Mijn mannetje is nu bijna 20 maanden oud en slaapt nog met zijn ledikant bij ons op de kamer. Waarom? Dat vind ik prettig. In tegenstelling tot andere ouders slaap ik juist op zijn geluidjes en ademhaling. Dit is al vanaf zijn geboorte zo. Ik weet zeker dat als hij op zijn eigen kamer lig ik de ganse nacht heen en weer wandel om te kijken of alles nog oké is. Mijn vriend gaat altijd redelijk vroeg de deur uit en vind het ook gewoon gezellig dat ik niet alleen wakker word. Dat we gezellig saampjes zijn. Ook al ligt hij in zijn eigen bedje. Mijn vriend wil echter dat hij binnen nu en een korte periode naar zijn eigen kamertje verhuist, maar ik krijg er nu al een knoop van in mijn maag. Hij heeft namelijk geen last van die kleine. Hij word wel eens wakker, maar met een babyfoon heeft hij daar net zo veel 'last' van als dat zo is. Het is overigens niet zo dat mijn zoontje er problemen mee heeft om alleen te slapen hij gaat altijd eerder naar bed als ons namelijk en slaapt ook wel eens op verjaardagen ergens anders. Ik ben dus degene die er een probleem mee heeft.
Misschien kun je als overgang eerst een matras neerleggen op zijn kamertje en daar op gaan liggen als jij het niet 'redt'. Dat heb ik de eerste nacht ook gedaan,alleen was mijn dochtertje toen 3 maanden... In het begin ging ik ook 3x per nacht kijken maar dat wordt vanzelf minder
Ik denk dat elke mama dan wel even moet doorbijten... De eerste nachten die mijn dochter (toen 5 maand) op haar eigen kamertje doorbracht, heb ik ook nauwelijks geslapen en ging ik regelmatig even kijken. Dat doe ik nu, 3 maand later, trouwens soms nog. Wat bij mij helpt, was onze babyfoon met camera. Als ik 's nachts wakker word, kijk ik gewoon even op het schermpje en ben ik weer gerustgesteld. Een matras op de kinderkamer is ook nuttig: ik sliep bv daar toen ze hoge koorts had en ik er niet gerust in was. Maar ik denk dat het gewoon even doorbijten is. Ooit zal je zoontje toch moeten verhuizen, nietwaar?
Waarom moet hij weg van je vriend? Ik zou gewoon het gesprek aan gaan. Mijn dochter ligt vaak zat bij ons, hetis dat haar bed niet in onze kamer past, anders had ze er ook gelegen. Als niemand er last van heeft zou ik niet weten waarom je de situatie moet veranderen toch?
Inderdaad, gewoon de situatie houden zoals hij is als niemand er eigenlijk last van heeft. Op den duur zal hij heus verhuizen, maar daar moet je wel aan toe zijn. Hier slaapt ze ook bij ons en dat blijft ook nog wel even zo.
Hier slaapt hij ook nog bij ons in de kamer... Wel in zn juniorbed, maar die staat strak tegen ons bed aan zodat hij lekker naast me ligt... Ik wil (nog) niet anders dus kan je niet verder helpen...
Bij ons ging het eigenlijk andersom. We hebben voor onze eigen nachtrust onze dochter na een maand of drie op haar eigen kamer gelegd. Ze is namelijk prematuur geboren en prematuren kreunen nog al wat af als ze slapen. Een geluid waar we snel aan wenden en een teken was dat alles ok met haar was. Echter, na een maand of 2,5 hield dat kreunen gelijdelijk aan op en ademde ze rustig. Wij konden dat alleen niet zo goed horen waardoor we als het stil was elke keer in de wieg gingen kijken. Erg vermoeiend op een bepaald moment...
Haar vriend heeft er toch last van? Ik zou óf even doorzetten (elke moeder moet die stap zetten), óf met je vriend gaan praten over waarom hij het nodig vindt. En aangeven dat jij het heel fijn en prettig vindt. Samen tot een beslissing komen. laat je geen besluit opdringen waar jij je niet fijn bij voelt, maar doe het andersom ook niet bij je vriend...
Mis je nu dan niet de intimiteit van samen met je partner zijn? Ik snap wel dat kinderen niet wakker hoeven te worden van bepaalde uhm....slaapkamerzaken Maar ik zou zelf toch wel het 'met zijn tweetjes zijn' missen. Ik geniet ervan als onze dochter even bij ons ligt, maar hecht toch ook heel erg aan de tijd dat mijn man en ik samen zijn. Ook al is dat voor een groot deel tijd dat je ligt te slapen Maar voor iedereen geldt: je moet doen waar jullie je goed bij voelen! Alleen wel moeilijk als dat voor jullie allebei iets anders is! Op zich vind ik het geen onredelijk verzoek na 20 maanden. Hoop dat jullie tot een oplossing komen waar iedereen blij mee is!
Tja mijn dochter slaapt ook nog bij ons. Maar ik wil het niet zover laten komen dar ze met 20 mnd nog bij ons ligt. Mijn nichtje van 3 slaapt bij papa en mama in bed. Valt prima in slaap als ze alleen is. Maar in haar eigen kamer/bed slapen ? Gaat ze niet doen hoor. Ik zou er dus voor kiezen toch in eigen kamer te doen voor het wel problemen levert
Daar hoef je toch niet persé de slaapkamer voor te gebruiken? Ik ga ook echt niet flink feestvieren waar onze zoon bij ligt, maar gelukkig is ons huis groter dan alleen die slaapkamer...
En wees eens eerlijk, echt eerlijk, hoe vaak gebeurt dat nou echt? Ook al heb je wel elke nacht de slaapkamer met zn tweetjes. Of de bank... Pffff... Met 2 kinderen, van 1 en 2, heb ik echt geen puf meer in dat soort dingen. Moet er niet aan denken om het hele huis af te gaan... Whaha, ben geen 20 meer Al klinkt het natuurlijk wel lekker stoer "Daar heb je toch geen slaapkamer voor nodig?"
Zo kwam het niet over, ik dacht dat haar vriend er ook niet wakker van wordt maar dat het meer het idee was dat het nu wel tijd was om naar de eigen kamer te verhuizen. Dus inderdaad praten met je vriend als je er echt niet aan toe bent.
hahaha, die opmerking zag ik idd al aankomen. Ik ben denk ik gewoon een beetje ouderwets wat dat betreft
Mwoah, ik vind er niks stoers aan om dat te zeggen, bij ons is het gewoon zo... Ga niet uit de doeken doe hoe vaak , maar genoeg om redelijk tevreden te zijn, te weinig voor een heftig seksleven...
Wat is er dan kinky? Volgens mij begrijp ik je niet zo goed... Wij hebben de keuze gemaakt (mede door slaapproblemen in het verleden) om samen te slapen, dit tot ieders tevredenheid! Moet ik dan (inmiddels al bijna 20 maanden lang) maar iedere keer tegen mijn man zeggen, nee schat, geen seks, want seks hoort in bed en daar ligt die kleine ook??? Zo werkt het niet lijkt me, bij ons iig niet, ik bedoel je hebt altijd nog een douche, logeerkamer, bank enz. daar is wat mij betreft niks 'kinky' aan!
Volgens mij neem je het iets te serieus . Ik ben Emmarijn natuurlijk niet, maar geloof dat ze het gewoon grappend bedoelt.