Hier helpt ZELLUF doen ook erg goed...; Zelf jasje aan doen, zelf schoenen aan doen (zeg maar als ik moet helpen), zelf de worteltjes pakken, zelf in het karretje leggen, zelf de tafel helpen dekken, afruimen, meehelpen groenten schoonmaken, stofzuigen, zelf handjes wassen, etc. Etc. Zolang ze het ZELLUF mag en ik ondersteuning biedt als iets (nog) niet lukt gaat t veel beter hier .
Heeeel herkenbaar! Hier een peuter van bijna 2,5 die al een tijdje in de nee fase heeft gezeten. Die lijkt nu wel over, maar die driftbuien, poeh. Dan vond ik de 'nee' fase minder erg! Ik probeer hier ook alles stap voor stap uit te leggen en dit ook aan te houden. Mijn zoontje wil ook graag een hoop zelf doen; boterham smeren en snijden, zelf drinken inschenken, en lukt dat niet of ben ik hem net voor, dom dom, gaat hij boos op de grond liggen of gooit met zijn speelgoed. Als hij dan niet luistert, pak ik dit even af, maar hij kan het altijd terug 'verdienen'. Gooien accepteer ik niet. Vandaag moest ik echt even wat verschillende winkels af, hij ziet iets wat hij graag hebben wil (hoge kraan, speelgoed), maar mama vond dit geen goed idee. Nou,.... dat werd me een driftbui! Huilen, schreeuwen, schoppen, slaan, 'P. blijft hier, gaat niet meer mee!' Jeetje, dan moet ik ook wel even tot 10 tellen hoor. Vooral het consequent blijven en daarna enorm prijzen als hij weer iets goed heeft gedaan, werkt hier goed. Hij is een goede prater, want lastig kan zijn, maar hij kan zich daardoor al wel goed duidelijk maken. Als hij onderweg ergens of in een winkel een driftbui heeft, zet ik hem ook in de hoek, hij mag best weten dat hij niet zomaar alles mag en kan doen.
Lastige fases! Ik zou proberen heel erg te kijken naar dingen waar ze de keuze in mag maken. Waar je haar kan vrij laten en kan laten bepalen. Daar hebben ze dan vaak heel erg behoefte aan. Natuurlijk kan dat niet bij alles, moet ook misschien niet. Maar wanneer ze vaak genoeg de vrijheid voelen, kunnen ze op andere momenten jouw regels beter aan en accepteren.
Ik heb volgens mij best wel een redelijk makkelijke peuter.. Dingen die hier werken en ik nog niet echt gelezen heb zijn bvb.. Als hij iets niet mag en daarom boos wordt zeg ik, ik snap best dat dit niet leuk is, je mag er best even om huilen maar het gaat helaas niet gebeuren. Doei! Ik ga even iets anders doen.. En dan heel enthousiast reageren als hij weer 'normaal' bij me komt. Huilt nooit langer dan 2 minuten. Gewoon toegeven als het niet belangrijk is. Hij is laatst met z'n zwembandjes om naar de supermarkt geweest. Nou en? Hij blij en ik heb een leuke foto voor later Als hij iets eist of schreeuwend vraagt mag het nooit. Zelfs geen appel of naar bed zeg maar. Hier door heeft hij al heel vroeg geleerd om iets netjes te vragen. Scheelt mij in frustratie. Als ik een minder moment heb en zelf slecht reageer kom ik daar altijd op terug en bied ik mijn excuses daarvoor aan. Hij vindt dat nu zo normaal dat hij dat ook doet. Fijn voor ons allebei. Leuk om hier weer eens over na te denken wat ik eigenlijk allemaal doe en waarom Misschien heb je er iets aan