Dreamer, ik begreep helemaal wat je bedoelt. Ik denk daar ook vaak aan. En ik ben ook heel erg gefocust op kinderen en hoe ze op hun ouders lijken. Maar weet je, de meeste kinderen lijken helemaal niet zo op hun ouders. En ik denk dat je kindje, ook al is het biologisch niet van je man, innerlijk juist wel op zijn vader gaat lijken. Er is maar een klein deel biologisch bepaald. Innerlijk, karakter etc wordt voor een heeel groot deel bepaald door de opvoeding! Ik zou me daar maar niet te veel zorgen over proberen te maken. Maar een donor is natuurlijk heel iets anders dan je voor ogen had en het heeft tijd nodig om aan het idee te wennen.
ja dat klopt nicoletta, je ziet heel vaak dat de hond op z'n baasje of vrouwtje lijkt. het zit hem ook niet alleen in de genen. maar qua uiterlijk toch wel. een kindje wordt helemaal opgevoed zoals je dat zelf wilt, en zal bepaalde dingen daarin ook helemaal gaan overnemen. maar toch zijn het af en toe gevoelens die je niet kan verdringen. we moeten er mee leren omgaan. ik vind zelf dat ik me door het hele traject aardig heen sla. ik heb me vaak afgevraagd van wanneer stort ik in, wanneer trek ik het niet meer. nou dat moment is gekomen bij het begin van de miskraam. tuurlijk als het kindje er eenmaal zal zijn, ga je vergelijkingen zoeken, m'n vriendin en ik lijken best op elkaar qua uiterlijk, en in ons doen en laten, dus dat gevoel zit helemaal goed bij ons. maar dreamer ik denk dat dat iets is waar je aan moet wennen en mee moet leren leven en accepteren. het lijkt nu heel moeilijk omdat je aan het begin van de kid staat, maar ik hoop dat jullie er straks ook met een goed gevoel mee kunnen beginnen. x lisa.
Dank jullie wel voor het vragen en de steun. Ik merk dat ik me terugtrek, me verstop. Ik heb het gevoel dat ik pas antwoord kan geven als ik zelf weet wat ik wil en dat weet ik nog niet. Het lukt me niet om antwoord te geven soms, het is gewoon te moeilijk nog. Maar hoe het gaat. Ik ben 24/7 bezig met de vraag KID of niet. Slaap slecht omdat ik het antwoord nog niet weet. Voel me heel erg onrustig. Kan me niet concentreren. Kan het gewoon niet loslaten. Op dit moment ben ik heel erg bezig met het vraagstuk of innerlijk/karakter/persoonlijkheid doorgegeven wordt via genen of opvoeding. De 1 zegt genen, de ander weer opvoeding. Uiterlijk boeit me nog altijd niks, want ik zie zelden kinderen die op hun ouders lijken (ik zie dat gewoon niet!) Maar ik ben er wel achter dat ik aan het zoeken was naar iets wat niet bestaat. Ik wilde zo perse dat ons kindje mijn man zn karakter zou krijgen. Maar zelfs al zouden we een kindje van ons samen krijgen, dan nog heeft ons kindje nooit 100% het karakter van mijn man! Ik hoopte dat ons kindje mijn mans karakter zou krijgen, maar dat bestaat gewoon niet. Een kind is geen kloon. Ons kindje krijgt een unieke persoonlijkheid, zn eigen karakter. En die wetenschap moet ik nog even op me in laten werken. Ik heb gewoon tijd nodig. Tijd om dingen te accepteren. Accepteren dat het niet anders is. Mijn man is onvruchtbaar, punt. Er bestaat geen ja maar als. TESE is voor ons gewoon geen optie. En dat accepteren heeft tijd nodig. Maar het is moeilijk om je tijd te nemen wanneer je iets zo graag zo snel mogelijk wilt! Ik zit mezelf ook enorm in de weg hiermee. Stel mezelf ultimatums op terwijl dat helemaal niet nodig is. Ik ben er dus nog niet uit. Ik moet dingen accepteren. Dingen loslaten. En de tijd nemen die ik hiervoor nodig heb. Het zal vast erg warrig overkomen, maar mn gedachten gaan ook nog niet in een rechte lijn.
Een hele dikke knuffel voor jou Dreamer! Als ik je zo lees, ben je net als ik echt even goed de weg kwijt. Ik had het best snel weer een beetje op de rit door me te focussen op mijn positieve instelling en door een beetje hulp van een homeopaat. Mocht je willen PM'en, gewoon doen hoor! Ik ben er voor je.
Dames ik heb goed nieuws en nog beter nieuws! Welke willen jullie eerst? Nou, dan zet ik het allebei wel in 1 zin! Wij gaan voor KID en hebben maandag om 12 uur ons intake gesprek! Hoe goed is dat? Ik ben helemaal hyper ervan hahaha. Het gaat zo snel ineens! Ik wist het eigenlijk al die tijd al, maar was mn gevoel kwijt geraakt. Nu had ik mn gevoel weer terug gevonden en vandaag bleek dat maar al te goed. We waren in de stad bij de babyspullen aan het kijken en mn hartje schreeuwde gewoon: ik wil ook! Heb heerlijk staan dromen dus Toen we thuis waren meteen gebeld voor een afspraak. Ik dacht, dat duurt wel 6-8 weken, want dat had ik gelezen! Nee dus, we kunnen meteen maandag al terecht! Ik zit helemaal te bibberen ervan haha. Het gaat zo snel! En nog beter... De wachtlijst is van 18 maanden naar 9 maanden gegaan! Dus misschien wordt 2009 toch nog ons jaar! Helemaal super! Ik hoop dat we het weekend doorkomen zonder iets te verklappen haha Ik krijg die megasmile alleen niet van mn gezicht
hey wat goed meid en maandag al een intake! ik hoop voor jullie dat het dit jaar nog gaat lukken en jullie het jaar mooi af mogen sluiten heel veel succes!
Wat goed nieuws!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! O wat ontzettend goed van je Dreamer! Ga je naar Leiderdorp? Spannend hoor! Ga je me wel op de hoogte houden van alles? Nu ja, bijna alles dan
De kogel is door de kerk, jullie gaan voor KID. Dreamer, meisje, wat zal dat een opluchting zijn. En wat ontzettend fijn dat jullie al zo snel terecht kunnen voor een intake. Ik zal aan jullie denken morgen.
Dank jullie wellll Ik ben zoooo zenuwachtig he. Heb enorme zenuwbuikpijn en zit gewoon te trillen Onze laatste hoop op een kindje! Zelfs mn man was vanacht zenuwachtig en dat wil heel wat zeggen. We gaan idd naar het MCK Nicoletta! Zal je vandaag laten weten hoe het allemaal is gegaan, dan kan je je ook een beetje voorbereiden Belle, het is idd een opluchting! Heerlijk om te voelen welke richting we opgaan. Heerlijk die rust, geen twijfel meer. Het voelt goed! En we kunnen niet wachten op het moment dat de test positief gaat uitslaan! Als ik er alleen al aan denk krijg ik al tranen in mn ogen Vandaag, 9-2-9, het nieuwe startsein voor een kindje!
wat spannend dreamer, ik ben heel erg benieuwd wat jullie allemaal te horen krijgen. en wanneer jullie eerste poging zal zijn
12.00 uur..... nu zit je daar..... Oooooo wat spannend voor jullie en wat hoop ik dat deze optie de juiste zal zijn voor jullie!
jemig dreamer, ook al een poos bezig, heb even heel je topic doorgelezen, pfff je hebt het moeilijk gehad zeg zag her en der wel eens een berichtje van je en nu net dit topic dus kon het niet laten om te gaan kijken.. maar ben blij dat er ook voor jullie eindelijk weer een kans in zit! ben benieuwd hoe het gegaan is..
wat fijn dreamer dat jullie er uit zijn. goed dat jullie er beiden een goed gevoel over hebben. eindelijk een echte kans om zwanger te gaan worden, wat voelt dat heerlijk heh. ben benieuwd hoe je intake is gegaan vandaag. x lisa.
Fijn dat jullie er uit zijn meis, wat moet dat een super gevoel gevenm, en ik ben benieuwd hoe het gesprek vandaag verlopen is. Liefs Zora
He meis, Heb veel gedacht aan je vandaag, en ben net zoals de andere meiden, nieuwsgierig hoe het gegaan is. Liefs, Con
Wat zijn jullie allemaal lief zeg De intake is goed gegaan! Het leek meer op een informatie gesprek als op een intake gesprek, maar dat is niet erg. We wisten alleen alles wat ze vertelde al, maar nu kregen we gewoon de real life versie Ik hoefde me geen zorgen te maken over afwijzing vertelde ze. We voldoen aan de standaards dus ze voorzag geen problemen. Ik weet alleen niet wanneer we te horen krijgen of we werkelijk bij hun terecht kunnen! Dat is dan wel weer vervelend. Ik moest na het gesprek bloedprikken. Ik ben niet bang van bloedprikken, maar ik kan niet tegen bloed. Maar kan wel zeggen dat ik vanaf nu wél bang ben voor bloedprikken! Wat een trauma zeg! Dat de naald erin ging deed het al enorm zeer (en ben echt niet kleinzerig) Toen moest er anderhalf buisje bloed getapt worden. Normaal 10 seconde werk. Nu kwam er na 1 buisje dus niks meer uit en ging ze keihard in mn arm zitten knijpen En toen het buisje eindelijk volzat trok ze zo die naald eruit. Nou, ik lieg niet als ik zeg dat er een snee van een dikke cm in mn arm zit! En dan het traumatische gedeelte nog .. Na een minuut haalde ik het papiertje ervanaf om te zien of het gestopt was met bloeden. Gutst er zo een straal bloed uit! ale: Ik dacht dat ik gek werd en moest echt mn best doen om te blijven zitten (en vooral om niet keihard te gaan gillen!) Het is nu dik 7 uur geleden dat dit alles plaats vond en nog altijd bloed het... En ik moet deze vrijdag weer bloed prikken (gelukkig ergens anders) Maar kan wel zeggen dat ik er niet naar uitkijk! Verder moet ik vrijdag een uitgangsecho. Ik heb eigenlijk geen idee wat dat precies is (heb zoveel gelezen, maar dat blijkbaar gemist ) Maar ik denk dat het is om te kijken of alles in orde is bij mij? En dan 20 maart pas weer terug voor een 2e gesprek! Moest eigenlijk na een maand, maar er was geen plek. Dan gaan we dieper in over de donor, onze wensen enzo. Spannend! Ook moeten we nog een gesprek met een psyg. Geen idee wat ik daarvan moet verwachten, maar dat zien we dan wel. Daar is (bedacht ik me vanavond pas..) nog geen afspraak voor gemaakt. De wachtlijst is driekwartjaar zoals zij het zei. Ik hou het liever op 9 maanden, klinkt korter Nu weet ik alleen niet of we nú al op die wachtlijst staan of pas na het 2e gesprek Waarvoor bedenk je je dat soort vragen altijd pas als je in de auto zit! We hopen echt dat ze ons willen helpen om onze droom waar te maken En nogmaals heel lief dat jullie zo aan mij hebben gedacht