Mijn zoon is 7 weken en slaapt bijna niet overdag. De onmacht grijpt me enorm naar de keel omdat ik niet meer weet wat ik moet doen. We volgen heel strak de rust en regelmaat regels, leggen hem in bed zodra we vermoeidheidsignalen zien maar hij valt gewoon niet in slaap. Hij jammert en jengelt, is een paar minuten stil en dan begint hij weer. Ook in een draagdoek, draagzak, maxi cosi, kinderwagenbak lukt het hem niet. Hoe leer ik mijn baby slapen? Ik vind het zó zielig.
Lastig hè! Slaapt hij echt niet als je een stukje gaat wandelen? Of bovenop jouw of papa? Denk je dat hij pijn iod heeft?
Het enige wat hier werkte: gewoon het blijven proberen. Op de arm laten slapen (als dat wel lukt) en gewoon wachten tot hij ouder is. Hier met een week of 10 ging ze opeens wat slaapjes in bed doen. Geen idee waarom ze het toen wel opeens deed. Had niks bijzonders gedaan.
bij je nemen ? draagdoek... draagzak ? op de buik ? als echt niets werkt.... zou ik kiezen voor bij je nemen zodat hij niet alleen is met zijn verdriet, ik zou ook kijken naar eventuele reflux ? je kindje hoeft niet te spugen voor reflux, kan ook verborgen reflux zijn, dan komt het tot de slokdarm en gaat het weer terug, of misschien koemelkallergie ? ik zou zeker medische even een aantal dingen uit sluiten
Bij het wandelen vallen zijn ogen wel eens dicht maar als de wagen maar stilstaat is hij direct wakker. Op de arm slaapt hij alleen als het verder in huis muisstil is, ik heb nog een dochter en als zij in dezelfde ruimte is slaapt hij sowieso niet. Ik denk dus dat hij ook enorm gevoelig is voor prikkels. Pijn denk ik niet, we zijn al bij een osteopaat en bij de kinderarts geweest en daar is verder niets uitgekomen!
Draagdoek en zak beide geprobeerd, slaapt hij ook niet. Verborgen reflux heeft hij in lichte mate, daarom dikken we zijn voeding in, dat helpt goed. En hij krijgt nutramigen voeding omdat er sterk vermoeden van kma is, de provocatietest hebben we binnenkort, maar die voeding krijgt hij dus al. Ik kan hem niet de hele dag bij me nemen want ik heb ook nog een dochtertje van 1,5.
Hij ligt nu ingebakerd in een pacco ivm maaiende armpjes en 's nachts ligt hij op een zijligkussen ivm een voorkeurshouding. Buik durf ik eigenlijk niet...
bedoel het niet verkeerd hoor echt niet, komt misschien harde over dan ik bedoel, maar ik had( heb) vier kinderen, waarvan de laatste heel ziek geboren is, heeft echt moeten strijden, en no way dat hij alleen wou zijn toen hij eenmaal thuis was, wij hebben er aan toe gegeven, en hem dus echt 24 uur per dag 4 maanden lang bij ons gehouden in ons bed, in onze armen, bij ons in de draagzak..... ik ging ermee van de glijbaan, op de schommel, ik kon de kinderen van de glijbaan helpen en duwen op de schommel, we konden samen in de zandbak spelen, verven, tv kijken, het huis opruimen samen de was opvouwen, woorden doen het al heel goed, wat fijn dat je me helpt, met een kus of een knuffel erbij doet wonderen, en de kinderen waren toen 6 5 en 2 ....dus het "ik heb nog een kindje "vind ik vaak een slap excuus om niet ergens aan toe te geven, dat je het zelf niet fijn vind is een tweede.... en dat mag je vinden, en het niet willen is geheel eigen keus waar je je ook zeker niet toe moeten laten ompraten, maar het komt vaak over alsof het niet mogelijk is door het andere kind terwijl dat in mijn ogen niet waar is. je kunt terwijl je baby bij je is in de armen of draagdoek/draagzak echt nog zoveel, ook samen met andere kinderen.
Het is inderdaad zielig voor je kindje dat hij moeilijk slaapt. Maar ook voor jou als mama kan het pittig zijn. Hier een iets kleinere frummel maar die woont ook op mij. Zonder mij slaapt ze ook niet. Dus dan toch maar in de draagdoek of samen in bed of op de bank. Waar ik ben is zij. En weetje het zal vast goed komen. Makkelijkste weg is accepteren dat het nu zo is en dan het vast goed komt. En blijven oefenen. Met een baby bij je kun je zoals anderen schrijven ook veel. En je hoeft je echt niet schuldig te voelen naar je oudste hoor. Daarmee kun je ook dingen ondernemen. En die op zijn beurt moet ook weer dingen leren zoals zachtjes spelen of even wachten. 7 weekjes is nog zo klein en jong. Dat is voor iedereen even wennen en een weg vinden die werkt. Over een paar weken ziet de wereld er vast weer anders uit .
Ik ben inderdaad jaloers op moeders die de hele dag met hun kindje in de draagzak of doek hun ding kunnen doen, dat is niet voor mij weggelegd. Naast het feit dat mijn zoon ook dan niet of zeer moeilijk in slaap valt, voel ik mezelf zeer beperkt. Dus wat dat betreft heb je absoluut gelijk, het is voor mij niet de oplossing en dat ligt aan mijn gevoel erbij
nogmaals bedoel ik het echt niet verkeerd hoor, sommige dingen liggen een ouder gewoon niet, zo kan de 1 hele dagen bezig zijn met een kind en de ander heeft eigen tijd nodig, zo kan de 1 hun kind even los laten en de ander niet zo kan de 1 hun kind voor een aantal minuten laten huilen en de ander niet, uit eindelijk hebben we het zelfde doel.... een gezond tevreden gelukkig kind, we doen het allemaal met de beste bedoelingen dus als het dragen jou niet ligt moet je je daar ook totaal niet schuldig om voelen of jaloers zijn op mama's die het wel kunnen, jij hebt zo je eigen kwaliteiten die andere mama's misschien niet liggen. ik zou wel nog even kijken kijken naar de reflux, mijn dochter had ook maar "lichte " reflux, is inmiddels wel weer 6 jaar geleden maar toen zij 6 maand was was het hommeles, geen fles meer niet meer slapen en alleen maar krijsen, bleek haar slokdarm beschadigd te zijn en bleek de reflux toch heftiger dan de artsen dachten, ik zou vragen of je omeprazol mag proberen om te kijken of er dan meer rust in je kindje zit, en hoofdeinde van het bedje eventueel op bakstenen zetten zodat het zuur niet zo makkelijk omhoog loopt
Misschien een open deur, maar heeft hij een speen? Hopelijk gaat het snel wat beter, ik zou het blijven proberen maar het ook proberen loslaten en vooral doen waar jij je het relaxed bij voelt. Onze dochter slaapt overdag ook nauwelijks in haar bed maar dan nemen we haar wel in de draagzak zodat ze in elk geval niet huilt en je nog wel íets kan doen. Je bent wel beperkt maar als je naast een babybedje zit en een krijsende baby probeert te kalmeren kun je al helemáál niets doen. Sterkte!
Krijgt hij nutramigen lgg of puramino? De eerste bevat nog koemelk, de tweede helemaal niet. Misschien valt daar nog winst te halen? En heb je het gevoel dat hij krampen heeft? Want misschien is dat net door het indikken?
Kan het zijn dat je hem te laat op bed legt, dat hij pas vermoeidheidssignalen laat zien als hij al oververmoeid is? En dat hij daarom niet in slaap kan komen.
Mijn eerste ingeving was buikligging. Ik durfde het ook niet aan, vooral in de nacht. Overdag sliep hij op zijn buik in de box, want hij wilde graag vlakbij me zijn. Hij sliep dan binnen een paar minuten. Toen hij in de nacht zo aan het huilen was en ik nog geen minuutje had geslapen heb ik hem toch op zijn buik gelegd. Hij sliep binnen een minuut en zo door tot de volgende voeding. Hii was toen vijf weken oud en sindsdien slaapt hii op zijn buik.
Ik zou idd buikligging eerst proberen in de box. Wegleggen als je signalen hebt gezien en hij rustig is. Misschien werkt het wel hoor. Hier lag de oudste ook veel eerder al op de buik overdag en vanaf 8 weken ook 's nachts.
Soms niet, dat is mijn punt. Wat ik bedoel is, dat als de baby gewoonlijk na ongeveer een uur vermoeidheidssignalen laat zien, je dat niet afwacht maar hem na 50 minuten op bed legt. Soms helpt dat.