Hallo, Mijn dochtertje is bijna 2 jaar. Ze heeft altijd goed geslapen en sliep al snel nachten door. Het enige probleem wat we ooit met haar hebben gehad is dat ze niet altijd even makkelijk in slaap kon komen. Maar de laatste paar maanden ging ze dan praten en zingen en spelen in bed totdat ze wel in slaap kon vallen. Nu sinds een paar dagen is het slapen helemaal veranderd. Meerdere malen begint ze 's avonds en 's nachts te krijsen/onbedaarlijk huilen. Niets is dan meer goed. Ze wil dan in mijn armen maar eenmaal in mijn armen, duwt ze me weg. Ze is niet te troosten (voorheen was ze makkelijk te troosten als ze eens wakker werd). Ze is boos op alles, doet zichzelf zeer en geeft van alles aan maar wil uiteindelijk niets. Voor ons is het zo'n verandering en we voelen ons machteloos omdat ze niet te troosten is. Wij kunnen niets doen. Hoe kan dat nu opeens en hebben jullie tips hoe hiermee om te gaan? Ik weet het even niet meer. Laatst was ze zo boos dat ze bijna uit bed sprong. Vanavond ook al weer 3 ontzettende krijs/huil/driftbuien gehad. Ik ben kapot. Een oververmoeide moeder.
Wat vervelend en vermoeiend voor jullie. 1 van mijn zoontjes heeft dit ook gedaan en soms nog wel eens. We kunnen echt geen kant met hem uit als hij zo wakker word. Meestal halen wij hem naar beneden en als hij dan zo boos is leg ik hem op de grond, als hij wat rustiger is komt hij bij me zitten en even wat drinken. Daarna valt hij wel weer in slaap. Dit heeft bij ons wel een aantal weken geduurd. Vannacht deed hij dit trouwens ook weer. Helaas weer een standaard zin: maar dit zijn periode's.
He wat vervelend zeg Als ons zoontje zo doet heeft hij een oorontsteking. Zit ze ook weleens bij haar oortjes? Misschien is het handig om het te laten controleren zodat je dat eventueel kunt uitsluiten.
Weet je zeker dat ze echt wakker is tijdens zo'n aanval 's nachts? Anders zou het dit wel eens kunnen zijn. Kinderneurologie.eu. Schijnt dat kleintje kindjes wel eens nachtmerries hebben maar daar niet wakker van worden. Al lijkt het dan voor ons wel zo te zijn.
Ons meisje heeft hier ook wel eens last van en ik schijn het vroeger ook gehad te hebben... Dit is nacht angst! Weet natuurlijk niet of jou kindje dit ook heeft maar onze dochter heeft hier wel last van. Krijg geen contact met haar maar ze heeft wel haar ogen open. Wil wel bij zitten en dan toch weer niet, alles weert ze af.
Hoi Arja, Bedankt voor je reactie en de link. Het zou dat inderdaad kunnen zijn maar ze geven aan dat het meestal pas speelt bij kinderen vanaf 3 jaar. En mijn dochter is nog net geen 2. Zou dus nogal vroeg zijn. Maar alles kan natuurlijk. Ik vind het moeilijk om er mee om te gaan. Voorheen als ze huilend wakker werd, kon ik haar makkelijk troosten. Nu opeens niets meer. Je voelt een enorme onmacht en het is zo vermoeiend. Geen idee wat ik op zo'n moment het beste kan doen. Laten krijsen is niet echt een optie want ze gaat zichzelf pijn doen. Maar haar oppakken lijkt het alleen maar erger te maken. Zucht, hopelijk is het een korte fase.
Misschien is alleen bij haar zitten en een beetje over haar bolletje aaien een optie? Slaapt ze al in een groot bed? Dan kun je bij haar gaan liggen eventueel tot ze weer rustig is. Sterkte!
Finn heeft dit ook gehad een paar keer...helemaal hysterisch! Als ik een klein lampje aan doe wordt ie rustig en voel ik hem helemaal ontspannen. Misschien een nachtlampje proberen?