Onze zoon heeft altijd al moeite gehad met (overdag) slapen. Voorheen kwam dat door de nogal heftige reflux die hij had. Ik deed daarom elk dutje samen met hem zodat ik hem in de beste positie kon houden. En 's nachts sliepen we dan samen rechtop. Inmiddels is hij 3 maanden medicatievrij en mogen we zeker niet klagen *even afkloppen* 's Nachts is er, mits geen verkoudheid of vaccinatie e.d., geen gedoe meer *weer even afkloppen* Bedroutine en slapen maar. Heerlijk! Overdag is dat helaas een ander verhaal... Hij doet al een paar maanden nog maar 1 "dutje" overdag. Zodra ik zijn slaapsignalen zie tussen 12u/13u, breng ik hem naar bed en volgen we dezelfde routine als 's avonds. Het in slaap komen is dan ook meestal geen probleem. Dat gaat bijna altijd vrij relaxt. Ik houd zijn handje vast of ik ga naast zijn ledikant op ons bed liggen (we co-slapen sowieso). Maar... Hij wordt steevast binnen 10-20 minuten geschrokken en krijsend wakker. En dan ook echt gillen, soms keihard met zijn hoofd tegen de spijlen van zijn bed bonken, adem inhouden, blauw aanlopen. Echt volledig doordraaien. En waarom? Ik heb geen flauw idee. 9 Van de 10 keer heb ik dan nog steeds zijn hand vast of lig ik nog gewoon naast hem. Maar daarna ben ik dus anderhalf uur bezig om hem te kalmeren. En dan heb ik rond etenstijd een oververmoeid kind omdat hij natuurlijk wel nog steeds een fatsoenlijk dutje nodig heeft, maar dit niet kan. Laat ik hem in mijn armen dutten, dan is er geen probleem. Maar hij gaat richting de 12kg en ik houd het simpelweg niet meer vol om hem een uur of langer zo vast te houden... Wat doe ik fout? Hoe kan ik dit oplossen zodat hij fatsoenlijk kan dutten?
Joh wat vervelend! Is een draagdoek niks voor je? Als ik het goed begrijp werk je niet, of niet overdag, dus hoeft hij gelukkig niet nu te leren zelf te slapen voor opvang oid? En samen op bed liggen? Dan hoef je m niet te 'tillen'. Maar snap ook dat t fijn is als hij lekker even slaapt en jij wat anders kan doen... Lampje aan? Muziekje aan? Na ee kwartiertje wegleggen?
Ik herken het zelf niet, maar weet wel dat dat gedrag vaker voorkomt en dus niet ongewoon is. Enige wat ik bedenken kan: misschien hem op een vast tijdstip op bed leggen ipv. 'ergens tussen 12 en 13'? En wellicht m zo langzamerhand ook leren om zelf in slaap te vallen, ipv. met zijn hand in jouw hand. Geen idee of beide opties gaan werken hoor, maar soms kan het net 'dat ene punt' zijn Zet m op