Veel vragen en zelf laten doen. De verschoon drama's hebben we bij de oudste al gehad. Bij de jongste vanaf het moment dat hij dacht aan bewegen op de commode duidelijk nee gezegd en vast gehouden. Hij weet nu dat het niet mag en maakt er weinig drama van. Wel 'moet' hij iets vasthouden. Bijvoorbeeld het doosje van de luuf. (Zonder inhoud dus) Ik heb geen zin in drama tijdens verschonen en houd zijn benen vast als hij wil draaien. En wat ik doe, voordat we gaan eten; Wil je eten? 'Ja' Dan moet je in je stoel. Ga je naar je stoel dan til ik je erin en gaan we lekker eten. Of; Kom we gaan even schone luier doen, ga jij vast naar boven? Zelf laten gaan geeft geen drama, tillen naar boven is drama. Zodra ze rond de leeftijd van 1 jaar zijn ontdekken ze dat ze zelf ook nee kunnen zeggen. Ze willen ontdekken wat er gebeurd als ze nee zeggen. Zodra ze richting de 1,5-2 jaar gaan komt de peuterpubertijd om de hoek kijken. "Ik ben twee en ik zeg nee" begint dus al veel eerder dan 2 jaar. Daarna komt "ik ben 3 en wil het nog nie(t)". Hoewel ik merk bij onze oudste dat het nu minder wordt, denk ik (of ik ben er meer aan gewend?). Ik stel duidelijke grenzen en bepaalde dingen moeten. Waar ik kan vraag ik samenwerking. En thuis erger dan ergens anders is de grootste compliment die je kunt krijgen. Ze voelen zich zo goed vertrouwd dat ze het durven.
Wij houden haar benen al heel lang vast op de commode, en maken ook heel duidelijk dat ze het niet mag en even moet luisteren. Maar het lijkt wel alsof zij er maling aan heeft, en ze blijft maar doorgaan. Ik zou denken dat een kind het wel een meer zou opgeven, maar zij niet hoor. We geven haar altijd wisselende dingen om af te leiden maar ze smijt het gewoon op de grond. Ik ga haar nog meer betrekken bij dingen, laten helpen. Dat doet ze al bij de wasmachine en vind ze prachtig. Ik zal eens proberen om dat bij het verschonen ook te doen. Ik moet ook accepteren denk ik dat ik gewoon een enorm ondernemend kind heb. Ik geloof ook dat ik het meer moet negeren. Als wij zitten te eten wil ze uit de stoel, als ze er dan uit is gaat ze continu aan ons hangen en jengelen/huilen...dus rustig eten lukt niet altijd. Ik denk dat ik haar dan moet negeren zodat ze zichzelf gaat vermaken want nu reageren we steeds maar niks is goed. Ik weet dan ook niet wat ze wil, dat weet ze zelf niet eens geloof ik. Het lijkt alsof ze zichzelf vaak in de weg zit!
Oh ik ben toch ook een beetje blij dat wij niet als enige zo'n dochter hebben pffff. Alles wat ik gelezen heb is herkenbaar. Driftbuien, nee nee nee, dingen van boosheid op de grond smijten. Echt waar bij elke nee, dat mag niet smijt ze hetgeen ze vast heeft weg of slaat ze met haar arm. Ik hoor heel vaak van andere, zo dat is echt een meisje hoor, jongens zijn anders hoor. Ik ben vaak ook jaloers als ik zie dat andere kindjes heel relaxt alles accepteren van hun ouders. Dus als iets wordt afgepakt of ze moet iets. Dan denk ik van, bij ons is het vaak drama. Wat hier inderdaad ook helpt is veel uitleggen en zelf laten doen. Zelf de trap op om te verschonen, zelf veters losmaken etc. Er een spel of verhaal van maken. Zo we pakken je jasje, eerst die arm en dan de andere. Nu de knoopjes dicht, 1 knoop, 2e knoopje etc. Ze probeert me dan na te zeggen. Wat ik me wel af vraag is of we haar niet nu te veel laten bepalen en we straks toch een driftkikker krijgen. Ik ben namelijk ook van mening dat ze soms gewoon iets moeten als papa of mama dat wil. En ook dat op de grond gooien van dingen. Moeten we dat negeren of zeg je er iets van. Het slaan ook. Ik vind gewoon dat ze dat echt niet mag en reageer dus best boos als ze mij slaat. Zodra ze mept grijp ik haar armpje en zeg boos dat ze niet mag slaan. Is dat wel de juiste oplossing of moet je dit gewoon negeren. Ben zo bang om over 2 jaar op tv te komen bij derek oglivile met een kind dat haar ouders slaat en ouders die het niet meer weten. Pfff opvoeding is best lastig.
Haha bij Derek ogilvie wil je echt niet komen Mijn dochter slaat ook weleens hoor, en absoluut dat ik ook naar armpje pak en boos zeg dat ze niet mag slaan. Dat mag gewoon niet, en dat wil ik haar leren. Ik geloof echt niet dat je daarmee iets fout doet, volgens mij moeten we juist nu grenzen gaan stellen en echt foute dingen afleren. Die kleintje gaan van fase naar fase, zo was de periode voordat ze kon lopen ook zo frustrerend. Daarna ging het even goed, en toen begon de ellende weer. Moet ook weer niet te negatief doen, want er zijn ook momenten dat het goed gaat. Ben wel eerlijk dat ik het soms heel lastig vind. Ook met andere mensen erbij, ik vraag me dan af of ik iets verkeerd doe of een raar kind heb. Als ze dan zo uit haar plaat gaat dan voel ik me toch vervelend, ik wil zo graag dat mijn kind dat niet doet. En tuurlijk hoort het bij de leeftijd, maar als het elke dag zo is dan vind ik dat wel rot hoor. Zoveel gejammer gehuil en geschreeuw in huis, bah!
Natuurlijk zijn er bepaalde zaken waarover niet te onderhandelen valt. Maar ik wil ook niet de hele dag ruzie maken, dus zoek ik alternatieve manieren om haar te laten doen wat ík wil, terwijl zij toch denkt dat ze haar zin krijgt. En dat slaan, hier werkt het goed als ik haar duidelijk zeg dat slaan niet mag, maar aaien wel. Dan gaan we elkaar aaien, en wordt het weer gezellig. Nu zegt ze zelf ook tegen andere kindjes dat slaan niet mag maar aaien wel
Even kort over vandaag...het is kermis in het dorp. En madame wil alleen maar naar de botsauto's, ze klimt er gerust in! Dus wij haar steeds weghalen natuurlijk, driftbui. In de wandelwagen: krijsen. Ze wil alleen maar rond, prima dis ik er achteraan maar af en toe moet ik haar gewoon weghalen bij dingen (omdat het gevaarlijk is ofzo) en natuurlijk begrijpt ze dat nog niet..maar jullie willen niet weten hoevaak ze vandaag alweer enorm driftig is geweest. Ik begin er bijna aan te wennen Ik ben me vandaag wel heel erg bewust geweest van het haar laten helpen, en dat dus ook zoveel mogelijk gedaan. Ze heeft er niet altijd zin in, maar ze vind het toch wel heel leuk om met bepaalde dingen te helpen. Ik kijk wel uit naar het moment dat ze iets ouder is en het allemaal wat beter kan begrijpen/plaatsen!