Onze dochter (bijna 1) slaapt amper een nacht door. Ze gaat rustig zelf slapen, maar halverwege de nacht barst het los. Als ze even wakker wordt en ik haar met een speentje (of even aanleggen) weer in slaap kan krijgen, vind ik dat nog niet eens zo'n probleem, maar ze begint steeds vaker (en langer en ook vooral veel luider) te protesteren. Afgelopen nacht ook weer dik 2 uur herrie en ondertussen lopen wij op ons tandvlees van het slaapgebrek. Ik laat haar wel huilen, ga even kijken, loop weer weg, maar het enige dat ik daarmee bereik ik dat ze kei- en keihard gaat gillen, schreeuwen, krijsen, brullen! Ze hoeft er nog net niet van over te geven. Gisternacht heb ik het (fout, fout, ik weet het) na een dik half uur gegil opgegeven, ben ik er even met haar uit geweest, beetje drinken gegeven en daarna ging ze wel slapen (waarschijnlijk ook doodop van het krijsen). Wie heeft er ervaring en wat hielp bij jullie. Ik weet (rationeel gezien, ik jank ondertussen gewoon mee) dat ik haar ondertussen ook wel even in haar sop kan laten gaarkoken. Elke 5 of 10 minuten even kijken, met besliste stem zeggen dat ze nu moet gaan slapen, verder niks. Daar wil ik ook echt consequent mee beginnen, ik haal oordopjes voor mijn man en dan vanaf vannacht maar proberen (hellup!). Ik bereid me mentaal voor op een nachtje in de stoel op de babykamer. Voor wie dit ook heeft gedaan: hoe lang duurde het bij jullie voordat jullie kind het principe 'nacht = slapen' een beetje door kreeg? En hebben jullie nog tips/trucs?
Ik zou er veel sneller even met haar uit gaan om eerlijk te zijn, als ze dan weer gaat slapen? Ze is nog erg jong, dus heeft s nachts ook gewoon behoefte aan nabijheid. Het nacht = slapen principe is voor wat oudere kinderen (2,5/3/4 jaar oud). (uitzonderingen daargelaten natuurlijk). Al geprobeerd bij jullie in bed te leggen? Of bij jullie op de kamer? Flesje/aanleggen/drinken? Warm? Koud? Even eruit, knuffelen, wat drinken en weer terug? Mijn zoontje is nu bijna 2 en wat hier hielp was in zijn behoefte voorzien. Hij slaapt steeds langer. Maar met 1 jaar kwam hij nog een keer of 10 per nacht hoor en dan drinken, knuffelen, bij ons nemen en heel langzaam werd het 8 keer per nacht, 6 keer, en nu vaak nog maar 1 keer of hij slaapt gewoon van 20-6 af en toe zelfs!
Bedankt voor je reactie. Ik ben zelf ook wel van de 'eruit en naar mijn kind', maar ik krijg nu van alle kanten te horen dat ik haar maar even moet laten. Bij ons in bed leggen is reden voor algeheel feest. Ook vind mijn man dat niet prettig. Wat ze wel wil: bij mij liggen als ik in de stoel zit. Soms gaat ze dan weer rustig slapen en kan ik haar wegleggen, maar gisteravond dus niet. Idem voor aanleggen. Nu loopt mijn productie toch al enorm terug, dus misschien kan ik wat eerder een flesje voor haar maken. Dat ze gewoon net wat meer 'voeding' wil zo halverwege de nacht. Ga ik dat vannacht eerst proberen.
Hoe lang wordt ze al wakker snachts? Soms is het gewoon een fase van verlatingsangst oid. Daar zou ik gewoon aan toegeven, ze heeft het dan gewoon nodig. Volgens mij hebben wij ook een tijdje gehad dat zoontje wakker werd snachts, alsof het ochtend was Kon hij ook niets aan doen natuurlijk. Op die leeftijd zit er geen filosofie achter. Ze zijn niet aan het testen of uitproberen, ze willen gewoon mama/papa. Gaat vanzelf over. Tips: flesje water in bed zetten, knuffeltje meegeven, misschien een extra speentje voor het geval ze die van haar kwijt is.
Op die leeftijd ging ik geloof ik water geven ‘s nachts ipv melk, want ze aten toen overdag al goed en nog 3-4x borstvoeding, dus ‘s nachts échte honger leek me niet aannemelijk. Dus wat water in een rietjesbeker. Dan nog even wat schommelen in de schommelstoel en weer naar bed. Ik ging niet hun kamer uit, nam ze ook niet bij mij in bed want dan gingen ze alleen maar liggen stoeien, haren trekken, trappen, kwekken... Na een tijdje besloten ze zich ‘s nachts maar gewoon om te draaien Rietjesbeker met water zette ik ook bovenin hun bedje, ze namen al snel zelf een slokje ‘s nachts ipv mij te roepen.
Ik zou het gewoon proberen ! (als je productie terugloopt en je vind het niet perse erg als dit verder terugloopt). Wie weet zit ze ook in een groeispurt en dat is extra honger. Laat je niet aan praten hoor, dat je haar moet laten. Volg gewoon je gevoel. Als alles in jou zegt, ik moet eruit en naar je kind, moet je dat ook doen. Ze is nog geen 1 he, en ze komt nu ook langzaam in de verlatingsangstfase (die ook alleen s nachts kan spelen), er gebeurd zoveel voor zo een kleine frummel. En ja, het is wel zwaar en mega vermoeiend.. maar het komt ook goed! En als ze 16 zijn, dan kan iedereen weer tot 14 uur s middags in zijn bed blijven liggen slapen . Wij hebben altijd gekozen voor de weg naar het snelste weer slapen, dat was heel lang aanleggen, toen flesje (eerst melk, ondertussen alleen water), soms even knuffelen, soms er gewoon uit , soms een nieuwe luier, soms koud/warm, soms bij ons. Kan ook tandenpijn zijn. Ach , het kan eigenlijk alles zijn, maar je kind voelt zich ongemakkelijk (Daarom huilen) en heeft jou nodig. Ze gaan echt niet slapen met het plan "laat ik vannacht nu maar eens een paar keer wakker worden en papa en mama flink pesten".
Wij kozen helemaal voor de makkelijke weg en gingen ernaast liggen op een matrasje. Ging vanzelf weer over.
Niet laten huilen joh. Huilen is een roep om hulp. Als jij om hulp roept, wil je ook niet dat mensen eerst een half uur wachten of je toch het zelf wel redt. Ik leg altijd gewoon aan, dan slapen we allebei het snelst weer.
Hier hebben we ook een periode van twee maanden gehad rondom haar eerste verjaardag waarin het bijna iedere nacht raak was. Inderdaad overstuur en huilen. Vriend en ik zijn om en om met haar in het logeerbed gaan liggen. Op die manier had iedereen de meeste slaap. Ineens had mw. twee boventanden en toen sliep ze weer als een roos. Hier was het dus echt ongemak.
Dames, bedankt voor de reacties. Ik merk dat ik er bijna van ga huilen (ja, ik zit er een beetje doorheen). Maar ik ben wel gesterkt in het gewoon er even uit, troosten, knuffelen, slokje drinken en als ze rustig is weer op bed. En de tip van beker water in bed ga ik zeker meenemen! Dat kan ik haar dan geven in eerste instantie (mocht dat niet helpen, kan ik aanleggen). Het helpt als je van anderen hoort dat het niet raar is, dat je wel goed bezig bent en dat je kind echt niet raar bezig is. Ook als je dat eigenlijk al wel wist. De oordopjes voor mijn man zijn ondertussen gekocht, als hij blijft slapen scheelt mij dat ook weer stress (hij wordt vooral heel erg chagrijnig van te weinig slaap. Ik meer emotioneel, en dat botst dan een beetje )
Ach, het schaapje is hier al bezig met haar kiezen. Gisteren voelde ik het puntje van de derde kies. Dat helpt natuurlijk ook voor geen meter in het grote geheel der slapeloze nachten. Misschien leg ik ook wel een luchtbedje en slaapzak neer, kan ik daar ook altijd nog op (met of zonder kind).
Luister naar je gevoel. Volgens mij zit dat best goed zo te lezen . En laat mensen je vooral niet vertellen dat je het fout doet! Het is pittig hè zulke periodes
@Rietje001 , waarom denk je dat je productie terug loopt? Zo rond de 1e verjaardag werkt borstvoeding niet meer zoals een paar maanden daarvoor...
Alsof ik mijn eigen verhaal lees! Dochter wordt over 2 weken 1, en ze is al 2 weken lang elke nacht wakker. Ben het ook totaal niet gewend, want ze slaapt al door vanaf 7 weken oud. Ik houd het maar op een fase. Gister lagen we allemaal om 19:00 in bed om even bij te tanken, en sliep ze opeens de hele nacht door. Hopelijk hebben we het ergste gehad nu.
Omdat me dat eigenlijk wel logisch lijkt: ik bied minder aan, dus zal ik ook minder produceren. Vanaf een maand of 10 kon ik niet meer genoeg melk bij elkaar kolven voor voedingen bij de oppas, dus zijn we er kv bij gaan geven. En gisteravond had ik haar ook al even aangelegd, maar had ze daarna toch nog behoefte/zin aan wat meer drinken en heb ik een klein flesje kv gemaakt. Ik heb zeker nog bv, maar het lijkt soms alsof ze hier niet meer voldoende aan heeft.
Ooh, maar ze sliep dus wel door, dan komt het inderdaad helemaal rauw op je dak vallen. Hier al bijna een jaar af en toe een verdwaalde hele nacht slaap, maar de meeste nachten zijn toch echt gebroken. En 10 minuutjes werk vind ik niet zo erg, maar die uuuuuuuren achter elkaar! Naja, ze zal heus wel eens doorslapen voordat ze 16 is. En ik heb al besloten dat als ze 16 is, ik in het weekend 's ochtends om 8 uur voor haar slaapkamer ga stofzuigen
Minder aanbieden: op deze termijn is de werking tussen aanbieden/produceren aan het veranderen. Waar dat eerst de spelregel was, is je productie nu stabiel. Een paar keer per dag is voldoende. Minder kolven: klopt. De meeste vrouwen ervaren dat kolven moeilijker begint te worden. Ik kon met 1 jaar 8 uur zonder kolven, was geen probleem. Zegt niet per se iets over wat je kindje uit je borst haalt. (Ik heb overigens altijd moeite gehad om volledige voedingen te kolven. Maar kindjes groeiden als kool). Na de 1e verjaardag dronk zoon nog 5 x per dag, maar ik zag dat meer als een hele gezonde snack, geen voeding zoals het voorheen was. Bovenstaande wou ik je eigenlijk alleen even meegeven. No worries, je kan gewoon zo door gaan
Ik zou gewoon met haar mee gaan. Mijn zoontje was rond die tijd al wel van zijn nachtfles af. Maar als hij wakker werd en honger had maakte ik gewoon 30 tot 50 cc extra. Hier is het ook heel lang geweest dat hij slechts wakker werd en behoefte had om te kroelen. Even uit bed halen. Lekker tegen me aanleggen zomaar 2 minuutjes in de stoel en hij sliep weer heerlijk verder. En ja ik heb ook periode gehad dat het soms we eens 5 tot 6x per nacht was. En ik dacht: hoe gaat dat ooit weer over.. Maar uiteindelijk gaat het over. Hij is nu 1.5 en slaapt meestal de hele nacht door. Van 19.00 tot 8.00/9.00 uur zo ongeveer. Soms wordt hij nog weleens wakker. Maar sinds 3 weken hoef ik hem niet meer uit bed te halen. Speen. Kroel en hij slaapt weer verder. Gewoon je eigen gevoel volgen en lekker meegaan met je kindje. Dan slaapt iedereen het beste en het gaat vanzelf voorbij. (Goh.. Dit advies had ik mezelf een paar maanden geleden ook moeten geven )