nou..ik weet niet of jullie dit ook hebben maar ben de laatste dagen echt totaal de kluts kwijt..ik moet echt om alles huilen en vind veel dingen oneerlijk (die ijn het dan ook echt..maar normaal ga ik daar toch heel nuchter mee om..) ben het een beetje zat allemaal (zit al bijna mn hele zwangerschap thuis met BI) ben blij als het over 6 weken is..
joh meid da's toch logisch? thuiszitten is niet niks hoor als je het niet gewend bent. je zult zien hoe goed je je voelt als je straks de kleine in je armen hebt, dan denk je ineens: dit was het allemaal waard
Hai meis, De laatste loodjes zijn zwaar he? Weet er alles van! Ben ook een stuk emotioneler als normaal....kan ook veel minder hebben snel opgefockt enzo... Ik snap dat het heeeeeel erg is om al je hele zwangerschap thuis te zitten...ik zit pas vanaf week 30 thuis en heb nu af en toe al zoiets van pffffffffffff....... Nog even volhouden....straks heb je er iets moois voor terug!
Ik vind mijzelf de laatste dagen ook heel erg huilerig. Gewoon om niks. Dat ik mezelf zo lelijk vond omdat mijn laarzen niet lekker zaten En moest laatst zelfs huilen toen ik mijn bed aan het verschonen was. Me dekbed deed zo moeilijk haha
ik jank ook om van alles. Mijn vriend wordt helemaal gek ervan soms. Idd een dekbed wat niet mee werkt kleine stomme dingentjes ben het zo zat kan niet wachten tot het er is. Ik zit al thuis sins week 21 van de zwangerschap en weet van gekkigheid niet meer wat ik moet doen
ik begin ook last te krijgen van dat huilen om niets, Ik heb het soms al als ik mijn broek wil aandoen ( heb niet zoveel broeken meer die passen, dus moet veel wassen ) maar die nog niet droog is
Hebben jullie dat huilen om niks niet gehad in de eerste weken van de zwangerschap? (sorry evenvraagje tussendoor) wat ik ben in mijn 6e week en huil om helemaal niks) Ik hoop dat de laatste weken snel voor je gaan meis, dat je een prachtig kindje op de wereld zet! Maar ook ik kan me voorstellen dat het zwaar is.
He, wat heerlijk om te lezen dat jullie ook janken om niks Ik huil al bijna dagelijks sinds mijn test positief was geloof ik. Omdat ik gelukkig ben, omdat de aardappels te gaar zijn, omdat ik mijn sokken niet meer zo makkelijk aan krijg, omdat mijn man zegt dat we volgend jaar op vakantie met zijn drietjes zijn, omdat.... gewoon, om NIKS! En eigenlijk huil ik anders hooguit 3x per jaar en tegenwoordig kan ik een kruisje in de agenda zetten wanneer ik NIET huil
Yep hiero....vanaf het begin tot nu...mag toch niet hopen dat dit nog 21 weken zo doorgaat....droog nog uit
Wil niet lullig overkomen maar hier is het gebleven. Haha, jank nu al bijna 2 jaar om vanalles en nog wat. Maar eerlijk is eerlijk, als hoogzwangere was het wel het ergst en het vervelendst.
mooi hoor.....hier nog zo'n huil-om-alles=niets- en-nog-erger.......persoon. Vandaag toevallig voor het eerst dat ik er helemaal klaar mee ben.....zit thuis vanaf week 24, met absolute bedrust tot week 34....weeenremmers en prolutoninjecties voor vroeggeboorte...leuk hoor.... 2 wkn ziekenhuis achter de rug en nu aan 6e week thuis.....ik word gek. DS Mario Bros kan ik wel uit het raam flikkeren....de programmering van rtl en sbs komt mijn strot uit. Mijn laptop wordt te zwaar op mijn benen en mijn buik te dik voor het toetsenbord. Misselijk van speculaas, marsepijn, lollies, opeet kettingen, napoleon snoepjes.....heb alle nieuwe gave boeken gelezen, mag maar 1x per dag in bad van gyn.........kortom ik vind mijzelf enorm zielig en dus JANKEN MAAR.....krijg ik ook nog een veel en veel te hoge mobiele rekening binnen ( goh waar zou dat nou toch door komen ?)........maar dan ook veel te hoog.......en ja hoor JANKEN..........zal je zien, komt manlief thuis heb ik vast gelijk na het JANKEN in zijn armen binnen een kwartier bonje....weer een reden om.....juist ja......maar eigenlijk is het allemaal om te janken zo bijzonder mooi wondertje.......x van depri evepientje
@ evepientje Het is ook allemaal niet niets...daar mag je best om huilen..bestel lekker bij bol.com een box dvd's van iets leuks..probeer je week leuk in te plannen met bijvoorbeeld een bezoekje van een vriendin of moeder..een dag prikken om samen met je partner een leuke film te kijken in bed..het is natuurlijk voor jou het allerzwaarst maar kan mij van mijn partner beginnen (is totaal andere situatie natuurlijk) dat hij het vooral moeilijk ha dmet het feit dat hij niets kon doen, in de zin van het probleem wegnemen voor mij hij miste ook mijn oude ik, je bent wel ineens totaal afhankelijk dat is even wennen. probeer hem er zoveel mogelijk in te betrekken dat hele babygebeuren..om het ff kort door de bocht te noemen..laat hem dingen uitzoeken voor de kleine enzo..dan voelen mannen zich tenminste nuttig en betrokken (weet natuurlijk niet of dat het probleem is..ik doe maar een gok) doe lekker rustig aan geniet van je bewegelijke kindje in je buik en laat de tranen lekker komen dat is alleen maar goed een uitlaatklep!
bedankt sandhya voor je lieve woorden....ik heb weer inspiratie! jij ook nog heel veel succes met de laatste loodjes......het gaat opschieten! liefs