Hallo mama's Graag wil ik even jullie advies/ervaring. Onze dochter wordt in juni 2 jaar. Het is nooit een grote eter geweest (ze heeft nooit grotere flessen dan 140-150ml gedronken), maar de afgelopen maanden gaat ze steeds minder eten en wij zitten inmiddels een beetje met de handen in het haar. Ze heeft 7 maanden volledige borstvoeding gehad, daarna gaan afbouwen en met 9 maanden gestopt. Met 4-5maanden zijn we begonnen met introduceren van groenten en vervolgens fruit, eigenlijk alles volgens het advies. In het eerste jaar eigenlijk alles vers bereid en geprakt en dat ging best goed, hoewel ze nooit grote hoeveelheden at (in vergelijking met andere kindjes van haar leeftijd). Vanaf dat ze 1 jaar is ongeveer wil ze echter bijna geen vers geprakt eten meer. Ook niet als we het verse eten in grovere structuur of in stukjes aanbieden. Wat er nog het beste inging was olvarit, dus dat gaven we dan maar. Van de potjes die voor haar leeftijd bedoeld waren at ze ongeveer de helft op. De laatste keer dat we bij het CB zijn geweest adviseerden ze de melk af te gaan bouwen tot 300ml per dag zuivel in totaal, en te proberen om de avondfles er vanaf te halen (is een half jaar geleden). We geven haar echter nog steeds een fles voor het slapengaan (120ml, gaat meestal niet leeg) omdat ze anders al bijna helemaal niets binnen krijgt. Om even te schetsen wat ze op een doorsnee dag eet: Ontbijt: niets, of iets in de grote orde van 1cm2 boterham, 1 druif of 1 framboos. Drinken doet ze wel; ongeveer 100ml (chocolade)melk 10u: 3cm banaan, of 2 blokjes peer zoiets, of enkele lepeltjes yoghurt Middag: 2cm2 boterham, en dan een paar mini stukjes fruit (ik bied haar toch maar wat anders aan als ze haar boterham niet opeet, want anders heeft ze bijna niets op). Als ze dan haar middagdutje gaat doen geef ik haar toch maar een flesje (90ml) Namiddag: bv zakje knijpfruit, wat frambozen of een gedroogde abrikoos. Avond: varierend van niets tot half potje olvarit (vers wil ze meestal nieteens haar mond voor opendoen, of als we het haar zelf laten eten gooit ze het op de grond). Hierbij enkele lepeltjes yoghurt Voor ze naar bed gaat: fles 120ml (gaat meestal niet op, bv vandaag zit er nog 90ml in en ze heeft niets willen eten vanavond). Ik heb al zowat alles geprobeerd; bv (als ontbijt) alternatieven aanbieden zoals ontbijtkoek, pap, havermout, fruit, yoghurt, smoothie, ontbijtgranen. Heeft geen zin. Ook zelf smoothie/fruithap maken en in de knijpzakjes doen; de ene keer eet ze die dan wel de andere keer niet. Ik denk niet zozeer dat het is dat ze niets lust, want het ene moment eet ze er wel (weinig) van, het andere moment wil ze t nieteens in haar mond stoppen. Ze zegt "nee" en het blijft nee. Als we met haar op pad zijn en je haar bv wat geeft terwijl ze in de kinderwagen zit (bv een broodje bij de bakker) dan eet ze er meestal wel redelijk van, hoewel het meestal ook niet op gaat. Als we naar de eendjes gaan om brood te voeren gaat ze er opeens zelf van eten... In de creche eet ze (gelukkig) beter, maar ook wel minder dan andere kindjes van haar leeftijd. We hebben al geprobeerd met afleiding, zingen, etc. Ook als we in de thuissituatie andere kindjes aan tafel hebben eet ze niet beter. Bij de oma's is het hetzelfde verhaal. We proberen om samen met haar te eten maar vaak werkt dat tegen, dan gaat ze ons voeren ipv zelf te eten. Ik blijf maar vanalles proberen en alternatieven aanbieden, helaas belandt bijna alles op de grond en vervolgens in de vuilbak. Ze mag van mij alles eten wat ze wil, ik zou al gelukkig zijn als ze een koekje opat maar zelfs daarmee is ze meestal na 1-2 hapjes klaar. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen; ze is net een week ziek geweest en heeft daardoor al helemaal niet gegeten, wel meer melk gekregen dan normaal. Ze was al dun, maar het klein beetje wat op haar billetjes zat is nu ook verdwenen. Tot 6 weken geleden werd ze s nachts wakker voor een fles maar nu ook niet meer. We hebben al geexperimenteerd met het weglaten van de flessen, daar maakt ze geen probleem van maar ze gaat er niet meer door eten, dus die krijgt ze gewoon weer wel om er toch maar wat in te krijgen (en het komt volgens mij niet boven de 300ml uit die het cb adviseert). Ze weegt nu 9,5kg (ze zat altijd op de p20 ongeveer, weet niet wat dat nu is). Ze ontwikkelt zich verder wel goed en heeft veel energie (geen idee waar ze t vandaan haalt). Hebben jullie ideeen? Ik wil eigenlijk een afspraak maken bij het CB om dit te bespreken, maar weet niet of het veel zin gaat hebben. Zou een dietiste nog wat kunnen betekenen?
Jeetje wat moeilijk lijkt me dat. Ik heb er geen ervaring mee, een diëtist gespecialiseerd in kindjes lijkt me misschien zelfs een logischere stap dan het cb. Snap dat je melk geeft als er verder niks in gaat, maar zo te zien gaat daar ook niet heel veel van naar binnen. Zijn er momenten dat ze wel aangeeft dat ze honger heeft?
Of je kindje eet of niet, daar heb je uiteindelijk weinig invloed op. Je kunt wel de beste omstandigheden scheppen. Dat is op deze leeftijd: - absoluut geen strijd of dwang - zorgen dat er voldoende honger is dus bij het ontbijt bij die 100ml melk blijven en geen dingen als chocomel geven. - olvarit de deur uit. Aan tafel een gezellige sfeer scheppen en zelf het goede voorbeeld geven. Dus niet je kindje iets anders te eten geven dan jij en je partner. Gezamelijk aan tafel dezelfde maaltijd eten. Eet ze dan eet ze, eet ze niet dan niet. Buiten stamppot niks meer fijn maken, maar gewone stukken aanbieden. - overdag een monkeyplatter neerzetten: verschillende soorten groenten en fruit op een bordje waar ze tijdens het spelen ongemerkt van kan pakken. Vaak werkt deze ongedwongen manier heel goed. - de 3 hoofdmaaltijden gewoon aan tafel. - en niet te geforceerd steeds iets te eten willen geven, als ze continue met eten geconfronteerd wordt dan kan ze er een negatieve associatie tegen ontwikkelen. Dus de 3 hoofdmaaltijden en in de ochtend en middag een monkeyplatter wegzetten. Verder zou ik het initiatief bij haar laten. Eet zelf ook actief mee van de platter zodat je het goede voorbeeld geeft.
Ow dat lijkt me lastig! Hier ook een moeizame eter maar gaat wel steeds beter nu. De ene keer wil ze zelf brood van haar bordje pakken, dan paar dagen later wil ze alleen maar happen als wij het voor haar mond houden. Soms wel een lepel, soms niet. Het is steeds een puzzle en ook ik heb me er zoveel zorgen om gemaakt. Maar uiteindelijk bleek loslaten nog de sleutel. Kindjes zullen zichzelf niet verhongeren, gaan echt wel eten als ze het nodig hebben. Ik zou via de huisarts eventueeL een verwijzing vragen naar dietist om even mee te kijken en jou vertrouwen te geven.
Fijn, zo’n eigenwijze dreumes, hè. Mijn zoon is even oud (is ook van juni). De truc bij al mijn kinderen is geweest om er nooit een machtstrijd van te maken. Ook niet een klein beetje, of onbewust (want dat pikken ze best snel op). Ik beslis wat ze eten en mijn kinderen beslissen hoeveel ze ervan eten. Dus loslaten zou ook mijn advies zijn. Mijn zoon is geen slechte eter, maar heeft wel zo zijn nukken en fases. Ook soms doordat hij bij zijn zussen van alles ziet wat hij ook wil. Mijn truc bij ontbijt en lunch is om hem ook daar wat meerdere dingen te geven, zodat hij kan kiezen. Dus boterham is redelijk standaard, maar dan leg ik er een cracker bij, of wat losse granola of hagelslag, of juist wat druifjes, los plakje kaas of worst. Hij begint dan vaak met het ‘bijgerechtje’ maar gaat dan altijd toch over op zijn boterham. En zo niet, dan heeft hij toch iets gegeten. Avondeten zou ik nu wel met de pot meelaten eten. Lepeltje en vorkje geven en eet ze niet, dan niet. En als ze jullie gaat voeren. Prima toch, dan laat je zien dat jullie het wel eten. Ik zou haar dan bedanken en zeggen dat het gezellig is dat ze haar eten deelt. En om even een voorbeeld te geven, van hoe eigenwijsheid op die leeftijd kan zorgen voor niet eten: zoon had al twee avonden geen zin om te eten. Werd boos, gooide bord op de grond etc. Prima, dan eet je niet. Wat bleek nou, hij wilde zien dat ik hetzelfde voor hem opschepte als dat wij op ons bord hadden. Ik maakte voorheen zijn bord iets eerder klaar, zodat het al een beetje af kon koelen. Nu niet meer en hij eet weer gewoon.
We maken er ook nooit een strijd van hoor, we proberen haar niet te laten merken dat wij ons ongerust maken als ze niet eet. Ik maak ook vaak en monkeyplatter met meerdere dingetjes erop, maar enkele hapjes en het is klaar. De afgelopen maand heb ik haar bijna geen olvarit meer gegeven (denk maar 3x), voor de rest de dingen gegeven die wij ook eten. Als ze ons voert neem ik het aan en eet ik het op, en dan probeer ik om "om beurten" een hapje te doen. Dat werkt meestal 2 of 3x en dan wil ze zelf niet meer eten alleen nog maar voeren. Ze lijkt ook probelemen te hebben met strukturen die "anders" zijn. Als ze bv een stukje pasta eet en een erwtje tegenkomt dan is het ook gelijk klaar met eten. We proberen al lange tijd om het los te laten en proberen onszelf ervan te overtuigen dat het wel beter zal worden, maar het lijkt steeds erger te worden. Het gaat ook niet echt in fases of zo. Ook onze ouders maken zich er wel zorgen om; ze heeft net 2 dagen bij mijn ouders gelogeerd en bijna niets gegeten...
Lastig hoor. Als je denkt dat er meer aan de hand is dan eigenwijs peutergedrag, dan kan een bezoekje aan het cb geen kwaad. Al is het maar voor een doorverwijzing naar een andere professional.
Is ze weleens nagekeken? Misschien heeft ze last van haar amandelen. Die kunnen opzetten en bij sommige mensen zijn ze te groot. Dat kan het slikken moeilijk maken,
Een maandje geleden heeft de huisarts nog naar haar keel gekeken omdat ze toen ziek was, hij heeft toen niks geks gezien. Ze heeft ook geen symptomen van vergrote amandelen (ze snurkt niet, zit niet met haar mond open etc) en ze heeft ook nog nooit keelontsteking gehad. Ik zou niet weten wat er onderliggend aan de hand zou kunnen zijn hoor, maar zou het heel fijn vinden als ze toch ten minste een beetje beter zou gaan eten. Ze heeft echt heel weinig bij te zetten als ze weer ziek wordt...
Mijn zoon at ook heel weinig, leefde bijna van lucht en toen zijn groeicurve dramatisch begon af te buigen (hij was vreselijk mager) hebben we een doorverwijzing naar de kno arts gevraagd. Hij had namelijk elke keer als we bij de huisarts kwamen kissing tonsils - zulke grote keelamandelen dat ze elkaar raken en er praktisch geen eten langs kon. Toen hij bijna 3 was zijn de amandelen geknipt. Diezelfde middag is hij gaan eten als een bootwerker, en in de maanden daarna is hij drie kilo gegroeid. Mijn advies: laat toch nog eens een arts naar de amandelen kijken! Mijn zoon had overigens wel meer klachten, oa snurken, futloos, had altijd zijn mond open en hijsliep heel veel (nog steeds). Keelontsteking heeft hij nooit gehad. Succes!
@tuc ik vond het idee van de monkeyplatter ergens neerzetten wel goed; helaas we zijn een kwartier verder en ze heeft alles op de bank verspreid maar niets opgegeten
Begonnen op het 1e lijntje onder gemiddeld, daarna langzaam afgebogen naar het lijntje eronder. Nu weet ik het niet (al half jaar niet op cb geweest) maar als ik kijk naar de groeicurve op la leche zit ze nu tussen het onderste en 1e lijntje. Ik heb vanochtend het cb gebeld, ze bellen vandaag terug voor telefonidch advies en als dat onvoldoende is krijgen we een afspraak
Ik zou wel regels maken, dat wanneer ze het niet wil opeten ze het in de schaal laat liggen. Maar ik zou ook niet verwachten dat het meteen werkt. Zou het elke ochtend en middag neerzetten en uiteindelijk zelf opeten als ze het aan het einde van de dag niet op heeft. Maar ik denk dat je wel een lange adem moet hebben en dat ze het niet direct op eet.
Ja ik heb haar alles terug op het bordje laten leggen en laten opruimen, dat moet ze altijd als ze rommel maakt
Geef je de flesjes met poedermelk? Hoe lang ben je gestopt let die te geven voor je er weer mee begon? Drinkt ze uit de fles of uit de beker? Wat eten ze op de creche anders dan thuis? Omdat je zegt dat ze daar beter eet? Lastige situatie zeg. Ik snap dat je je zorgen maakt. Externe hulp kan echt helpen. Of bv video training? Miss zit er ergens toch meer druk dan je zelf denkt? Miss hebben xe goede tips waar je zelf nooit aan gedacht zou hebben. Sterkte!
Overdag uit een (rietjes)beker, voor ze naar bed gaat uit fles (maar die gaat dus nooit op), beker overigens ook niet. In de creche krijgt ze dingen die ze thuis ook krijgt (fruit, boterhammen, witte yogurt, koekje). Vorige week hadden ze haar een eierkoek gegeven en die had ze helemaal opgegeten dus ik dacht "aha, ook eens proberen". Thuis moet ze m niet...
Ik denk dat je het hartstikke goed doet. Je kindje heeft nog een positieve associatie met eten. Heel belangrijk. Vooral de monkeyplatter is een mooi iets. Eet er zelf soms ook iets vanaf. Dan ziet ze het van jou. Ik heb in de praktijk gezien wat er gebeurd als je je vasthoudt aan hoeveelheden steeds te stimuleren met veel druk of alternatieven zoeken die ‘er wel in gaan’. Ze raakt zelfs in paniek als normaal eten te dicht bij haar in de buurt komt. Ze at eerst alleen maar potjes, toen alleen bepaalde potjes, later nog maar 1 soot potje en nu dus niets (wel appel en brood en beleg overdag maar geen warm) Allerlei specialisten en methodes helpen niets. Van spelletjes, tot beloningssystemen, dwingen en straf tot loslaten... 1 grote strijd. Heel naar. Die kant moet je niet op willen. Wees blij met die muizenhapjes en pas op met teveel prijzen en belonen. Dat legt ook druk op eten. Als mijn zoon goed eet of ineens iets nieuws probeert, kijk ik juist de andere kant op of kletsen we over andere dingen. “Eten is gewoon.” Ik kan me wel voorstellen dat als het gewicht een zorg wordt dat je dan medisch wat gaat proberen. Dan zou ik eerder denken in de richting van de knoarts of logopedie dan van het cb.
Ik heb altijd ‘geleerd’ dat regelmaat belangrijk is. Dus drie eetmomenten op een dag aan tafel, en dan twee tussendoortjes. Hier dus ook een slechte eter, en probeer me maar aan die regelmaat te houden en als z eniet wil eten: prima. Nu vind ik dat monkeyplatter ook ontzettend leuk, maar dan is de regelmaat van eetmomenten wel een beetje weg toch?
Ik zou een zere keel (grote amandelen) eerst uitsluiten. Hoe is haar spraakontwikkeling? Vind ze het bijvoorbeeld lekker om op een broodkorst te kauwen?