Gisteravond begon ons zoontje opeens enorm te huilen, eerst dachten we aan tandjes maar toen we hem vervolgens gingen verschonen zagen we een grote bobbel naast/boven zijn rechterballetje. Dus meteen naar het ziekenhuis gegaan op advies van de spoedarts en daar hebben ze het weten terug te duwen. Toen we thuiskwamen zagen we dat het weer naar buiten kwam en heeft mijn man het voorzichtig weer teruggeduwd dus zijn we toch weer terug gegaan naar het ziekenhuis. Na lang wachten kwam er dan eindelijk een arts en die zei dat ze voor aankomende week een afspraak zou maken voor ons met de chirurg en dat ik zelf nu in de gaten moet houden of het naar buiten komt en of het niet opeens blauw wordt of zoonlief koorts krijgt etc. Ik ben er best allemaal van geschrokken ook al weet ik nu dat het best veel voorkomt. Heeft iemand hier ervaring mee met zijn dreumes? Hoe is de ingreep gegaan, mochten ze wat gaan doen? En nog tips hoe je kan voorkomen dat het uit gaat puilen?
Lucas heeft een liesbreuk gehad, de bult zat bij hem meer boven zijn piemeltje en was alleen zichtbaar als hij huilde. Als de bult bij zijn balletje zit, is het dan geen waterbreuk? Je moet er goed op letten dat de bult idd niet blauw wordt of blijft zitten (dus niet meer teruggeduwd kan worden) want dan kan het een beklemde breuk zijn en moet je zoontje echt met spoed geopereerd worden. Hier hebben we een oproep gekregen na 4 weken. Lucas moest in een ander ziekenhuis geopereerd worden omdat in ons ziekenhuis ze geen baby's onder de 3 maanden opereerden (vanwege algehele narcose). Hij werd opgenomen op de dagbehandeling. We moesten 's ochtends komen en Lucas mocht 6 uur voor de operatie niets meer drinken. Na een uur was de operatie klaar. Ik mocht hem mee wegbrengen naar de OK en mijn man mocht bij hem bij het ontwaken. Daarna kreeg hij eerst wat suikerwater, daarna een klein flesje met half melk/half suikerwater en daarna en gewone fles. Nadat hij een goede plasluier had, mocht hij mee naar huis (wel fijn want hij werd op mijn verjaardag geopereerd!) De operatie is relatief eenvoudig en snel voorbij. Ik was heel erg bezorgd, maar uiteindelijk is het heel erg meegevallen. Lucas kreeg pijnstilling mee en mocht dezelfde dag weer naar huis en een dag later lag hij al weer te spelen in de box. Het is voor jullie nu tot de operatie gewoon even extra goed opletten. Hopelijk wordt jullie kereltje snel geholpen!
Mijn zoontje had een waterbreukje en is hieraan geopereerd toen hij 1,5 jaar oud was. Bij een liesbreukje zit er in gat in het buikvlies, waar dan den stukje darm in uitstulpt. Bij een waterbreukje loopt er vocht vanuit de buikholte door een gat in het buikvlies, hierdoor had ons zoontje een enorm zakje aan de linkerkant. Wij moesten 's ochtends in het ziekenhuis zijn. Ik heb me het meest druk gemaakt om het "nuchter zijn", maar zoontje had hier helemaal geen last van. Hij vond het allemaal veel te interessant in het ziekenhuis. De operatie duurde langer dan ze hadden gezegd, want zijn balletje schoot tijdens de operatie omhoog door het gat in zijn buikvlies. Het kostte veel moeite om deze ongeschonden weer op z'n plek te krijgen. Zoon had hierdoor veel pijn na de operatie. De anasthesioloog kwam vaak even bij hem kijken in de uitslaapkamer, wanneer hij pijn had kreeg hij weer iets extra's in zijn infuus of een zetpil. Zoon mocht geen pijn meer hebben en zelf kunnen lopen, dan mocht hij naar huis. Ik had zo'n hondje gekocht, die je achter je aan moet slepen. Zoontje wilde toen meteen lopen toen de pijn over was! Hij mocht trouwens meteen wat eten of drinken na O.K. Ik had een pyjamapapje meegenomen en daar kreeg hij een plakje ontbijtkoek, was hij toen gek op! Al met al s het erg meegevallen! En nu 1,5 jaar later zie je het litteken niet als je niet weet waar hij zit. Litteken zit trouwens in een buikplooitje boven zijn schaambot, helemaal niet in de lies dus....
Dat is hier idd ook! En ook hier, na 4 maanden, eigenlijk niks meer van te zien (alleen als je het weet en er naar gaat kijken)
Hier is mijn zoontje vorige week 2x geopereerd aan een liesbreuk. Eerst rechts en toen links.. Bij mijn zoontje zat het ook meer boven zn piemeltje en de eerste keer zat ie klem, en moesten we dus meteen naar het ziekenhuis. Het heeft 1,5u geduurd voordat ze m terug konden drukken. Toen is mn zoontje gelijk opgenomen en werd de volgende dag geopereerd. Week later gebeurde t zelfde met links.. Dus let heel goed op! Probeer m zo min mogelijk te laten huilen tot de operatie, ook al zal dat niet meevallen. Want zodra mn zoontje iets begon te huilen raakte ie gelijk overstuur doordat t dan pijn ging doen en toen kwam ie echt naar buiten zetten. Operatie viel wel mee, duurde een uurtje en mn zoontje lachte al vrij snel weer. En nu is ie weer helemaal de oude! En inderdaad, zn littekens ziten in een plooi, dus dat zie je echt niet. Succes!!
Bedankt voor de reacties dames. Wat ik me nog afvroeg, na zo'n operatie, als je een hele drukke dreumes hebt die niet stil kan zitten, hoe los je dat dan op? Want hij moet waarschijnlijk even rustig aan doen..?
Wij waren 's avonds rond half 7 thuis, hij ging dus vlak erna op bed. Even wat extra pijnstilling voor de nacht en hij sliep als een roosje. Die van mij rende de volgende dag alweer de kamer rond. Hij had dus geen last meer en ja, dan houd je een drukke dreumes niet tegen! Alles zit goed van binnenuit gehecht, kan geen kwaad dus. Ze voelen zelf wel wat ze ermee kunnen en wat niet.
Mijn zoontje merkte er niks van met zn luier. Zitten ook nog van die pleistertjes overheen. Mn zoontje zat overigens gelijk na de operatie druk te trappelen en te doen
Ze doen een flinterdun doorzichtige pleister over de wond. Zo kun je de wond in de gaten houden en het is afgesloten voor vuil en vocht. Het afhalen van de pleister is weer een ander verhaal... de pleister is best elastisch dus al je hem los wil trekken is dat lastig. Ik zou even navragen of er middeltjes zijn om het wat gemakkelijker te maken. Ons zoontje was 9 weken met de operatie dus een pleister verwijderen zal gemakkelijker gaan als bij een dreumes denk ik.
Hier is mn zoontje met 14 maanden geopereerd aan een liesbreuk. Hij was de middag na zijn operatie nog flink van slag. Moest een stuk langer onder narcose dan gepland, infuus lukte niet, waardoor hij totaal 10x is geprikt op verschillende plaatsen. Na de operatie waarschuwde ze me al dat hij wat blauwe plekken zou hebben. Hij zag er niet uit! De wond zelf zag er goed uit, bij hem grote dichte witte pleister erover die de dag erna af mocht. Nu 5 maanden verder zie het litteken nog wel, maar valt mij al niet meer op. Bij hem zit hij ook net boven zijn piemelaanzet aan de rechterkant. Wat een drukke dreumes betreft... Ik heb de loopauto weggehaald de eerste dagen. Hij ging de dag erna al druk spelen en hebben uiteindelijk de hele avond met een huilend kind gezeten. Hij had gewoon teveel gedaan. Wij hebben hem voor zijn eigen bestwil dus wel wat afgeremd.
Ach wat naar voor je zoontje! Hier ook een waterbreuk-operatie gehad vorige week, nogal plotseling, want ze hadden ineens een afzegging dus kregen wij de vraag of wij dat plekje wilde innemen (stonden op de wachtlijst). Het viel hier achteraf ook erg mee. Mijn zoontje vond het nuchter zijn wel erg vervelend; we waren om 8u 's morgens aan de beurt, maar hij heeft echt twee uur lang om water zitten vragen... :S. De operatie duurde al met al een uurtje, en mijn zoontje was erg mopperig toen hij wakker werd, maar na flink wat ranja was dat een stuk beter. Om half 12 waren we trouwens al weer thuis, dus dat ging heel snel. Hij was die dag wel mopperig en huilerig, maar toen hij eenmaal wat gegeten had ging het beter, en 's avonds rende hij al weer rond. Moest hem ook echt een beetje afremmen, zeker omdat het zo warm is hier (wij wonen in Canada, is hier momenteel al een week tussen de 30 en 35 graden). Ook hier een doorzichtige pleister, dus luierverschonen is geen probleem. Hij mocht de eerste 4 dagen niet in bad (ook heel fijn als het zo warm is), dus hebben we hem op zijn aankleedkussen een beetje gewassen. We hebben de eerste paar dagen wel een beetje morfine gegeven (gaven ze mee als pijnstilling) en daarna hebben we hem tot nu toe alleen paracetaml gegeven. Morgen moet de pleister eraf, en die ziet eruit alsof hij heel vast zit, dus ben benieuwd hoe we dat gaan doen. Wat ze ons hier aanraadden was om een beetje 'polysporin' te gebruiken (da's een dikke vaselineachtige zalf met een beetje antibiotica erin die je hier vrij kan krijgen), om de pleister los te maken. Maar dat is natuurlijk lastig in Nederland, waar je die zalf niet kan krijgen; misschien met een heel klein beetje vaseline? Oh en 'straddle toys' (loopfietsjes, wipkippen, maar ook paardje rijden op schoot) mag hier zelfs 6 weken niet... :O Sterkte!!
Oh wat zielig zo'n infuus is ook vreselijk voor zo'n kleintje daar had ik nog niet eens aan gedacht, en dan 10x mis prikken! Kunnen ze bij de kleintjes niet wat anders doen? Bedankt voor de reacties in ieder geval, ik ben benieuwd wat ze deze week zeggen, of het gauw moet gebeuren of niet... Aan de ene kant omdat het dus klem kwam te zitten en hij veel pijn had wil ik wel dat het zo gauw mogelijk gebeurt..ook omdat het gevaarlijk is en ik nie twil dat hij weer zoveel pijn heeft, het was echt zo zielig.
Lucas heeft geen infuus gehad, die kreeg een kapje...dus dat zou je kunnen vragen. Maar misschien dat ze bij iets grotere kindjes wel een infuus doen? Het is hier overigens wel geprikt hoor maar dat deden ze toen hij al onder narcose was, dus daar heeft hij niks van gemerkt!