Toen het me overkwam dacht ik dat ik de enige was. Nu lees ik al jullie berichten en voel ik me aan de ene kant niet meer zo alleen, en aan de andere kant nog ellendiger omdat het gewoon zo vaak gebeurd. Ook mijn vriend heeft me verlaten. Wij wilde beiden geen kinderen, hij iets sterker dan ik omdat ik nog het gevoel had van 'het kan nog komen'. Maar we waren duidelijk tegen elkaar. Ik slik de pil al jaren en mis hem nooit omdat ik ook medicatie slik. Ik ben het gewend. Toch vond ik dat we een condoom moesten gebruiken. Een pil is nou eenmaal niet waterdicht, ook al willen de meeste geile mannetjes dat voor het gemak wel geloven. Inclusief die van mij. Ik kwam erachter op 10 december en vijf dagen later vertelde ik het hem. Hij reageerde emotioneel, en ik dacht dat het wel goed zou komen. Mijn eerste instinct was dat ik het wilde houden. Hoewel ik echt geen kinderen had gewild voor ik zwanger werd. Na weken ellende waarin hij abortus eiste, smeekte, dreeg met zelfmoord, uittekende dat ik een slechte moeder zou zijn, dat ik hem genaaid zou hebben en een hypocriet was omdat ik zomaar 'omgeslagen' was, liep hij op 2e Kerstdag de deur uit. Ik belde hem (stom), hij kwam weer terug, mijn hormonen dachten 'zie je wel, het komt wel goed' en nu, vandaag, staat er een punt achter. Hij gaat weg en komt nooit meer terug. Dat waren zijn woorden. En zonder al te veel in mijn woede en onmacht te gaan zitten, heb ik hem wel duidelijk gemaakt dat wij elkaar gewoon weer spreken over zeven maanden. Betreffende kinderalimentatie, wel te verstaan. Want zo 'stoer' ben ik nou ook wel weer. Ik voel me vreselijk ellendig op dit moment, maar dat zal vool jullie hier niet als iets nieuws klinken. Ik heb zin om op de meest kinderachtige manier alles en iedereen om hem heen kapot te maken, en het maakt me nog gekker om te bedenken dat het niks uitmaakt. Want hij loopt weg. Ik heb mannen en alles waar ze voor staan op dit moment nog nooit zo grenzeloos gehaat. En ik haat mezelf nog meer omdat het enige wat ik op dit moment kan denken is, God laat me geen zoon krijgen. Sorry voor het lange verhaal.
hahaha dat van alles kapot maken van hem herken ik heel erg ja! zo had ik zin om zijn auto roze te verven en n grote roze beschuit op zn auto te laten zetten hahaha of posters in zn stad neer te hangen dat hij pappa werd zn ouders n geboorte kaartje te sturen hahaha maar achteraf heb ik niets gedaan en de eer aan mezelf te houden want had ik die dingen wel gedaan zoals zijn auto verven zie je mij al 8 maanden zwanger in de cel doorbrengen en na maanden ellende met hem dan wel dan niet heb ik hem op de allerergste manier genaaid waarmee ik hem kon naaien en dat is mijn dochter een nederlandse naam geven (hij is turks) want nu achteraf heeft hij ontzettend veel spijt en wil hij dolgraag in zijn dochters leven komen maar voor mijn gevoel is het te laat hij heeft mijn zwangerschap tot een hel gemaakt mij getreiterd waar die mij kon treiteren mij alles alleen laten doen geen cent betaald toen ik aan het bevallen was zat hij in turkije met zn rotkop in de zon te genieten en daarna durfde hij nog aan mij te vragen of ik alsjeblieft die naam wou veranderen want daar viel niet mee te leven hahaha tja mannen! en je moet maar zo denken als je een zoon krijgt kan je deze opvoeden als de man wat jou ex nooit geweest is als een man die vrouwen respecteert! en dat haat gevoel voor alle mannen had ik ook kon zelfs mijn vader niet zien zonder ruzie te maken terwijl de arme man mij geholpen heeft waar die mij helpen kon hahaha heb me hele zwangerschap op hem af gereageerd maar dat gevoel gaat weer weg hoor.. is gewoon de eerste drift..
conclusie, er zijn van deie mannen die wel hun pik overal in willen steken maar zodra het consequenties met zich mee draagt varanderen ze zelf in babys.
Wees blij dat je van zo'n vent af bent.. Daar heb je helemaal niks aan. Als hij je nu al zo laat zitten, hoe moet dat in de toekomst? Ik wil je heel veel sterkte wensen en je red het wel meid!
Wat een L*L! Liever kwijt dan rijk. En ik ben trots op je dat je het kindje houdt! In mijn ogen ben je nu al een goede moeder!
Lieverd, Heel veel sterkte. Geniet van je zwangerschap, je wordt een goede moeder. Je red het wel zonder die kl**tzak. Dikke knuf, Debora