Hoi meiden, Ik week onregelmatig en heb nu 4 late diensten op rij. Zaterdag de eerste, toen heb ik dl om 15u bij mijn schoonouders gebracht waar ze is blijven slapen. Mijn man heeft haar zondagavond weer opgehaald ( want ik moest werken) en vanochtend heb ik samen met dl ontbeten en haar om 9u naar de opvang gebracht. Man heeft haar daar opgehaald ( want.. werken). Morgenochtend weer samen ontbijten en dan breng ik haar om 9u weer naar de opvang waar man haar dan morgenavond weer ophaalt. Dit betekent dus dat ik haar in 4 dagen tijd welgeteld 2 keer 's ochtends een uurtje zie... Woensdag gelukkig weer lekker een dag samen met dl maar oh oh oh wat voel ik mij schuldig en een slechte moeder! Dl heeft het fantastisch gehad dit weekend bij opa en oma en de opvang vind ze geweldig dus daar maak ik me niet veel zorgen om maar wat vinden jullie, is dit te weinig tijd met dochter? Het is alleen even deze 4 dagen en verder heb ik altijd vrij veel tijd met haar maar dat maakt juist dat ik dit zo moeilijk vind! Zijn er meer moeders die hun kinderen zo weinig zien, is dit structureel of incidenteel en hoe ga je hiermee om?
Ik werk ook onregelmatig, maar breng zoontje pas weg vlak voor dat ik ga werken. Ik begrijp uit je verhaal dat je je dochtertje om 9.00 al weg brengt terwijl je zelf pas om 15.00 hoeft te beginnen. Kan je haar dan niet later wegbrengen? Ik vind de avonddiensten juist heerlijk, juist omdat we dan nog wel de hele ochtend samen hebben. Juist dagdiensten vind ik vervelend, vroeg opstaan, kind vroeg uit bed plukken en bij thuis komst al snel weer moeten koken e.d. en dan alweer naar bed. Ik denk niet dat je je een slechte moeder hoeft te voelen omdat je haar nu een keer weinig ziet hoor, daar krijgen ze niks van, zeker niet als ze het bij de opvang of waar ze ook zijn naar de zin hebben. Er zijn ook zat moeders die elke week 3-4 dagen van 8.00-17.00 werken en dat lijkt me eerlijk gezegd nog een stuk pittiger. Ik ben doorgaans best blij en tevreden met m'n onregelmatige diensten.
Tja, ik persoonlijk snap dat schuldig voelen nooit zo. Het is nou eenmaal niet anders, en ik denk niet dat het het je kind kwaad doet ls het eens een keer zo is met je werk. ZE had het schijnbaar prima naar dr zin, fijn toch? Hier werkt vriend altijd 's nachts en ik 4 hele dagen, waardoor Dafne hem altijd per week 3 dagen niet ziet. Tja, wisten we van te voren, en er zal toch geld verdiend moeten worden. Gewoon extra genieten van de tijd die je wel samen door kunt brengen.
Ja, ik breng haar inderdaad al om 9u weg terwijl ik zelf pas later begin. Ze gaat naar de kinderopvang waar je alleen hele dagen af kunt nemen.
In jouw sitiatie zou ik er zeker voor kiezen om haar veel later weg te brengen of opzoek gaan naar een flexibele oppas. Je had namelijk veel meer tijd met haar door kunnen brengen, en ze heeft eigenlijk maar een paar uurtje opvang nodig begrijp ik.
Ik moet ook minimaal 6 uur per dag van het kdv afnemen maar dat wil zeggen betalen. Dus ik breng mn zoon soms ook gewoon later als dat beter uitkomt. Of haal em eerder weer op als het kan
Kan je der niet later naar het kdv brengen? Ik heb daar zelf geen ervaring mee, maar mijn vriend ziet doordeweeks onze dochter regelmatig maar 5 minuten op een dag. Of dagen achter elkaar helemaal niet. Tis helaas niet anders
Ksnap je gevoel heeelemaal. Ik voel me ook een heks, door mijn onregelmatige werk heb ik dit soort dingen ook wel eens. Maar we zijn goede mieders hoor!! En soms zijn we zomaar een week vrij en thuis! Dus geen zorgen en woensdag lekker genieten. Morgenochtend t huishouden en boodschappen doen enzo, kan je woensdag de hele dag lol maken samen ^^
Ik werk ook onregelmatig maar heb een KDV met een flex contract. Anders zou ik me ook schuldig gaan voelen.
Ik heb ook een periode avonddiensten gedraaid waarbij ik om 15 uur moest beginnen. Ik kon de jongste dan om 13 uur ophalen bij de creche, dan had ik nog 1,5 uur met haar en mijn man kwam dan al eerder thuis. Nu hebben we dit niet meer omdat ik een andere functie heb en ik ben er niet rouwig om. Maar zoals ook gezegd is, er zou toch geld verdiend moeten worden. Ik denk niet dat je dochter er iets van krijgt, zeker niet omdat je binnenkort een hele dag hebt met haar.
Nee joh, niet schuldig voelen hoor! Dat is voor heel veel vaders toch 5 dagen per week het geval? Zo kan het een keer lopen als je onregelmatig werkt. Alhoewel ik het erg onvriendelijk geroosterd vind, 4 late diensten achter elkaar. Bij ons hebben zelfs fulltimers er max 3. Ik werk zelf ook onregelmatig, maar heb een klein contract, hierdoor werk ik vaak hooguit 1 keer per maand 3 dagen achter elkaar en verder alleen losse dagen. Ik vind het echt oprecht knap als mensen voor een late dienst hun kind pas net voor het werk wegbrengen. Ik vind de avonddienst altijd pittig. Ik ben geen avondmens, daarnaast is het vaak een ontzettend drukke en onvoorspelbare dienst, met veel spoedopnames. Voor ik weg kan is het vaak 00.00 en voor ik dan slaap zomaar 1.30. Om 6.00 is de jongste weer wakker. Hoort erbij en ik doe het met liefde, maar vermoeiend is het wel. De oudste gaat naar school en de jongste gaat als ik late dienst heb rond 9.00 naar het kdv. Dan kan ik nog even rustig aandoen. Als ik in het weekend late diensten heb, doe ik vaak 's middags even een kort dutje.
Bij normale weken zie ik dochter vaker maar ik zit ong 12 weken per jaar bij klanten op kantoor en zie haar dan met een beetje geluk 10 min per dag 4 dagrn per week. En dat dan vaak 2 weken achter elkaar. Tsja hoort erbij. Ze heeft lieve opvang en haar vader ziet ze ook wel eens een paar dagen erg weinig. Hoort bij werken en ik krijg overuren terug in vrije uren dua ben dan in het najaar weer extra vaak thuis. Ik heb er geen schuldgevoel over in elke geval
Bekend gevoel... Ik werk 34u, op maandag, dinsdag en vrijdag zie ik mijn zoontje ook maar 1,5 uur per dag. En ik voel me na bijna 3jr nog steeds schuldig hierover mijn vriend werkt ook fulltime, maar in ploegendiensten. Hij is altijd of de ochtend, of de middag thuis. We hebben dus altijd halve dagen opvang nodig, geen hele. CB zei steeds tegen mij dat het gaat om HOE je de tijd met je kindje doorbrengt, niet hoeveel tijd dat is. Kwaliteit vs kwantiteit dus eigenlijk. Dat hou ik mezelf steeds voor. En daarbij weet ik gewoon, als we niet allebei fulltime werkten, dat onze zoon straks als enige in zijn klas niet op zwemles kan (dus geen zwemfeestjes etc), niet met schoolreisjes mee kan, geen sport kan gaan doen enz enz. omdat daar dan geen geld voor is. En dat is pas echt sneu. Maar op de korte termijn voel ik me ook schuldig. Al zegt mijn verstand dat het niet anders kan, mijn gevoel wringt toch.
Het zou mijn keus niet zijn. Ik werk ook onregelmatig, en juist heel veel late diensten zodat ik nog lekker de halve dag met haar heb. Maar wij hebben de luxe dat onze ouders oppassen, en we hebben dus hele flexibele opvang. Als je die mogelijkheid niet hebt, dan is het voor nu even niet anders. De volgende keer kan je misschien proberen diensten te ruilen?
TS geeft aan dat ze normaal veel vrije tijd heeft met haar dochter en het er daarom juist lastig mee heeft. Dus ik snap sommige suggesties niet om haar opvang structureel te veranderen. Kennelijk werkt het normaal gesproken wel. Het is een incidentele situatie, niet structureel. Kan een keer gebeuren, toch? Als dit over een vader ging, zou er volgens mij geen haan naar kraaien.
Wat een fijne reacties! Ik heb een hele lieve collega die heeft aangeboden morgen tot 19.30 u mijn dienst over te nemen! Dan ben ik dus de hele dag vrij en ik heb besloten om de opvang een dagje te skippen zodat ik morgen lekker een hele dag vrij ben met haar, gaan er een leuke dag van maken met supermooi weer!!
Als ik jou was dan had ik toch gezocht naar opvang waar halve dagen kan. Hier begint het middag brengen tussen half 1 en 1. Scheelt ook in het geld. Snap je gevoel wel maar er kan vast wat op verzonnen worden. En ook al is het niet structereel deze lange reeks. Ik zou mij er niet prettig bij voelen dat mijn dochter om 9 uur al op de opvang zit terwijl ik pas om 15.00 moet beginnen.
Wat fijn van jou collega zeg. Ik zou toch kijken of je je dochter later naar de opvang kunt brengen als jij pas om 15:00 uur begint. Was hier wel mogelijk, alleen moesten we wel voor de hele dag betalen(was dan maar zo). Maar ik herken mijzelf wel in je verhaal, ik werk 32 uur (4 dagen achter elkaar) en dat valt soms ook wel zwaar (voorheen had ik op dinsdag vrij dus werkte ik nooit 4 dagen achter elkaar). Ik zie mijn kinderen doordeweeks 2 uur per dag en dat vind ik echt heel weinig, daarom wil ik ook niet dat ze uit logeren gaan en besteed ik mijn vrije dagen(en uren) optimaal met mijn kinderen.
Ik heb precies hetzelfde! Mijn vriend en ik werken allebei onregelmatig en om het weekend. We hebben allebei hetzelfde werkweekend gehouden en de kids gaan dan naar mijn (schoon) ouders. Omdat mijn ouders niet heel dichtbij wonen, blijven ze daar het hele weekend slapen. Soms al vanaf donderdag t/m zondag. Leuk is anders, maar ik heb er eigenlijk nooit moeite mee gehad. Mijn ouders vinden het geweldig, de kids (althans de oudste, want de jongste moet daar nog voor het eerst gaan slapen) vinden het ook super. En...mijn vriend en ik hebben ff tijd voor elkaar als we samen dezelfde dienst hebben. Verder als we doordeweeks oppas nodig hebben, gaan ze naar de gastouder en mijn oudste gaat ook nog es op dinsdag en woensdag een ochtenddeel naar de peuterspeelzaal. Hmmm..als ik dit zo opschrijf lijkt het net alsof ik mijn kids nooit zie en soms voelt dat ook wel zo, maar ik heb dat losgelaten. Het kan niet anders..ja dan zou minder moeten gaan werken of huismoeder worden