Oh ja, ik kan me helemaal voorstellen dat je een nare bijsmaak hebt overgehouden aan dat gesprek. Het is zo vervelend dat veel (groot)ouders het direct op hun eigen (klein)kinderen betrekken en erover beginnen over wat die van hun allemaal al wel niet kan of hoe vroeg die van hun al liep/praatte/kroop/vulmaarin. Bijna alsof we als ouder zijnde wat verkeerd doen, dat ons telg nog niet loopt. Althans, zo voelt dat voor mij dan, ik kan het natuurlijk niet invullen voor een ander. Ik zie de laatste dagen wel weer ontwikkeling, ze stapt nu van de tafel naar de bank en begint wat meer uit te proberen. Ze valt ook meteen een stuk vaker maar kus erop en door Hopelijk zet zich dit door en zet ze binnenkort haar eerste echte losse stapjes.
Ja, zo voelt dat voor mij ook! Wat goed zeg van je dochter, dat ze meer gaat uit proberen is een heel goed teken. Zo begon het hier ook. En vallen hoort er bij natuurlijk
17 mnd is echt geen probleem hoor. Hier 16mnd en 18mnd (het kon t ook met 16 maar stopte er na 10 stappen telkens mee ) maar om me heen meer jongetjes die pas tegen 18mnd liepen en zelfs met 20 ook pas. Als ze met 24 nog niet lopen dan is t pas zorgelijk.
Dochter liep ook met 17 maanden. En nu word ze 2 en je moet haar eens zien lopen op oneffen plekken of bijvoorbeeld zand. Dan loopt ze echt als een baby die net heeft leren staan Ik denk zelf dat het een beetje angst of onzekerheid is en maak me er niet druk om. Komt vanzelf wel goed.
Lief dat je er naar vraagt! Ze is nog steeds lekker aan het oefenen, nog steeds netjes aan 2 handen Wel hebben we maandag a.s. weer een afspraak bij de kinderfysiotherapeut, toch weer even laten meekijken en wie weet heeft ze nog wat oefeningen die we kunnen doen oid. Ik wil gewoon weer even gerust gesteld worden Gelukkig vinden ze dat nooit zo'n probleem en kijken ze graag nog eens met ons mee.
Wanneer je dit zo leest, beeld ik me een heel schattige, wiebelende peuter voor En natuurlijk komt het vanzelf goed!
Vandaag zijn we bij de kinderfysiotherapeut geweest. Ik hoopte gerustgesteld te worden en helemaal zen thuis te komen. In plaats daarvan ben ik thuisgekomen met een doorverwijzing naar de kinderarts en revalidatiearts. Ze heeft een afwijkende voetstand en immobiliteit in haar enkels. Verder is ze motorisch gezien helemaal bijgetrokken en prima ontwikkeld. De fysio had het erover dat alle voorwaarden om te kunnen lopen er zijn, maar dat het fysiek gezien echt niet gaat. Waarschijnlijk zullen we aangepast schoeisel of spalkjes krijgen en zal ze daarmee straks als een kieviet kunnen rondlopen! Ik ben dus niet echt gerustgesteld, ons avontuur tot lopen begint nu eigenlijk pas net namelijk op deze manier. Hopelijk kunnen we snel in het ziekenhuis terecht en duurt het niet te lang allemaal. Ik zal hier blijven updaten, dan wordt het bijna een soort dagboekje voor mezelf
Niet helemaal het nieuws waar je op gehoopt had natuurlijk... maar je klinkt erg positief gelukkig! Hoop dat jullie snel terecht kunnen in het ziekenhuis. Is het bekend wat de oorzaak is van de afwijkende voetstand en immobile enkels? Zeker lekker blijven updaten hoor!
Toch goed dat je langs de fysio gegaan bent dus! Begrijpelijk dat het niet helemaal is waar je op hoopte, maar wel iets om weer mee aan de slag te gaan ij ieder geval. Komt er hypermobiliteit in de familie voor trouwens? Hou er alvast rekening mee dat je kind misschien straks sneller moe is en dan in de wagen wil (ook al is ie 3 en vind je dat niets voor 3-jarigen) en ook zwemles kan uitputtender zijn. Beetje voorbarig, maar ik wist die dingen in ieder geval niet toentertijd Hopelijk kan je snel in het ziekenhuis terecht!
Nee, geen flauw idee! Het was eerder al wel opgevallen dat haar voeten naar binnen staan, maar dit was tot dusver niet als problematisch gezien, maar nu de ontwikkeling lijkt te stagneren toch belangrijk om verder te onderzoeken.
De zoon van mijn zus is ook hypermobiel, maar dit heeft verder geen duidelijke invloed gehad op zijn ontwikkeling. Verder is hypermobiliteit niet bekend binnen de familie. Goed om alvast te weten dat ze sneller moe kan gaan zijn! Zeker iets om in ons achterhoofd te houden als ze straks wat groter is.
Vanmorgen waren we bij de kinderarts. Hij vermoedt dat er niet direct lichamelijk was mis is met haar, hij had het over geïsoleerd achterlopen op de grove motoriek. Dat houdt in dat er 1 lichaamsdeel achterloopt ten opzichte van de rest van de motoriek, in dit geval dus haar beentjes/voetjes. Het komt er in dat geval dan op neer dat we gewoon een heleboel geduld moeten hebben, ze zal waarschijnlijk vanzelf bijtrekken en vanzelf gaan lopen. Wel verwacht hij dat dit niet zal zijn voordat ze 2 jaar is, maar dat geeft niets. We worden vanaf nu iedere 3 maanden opgevolgd door de arts in ieder geval, en mocht ze over 3 maanden nog geen enkele vooruitgang hebben geboekt, worden we voor de zekerheid doorverwezen naar de neuroloog, dan zou het namelijk kunnen dat haar hersenen haar benen niet goed kunnen aansturen, maar dat acht hij onwaarschijnlijk. Al met al ben ik nu dus alsnog opgelucht dat er (waarschijnlijk) niets aan de hand is en ons meisje gewoon een laatbloeier is
Toch nog weer een kleine update. De kinderarts belde me dat hij nog contact had gezocht met onze fysiotherapeut en dat zij had aangegeven dat zij toch graag ziet dat onze dochter wel door een revalidatiearts gezien wordt en evt aangepast schoeisel krijgt. De fysio is overtuigd van wat ze gezien heeft, dus de revalidatiearts zal uiteindelijk uitsluitsel moeten geven. Dus toch wel een doorverwijzing en daar zien we wel verder. Toch zie ik wel weer ontwikkeling de laatste tijd, sinds gisteren staat ze soms even los en vanmorgen heeft ze een meter of 2 aan één hand gelopen, dit was vorige week echt nog niet gelukt!
Onze dochter is 2,5. Zij liep vrij vlot (13/14 maand) haar zus met 18 maanden. Haar zus viel altijd wat op motorisch. Liep wat achter, iets anders. Het viel mij als moeder op, nooit ergens gehoord. Inmiddels is ze 9, toen ze 8 was bleek ze een dubbel hielspoor te hebben. Zij heeft veel fysiotherapie en aangepaste schoenen etc nodig, ik had zo graag gewild dat ik toch was gehoord in die tijd dat ze zo jong was. Nu met onze jongste zie ik het probleem weer, ondanks dat ze vlot was in haar ontwikkeling. Dit keer ben ik rechtstreeks naar de kinderfysio gegaan. Zij zag gelijk wat ik zag. Vind het zorgelijk en nam gelijk contact op met haar collega’s. Onze dochter lijkt toch motorisch achter te lopen inmiddels. Ze heeft een goede rompstabiliteit maar het is echt opletten dat er verder niets uit de kom schiet. Ook zij heeft een afwijkende voetstand, Ook aan haar knieën zien ze wat. En ze loopt en staat flink naar binnen, ziet er naar uit. Ook wij kregen van de week te horen dat haar steunzolen die ze inmiddels heeft niet voldoende zijn en dat ze naar de kinderrevalidatiearts moet. Ik ben hier onwijs van geschrokken. Hoop niet dat ze spalken ofzo nodig heeft. Wel heb ik het gevoel dat we er dit keer op tijd bij zijn. Je wilt de ellende die we met de oudste hebben gehad graag voorkomen natuurlijk
Hoi @skiwi , Hier moeten we ook naar de revalidatiearts, de 24e hebben we onze eerste afspraak. Ik ga er van uit dat onze fysio gelijk heeft en ze inderdaad aangepast schoeisel zal krijgen. Ik kan me voorstellen dat je er van bent geschrokken, het klinkt zo heftig hè? Is er bij jullie ooit een reden gevonden voor de achterstand? Of is het domme pech? Wel heel fijn dat jullie er nu zo vroeg bij zijn!
De revalidatiearts heeft eerst toch een verwijzing nodig dus die moet ik nu formeel bij de huisarts halen dinsdag. Onze oudste is hypermobiel, flink ook. Je ziet het (als je het weet) aan haar lopen. Onze jongste leek sterker maar zakt nu toch flink door. Diagnose hypermobiel mogen ze op deze leeftijd niet geven, het vermoeden is er wel. Ik ben zelf ook hypermobiel. Dus daar ligt zeer waarschijnlijk de oorzaak. Ik verwacht toch dat we er wel komen met aangepast schoeisel. Spalken lijken me zo ingrijpend. Laatst heb ik zelf haar zooltjes al licht laten aanpassen, dit lijkt te werken. Wij zien zelf wel verschil. Ze draagt nu ook altijd schoenen. Hiervoor lieten we haar vaak in huis op blote voeten of sokken. Dat schijnt slecht te zijn. Goede en aansluitende schoentjes hielpen bij onze oudste ook, toen ging ze wel lopen
Het vermoeden van hypermobiliteit werd hier voor het eerst uitgesproken toen dochter 11 maanden was, maar het mocht inderdaad niet officieel gediognastiseerd worden, maar het is niet echt te missen . En inderdaad, hier ook stevige schoentjes ipv de flexibele leren schoentjes of blote voeten. Ze 'loopt' ook beduidend beter met schoentjes. Ik hoop dat jullie voldoende zullen hebben aan aangepast schoeisel, spalken klinken zo heftig. En voel jij je ook zo machteloos? Mijn geduld wordt enorm op de proef gesteld met al dat wachten tot we ergens terecht kunnen. En vervolgens merk ik dat ik toch angstig ben dat de artsen vinden dat er niks is en ik gewoon ongeduldig ben. Inmiddels is ze 19 maanden en loopt ze sinds gisteren een paar meter aan 1 hand. Maar dan heeft het dus 4 maanden geduurd om van lopen aan 2 handen naar 1 hand te gaan, en nog steeds gaat het maar om een paar meter. Dus er gebeurt wel wat qua ontwikkeling, maar het gaat tergend langzaam. En wanneer iemand anders met haar loopt zie ik duidelijk dat ze op links doorzakt en haar voetje scheef neer zet. Dat zal de arts straks vast ook wel zien, maar ergens toch dat knagende gevoel of ik (en de fysiotherapeut die het eerst constateerde) niet gewoon gek ben . Het is meer geworden dan alleen "ik wil dat mijn kind kan lopen", ik zie dat mijn kind ook wilt lopen en verdrietig is dat het niet lukt, ik zie het haar elke minuut van elke dag weer proberen, ik zie haar frustratie en boosheid. En ik word gek van al die mensen die zeggen dat het goed komt en ik gewoon wat geduld moet hebben, of mensen die zeggen dat ze gewoon wat meer zelfvertrouwen nodig heeft en heus wel gewoon kan lopen Ik heb me nooit zorgen gemaakt of dat het wel of niet goedkomt, en ik weet zeker dat als ze het had gekund het allang had gedaan.
Even een heeeeel trotse mama hier! 6 dagen geleden liep ze voor het eerst een klein stukje aan 1 hand, nu loopt, rent, danst, bukt etcetc aan 1 hand, dat in een paar dagen tijd! En daar is ze niet gestopt deze week, gisteravond staat ze ineens op en nu staat ze helemaal los EN heeft ze haar eerste losse stapje gezet! (En ik heb het nog op film ook!) We zijn zo vreselijk trots op haar, ik heb een heel hard potje gejankt van trots en opluchting
Zometeen gaan we naar de arts, maar gisteravond staat ze op en... Ze loopt! Dus ik ben nu extra benieuwd wat de arts zal zeggen