, mits onder dezelfde gunstige omstandigheden, hier zo weer voor kiezen!
Mijn dochter is gedraaid maar ik zou daar niet weer voor kiezen. Ik zou voor een stuitbevalling gaan.
Helaas is een stuitbevalling voor mij geen optie omdat ze al erg groot schijnt te zijn. Draaien zag hij ook weinig kans van slagen maar vond wel dat ik het moest proberen. Ik ben er niet voor gegaan. Ik vind het slagingspercentage al laag en wanneer de gyn zegt dat hij een kleine kans ziet dat het gaat lukken, ga ik er liever niet voor. Dus nu staat er een keizersnede gepland. Ik vind het echt heel erg dat ik niet natuurlijk kan/mag bevallen. Maar het is niet anders. Wie weet dat ze nog omdraait! Zou toch wat zijn!