Dag allemaal, Mijn dochtertje wilt sinds een paar weken niet meer lopen. Ze was (heb ik me laten vertellen) al best snel begonnen met lopen. Ze was nog net geen 1 jaar. Het lopen ontdekken was helemaal geweldig, ze wou niet zitten meer. Maar dat is nu het tegenovergestelde. De eerste paar dagen dacht ik, het houd wel op. Maar dit houd al weken aan. Zodra we uit huis gaan, dan huilt ze bij de voordeur al met haar armpjes omhoog van til me op. Maar wilt wel graag naar buiten. De kinderwagen ligt altijd in de auto, dus mocht ze willen zitten door de dag heen kan dat natuurlijk gewoon. Een enkele keer wilt ze ook niet in de buggy zitten, maar echt alleen opgetild worden. Ik wil haar ook niet altijd d'r zin geven, zo raakt ze misschien wel gewend aan het idee van 'ow ik hoef lekker niet te lopen, mama of papa tilt me toch wel op'. Doe je dat niet, dan krijst ze de boel bij mekaar. Maar ze blijft dan wel lopen, omdat wij ook gewoon doorlopen en ze niet te ver achter wilt blijven. Ze wordt ook zwaarder en begin het aan me onderrug te voelen... Herkennen jullie dit?
Ik denk dat het leuke van kunnen lopen er af is en ze het nu wel lekker makkelijk vindt Hoe ver laat je haar lopen? Voor die kleine beentjes is 2 km al heel ver. Dus naar de winkels ofzo zou ik op die leeftijd echt nog een buggy meenemen. Mijn kinderen zijn 5 en bijna 3 en willen ook nog graag getild worden maar ja. Dus herkennen doe ik het wel! Aan toegeven doe ik niet, ze zijn inmiddels groot genoeg om een stukje te lopen. Dan maar krijsen. Ik leg ook gewoon uit dat ze te zwaar zijn en dat ik dan een zere rug krijg.
Heeft mijn dochter ook heel lang gehad. Ze is nog steeds geen fan van lopen maar nu gaat het wel. Ik nam altijd de buggy mee en ze kon kiezen: lopen of daarin. Zij wilde ook vaak getild worden maar daar ben ik toen consequent in geweest, dat was geen optie. Het werd gewoon te zwaar, dat ging echt niet. Dat had ze vrij snel door, dan was het eerst ik wil niet in het wagentje, als ik dan zei prima dan moet je lopen klom ze er drie stappen verder alsnog zelf in.
Dank voor je reactie. Het is eigenlijk al vanaf de voordeur tot de auto dat ze niet lopen wil. Net geslapen, opgefrist en naar buiten. Dan denk ik; ben je nu al moe? Je loopt een stukje de galerij af, de lift in en je bent bij de auto. Door de dag heen neem ik altijd de kinderwagen mee. Want veel lopen kunnen ze nog niet, dat snap ik. Al hoewel ze dat wel deed en leuk vond ook nog.
Dat stukje zou ik haar dan gewoon laten krijsen. Zelf gewoon doorlopen, evt al in de auto gaan zitten en doen alsof je weggaat. (Uiteraard niet alleen laten in de lift, de omstandigheden moeten het wel toelaten). Fase!
Zo'n klein stukje moet ze inderdaad kunnen lopen. Mits er niks aan de hand is. Misschien haar schoenen te klein? Heb ik ook een keer gehad
Daar dacht ik ook aan, maar als ze even is afgeleid van het 'ik wil niet lopen' moment, omdat iets van buiten haar aandacht heeft gepakt loopt en huppelt ze vrolijk door. Zodra ze dan weer helemaal bij is en denkt ow ik wil niet lopen, dan begint het gekrijs. Verder draagt ze verschillende schoentjes en naar mijn weten zitten ze allemaal prima.