Ik lees hier op het forum heel vaak over sprongetjes. Nou zou mijn meisje er inmiddels 3 moeten hebben gehad. Ze is namelijk 8 dagen te laat geboren. Maar ik merk er nooit wat van eigenlijk. Ze heeft zelden "slechte" dagen en ik merk iedere dag wel weer wat nieuws wat ze leert. Maar ik maak me wel iedere keer zorgen oehh straks komt er wel een sprongetje ofzo. Zijn er ook moeders hier die oei ik groei niet volgen? Is overigens echt niet aanvallend tegen moeders die het over sprongetjes hebben!
Ik heb een app op mijn telefoon, dus keek wel naar de sprongetjes. Maar ik heb bij mij dochter weinig gemerkt van de sprongetjes qua gedrag/humeurigheid/enz. Wel kon ze op een gegeven moment steeds meer. Ik denk wel dat de ontwikkeling zo gaat, maar dat niet ieder kindje er 'last van heeft'.
Nou ik vind dit ook leuk om te horen hoor! Ik had die app ook, maar klopte dus niks van. Vandaar dat ik het nu niet meer volg. Fijn om te horen dat ik niet de enige ben!
Ik volg het niet met het boek in de hand want de timing is bij mijn dochter I heel anders. Ik merk wel iets van een sprongetje: er zijn perioden (en die duren meestal een week) waarin mijn dochter duidelijk humeuriger, hangeriger en huileriger is dan anders. Je ziet dan dat ze dingen wil doen die nog niet lukken, zoals bijvoorbeeld de laatste keer dat ze zelf een speeltje dat naast haar ligt wil pakken. En dan ineens kan ze het, en houdt het 'sprongetje' op. Alleen de timing klopt dus niet met het boek, I heeft ze meestal eerder.
Ik heb niets met het oei ik groei boek, ik vind het een onzinnig boek. Mijn kinderen waren gewoon soms vervelend, meestal lief. En als hij//zij eraan toe was kon hij/zij weer wat meer.
Ik krijg een beetje jeuk van Oei ik groei. Alleen de titel al... Kort na mijn bevalling had ik heel erg veel behoefte aan allerlei 'groei-informatie'. Maar toen bleek dat mijn dochter van alle mogelijke groeicurves in boeken, bij het cb en het ziekenhuis afweek ben ik er mee gestopt. Ik lees geen boeken meer en laat haar ontwikkeling over me heenkomen. Ze is ergens aan toe als het zover is... Ik merk aan haar dat ze moeilijke en makkelijke dagen heeft en dat kun je een sprong noemen. Of niet dus... Meid, relax en aanschouw het wonder dat baby heet
Nou ik vind het geen complete onzin. Tenminste, ik wist voor de geboorte van mijn dochter echt niets van baby's en het heeft me wel geholpen dat ik van tevoren wist dat baby'tjes wel eens last kunnen hebben op het moment dat ze nieuwe dingen gaan leren. Dat vind ik er nuttig aan. Niet nuttig is dat het boek erg generaliseert (iedere baby ontwikkelt zich op een andere manier met de nadruk op andere dingen, en in een ander tempo) waardoor je je bij wijze van spreken zorgen maakt als je baby nog geen sprongetje heeft gemaakt: echt niet doen, jouw kindje geeft het tempo aan en dat is altijd goed! En bij sommige kindjes gaat de ontwikkeling niet gepaard met moeilijke perioden, en dat is ook helemaal prima. Ook vind ik dat het boek in de ontwikkeling van vaardigheden wel wat veel verwacht: zo stonden er bijvoorbeeld na de 3-maanden sprong allemaal vaardigheden die I zou moeten kunnen, en dat zag ik in mijn omgeving bij sommige babies van 6 maanden nog niet eens. DUS: fijn om te weten waar sommige moeilijke perioden vandaan komen, maar neem het boek in tempo e.d. niet als leidraad.
Ik vind sprongetjes gewoon een stom woord! Noem het ontwikkeling, klinkt veel vriendelijker. Ik gebruik het boek niet om haar te volgen, maar wanneer ze zo'n onverklaarbare periode heeft kom ik meestal wel tot de conclusie dat ze aan het ontwikkelen is. Ik ken mensen die continu roepen: dat is een sprongetje! Daar kreeg ik echt de kriebels van....
Het boek gaat over sprongen in de ontwikkeling en ze maken eigenlijk ook vrij letterlijk een sprong: van de ene op de andere dag kunnen ze op eens ... gericht kijken, pakken, lopen, mama zeggen etc. Ik denk dat het fijne van het boek is dat je weet dat rampdagen een positieve oorzaak kunnen hebben. Op die manier kun je je kindje ook op huildagen/ontwikkeldagen/sprongdagen (hopelijk) (meestal) positief benaderen. Niet laten brullen, maar lekker bij je nemen, want je kindje is ook bang door dat ontwikkelen/springen . Bij M hield ik het wel degelijk bij, ook wanneer ze wat ongeveer kon. Niet ter controle maar gewoon voor de leuk. Net zoiets als het dagboekje wat ik bijhoud. Bij T al wat minder (dagboekje ook minder vaak *schaam*). Bij S bijna niet (ook terug te zien in dagboekje *dubbelschaam*) ...
Bij Meike klopte die ontwikkelings sprongen altijd. Ze was een week te laat, dus haar sprongen een week eerder. Je moet het boek goed lezen, dan is het echt leuk. Ze kunnen echt niet alles, die dingen komen er steeds aan, en je weet een beetje wat ze interessant gaan vinden enzo. Miss minder geschikt voor heel onzekere moeders, je moet wel een beetje kunnen relativeren
Hier kloppen de sprongen ook goed, maar ze duren gelukkig niet zo lang als in het boek staat. Of wellicht duurt de vervelende periode bij haar niet zo lang (gelukkig ) Nu de sprong van elf maanden en die is best vervelend!
die "sprongetjes" herken ik ook niet hoor.... En niets tegen de "oei ik groei"-mama's, maar ik vind die sprongetjes een beetje onzin. En niet ieder kind functioneert hetzelfde.
hoe heet die ap? En is die enkel voor iphone? OT: ik heb het boek gekocht voor mijn oudste, en een keer ingelezen en weer opzij gelegd. zijn 'sprongetjes' kwamen niet overeen met wat er allemaal in dat boek stond en ik raakte erdoor in de war. ik ben weer meer naar mijn zoon gaan kijken ipv naar een boek. Wellicht ga ik het nu weer een keer gewoon inlezen en daarna weer wegleggen.
De eerste weken zat ik vast geplakt aan het boek Oei ik groei, en op een gegeven moment leefde ik echt naar de sprongetjes toe.. En niet op een positieve manier! Toen heb ik het los gelaten en gedacht, als het komt, dan komt het. En vanaf toen ging het eigenlijk heel goed, met de gedachte; Het gaat ook weer voorbij! Dus ik zou gewoon meegaan in het ritme van je kindje en dat boek (als je het hebt) dumpen in de prullenbak.
Hoi meiden, Bedankt voor de reacties! Ik heb het boek niet hoor, maar dus wel die app en de site uitvoerig bekeken. Maar echt, ik heb er dus niks meer mee. Ik herken nooit iets erin. Meisje is altijd vrolijk, slaapt goed, eet goed. Ik werd er inderdaad een beetje onrustig van, maar heb het nu dus echt helemaal los gelaten. Ben niet echt een heel onzekere moeder, ik had juist het idee dat het allemaal super goed gaat en dat ik dat hele oei ik groei niet nodig vind. En nogmaals, absoluut niets ten nadele van oei ik groei mama's!