Hoi dames, Vandaag dachten we gezellig met zn drieën de stad in te kunnen. Niks was minder waar, onze dochter wilt namelijk ineens niet meer lopen, ze wilt ook niet in de buggy (kinderwagen), ze wilt alleen maar gedragen worden door papa. We hebben geprobeerd haar in de wagen te laten zitten maar ze wordt er erg overstuur van (echt met van die lange halen huilen), ook na 5 of 10 minuten is ze nog steeds niet rustig. Als we dan vragen of ze wilt lopen zegt ze wel 'ja' maar gaat dan gelijk om papa's benen hangen en hem net zolang voor zijn voeten lopen tot hij haar optilt en verder draagt. Als hij dit doet is het huilen natuurlijk gelijk over. Op een gegeven moment wilde ze rozijntjes, we hebben geprobeerd uit te leggen dat ze alleen rozijntjes mocht als ze in de wagen ging zitten, dan zegt ze wel ja, maar zodra ze zit begint het hele verhaal dus van voren af aan. Mijn man schaamt zich ondertussen dood want iedereen kijkt natuurlijk naar je met zo'n blik van; 'lekkere ouders'. Ik heb er ondertussen wel al sch**t aan, maar hij vond dat zo erg (arme mannie, haha). Maargoed, herkennen jullie dit? Hoelang heeft deze periode geduurd en wat doen jullie ertegen??? Groetjes, Fem
Mirre heeft soms zo'n bui. Meestal dragen we haar dan. Is bij haar dus geen fase, maar echt een bui. En dus gaan we gewoon met haar mee. Als ze alleen met mij is heeft ze steeds vaker pech: wordt me echt te zwaar. Als ze dan echt niet voor rede vatbaar zou zijn dan zou ik rechtsomkeert maken
Nou, papa wordt er letterlijk ook moe van en dan wilt ze dus ook echt niet bij mij, nee, alleen bij papa, die heeft dus de hele stad met haar kunnen sjouwen , ik hoop maar dat het snel over is!
nou dat gaat hier precies zo! En als papa niet mee is dan wil ze wel lopen maar dan wel heel hard de andere kant op! Ik word er gek van soms hoor! Vanmorgen weer dik drama gemaakt in een winkel omdat ze dingen uit de rekken wilde pakken. En ook hier is de kinderwagen niet goed. Ik hoop ook maar dat het een fase is, al hoor ik vaak dat winkelen met kleine kinderen nooit een feest is... (en ik altijd maar denken dat dat een kwestie van opvoeden is)
Heb ik ook al aan gedacht, maarja, ze is bijna 2!! (in nov.) Zal wel gek staan... toch?? Guppie, ik ben blij dat ik niet de enige ben hoor, het is idd niet altijd feest, maar de laatste tijd is het echt drama... terwijl het in de supermarkt altijd goed gaat, maarja zie je je mij al met mijn winkelwagen door de stad rijden (wel handig voor alle aankopen, ghehehehehe).
Kan je haar niet in een rugdrager meenemen; wij hebben er 1 van deuter; ideaal en als je m goed op de heupen draagt echt niet zwaar.
voor mij zou het geen oplossing zijn hoor. Als papa haar wil dragen moet hij dat zelf weten, wat salapio al schreef, je kunt er in meegaan. En ik snap dat ook wel van mijn man, hij vind het wel fijn dat ze een soort van aandacht vraagt. Een ouder heeft ook bevestiging nodig toch? Maar ik kan haar niet hele stukken dragen. Pak haar af en toe wel op hoor, en ik ga ook echt niet mopperen omdat ze hysterisch op de grond ligt ofzo, ik probeer haar af te leiden en maak er eigenlijk niet zo veel van. Bij ons gaat het nu ook in de supermarkt goed, is ook wel anders geweest. Dus ik heb nog goede hoop hoor. Maar uitgebreid winkelen doe ik gewoon niet meer zomaar, dat plan ik wel als ik mijn handen vrij heb.
Dat kan in een draagdoek juist wel. Ik heb een verschrikkelijk slechte rug en ik kan haar zo twee uur dragen, als ik tussendoor even ga zitten nog langer. (dit even terzijde..)
Dochter is ook bijna 2 en heeft deze kuren ook. Papa is het helemaal als hij er is kan ik rustig verdwijnen. Ach mij ziet ze de hele dag en papa alleen `s avonds en in het weekend, ik vind het niet erg. Punt 2 is dat papa veel minder consequent is dan ik. Dochter kan kiezen lopen of in de buggy aan dragen begin ik dan niet. Wel als ik de buggy thuis laat en ze moe wordt. Papa pakt haar dan toch nog weleens op en draagt haar dan een stukje. En dat lees ik ook in het stukje van to. Mijn dochter is een pittige tante, maar weet wel waar ze aan toe is. Overal aanzitten in de winkel? hup buggy in na de 3de keer. Niet meer lopen? 123 en dan kom ik je halen en ga je de buggy in. Dochter loopt dus liever dan dat ze in de buggy zit. Dochter telt tegenwoordig al zelf als ik 1 zeg, rennent telt ze dan verder. Al met al gaat het zo best goed en buitenshuis gedraagt ze zich beter dan thuis. Hier ligt er regelmatig een boze gefrustreerde dame op de grond ergens anders doet ze dat maar zelden.
Mijn zoontje heeft af en toe ook van die buien. Nou heb ik daar een simpele oplossing voor, als hij zich misdraagt op straat (Gillen, op de grond liggen en weigeren te lopen) neem ik hem letterlijk onder mijn arm en sjouw ik hem zo mee. Hij vindt dat nog erger dan ik (en ik baal er al zo van, omdat het gruwelijk zwaar draagt), dus meestal brult hij na een paar seconden al dat hij weer lief wil lopen. En dat doet ie dan ook. Meestal prijs ik hem dan een paar meter verderop uitgebreid dat ie zo goed meeloopt en dan mag hij even over een stoeprandje balanceren of verstoppertje achter een boom spelen en dan is hij alles weer vergeten. Voor langere wandelingen en stedentripjes gebruiken wij trouwens ook draagdoeken en Mei Tais, ook voor de peuter. Dat vindt ie ook fantastisch, lekker mooi uizicht, gezellig op de rug, niet moe worden en toch alles zien. Hij valt er soms zelfs in slaap. Een buggy is in de stad ook helemaal niet leuk voor kinderen, hoor. Stel je eens voor dat je daar zit, laag bij de grond, tussen al die benen en tassen die heen en weer vliegen voor je ogen. Geen wonder dat kinderen dat niet zo leuk vidnen, eigenlijk.
oeh dat klinkt heel bekend!!!! Ik ben wat dat betreft heel streng, of lopen, of in de buggy, wil ze dit niet blijft ze maar op de grond zitten. Meestal helpt dit wel als ik dan verder loop.
En ik moest even naar de peuter en kleuter hoek om dit topic te vinden, maar ooo zo herkenbaar. Alleen is onze dochter 13 maanden en kan dus nog niet lopn. Maar als we aan het winkelen zijn wil ze ook steeds vaker niet in de wagen )of het nou de buggy, de wagen of de winkelwagen is... het maakt allemaal niet uit.... En tja, ze wil dan echt alleen door mama worden gedragen... grrr.... dat kan dus niet, want mama heeft boodschappen, een wagen en dametje weegt 12 kilo. Het irriteert me af en toe mateloos hoor. Het consultatieburo heeft geadviseerd om dat gemopper en gehuil gewoon te negeren en haar gewoon in de wagen te laten, maar tjee wat is dat moeilijk als je in het openbaar bent! Ik vind het best vervelend, omdat erop uitgaan nu zoveel lastiger is dan een tijdje geleden, toen vond ze het prima om in de wagen te zitten, ook in de buggy. Als we in de stad zijn zie ik wel vaker om me heen dat een ouder kind vastheeft en andere ouder de wagen. Het lijkt dus wel een vaker voorkomend probleem te zijn, haha. En wat wil ik graag consequent en streng zijn, maar ohohoh, wat vinden we dat hier moeilijk. DUs als iemand nog adviezen heeft voor deze leeftijd=== Welkom!! Groetjes
Hier nog zo 1. Hij is de buggy zat, logisch ook, hij wil graag lopen. Maar... Als meneer niet mee wil lopen, niet lusiterd, alles uit de schappen in de winkel pakt of dwars op de grond gaat liggen..hoppa de buggy in. Dan maar gillen in de buggy. En geloof me, dat kan hij heel hard en lang. Maar ik hou langer vol! hihihih Tillen gebeurt gewoon niet, ja gewoon voor de lol, maar niet omdat meneer dwars ligt. kus miek
Gewoon vastmaken in de buggy helpt hier. Verder kan ze dan wel even huilen maar dat duurt gelukkig nooit lang. En het maakt me ook helemaal niks uit als ze even huilt. Ik negeer dat altijd compleet. ( alleen dat nep huilen dus, niet als er echt iets is. )
euhm wij doen het iets anders..... als hij niet wil lopen zal ie toch echt moeten zitten. Een keer dragen is geen punt maar niet als ie er een drama van gaat maken. Naar mijn mening is het een kwestie van uitproberen hoe ver ze kan gaan, en ze ziet dat als ze maar lang genoeg "huilt" ze haar zin krijgt. In ons geval kiezen we er dan niet voor om toe te geven. (hoeft niet jouw ding te zijn, maar zo kan het ook...)
nog in reactie op Vlindertje.....als iedereen dat probleem heeft en ik denk dat je daarin gelijk hebt hoor, dan zouden mensen je ook niet raar moeten aankijken. Ik heb daar persoonlijk maling aan, laten mensen maar zeuren dat ie even brult of zo maar dat hoort ook bij opvoeden. (als ie straks wat groter is en niet wil luisteren hebben ze daar weer wat over te zeggen.....jong geleerd.....
Beby, bedankt voor je tip, wij geven ook aan dat als ze niet wilt lopen dat ze dan toch echt in de kinderwagen moet, ondanks het lawaai en de blikken gaat ze er dan toch in. Maar, en nu komt het, ze maakt zich helemaal los uit de wagen tot ze er rechtop in staat waarna ze zich eruit laat glijden... dus niet echt een optie.... Helaas.