Onze dreumes van 21 maand heeft een nieuwe kamer gekregen (zolder) met meteen een nieuw (éénpersoons) bed. Over 4 weken ben ik uitgerekend van zijn zusje en dan komt zij op zijn kamertje te liggen. Nu proberen wij hem af en toe 's middags in z'n nwe bed te leggen, maar dit wil hij absoluut niet. Hij zegt dan 'af, andere bed' en kijkt er zelfs een beetje angstig bij. Om hem niet bang te maken voor z'n nieuwe bed/kamer geven we gewoon zonder zeuren toe en mag hij in z'n huidige ledikantje liggen. Maar hij moet natuurlijk wel een keer naar z'n nieuwe kamer toe. Zijn zusje zal na de geboorte eventjes in haar wieg bij ons op de kamer slapen, maar daarna willen we haar naar haar kamer doen. Nu gaan we dus af en toe maar spelenderwijs met hem op z'n nieuwe bed zitten rond bedtijd met al z'n knuffels en mag hij zelf bepalen waar hij wil slapen. Iemand tips hoe we dit aan moeten pakken? We hebben eventueel nog een nieuw ledikant staan die we op zouden kunnen zetten, maar dit willen we als laatste oplossing doen.
Misschien een te grote overgang in een keer? ik zou proberen hem gewoon een week of twee in zijn nieuwe kamer in zijn oude bed te leggen maar (als het past) wel zijn nieuwe bed op zijn plek laten staan. slaapt hij nu bv in een slaapzak en in zijn grote bed met dekens? dan zou ik hem eventueel in zijn slaapzak in zijn nieuwe bed leggen ipv ook meteen dekens. Misschien kun je ook kijken naar (Ik weet niet hoe zijn nieuwe bed eruit ziet nauurlijk) of er iets van een valbescherming bij zijn hoofdje zit zodat hij nog die veiligheid van het "opgesloten in het ledikantje" idee heeft.
Inderdaad wat hierboven al staat, oude bedje in nieuwe kamer. Hem in stapjes laten wennen. Hier helpt het overdag samen in zijn nieuwe kamer te spelen.
Even oude bedje in nieuwe kamer. En daarna meteen doorpakken. Mijn dochter heeft ook even in het ledikant op haar nieuwe kamer geslapen toen haar broertje eraan kwam. Uit zichzelf weigerde ze het 'grote bed'. Ook na erop spelen, voorlezen, etc. Op gegeven moment gewoon het ledikant weggezet, deur van de babykamer dicht, zo nu is het weg. En toen gewoon in het peuterbed gelegd. Wel wat protest, maar toen wij het eenmaal brachten als iets waar ze geen invloed op had paste ze zich verbazend snel aan, en ging het eigenlijk direct goed. Ze had gewoon even wat duidelijkheid van onze kant nodig kennelijk.
Slaapzakje meenemen en aandoen hebben we al geprobeerd, zelfde verhaal. En overdag als ik met de was bezig ben, mag hij spelen op z'n nieuwe kamer. Ik zou nog een valhekje (heb ik hier nog liggen van in de caravan) kunnen proberen om dat opgesloten gevoel te creëren. En anders idd maar dat andere nieuwe ledikantje (precies dezelfde als hij nu heeft) opzetten en daar een tijdje nog in te laten slapen. De ruimte is er wel voor. Wat betreft die duidelijkheid ben ik met je eens Emily, maar ik ben ook een beetje bang om een 'trauma' voor de nieuwe kamer/bed bij hem te creëren.
Hier eerst het ledikantje op haar nieuwe kamer gezet. Dat ging prima. Na 3 mnd ledikantje uit elkaar gehaald, gezegd dat die stuk was. Toen wilde ze wel in haar nieuwe bed. Na paar weken ledikantje op de babykamer gezet. Baby sliep toch eerst bij ons.
verhuizen naar een nieuwe kamer is eigenlijk niet handig zo dicht op de komst van de baby. Kindjes kunnen zich dan echt weggedaan voelen, de nieuwe baby is dan ineens op hun kamertje. Ik zou er liever mee wachten tot een paar maanden na de bevalling. De baby kan zolang bij jullie op de kamer slapen. En je kan dan langzaam spulletjes gaan verhuizen. Daarnaast kan je bijv. samen een mooi schilderij gaan maken voor op de nieuwe kamer. Koop een groot doek en verf en ga een middag samen aan de slag. koop samen een mooi kleed, of een mooie bedovertrek. Zo wordt het langzaam echt zijn kamer. En als het dan echt tijd is voor de verhuizing, kunnen jij of je man er even naast gaan liggen op de grond in een slaapzak, zo kan je kindje rustig wennen.
Hier hadden we hetzelfde probleem; zoontje moest ook naar het zolder omdat z'n toekomstige zusje in zijn kamer zou gaan slapen. Verschil is alleen wel dat we ruim voor de komst van z'n zusje hem al in het grote bed hebben gelegd op z'n oude kamer. In het begin wilde hij hier ook niet in slapen, dus beide bedjes op z'n kamer laten staan en hem iedere avond laten kiezen waar hij wilde slapen. Totdat ik vd gastouder te horen kreeg dat ie daar z'n middagdutje al een tijdje in een groot bed deed! Daarom samen met zoontje diezelfde avond het ledikantje opgeruimd onder het mom van dat hij al heeeeel groot is en echt al wel in een groot bed kan slapen en gewoon uitgelegd dat de baby daar in gaat liggen. Het ging toen meteen goed! Na een paar weken de overstap gemaakt naar z'n nieuwe kamer. Ook hier hebben we hem flink bij betrokken door hem o.a. mee te nemen naar de winkel om allerlei nieuwe spulletjes te kopen voor z'n kamer. Alles samen ingericht en diezelfde avond voor het eerst op zolder geslapen zonder problemen!
We hebben er bewust voor gekozen om hem zo laat mogelijk over te doen naar de nieuwe kamer omdat wij ons huis te koop hebben staan en gehoopt hadden deze wel te verkopen voordat zoonlief over moest naar boven. Dus laatst in alle spoed zijn kamer alsnog klaar gemaakt en een nieuw bed gekocht. Misschien dom van ons, maar het is niet anders. Nu heeft hij gistermiddag met een beetje strijd, alsnog in z'n nwe bed geslapen. Geen strijd omdat ik absoluut wil dat hij daar slaapt, maar strijd omdat hij het zelf nog niet lijkt te weten wat ie wil. Ik heb hem de keuze gelaten: oude kamer met oude bed of nieuwe kamer met nieuw bed (waar nu overigens een valhekje voor zit). Hij wilde naar z'n nwe bed. Ok, zo gezegd zo gedaan. Toen puntje bij paaltje kwam en ik naar beneden wilde gaan wilde ie absoluut niet meer in z'n nwe bed/kamer. Prima, dan gaan we naar je oude bed. Maar ook dat wilde hij niet. Zodra hij in z'n nwe bed ligt wil hij naar beneden, en als ik met hem naar beneden loop roept ie: Boven, nieuwe bed. Na 20 keer ben ik er wel klaar mee (met bi valt het niet mee steeds die trap op en af) en heb ik hem in z'n oude bed gelegd. Hij was helemaal overstuur en na 5 minuten alsnog in z'n nwe bed gelegd en hij ging slapen. Gisteravond was het helemaal geen probleem en meneer heeft vanochtend zelfs tot 8.45 uur geslapen. Dus ik verwachtte vanmiddag eigenlijk ook geen problemen, maar weer hetzelfde verhaal als gistermiddag. Met als resultaat dat hij uiteindelijk overstuur is gaan slapen in z'n oude bedje (na 2 uur strijd). Vanavond weer hetzelfde verhaal, alleen duurde de strijd iets korter. Het helpt niet als we bij hem blijven liggen/zitten. Overdag ben ik al zoveel mogelijk met hem in die kamer en mag hij het daar gezellig maken met z'n eigen spulletjes. Het probleem is eigenlijk dat ik het idee heb dat hij zelf niet zo goed weet wat ie wil. In z'n nieuwe bed/kamer roept ie dat ie naar beneden wil en andersom ook. Morgen gaan we als laatste redmiddel z'n oude ledikantje van z'n oude kamer af halen en op z'n nwe kamer zetten. Anders weet ik het ook niet meer. Ik wil wel doorpakken, maar hem overstuur laten slapen vind ik eigenlijk ook niet wat. Maar dat is wat nu gebeurd in z'n oude bed en in z'n nwe bed klimt ie eruit en doet ie zelf de deur open.
Is het geen optie geweest om zelf op zolder te gaan slapen? Waar hangt jullie CV ketel, en eventueel je wasmachine en droger? Bij ons staan die op zolder. Dat is, naast je meterkast, de grootste bron van brand in een huis. Het is een handige richtlijn om aan te houden dat een kind pas oud genoeg is om op zolder te slapen, als het zichzelf kan redden in een nood situatie. Er is bij brand namelijk geen tijd om naar boven te rennen, je zoon te pakken die wellicht in de paniek verstopt is in zn kamer, naar de 1e verdieping te rennen en je dochter te pakken en uit het huis te komen. Onze dochter gaat hierom pas met 6 a 8 jaar naar zolder maar ik voel er meer voor om zelf op zolder te gaan slapen. Verder; is het misschien te proberen om op het voeteinden van zijn bed, of in een stoel op zijn kamer of op de overloop van de zolder, te gaan zitten ( lezen ) tot hij slaapt? Ik kan me voorstellen dat het heel spannend is zo veel verandering ( Andere kamer, ander bed, op zolder ) als je klein bent en alleen. Hier helpt het bij overgangs fase's altijd om zo te zitten dat ze je zien, ik kan bijv op mn voeteinden van mn bed liggen lezen en dan ziet mn zoon me liggen. Gaat hij rustig slapen, als hij me niet ziet/hoort wil hij weleens gaan gillen.
Heel stom, maar aan die branveiligheid hebik nog helemaal niet gedacht. Daar ga ik het zeker met mijn man nog even over hebben (al zou hij dat uiteraard weer wegwuiven...) Vanmiddag en vanavond geprobeerd om bij hem in bed te gaan liggen en doen alsof ik slaap. Dat vond ie alleen maar grappig en hij ging steeds op m'n neus drukken ('toet toet') en mijn ogen open doen ('mama wakke'). Ook op voeteneind zitten had geen zin, wilde hij ook alleen maar ravotten. Naast het bed aan het voeteneind gaan zitten, lukte even, maar hij viel maar niet in slaap. Dus mijn man wilde weggaan en toen was het weer drama... Ik zie nu al op tegen morgen. Morgen gaan we dus samen met hem zijn oude bedje naar de nieuwe kamer verhuizen. We gaan samen de nieuwe lamp ophangen die we gekocht hebben.