Ik ben nu 35 weken zwanger en de kleine ligt in een stuit. Als hij volgende week nog zo ligt moet ik naar het ziekenhuis voor een draaipoging. Ik twijfel heel erg wat ik moet doen. Heeft iemand dit wel gedaan en deed dit pijn, is de baby blijven liggen of is hij weer terug gedraaid. Hoop dat er meiden zijn met ervaring zodat ik mischien een keuze kan maken.
Het is in ieder geval een keuze die je zelf moet maken, kan niet tegen je zeggen je moet het doen. Mijn zoontje heeft ook in stuit gelegen, ik heb de draaipoging wel gedaan. Deed het pijn: echt een heel fijn gevoel is het niet, maar de draaipoging zelf, was zo gedaan. Bij mij was het dus gelukt en het fijne daaraan was, dat ik gewoon lekker thuis kon bevallen.
Fenna lag ook in stuit en ik heb met 37 weken een draaipoging gehad. Ik vond het pijn doen en er was geen beweging in te krijgen. De gyn is na 5 minuten gestopt. Ik zou je toch het advies willen geven een draaipoging te proberen. Niet geschoten is altijd mis. En dan kan je voor jezelf zeggen dat je het iig hebt geprobeerd. (dat vond ik nl )
Ons kleintje ligt ook in stuit. Ik heb vorige week een draaipoging gehad. Het is niet gelukt. Het was geen fijn gevoel maar het duurde zo kort dat het zeker waard is om te proberen. Stel dat het gelukt was, kun je eventueel thuis bevallen of poliklinisch. Ik zit nu met de vraag of ik een keizersnee of een normale vaginale bevalling wil. Ik zou het zeker proberen. Je weet maar nooit!
Ja inderdaad kan het altijd proberen , lukt het niet dan zien we wel weer. Zie ook op tegen een keizersnee.
De eerste lag ook in stuit en heeft eigenlijk de hele rit zo gelegen. Gekozen voor een draaipoging. Was ietsje pijnlijk (onder mijn borstbeen omdat de gyn daar het hoofdje probeerde te pakken) en dat voelde de dagen erna nog wat beurs aan. Er zat echter geen millimeter beweging in. Er is 3x een draaipoging gedaan met steeds een kwartiertje tussentijd. Zonder resultaat. Je moet vlak voor de poging enkele pilletje slikken om je baarmoeder te laten ontspannen, en na de draaipoging nog een uurtje aan het ctg liggen. Ik moest 's avonds nog een keer terug om een half uur aan het ctg te liggen, maar de baby deed het prima. Ik zag een stuitbevalling totaal niet zitten en heb gekozen voor een ks. Daar ben ik heel blij om, hoewel het herstel toch echt niet heel snel gaat. Inmiddels ben ik via de natuurlijke weg bevallen van nr 2, en bij haar ben ik mega ingescheurd en uit die scheuren ben ik 2,5 liter bloed verloren. Dochterlief was maar 2300 gram. Dus onze zoon die in stuit lag, en ruim 3700 gram woog, had ik er nóóit op de natuurlijke weg uitgekregen, dat was een martelgang geworden! Daarbij vind ik in dit geval een geplande keizersnede te prefereren boven eerst zo veel uren in baring liggen en dan alsnóg een ks moeten. Maar dat is mijn mening en ik hoor ook regelmatig verhalen over meiden die een positieve stuitbevalling hadden. Veel succes bij je keuze!
Ik heb maar 1 advies: Volg je eigen gevoel! Op internet en in de folders kun je alle voors en tegens lezen, maar uiteindelijk moet je toch samen met je partner de keuze maken. Mijn ervaring: 1e lag in stuit en hebben geen draaipoging gedaan, heb een hele makkelijke stuitbevalling gehad (wel subtotaalruptuur, omdat het zo snel ging) Ik twijfelde om te laten draaien en manlief wilde het niet doen. Heb nooit spijt gehad vd keuze, maar dat geldt ook voor mensen die wel hebben laten draaien (met of zonder suc6) Tis maar net wat je zelf wilt. suc6 met je keuze en je mag altijd een pb sturen als je meer wilt weten.