Hallo, Onze dreumes van 16 maanden slaat zichzelf opeens als hij boos of gefrustreerd is. Hij krabt zichzelf zo vol over zijn gezicht en heeft daardoor zelfs krabwondjes bij zijn ogen en neus. Vaak staan de krabstrepen over zijn wangen. Hij doet het vaak als hij gecorrigeerd word of als hij boos is. Het is altijd een mannetje geweest die denkt dat hij minimaal 4 jaar is. Hij wil alles zelf doen en wil steeds kijken wat hij wel of niet kan. Zo wil hij zijn pap sochtends zelf eten met zijn lepel. Ik probeer dit wel met hem, maar alleen lukt het hem gewoon echt niet. Ik moet hem dus helpen anders zit de pap tegen het plafon. Zijn brood en steviger eten laat ik hem zelf eten en zo proberen we met alles een tussenweg te vinden. Hij wil zelf zijn handen schoon maken, zelf dingen opruimen en als hem iets niet lukt wil hij het zonder onze hulp proberen. Maar wat moet ik aan dat zelf slaan en krabben doen? Ik vind het zoo enorm vervelend! We proberen het nu door zijn handje te pakken en uit te leggen dat wij niet boos op hem zijn en dan met zijn eigen handje over zijn hoofdje te aaien, maar ik heb niet echt het idee dat het veel helpt.
oh wat lastig zeg. Mijn zoontje doet dit ook wel, lijkt dan vooral gefrustreerd te zijn en dat is zijn manier om dit te uiten. Daarnaast gaat hij vaak met zijn hoofd bonken tegen de tafel of grond aan. Ik hoop dat iemand je goed advies kan geven. lees even met je mee groetjes
Klinkt inderdaad als frustratie en tja, wat moet je er aan doen... lastig! Hier gaat ze dan heel hard met haar handjes 'wapperen' en laat ze zich op haar knieën vallen (jaja, drama queen!). Inmiddels zien we het vaak aankomen en proberen we de situatie dan snel om te draaien door te vragen waar we mee kunnen/ moeten helpen en dat gaat goed... Maar weet niet of je zoontje dat al snapt of aan kan geven?? (of uberhaupt wil natuurlijk) Heb helaas verder geen tips... Misschien wel calendulanzalf halen voor op de wondjes, geneest het sneller van.. (VSM)
Misschien kun je hem een alternatief bieden, zoals een speciaal kussen om te krabben/slaan ofzo? Het lijkt me wel belangrijk dat hij juist zijn frustratie kan uiten.
Bedankt voor jullie antwoorden! We leggen hem ook uit dat hij best boos mag zijn, maar dat het voor hem niet fijn is als hij zichzelf pijn doet. Maar het is zo lastig, want hij zegt nog bijna geen woord! Daar komt ook gewoon die frustratie van. Hij kan alles enorm goed duidelijk maken, en daardoor vind hij het denk ik nog niet zo nodig om te praten. Hij zegt wel kleine dingen zoals die, dat, mama, papa etc, maar hij kan niet duidelijk maken met woorden wat hij nou precies wil. Hij doet het het vaakst als we gaan eten, dan is het drama want hij wil het zelf doen. Alleen het lukt hem gewoon nog niet zelf. We laten hem nu vaak met zijn handjes eten, maar als hij dan alles op de grond expres gaat gooien en we zeggen daar wat van, dan begint het. Hij mag van ons experimenteren met zijn eten, bekijken, lekker in knijpen, in en uit zijn mond halen en als er wat op de grond valt is het geen probleem, maar als hij het moedwillig doet, dat willen we gewoon niet. Dus een kussen of iets dergelijks werkt dan niet echt. Als het met spelen is, wel, dan slaat hij vaak even op de bank. Dat vind ik prima, hij moet zijn boosheid of frustratie toch op de 1 of andere manier kwijt. Hij heeft ook vaak 'ruzie' met zijn speelgoed. Dan wil hij er iets mee wat niet lukt en dan geeft hij zijn speelgoed een mep. Ons slaan doet hij niet, we hebben meteen erg duidelijk gemaakt dat we dat ECHT niet willen hebben.
Herkenbaar die boosheid en frustratie tijdens het eten... Als ze hier bewust eten op de grond gooit dan veeg ik alles bij elkaar op het bord en zet ik het bordje weg met de woorden: 'als jij gaat gooien met het eten, dan ben je klaar' (of iets dergelijks) Het gaat ook écht weer over hoor... Hier is het al een heel stuk minder omdat ze meer duidelijk kan maken met woorden!